VoltijdsWerkendeAlleenstaandeMama

Inhoud blog

	Eerste week overleefd
	Sprong in het diepe
	Proficiat!

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Op zoek naar orde in de chaos

20-08-2016

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Eerste week overleefd

Tis weekend! Ik leer nu pas de waarde kennen van het weekend. Van mijn zetel om 11u 's avonds. Van mijn bed om 8u 's morgens. Wat een zalige dingen allemaal. :-)
Neenee, tis allemaal zo erg nog niet. Het gaat behoorlijk goed op mijn werk. Echt behoorlijk goed. Ik werk al een paar dagen alleen, zonder dat Thomas naast me zit (die me opleidt). Wil toch zeggen dat ze me goed genoeg vinden om alleen te werken hé. Heb gisteren wel een domme fout gemaakt, zal dat zeker moeten oplossen maandag. Weet nog niet goed hoe ik dat ga doen.. Maar voorlopig is het nog weekend, dus ik probeer er niet té veel aan te denken.

We zouden vandaag een dagje Brugge doen, de girls en ik. Ik had een dagje gepland in het chocolademuseum en dan naar de 7 torentjes. Maar Eva had gisteren een schrans-dag. Ze heeft enorm veel in haar mond gepropt. Waardoor ze dus een acute buikgriep heeft gekregen gisteravond. Twee keer ferm overgegeven, bijna niet geslapen, en al heel de dag megamottig. Geen dagje Brugge dus.
Ik hoop dat ze morgen terug goed genoeg zal zijn, en dat we toch nog kunnen gaan.

Ze zijn van de week toch een aantal keer alleen thuis geweest. Maar ik heb zo'n fantastische, prachtige, verantwoordelijke meisjes.. Kon geen trotsere mama zijn. Vooral mijn Eva. Ik was tegen Marie (mijn collega) over haar bezig. Hoe ze al kan patatjes schillen als ik het haar vraag, hoe ze ervoor zorgt dat haar zus Antje ergens op tijd is, hoe ze achter boodschappen gaat.. Marie keek nogal. En ik maar glunderen van trots. :-) Ik praat er vaak over met Eva, dat wel. Soms al lachend: 'Ge gaat het me later toch nie tegen me gebruiken, dat ik zo'n constant werkende moeder was en jij altijd alleen zat?!' Soms minder lachend, maar altijd met een knipoog. Gewoon om een punt te proberen maken. Want daar heb ik wel schrik voor. Nu is het allemaal nog 'fine and dandy', maar dat kan later nog terugkomen 'to bite me in the ass'.

Voorlopig gaat alles goed. Af en toe een vermoeid momentje 's avonds. Vooral zo na het eten als ik nog alles aan het opruimen ben en weer spullen aan het oprapen dat de meisjes hebben laten liggen, maar het gaat nog wel. Ik doe het goed als alleenstaande, voltijds werkende mama en ik ben daar verdomd trots op ook. Nah!

Geef hier uw reactie door