Enquête van de VRT Oost-Vlaanderen â Commentaar van onze VZW.
Gent, 23 oktober 2009
AAN VRT OOST-VLAANDEREN ENQUETE AL OF NIET REPRESSIEVER OPTREDEN TEGEN FIETSERS;
Betreft : Enquête van de VRT Oost-Vlaanderen Commentaar van onze VZW.
Geachte,
Sinds geruime tijd zijn wij bezig met de problematiek van de voetgangersbelangen. Onderzoeken, observaties en bevragingen (en dit sinds begin 2000) hebben uitgewezen dat steeds meer fietser zich even slecht gaan gedragen tegenover de voetgangers als sommige andere gebruikers van de openbare weg (m.a.w. zoals de autobestuurder).
Zo hebben diverse observaties en contacten naar voren gebracht dat steeds meer fietsers (vooral in bebouwde kom, stedelijk of groot stedelijk gebied maar ook daarbuiten): Zich meester maken van trottoirs en zebrapaden en deze ongeoorloofd gebruiken. Voetgangers en wandelaars de huid vol schelden als ze maar denken dat ze in de weg lopen. Rode lichten negeren en de voetgangers (bijna) aanrijden. Verbodstekens of andere verkeerstekens negeren, waardoor voetgangers in een moeilijke situatie komen te staan. Niet stoppen voor op zebrapad overstekende voetgangers. Waardoor voetgangers op de rijbaan moeten blijven staan. Zonder licht rijden en aldus niet opgemerkt kunnen worden door mensen met visueel handicap of zelf gewoonweg door gewone voetgangers omdat ze daarenboven donker gekleed zijn. Overal hun fietsen plaatsen en dit zonder zich te bekommeren om de voetgangers. Mensen met kinderwagens, rolstoelgebruikers, visueel gehandicapten, en noem maar op, alsook de gewone voetgangers moeten van het trottoir af met alle mogelijke gevolgen van dien. In voetgangersgebieden die werden opengesteld voor fietsers, er misbruik wordt gemaakt van dit recht. Er wordt aan hoge snelheid tussen de voetgangers doorgelaveerd. Natuurpaden en bospaden gebruiken daar waar het uitdrukkelijk verboden is.
En zo zijn er nog vele andere zaken.
Voor bepaalde beleidsmensen speelt de fiets de hoofdrol, maar worden de voetgangers genegeerd of stiefmoederlijk behandeld. Het betreft hier in wezen een discriminatie van de voetganger. In essentie gaat het erom dat men meer aandacht moet besteden aan de voetganger.
Wij stellen dat de voetganger de allerzwakste weggebruiker is. Verder is het zo dat een fietser nog altijd een bestuurder is van een voertuig. Daarenboven dient de prioriteitsvolgorde van weggebruikers als volgt opgebouwd te worden: 1. De voetgangers, 2. Het openbaar vervoer het rechtstreekse verlengstuk is van de voetganger, 3. Pas dan komt de fietser en alle andere voertuiggebruikers.
Uit ondervinding weten wij dat vele beleidsmensen en fietsactivisten deze problematiek ontkennen of negeren. Maar het is de werkelijkheid en men moet dit onder ogen durven zien.
Wij moeten ook opmerken dat er een misvatting is betreffende het ongevalpercentage met voetgangers / fietsers. Volgens velen zou het allergrootste deel van ongevallen met voetgangers er komen door een confrontatie met gemotoriseerd verkeer, doch het aantal aanrijdingen tussen voetganger en fietser is navenant, maar in het overgrote deel worden deze aanrijdingen niet aangegeven, niettegenstaande er soms schade is opgelopen.
Het is een feit dat fietsers het comfort van de voetgangers negatief beïnvloeden door onverantwoord gedrag,
En er is die smalle grens tussen agressie en assertiviteit. De hedendaagse modale burger leeft in een situatie dat er geen dag voorbij gaat zonder dat hij met een of andere vorm van geweld geconfronteerd wordt. Wij komen via de media, kranten, tijdschriften, televisie en film zo vaak met geweld in contact dat wij als gevolg van een niet te ontkennen gewenning, er niet meer van opkijken. Geweld en verzuring is nu eenmaal een niet meer weg te denken factor in onze maatschappij geworden. Zelfs het gewone, dagelijkse leven raakt steeds meer doordrongen van gewelduitingen. Een typische, maar wel verontrustende, uiting hiervan vinden wij terug in de gewone dagelijkse verkeerssituaties. Wanneer men een aantal van deze agressieve fietsers met hun gedragingen confronteert, zien zij hun houding en hun rijgedrag niet als agressief maar als assertief. Men moet in het verkeer opkomen voor zichzelf, net zoals in het leven, zo beweren zij. Als je vooral je eigen belang ziet en de belangen van de ander niet ziet of negeert, noemen we dat agressief en niet assertief. Over het irritante en soms onveilig rijgedrag van vele fietsers valt er dus veel te zeggen. Wat bepaalde belangengroepen zien als assertief (positief) zien wij als agressief of aanmatigend (negatief) fietsen. Over aanmatigend fietsgedrag kunnen we kort zijn: gewoonweg afwijzen en bestraffen. Sterker nog: onverlicht fietsen, tegen schots en scheef parkeren (door het propageren van goede en ruime stallingen en het lakse optreden van politie of politieke overheden die liever op stemmenwinst uit zijn dan op degelijk beleid) en tegen ondeugdelijke rijwielen zoals die zonder bel, daartegen moet repressief opgetreden worden.
En er dient gezegd te worden: niet iedereen is bestuurder van een voertuig, niet iedereen is fietser, maar iedereen is wel voetganger.
Met beleefde groeten, Voor GES vzw De Voorzitter,
D. DOBBELAERE. Nekkersberglaan 660 9000 GENT Tel.: 092212110
