VoedselblogAttieClaerman

Voor het vak aardrijkskunde hebben wij de taak gekregen een blog te maken over het voedselprobleem in de wereld.

Elke week zal ik deze blog wat aanvullen met het onderwerp dat we die week besproken hebben.

Is een verhaal over mensen tussen Noord en Zuid, over globalisering en over vis.

In de jaren '60, Werd de Victoriabaars in het Victoriameer gedumpt als een soort 'wetenschappelijk experiment'.Hij vernietigde alle prachtige vissen in het meer en plantte zich zo snel voort dat er nu dagelijks 2 miljoen blanken deze vis eten.

Behalve door de lokale bevolking van Tanzania. Dagelijks komen ex-sovjet vliegtuigen de vis ophalen en Wapens en munitie in de plaats brengen.Daardoor blijven de oorlogen in het centrum van het continent doorgaan.

Nochtans maken de warenhuizen ons blind, want onze keuzemogelijkheden waren nog nooit zo groot en zo tijdloos.We kunnen dus nu op elk moment tomaten kopen enz... Alles heeft te maken met een paar gigantische multinationals die heel de wereld beheren in de voedselmarkt.

Bepaalde graangewassen in de film worden massaal geproduceerd niet alleen voor de mensen, maar ook voor dieren.Dat zorgt voor dieren die besmet worden met het E.coli-virus. en dat zorgt dan natuurlijk na lange termijn voor menselijke slachtoffers.De manier waarop we eten zijn de laatste 50 jaar is meer veranderd da in de voorafgaande 10 000 jaar.

In het Victoriameer is er veel Nijlbaars aanwezig. De vis wordt verwerkt in de fabriek door de lokale bevolking, daardoor hebben ze allemaal een job, maar er is een keerzijde aan het verhaal.. Je zou denken dat ze allemaal genoeg voedsel hebben door het grote aantal Nijlbaars dat aanwezig is, ze hebben een baan en verwerken elke dag 500 ton nijlbaars, maar toch is dit niet zo.

In de les zagen we een fragment en in dit fragment werd er getoond hoe de vis verwerkt wordt. Het is juist een nieuwe maand dus ze vervangen de kalender. Op de kalender staat er "You are part of a big system". Wat wil zeggen dat je een deel van uitmaakt, van al de corruptie. Maar de fabrieken hebben een probleem, er wordt teveel vis geproduceerd: 500 ton dagelijks.

Mkono (inwoner visserskamp) zegt dat eens je arm bent, je arm blijft. Hij legt het uit als een vizieuze cirkel.In het kamp zijn de meeste vrouwen prostituees, dat is de beste en snelste manier om daar geld te verdienen.

De Europeanen beheren de wereldhandel (IMF) en dat maakt hun zo sterk.De regering van Tanzania denkt dat er geen problemen zijn, ze nemen het nie serieus.Vis is geld, werk en voedsel. De nijlbaars staat voor 25% van de export van tanzania.

De vertegenwoordiger vind dat de kwaliteit van de vis en de werksomstandigheden al veel verbeterd zijn.

De lokale bevolking eet het afval want de nijlbaars is veel te duur na de verwerking ervan. Het volk van Tanzania lijdt daardoor aan hongersnood, komt door de droogte en daardoor is de rijstoogst mislukt. Ze denken dat ze het probleem opgelost te hebben door rijst te inporteren en vis te exporteren.

1.3.5 Eigen mening

Ik vind het erg om te zien hoeveel armoede er aanwezig is. Uiteindelijk is er zeker en vast genoeg vis, en misschien moeten de arme landen wat meer denken aan hun eigen welzijn. Als de regering het volk niet zou verbieden zelf te vissen zouden er al veel minder mensen in hongersnood zitten. De mensen daar blijven wel zeer positief wat ik zeer goed vindt.

2.1 Ecologische voetafdruk op de wereld

De ecologische voetafdruk is de oppervlakte aarde die nodig is om te voorzien in de levenstijl van een persoon, stad of land. .
Mijn ecologische voetafdruk bedraagt 6,6 hectare = 66 000 vierkante meter jaarlijks.
Het gemiddelde van een Belg is 7,8. Mijn ecologische voetafdruk ligt dus onder het gemiddelde.
Het hoogste gemiddelde is, volgens 'Living planet Report', dat van Noord - Amerika met 7.9 hectare.
Daarop volgt europa met 4,7.

2.2 Eigen mening

Ik vind dat het met de ecologische voetdruk over het algemeen nog meevalt, in sommige werelddelen ligt deze wel zeer hoog en daar moet dan ook iets aan gedaan worden. Mensen zijn er ook niet zo bewust mee bezig omdat er niet zoveel over gesproken wordt.

3 Teveel mensen op de wereld?

3.1 Voedselprobleem?

In de 19de eeuw kwamen de eerste voorspellingen over een stijgende bevolkingsgroei en de eventuele problemen die dit zou meebrengen. Thomas Malthus gaf aan dat het bevolkingsaantal plots snel zal beginnen stijgen en de voedselproductie lineair blijft doorlopen. Om dit probleem op te lossen kwamen ze dan maar tot de conclusie dat arme gezinnen die geen kinderen kunnen onderhouden er dan ook maar niet aan moesten beginnen.

De stelling van Thomas klopte niet voor 100% omdat het probleem niet is dat er voedsel te kort is maar eerder dat het voedsel te duur is.
Er zijn vele oorzaken voor dit probleem zoals o.a.

-brandstofprijzen die omhoog gaan - klimaat verandering waardoor de oogst mislukt -verminderde investerings in ontwikkelingslanden.

3.2 Dumping

Een ander probleem is dumping, dumping is de export van gesubsideerde Westerse voedseloverschotten voornamelijk naar arme landen. Door dit fenomeen geraken boeren hun voedseloverschotten moeilijk kwijt.

3.3 Eigen mening

Dumping is zeker en vast een probleem. Boeren zouden zelf hun voedsel moeten kunnen verhandelen in eigen land als ze dit willen. Op een of andere manier vind ik dat Thomas Malthus gelijk heeft, als je geen kinderen kunt onderhouden begin je er beter niet aan. Het is alleen wel zeer moeilijk om dit tegen te houden.

4 Oplossingen voor het voedselprobleem

4.1 Oplossingen

In de les zagen we een paar oplossingen voor het voedselprobleem. Zoals bijvoorbeeld dorpelingen die in groep spaargeld verzamelen en daarmee iets aankopen zoals een molen om de welvaart te verbeteren, of mensen die zelf hun eigen voedsel beginnen te telen zodat ze geen voedsel meer moeten aankopen.

4.2 Oplossingen via nieuwe technieken

In de les hebben we het gehad over genetisch gemanipuleerd voedsel. Dit systeem wordt nu vooral gebruikt in Amerika, Canada en Brazilië. Men weet ook nog niet of met manipuleren van voedsel wel zo gezond is.

4.3 Oplossingen via kleinschalige landbouw

Een oplossing kan misschien ook kleinschalige landbouw zijn. Het is efficiënt en productief omdat men kleinere hoeveelheden moet oogsten. De oppervlakten zijn ook kleiner geworden en landbouw neemt minder plaats in.

4.4 Eigen mening

Ik denk dat er veel oplossingen zijn maar ze moeten klein beginnen. Als elke inwoner van de stad voor zichzelf al IETS doet, kan er zeer veel veranderen. Kleinschalige landbouw kan ook een oplossing zijn, omdat er dan ook meer boeren aan landbouw kunnen gaan doen en iedereen voor zichzelf kan zorgen. GGO vind ik niet direct de beste oplossing maar als mensen ermee opletten en er niet in overdrijven kan het wel.