Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ons adres: Pêchagout p/a Christine Huisman 24370 Limejouls / Carlux France
Les jardins du Manoir d'Eyrignac
VMP op vakantie!
De vakantie-avonturen van onze familie
03-02-2008
ZONdag, wandel- en sportdag
Vanmorgen opgestaan, en het was koud, dus wij maar hopen dat het vandaag nog zou sneeuwen, maar noppes, de lucht was blauw en de zon scheen volop. Na enkele boodschappen is Paulien nog even gaan knutselen (een origineel Valentijngeschenkje voor ...?). Papa is tussendoor de fitness nog even onveilig gaan maken. Gezien het mooie weer zijn we dan na het eten de wilde natuur ingetrokken en hebben we een lange wandeling gemaakt. Doorstappen was de boodschap want de heren wilden nog gaan boogschieten en dat begon om 16.30 uur. Een schot in de roos voor Thomas en papa maakte hun dag extra goed. Momenteel zitten we in de bar met een aperitiefje (alleen hier kunnen we internetten) om onze blog aan te vullen. Ah ja, vandaag kwamen we ook bekenden uit Heffen tegen (Martine met Jonas en Dorien). Tot later!
Na een vlotte rit van Heffen naar Houffalize zijn we helemaal klaar voor onze vakantie. We hebben onze intrek genomen in ons appartementje. Voor het eerst in spiegelbeeld van wat we gewoon zijn. Dat was even wennen, maar nu voelt het al aan alsof we hier niet weggeweest zijn. Onderweg hebben we sneeuw gezien op de Baraque Fraiture, maar in Houffalize ligt geen vlokje. Maar confetti en slingers zijn er wel. Het is hier vanavond carnavalbal. Omdat we niet zo'n feestneuzen zijn hebben we in alle rust naar de kampioenen gekeken op ons appartementje. Vanmiddag hadden we de nodige boodschappen gedaan om het gezellig te maken. Wat kaarsjes, een beetje chips, ... In het dorp van Houffalize kwam net een oldtimerrally aan. Heel wat leuke oude wagens van tussen 1900 en 1950. Sommige moesten zelfs aangezwengeld worden. Toen we terugkwamen in Ol fosse d'Outh merkten we op dat alle oldtimers hier ook logeren. De wagens staan netjes op een rijtje beneden in de garage. Hun baasjes slapen wellicht wel in een bedje hier. En dat ga ik nu ook doen, want morgen willen we gaan wandelen, knutselen en wat fitnessen. Groetjes van iedereen en tot morgen!
De kogel is door de kerk we gaan ook deze zomer naar de Dordognestreek. We hebben er nog niet alles gezien en de oase van rust dit we daar vorig jaar hebben aangetroffen, heeft zo'n aantrekkingskracht dat we er met plezier terug naar toe trekken. Om de vakantieuittocht van vorig jaar niet te verstoren hebben we voor een andere periode gekozen. We gaan verblijven in Pechagout van 26 juli tot en met 8 augustus. Hopelijk is het dan ook mooi weer!
Van Christine ontvingen we overigens deze mooie herfstfoto.
Van 16 tot en met 20 augustus trekken we er nog even tussenuit. Want daarna moet papa weer aan de slag. Dat doet hij nu ook al, want er zijn op school nog enkele verrassingen uit de lucht gevallen. Dat tussendoortje in de ardennen zal dus deugd doen. Je kan onze avonturen in O'l fosse d'Outh in Houffalize ook weer volgen op deze site. Kom dus af en toe eens kijken! (www.olfossedouth.be)
Vanmorgen vroeg om 07.00u. opgestaan en de laatste spullen ingepakt. Alles kon netjes in de auto en rond 08.15u. konden we vertrekken. We hebben afscheid genomen van Christine. Het was een heerlijke vakantie. We zijn tot rust gekomen, hebben genoten van de prachtige natuur en hadden veel tijd voor elkaar. We hebben ook heel wat mooie plaatsen bezocht en veel dingen bijgeleerd. We hebben heerlijke dingen geproefd en nieuwe smaken leren kennen. De terugweg ging bijzonder vlot (in tegenstelling tot de heenreis). Op deze anier zulk een afstand afleggen is geen enkel probleem. Om 13.30u. waren we voorbij Parijs en hebben we een Mc-Donald's opgezocht voor een snelle hap. Dan weer de snelweg op en om 16.45u. reden we onze oprit op. Het grote avontuur was weer voorbij! De tafel stond gedekt en er waren verse pistolets en brood in huis, dankzij oma. Samen rond de keukentafel in ons vertrouwde huisje. ALs orgelpunt zijn we 's avonds nog naar het vuurwerk op de grote markt gaan kijken.
Wat is het snel gegaan. We zijn al aan onze laatste dag toe. Vanmorgen hebben we onze laatste inkopen gedaan in Sarlat. Het was er erg druk. We liepen er ook Mark Vermoesen, collega van papa tegen het lijf. Vanmorgen zat de lucht nog helemaal dicht en tegen de middag waren er al grote gaten in de lucht. Tegen 14u. zaten we weer met z'n allen, voor de laatste keer rond het zwembad! Voor het avondeten zijn we naar Souillac gereden. Maar daar hebben we de verkeerde keuze van resturant gemaakt. Het kindermenu was wel lekker. Tegen 21.30u. waren we weer thuis en hebben we al heel wat ingepakt. Pechagout was en is werkelijk een stukje paradijs op aarde dat we moeten verlaten. Hopelijk lukt het ons om terug te keren. Nu gaan we slapen, want er wacht ons morgen een lange reis.
De wereld is klein en zo ontdekten we via onze blog dat stadgids en SinteMette-voorzitter Rudi Demets op een steenworp (van een half uur) van ons vakantiehuis een hotel had gereserveerd. Via wat heen en weer gemail en ge-sms, maakten we een afspraak. Via de telefoon werden ze gegidst tot net voor de deur. Na een korte rondleiding in het huis en de tuin hebben we een aperitief genomen en nog wat bijgepraat. Zij zijn nog maar net hier en we hebben hen nog wat ideetjes aan de hand gedaan, want voor ons komt het einde steeds sneller in zicht.
Op algemene aanvraag van onze papa, het bezoek aan een kasteel met wijngaard: Monbazillac. Gekend van de typische zoete smaak. Zover als het oog kon reiken zag je druivenranken. We vonden de druiven nogal aan de kleine kant, maar kom, we kennen er dan ook niks van. Na een rondgang in het château zelf wachtte ons een wijndegustatie als afsluiter. Tot onze grote verbazing waren er veel soorten van deze wijn, die - als je wilde - allemaal konden geproefd worden. Maar omdat we stilaan honger begonnen te krijgen hebben we ons beperkt tot enkelen . Daarna hebben we nog een kleine snack gegeten op een terrasje en zijn we terug richting Pêchagout gereden want we kregen nog bezoek ...
Thomas en Paulien hadden nog zin in een uitstapje nadat de familie Verhoeven was vertrokken en dus besloten we om na het avondeten nog even richting La Roque-Gageac te rijden. Dit is een dorpje langs de Dordogne dat volledig onder en naast een overhangende rots is gebouwd. In de avondzon zag het er indrukwekkend uit. Op een terrasje hebben we nog een koffietje en een ijsje (en een koude wafel) genuttigd. Paulien (die stilaan de fotomicrobe van papa succesvol voelt kriebelen) maakte een mooie foto van mama en papa op een terrasje in één van de vele smalle en schilderachtige steegjes van dit prachtige dorpje. In de avondschemering zijn we dan opnieuw richting Carlux gereden, waar we na enkele donderslagen en bliksemflitsen allemaal vrij snel in slaap vielen.
Vanmorgen zijn we opgestaan met regen, maar algauw kwam de zon door de wolken. Bij het ontbijt hebben we de verjaardagspullen van Paulien nog even terug gebruikt. Ann en Chris zijn immers 15 jaar getrouwd. Na het eenvoudig middagmaal met meloen en hesp of tomaat met mozzarella, konden we de kinderen niet langer uit het zwembad houden. Er werd geplonst en gepletst dat het een lieve lust was. Rond 16u. was dan het moment gekomen om afscheid te nemen. Het was een fijn bezoek en het werd onverwacht toch nog een dag met heel mooi weer.
Vandaag was het tegen de verwachtingen in toch nog zwembadweer. We hebben dus weer heel wat tijd doorgebracht aan de rand van het zwembad. Tegen half vier verwachtten we de familie Verhoeven. En ja hoor, zus zat op de uitkijk en zag hun auto in de verte aankomen. We hebben samen een stukje taart gegeten en Maarten en Lisse zijn al snel samen met ons in het zwembad gedoken. Tegen 19u. zijn we in Carlux een hapje gaan eten in 'Le GR6'. Dat wordt zo stilaan ons stam-restaurant. Na de maaltijd hebben we de toren van Carlux beklommen en genoten van het prachtige uitzicht op de vallei. Toen zijn we samen naar Pêchagout gereden en nu zijn we samen onze blog aan het bijwerken. Morgen blijven ze nog even bij ons en tegen 17u. rijden ze richting Boortmeerbeek.
Paulien mocht de uitstap kiezen vandaag, het was immers haar verjaardag. Ze koos voor de tuinen van Eyrignac. In de 18° eeuw werden deze tuinen aangelegd op het domein rond een bescheiden kasteel (in vergelijking met andere kastelen die we ondertussen al gezien hebben). In de loop der jaren werd de tuin verschillende keren heraangelegd. De laatste keer in 2000 toen de eigenaar er nog een stukje aan toevoegde met de prachtige witte tuin geïnspireerd op Japanse tuinen. Patrick Sermadiras de Pouzols de Lille loopt in de tuinen zelf rond en we zagen hem zlefs papiertjes oprapen in de overigens adembenemend mooie tuinen. We vroegen ons af wie er al die schoonheid en pracht onderhoudt. In elke buxushaag steekt geen twijgje verkeerd. Het gras is perfect groen, zonder onkruid en elk sprietje net even lang. Het is zeker een aanrader, ook al vinden wij het niet echt goedkoop en er is geen korting met de lerarenkaart! Op maandagavond kan je zelfs in de witte tuin pick-nicken op voorwaarde dat je helemaal in het wit gekleed bent!
Verjaren in de vakantie heeft zijn nadelen, maar ook zijn voordelen. Zo is onze zus al in vier verschillende landen jarig geweest. In België uiteraard, in Spanje, in Duitsland en nu in Frankrijk. We hadden gisteravond de tafel al mooi gedekt en de eetkamer versierd met ballonnen (daar houdt Paulien erg van). Bij het ontbijt lagen er verschillende kaartjes klaar (die waren voor alle zekerheid met de valiezen meegekomen). Van mama, papa en broer natuurlijk, van moeke en vake Walem en een muziekkaart van oma en opa. Na de boodschappen stond er ook een leuke kaart aan de deur van Christine en Terra. Dat was een fijne verrassing. We hadden ook nog enkele kleine kadootjes voorzien. Na de middag mocht zus een uitstapje kiezen (zie volgend berichtje). Tegen 17u. waren we weer thuis en hebben we taart gegeten en een kopje koffie gedronken. Op de taart stond Paulien haar naam in kaarsjes (die hadden we in Souillac gevonden). Ze heeft ze in één adem uitgeblazen, we zijn benieuwd wat ze toen gewenst heeft. De jarige mag ook altijd kiezen wat we eten. Vanmiddag stonden er dus croque monsieur's op het menu en vanavond hebben we lasagne gegeten. Na het eten, hebben we nog samen Rummikub gespeeld en papa is gewonnen.
Dag allemaal Ook vandaag was een dag dat we in het zwembad gezeten hebben. De temperatuur van het zwembadwater was 24 graden. Dat was redelijk warm. Ik heb vandaag al een kadootje gekregen voor mijn verjaardag, het was een opblaasbare orka voor in het zwembad. Morgen op mijn verjaardag hebben ze regen voorspeld en kunnen we misschien niet zwemmen. We zijn daarnet gaan eten in Carlux. Ik heb een kindermenu genomen, dat was een hamburger met frietjes. HEEEEEL LEKKER! Er was ook nog een ijsje bij en dit alles voor maar 6 euro. Ik ga nu stoppen want ik moet vroeger naar bed. Mama, papa en broer zijn nog iets van plan ...
Het heeft even geduurd, maar gisteren is mama ook mee in het zwembad gedoken. Het is hier immer zeer warm ondertussen (wat een contrast met de tempertuur toen we hier toekwamen) en dan kan zo'n frisse duik wonderen doen. Onze uitstapjes stellen we dan uit tot in de late uurtjes, wanneer de zon achter de bergen is verdwenen. We zijn nog iets gaan drinken in het hartje van Carlux. De stad waarvan Limejouls een gehucht is. Heel rustiek met prachtige huisjes en straatjes die stijl op en neer gaan. In de 'GR.6.' (wat het plaatselijk café-restaurant is) hebben we nog iets gedronken en een ijsje gegeten. Op de grote burcht die de stad moet beschermen is een terras met een adembenemend uitzicht op de vallei. Daar was gisteren blijkbaar gevierd voor de Franse Nationale feestdag. Toen we thuiskwamen, merkte papa op dat hij zijn lenskapje vergeten was. Gelukkig had onze TomTom een kortere weg ontdekt en stonden we op 5 minuutjes terug in het centrum van Carlux. En het kapje lag er nog. Eens thuisgekomen hebben we nog een kamilletheetje gedronken en met z'n allen nog wat gelezen. Rond 23.30u. was de rust volledig weergekeerd op Pêchagout en gingen alle oogjes toe.
Je hoort hier niets En juist dat niets, dat is zo veel, het is hier heerlijk stil, je hoort de mussen gapen, hier ben je ver van het nietszeggend gekrakeel, dit is een stilte, die hier valt, om op te rapen.
(Toon Hermans) Gevonden in een gedichtenboekje tussen de vele boeken in dit mooie huis in de avondzon.
Na het avondeten hebben we nog een wandeling gemaakt naar de Dordogne. Op een klein halfuurtje wandelen van Pêchagout ligt een vertrek- en aankomstplaats van kano's. Het was er bijzonder rustig. We konden er de eendjes en de kikkers horen kwaken. Overigens hebben we vandaag weer heel wat hagedissen gezien (die wachtten blijkbaar ook op de zon)en lag er een vleermuisje op de drempel. Hertjes en wilde zwijntjes zijn hier ook al gesignaleerd, maar hebben ons pad nog niet gekruist.
Vandaag was het de eerste echte mooie dag (wat het weer betreft). Dus hebben we ons vanmorgen geïnstalleerd aan het zwembad. In de voormiddag moest de zon het nog opnemen tegen een pak wolken, maar om te lezen aan het zwembad was de temperatuur best al aangenaam. Na het middagmaal dat we gelukkig weer buiten onder de druivenranken konden nuttigen, was de zon al vaker van de partij en konden we ons gaan insmeren. Papa was een beetje overmoedig en smeerde zijn snoet niet in, zodat zijn gezicht nu een beetje rood aangelopen is. We konden ook al in het zwembad spelen, wat zeer verfrissend was bij een watertemperatuur van 21°C.
.
