Doodmoe en uitgeput... Voor mij stopt de wereld met draaien... Mijn ziel leeft verder Terwijl mijn lichaam onder de grond zakt... Mijn zwakte heeft mijn kracht overwonnen... En steeks als ee mes door mijn gebroken hart
De wind waait,, De vogels fluiten,, De bloemen bloeien,, De aarde blijft maar draaien,, Dagen gaan voorbij... Maar ik,, ik sta stil & sluit mijn ogen En denk aan dat ene moment... Alleen wij 2 Geen zorgen,, geen problemen,, enkel rust En alleen... jij en ik...
Ik zie het licht aan het einde vande tunnel Het komt steeds dichterbij Niets weerhoud me nog Stemmen fluisteren zacht maar krachtig Er is geen weg meer terug
De pijn te groot,, De wonden te diep,, Ik wou dat mijn leven anders verliep,, Minder tranen en minder zorgen,, Met meer hoop voor morgen,, Angsten breken mijn hart in duizend stukken,, Mijn ziel blijft bestaan,, Terwijl mijn lichaam zal vergaan!!
Tranen rollen over mijn wangen,, Glijden langzaam over mijn lippen,, Traag maar zeker verdwijnen ze uit mijn leven,, Net zoals ik jou kwijt geraak,, Jij die niet wilt vechten,, Voor de gemakkelijkste weg kiest,, Mijn woorden zijn zonder betekenis voor jou,, Machteloos in een strijd voor de liefde,, Angst breekt mijn hart in duizend stukken,, Ik wou dat ik dit niet moest voelen,, Dit heb ik net verdiend,, Maar het gevoel is sterker dan mezelf,, De laatste tranen zijn gevallen,, Maar de pijn die blijft samen met de littekens van mijn gebroken hart!!
Wanneer jij mijn hart verlaat,, Stopt mijn ziel met bestaan Dan wordt het stil en donker En verlaat ik de aarde Rozengeur en maneschijn,, Vormen de grote breuklijn tussen ons beide Wat ooit echte liefde was,, Maar nu geen bestaan meer kent...
Ik wou dat ik kon dromen,, Dromen over morgen En dromen over een beter bestaan.. Maar telkens weer wanneer ik ee beeld probeer te scheppen van al dat leuk Dreigt er weer iets te mislukken.. De hoop wordt opgegeven en dromen kennen grenzen niet ver hier vandaan.. Mijn dromen stoppen bij het nu en "pluk de dag"
Ik zou het je zo graag willen vertellen Maar... Voor een gedicht te lang,, Voor een brief te kort,, Het is moeilijk te beschrijven wat ik voor je voel Woorden kunnen het niet verklaren Zo diep en zo intens Liefde bloeit open Mijn hart,, Enkel nog voor jou bestemd Hoe het ook lopen zal Ik voel gewoon dat jij mijn passend puzzelstukje bent!
Ik dacht dat hetliefde was wat je voor me voelde,, De pijn snijdt dooheen mijn hart wanneer het dreigt fout te gaan,, De schakel va verbondenheid barst open terwijl mijn traner sneller vloeien dan ooit... De angst om jout te verliezen breekt me wanneer op dat momet mijn lichaam langs mijn voeten verdwijnt..
