Ik ben voor de tweede keer naar huis gegaan met de ambulance! De ambulanciers zijn elke keer heel lief voor mij! Hij vertelde me dat ik nooit mijn doel mag opgeven. Ik mocht mijn bloeddruk meten en ik kreeg uitleg over de verschillende toestellen en ik mocht een knuffeltje uitkiezen.
Het weekend was heel leuk. Ik kreeg bezoek van mijn allerliefste kiné Sofie. Ik kan met Sofie over alles praten. Ze helpt mij niet alleen fysiek maar ook emotioneel. Bij haar is het fijn om hard te moeten werken.
Jammer genoeg heeft mama weer geen foto getrokken! Foei mama!
Voor de eerste keer mocht ik thuis ook op een stoel zitten tijdens het eten. Kijk maar hoe geweldig dit was!
Op maandag was het dan weer tijd om terug te keren naar Pulderbos. Ik heb mama verrast met een filmpje waar je mijn eerste pasjes kan zien. (zie bijlage)
Vandaag mag ik voor de eerste keer op weekend! De ambulance komt mij om 16 u ophalen in Pulderbos. Ik mag nog niet lang zitten, daarom is het liggend vervoer.
Ik kijk hier enorm naar uit en ben best wel zenuwachtig!
Mama heeft een hoog - laag bed in de living geïnstalleerd.
De ontvangst in Pulderbos is erg aangenaam. Een heel team staat dag en nacht voor iedereen klaar. Ik verblijf samen met mama in een heel mooie kamer. De muren zijn appelblauwzeegroen!
Mijn lieve vriendin Roos verraste me door een cadeau achter te laten. Een emoji kakje ballon.
Bedankt Roos! Super lief van je. Dikke knuffel!!! Ik mis je!
Ondertussen ben ik helemaal geïnstalleerd. Ze hebben hier alles om het comfortabel te maken.
Mentaal is het super zwaar. Ik mag alleen plat liggen en om het uur van houding veranderen.
Het is vervelend dat iedereen voortdurend aan mij zit te frullen. Ik verveel mij. Ik wil bewegen en ik mag niet. De tranen vloeien soms over mijn wangen. Ik mis mijn thuis, mijn papa, mijn broer, mijn katten en mijn hond. Ik WIL naar huis!!!
Iedere dinsdag komen dokter Katrin Van Herpe en kinesist Stijn langs om te kijken hoe het met me gaat om de doelen voor volgende week te bepalen. Er wordt een protocol gevolgd. De komende weken verandert er helaas weinig. De volgende drie weekends moet ik nog hier blijven. Nadien mag ik liggend met de ambulance op weekend.
Vandaag heb ik ook mijn eerste les gekregen van juf Conny. Een saaie rekenles.
Dankzij Vero, Mila en Sienna kan ik toch nog even lachen via Face Time. Bedankt voor het telefoontje! Dat doet goed. Dikke kus!
O ja, bedankt voor de vele berichtjes die ik al kreeg!
Maandag is een spannende dag. De ambulance brengt mij naar het revalidatiecentrum Pulderbos in Zandhoven.
Ik neem voorlopig afscheid van mijn vertrouwde team! Mama neemt nog snel enkele foto's van het mooie Pellenberg. Dit is dan ook echt de laatste keer omdat de kinderafdeling orthopedie binnenkort definitief verhuist naar Gasthuisberg.
Hallo iedereen!
Ik WIL naar huis!!!
