Ik ben Katrien
Ik ben een vrouw en woon in Gooik () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 26/11/1979 en ben nu dus 45 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Met de hondjes bezig zijn,lezen en af en toe is lekker niks doen..
Heb zo juist in de tuin liggen oefenen met ons Dai en ik was wonder bij wonder echt verschoten!!! Het volgen was goed, de zit voor was super en de houdingen gaan al beter. Enkel bij het blijven liggen dan is ze efkes recht gestaan en willen gaan lopen maar heb haar nog op tijd kunnen pakken en haar terug op haar plaats gezet.
Maar dit alles was niet hetgene waar ik zo van verwondert was. Tijdens de volgoefening kwam ineens de hond van de buren kijken en die haalde natuurlijk alles uit de kast. Mijn eerste gedacht was "sh*t, nu ist hier om zeep hé" maar heb mijn balleke uit mijne zak gehaald en zo haren aandacht bij mij houden en ikke fier want tis den eerste keer dat ze nie naar den draad vliegt om ook alles uit de kast te halen.
Allez, ik ben echt fier ze heeft goe gewerkt. T' kan nu wel van de warmte zijn maar normaal warm of niet, als ze de hond van hiernaast ziet is het kermis.
Gisteren moesten wij naar een trouwfeest gaan en hadden beslist om onze twee kapoenen buiten te laten. Het was goed weer en moest het nu beginnen regenen kunnen ze altijd schuilen in de stal, daar hebben ze een grote mand staan. Dus wij vertrokken naar het feest. S'nachts komen we thuis en ze hadden ons al horen komen. We komen binnen in den tuin en ik kon mijn ogen nie geloven, er lag overal hout op het terras, t'was precies of der had iemand zitten klieven. Ons Vlekje die keek zo van "we gaan der hier gaan van krijgen hé" maar we wisten dat het ons Dai was, want dit kon onmogelijk Vlekje gedaan hebben. Ze heeft nog maar pas mijne parasolvoet stuk gebeten en nu de bank, ze heeft nog nooit iets kapot gebeten van ons altijd al haar speelgoed en nu gaat ze beginnen ze. Nu moeten we opletten als we weggaan dat alles wat ze ook maar kan kapotbijten dat, dat weg is.
Vlekje hier, na een tijdje afwezig te zijn ben ik terug. Ben ondertussen goed herstelt van mijn operatie en schijnzwangerschap, dus kunnen we terug aan de slag. Met mijn zus ben ik ook terug dikke vriendjes want de mama had al bang dat er gingen ongelukken gebeuren.
Ben ook al een tijdje terug aant trainen want misschien ga ik wel brevet spelen, wat da ook mag zijn. Volgens de mama is dit belangrijk en hebben we dit nodig om kunnen over te gaan naar de Debutanten. Dus vanaf nu terug trainen, los volgen gaat al beter al durf ik wel nekeer vooruit te lopen omdat soms mijne neus toch prioriteir is op het luisteren. Plaatske gaat thuis goed, maar nu nog op school goed doen want ik hou mij liever bezig met de geuren van de konijnen en de geiten en schapen die daar lopen vind ik veel leuker. Apport gaat goed, alleen snap ik nie goed dat ik da eigenlijk moet vasthouden en nie mag laten vallen. Ja zeg, allemaal nie simpel zenne.
Maar binnenkort misschien meer nieuws, want ik kan maar pas volgende week naar school want zaterdag dan gaan mama en papa naar een trouwfeest. Dus tot volgende week voor meer nieuws...
24 juni 2009 Nog is les gaan volgen in Geraardsbergen!!
Hallo,
Hier zijn we dan nog eens, tis al een tijdje geleden maar ik heb dan uiteindelijk toch de moed bijeen geraapt en naar Geraardsbergen nog is gaa trainen met Dai. Ondertussen is het daar overgangsproef geweest en zitten er nieuwe in de groep. Van de mechelaar waar mijn haar letterlijk van omhoog kruipt geen teken, komen in de les en ik was al opgelucht dat ze er niet was. Na een tijdje had ik van iemand vernomen dat ze het waarschijnlijk gaat opgeven, mijn eerste gedacht was "joepie" maar dan had ik zoiets van das weer nen hond voor het asiel. Als ze er binnenkort geen weg meer mee kunnen en dan ook al de gehoorzaamheid stop zetten, dat belooft niks goed.
Enfin, het was een leuke en goede les maar er is nog veel werk aan ons Dai. Haar volgen kon stukken beter, ze was constant aant snuffelen en werd er lastig van. De zit voor dan draait ze haar altijd om, iets dat ik nog nooit gezien heb. Bij de meeste loopt de hond den baas voorbij of zetten ze het op een lopen maar madam draait haar om en gaat bij de lesgever zitten. Plezant dat da is.
Hier thuis probeer ik dagelijks te trainen, nooit te lang, maar ze doet hier alles perfect en ze komt op de hondenschool en ze verandert in e klein venijn. Blijven trainen is de boodschap, ze zeggen mij dat ze in haar publiciteitsjaren zit en dat het daarmee is dat ze zo doet. Ik hoop dat dit vlug over gaat en dat ze verandert want soms word ik er zot van.
Tis al een tijdje geleden maar ik ben terug. Heb al 14 dagen niet meer naar Geraardsbergen geweest sinds mijn fameuze tuimeling in de laatste les met de mechelaar. Vorige zondag heeft Dimi mij een beetje gepusht om te gaan want eerlijk gezegd zag ik het niet meer zitten om nog te gaan. Op weg naar geraardsbergen was ik misselijk en ziek van de stress,aangekomen aan de hondenschool en ons Dai was ook nerveus. Logisch,ik kon mij net kalmeren en als ik dan nog zag dat ze der was met de mechelaar dacht ik dat ik ging flauwvallen. Dimitri dan den hond overgenomen en mij proberen te kalmeren en dan begon de les. Beetje gewandeld en de mechelaar had ons Dai al int oog en we waren vertrokken. Gelukkig hebben we nu ne lesgever die er iets aan doet en die ook merkt dat er aan de mechelaar iets moet gedaan worden want dat het zo niet verder kan. Al bij al heb ik zondag een goede les gehad want heb niet zoveel in de buurt van de mechelaar geweest. Vandaag dan (03/06/2009) alleen vertrokken vol goede moed en daar aangekomen ons nog een beetje gezet omdat het nog geen tijd was. Wie komt er toe,rarara,jullie zullen het wel al weten ondertussen,ze wil mij passeren en ik was kalm ons Dai had nog nie gemerkt dat ze in de buurt was tot de mechelaar begon te blaffen. Gelukkig ben ik recht gesprongen en verder gelopen want t'was weer prijs. Vanwaar ze de moed blijft halen om te komen,ik weet het niet,maar ze mag hem leren beter onder controle te houden. De les start en we zijn maar met 4,ik dacht "ojee" dit komt niet goed vandaag. Eerst een beetje opgewarmd en dan moesten we slalommen,ik moest al eerste en de oefening ging super totdat we jaja aan de mechelaar waren. Die vloog natuurlijk uit en ons Dai die veranderde precies in een kat die ging in mijne nek springen. Dus nu heeft ze de ganse les schrik als ze de mechelaar nog maar hoort blaffen. ik ben ten einde raad en twijfel of ik wel nog naar Geraardsbergen ga verder les volgen,ik wil tenslotte mijnen hond nie kapot maken. Dus we zien wel.
We hadden al een tijdje twijfels over ons Dai haar groei en dat is nu ondertussen bevestigd door de dierenarts,ons Dai heeft last van dwerggroei. De kans in een nest is 1op de 10,die van ons heeft dat natuurlijk. Natuurlijk zien we haar nog altijd even graag maar ne mens koopt hem genen Dobermann om dan met e klein hondje te zitten. Enfin,de dierenarts heeft ondertussen haar best gedaan om allerlei dingen op te zoeken en ze heeft ons Dai een spuitje gegeven met groeihormonen. Ben is benieuwd of dit iets gaat uitdoen. Binnen een maand moeten we terug gaan en dan gaan we meer weten.
Zoals ik hier al verteld had is ons Vlekje gesteriliseerd. Enkele dagen later bleek dat ze schijnzwanger was,ze maakt veel melk aan en heeft dus antibiotica gekregen omdat te stoppen. Vandaag toch de dierenarts gebeld omdat haar buik precies ontstoken was. Bij de dierenarts geweest en het resultaat,ze moet een kap dragen want ze was haren buik aant kapot likken. Voor e stuk een beetje mijn schuld want iedere keer als er melk uit haar tepeltjes kwam dan maakte ik haar buik proper en eigenlijk stimuleer je dan de hond om nog meer melk te maken. Ze krijgt dan eigenlijk den indruk dat er gezogen word. Tja,weer iets dat we geleerd hebben ze,dus ik blijf eraf vanaf nu en ons vlekje die kan er niet meer aan.
Zoals ik hier al verteld had is ons Vlekje gesteriliseerd.
