Leefbaar Vlaanderen op deze blog vind u allerlei informatie over de partij "Vlaams belang". nog veel plezier op deze blog
11-09-2006
Biografie Frank Vanhecke
Frank Vanhecke werd geboren in Brugge op 30 mei 1959. Als scholier was hij actief in het Taalaktiekomitee en bestuurslid van het Jong Studentenverbond en later van de Nationalistische Studentenvereniging. Hij was lid en bestuurslid van VU en VUJO te Assebroek-Brugge tot mei-juni 1977. Na de goedkeuring echter van het Egmontpakt door de VU sloot hij zich aan bij de V.N.P. en later bij het Vlaams Blok te Brugge en werd arrondissementeel bestuurslid.
Frank Vanhecke werd al snel lid van de Partijraad en in juni 1986 ook lid van het Partijbestuur van het Vlaams Blok als verantwoordelijke voor pers- en mediabeleid. Van 1989 tot 1994 was hij persoonlijk medewerker van Karel Dillen in het Europees Parlement en adjunct-secretaris-generaal van de Technische Fractie Rechts. Bij de Europese verkiezingen van juni 1994 werd hij verkozen in het Europees Parlement. Op 18 mei 2003 werd hij verkozen als senator. Sinds 13 juni 2004 zetelt Frank Vanhecke opnieuw als parlementslid in het Europees parlement.
Van januari 1995 tot juni 1996 was hij ook fractievoorzitter van het Vlaams Blok in de Brugse gemeenteraad. Sinds de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober 2000 is hij opnieuw fractieleider in de Brugse gemeenteraad.
Op het democratiecongres op 8 juni 1996 maakte Karel Dillen bekend dat hij na 19 jaar ontslag nam als voorzitter van het Vlaams Blok en de leiding van zijn partij toevertrouwde aan Frank Vanhecke. Op 4 februari 2001 werd Vanhecke herkozen als voorzitter.
Op 9 november 2004 werd het Vlaams Blok verplicht om zich te hervormen en een nieuwe naam aan te nemen. Het Hof van Cassatie had het arrest van het Hof van Beroep van Gent tegen het Vlaams Blok niet verbroken (zie rubriek 'Waarom Vlaams Belang?'), wat betekende dat het Vlaams Blok vanaf dat moment een 'criminele organisatie' werd. Natuurlijk bleef de partij die ondertussen bijna een kwart van de Vlaamse kiezers vertegenwoordigde niet bij de pakken zitten. Op 14 november 2004 pakte het kaderledencongres uit met een nieuwe naam, vernieuwde statuten, een nieuwe beginselverklaring en vooral met de belofte dat de nieuwe partij hetzelfde programma zal uitdragen.
geboren te Brugge op 11 september 1962
Gehuwd met Lutgarde en vader van Karolien, An-Sofie en Veroniek
HSO economische, St-Franciscus-Xaveriusinstituut, Brugge (1982)
1ste kandidatuur politieke en sociale wetenschappen, UFSIA (1983)
NUHO journalistiek, Hogere Handelsschool Erasmus (1985)
Voormalig journalist
Politieke loopbaan:
Voorzitter Vlaams Blok Jongeren (1987-1989)
Partijbestuurslid Vlaams Blok (1987-...)
Gemeenteraadslid Antwerpen (1995-...)
Provincieraadslid (1985-1987)
Volksvertegenwoordiger (1985-1987)
Lid Vlaamse Raad (1988-1995)
Vlaams Volksvertegenwoordiger (1995-...)
Fractievoorzitter Vlaams Blok (1992-...)
Lid uitgebreid bureau Vlaams Parlement (1992-...)
Commissies:
Reglement en samenwerking
Binnenlandse aangelegenheden, huisvesting en stedelijk beleid
Filip Dewinter is auteur van:
EIGEN VOLK EERST "Uitgeverij TYR, 1989."
WEG MET ONS? - Antwoord aan Paula D"Hondt "Uitgeverij TYR, 1991."
EEN TEGEN ALLEN - Opkomst van het Vlaams Blok "Uitgeverij TYR, 1993."
IMMIGRATIE: de tijdbom tikt "Uitgeverij TYR, 1996."
BAAS IN EIGEN LAND - Over identiteit, culturele eigenheid en nationaliteit "Uitgeverij Egmont 2000",
ZEROTOLERANTIE TEGEN CRIMINALITEIT - over de aanpak van de misdaad "Uitgeverij Egmont".
ANTWERPEN TROEF !" "Uitgeverijg Egmont 2006"
Contact:
Madouplein 8 bus 9
1210 Brussel
Tel. Dienst organisatie: 02/219.60.09
Tel. Vlaams Parlement: 02/552.16.68
Gerolf Annemans werd op 8 november 1958 geboren. Hij is gehuwd met Monika D'hooghe en heeft drie kinderen, Gerolf, Emma en Tosca. In 1982 behaalde hij zijn licentiaatsdiploma in de rechten.
Tijdens zijn studentenjaren was Gerolf Annemans actief als studentenvertegenwoordiger. Hij was twee jaar lid van de departementsraad van de Rechten en nadien lid van de raad van Beheer en van het Daglijks bestuur van de Universitaire Instelling Antwerpen. Hij was ook medebeheerder van de sociale gelden, lid van de Studentenwerkgroep en hoofdredacteur van de SW-krant. Die functie van hoofdredacteur oefende hij ook uit in het praesidium van het Katholiek Vlaams Hoogstudentenverbond.
Tijdens zijn laatste jaar was hij lid van het praesidium van Sofia, de studentenvereniging van de rechten. In zijn studententijd verwierf Gerolf Annemans bekendheid als studentenredacteur voor 't Pallieterke. Toen hij in 1982 advocaat werd, bleef hij medewerker aan 't Pallieterke, waar hij een aantal vaste rubrieken, de interviews en honderden verschillende artikels verzorgde. De bekendste rubriek was wellicht de TV-rubriek die hij onder het pseudoniem "Justinus" schreef en waar hij zich zeer heftig vijf jaar lang tegen de linkse nieuws-en TV-makers uitliet.
In 1985 werd hem door Karel Dillen de plaats van eerste opvolger op de Antwerpse Kamerlijst aangeboden. Gerolf Annemans is sindsdien actief betrokken in het Vlaams Belang.
Hij is tevens (mede)auteur van verschillende boeken en brochures: "Onafhankelijkheid moet en kan", "Dossier Gastarbeid", "Dit leven is in gevaar", "Het Vlaams Blok: de gezinspartij" en "Project Vlaamse Staat" en de opeenvolgende verkiezingsprogramma's.
Gerolf Annemans behaalde als kunstschilder ook een diploma kunstonderwijs.
Gerolf Annemans, uitgesproken Vlaams-nationalist en fractievoorzitter van het Vlaams Belang in de Kamer, zetelt sinds maart 1987 in het federale parlement. Hiermee is hij het langst dienende Vlaams-Belangkamerlid.
Zijn gedurende jaren opgebouwde expertise en uitgebreide dossierkennis spraken boekdelen tijdens de Dutroux-, de Bende- en de dioxinecommissie.
Naast fractievoorzitter is hij tevens partijbestuurslid, voorzitter van de Studiedienst van het Vlaams Belang en gemeenteraadslid te Antwerpen
Persoonlijk
Geboren te Schelle (Antwerpen) op 21.02.1947
Gehuwd met Ida Monballieu, vader van 3 zonen
Behaalde de diplomas van doctor in de rechten en licentiaat criminologie aan de Rijksuniversiteit te Gent
Is advocaat aan de Antwerpse balie
VLOTT oprichter
Carrière
Werd verkozen tot volksvertegenwoordiger voor de Volksunie
Was fractievoorzitter van de VU-kamer van 1986 tot 1989
Lid VLD-Kamerfractie sinds februari 1993
Lid partijbestuur sinds 19 juni 1993
Lid van de Kamercommissie Justitie
Lid van de Commissie Media Vlaamse Raad
Secretaris van de Bijzondere onderzoekscommissie belast met het onderzoek naar de manier waarop banditisme en het terrorisme in België wordt bestreden (1988-1990)
Onderzocht in de Verenigde Staten de werking van de politiediensten (1988)
Maakte deel uit van de internationale controlezending bij de verkiezingen in 1989 in Namibië
Lid van de parlementaire onderzoekscommissie omtrent de legeraankopen (1993)
Verkozen tot senator in mei 1995
Voorzitter VLD-Senaatsfractie van mei 1995 t.e.m. juni 1999
Verslaggever onderzoekscommissie Georganiseerde Misdaad
Verkozen tot volksvertegenwoordiger in juni 1999
Voorzitter VLD-Kamerfractie sinds juli 1999
Voorzitter VLD Senaatsfractie mei 2003 - december 2003
Senator december 2003 -
Hoofd Belgische delegatie bij de parlementaire assemblee van de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa juli 2003 -
Literatuur
Auteur van:
Securitas Belgica de rijkswacht is overbodig, Hadewijch 1989
Twee jaar Bendecommissie, een schimmengevecht, Hadewijch 1992
VERSTREPEN Jürgen Pierre Katharina
Geboortedatum
12 juni 1966
Plaats
Deurne Antwerpen
Burgerlijke stand
Gehuwd, 20 augustus 1999
Dochter geboren 10 mei 2001
Zoon geboren 11 november 2004
Studies
Hoger secundair Latijn Wetenschappen
Hoger onderwijs 1ste kandidatuur Industrieel ingenieur
Toegep. communicatiewetenschappen (1kand.)
Aanvullende opleidingen: fotografie, avmontage & regie, copywriting
Talenkennis
Nederlands (moedertaal)
Duits (moedertaal)
Engels
Frans
Hobby's koken tot 5 gangen wijn (drinken - proeven - kopen) mp3 internetapplicaties fitness en conditietraining snelle en grote duitse wagens shoppen loungen deejay muziek van klassiek tot techno en r&b discussiêren met het andere geslacht mobiele technologische snufjes soms sigaren roken (als ik mag van de omgeving) stripalbums (heel veel) scifi winkelen (vooral kleding) schaamteloos lui zijn indien goesting mensen uitdagen tot gesprek
geboren te Antwerpen op 27 oktober 1972
Universitaire opleidingen:
Universitair Onderwijs: UFSIA (2 kandidaturen)- UIA (3 licenties), Antwerpen: 5 jaar Rechten (92-97)
Universitaire specialisatie na licentiaatsdiploma: UIA, Antwerpen: 2 specialisatiejaren Master in Tax Law (97-99)
Professionele loopbaan:
Advocate / specialist internationaal fiscaal recht bij de balie te Antwerpen sinds 1997
Senaat:
Lid van de Commissie Justitie
Lid van de Commissie Economie en Financiën
Lid van de werkgroep Bio-ethiek
Plaatsvervangend lid van de Commissie Binnenlandse Zaken en voor de Administratieve Aangelegenheden
Partij:
Partijbestuurslid
Partijraadslid
Ondervoorzitter koepelbestuur Antwerpen
Hans is een geboren (23 juli 1980) en opgegroeid in Lint. maar kocht enige tijd geleden een woning in Boom om daar, samen met zijn vriendin Krist, hun nestje uit te bouwen.
Studies
Hans volgde de eerste vier jaar van het lager onderwijs in de gemeentelijke basisschool (toen nog een jongensschool), nadien trok hij met zijn fiets iedere dag naar Boechout. Daar rondde hij zijn middelbare studies af (Latijn-Wiskunde). Na zijn humaniora ging hij studeren aan de UFSIA.
Loopbaan
Hans begon zijn professionele loopbaan uit te bouwen bij een klein internetbedrijfje te Mechelen. Dit bood genoeg variatie (webdesign, helpdesk, klantencontact) maar een telefoontje van Filip Dewinter stuurde alles een andere richting uit. Hij ging dan aan de slag als grafisch vormgever op de dienst DTP van het Vlaams Blok. Dit is zowat het kloppende hart van de partij. Bijna alles wat naar buiten gecommuniceerd wordt, komt door de handen van de DTP'ers. Hier wordt de basis gelegd van de opeenvolgende verkiezingsoverwinningen. Vanaf 11 september 2004 concentreert hij zich op de Vlaams Blok Jongeren. Op dinsdag 9 november 2004 heeft het Hof van Cassatie zich uitgesproken over het vonnis van het Hof van beroep van Gent in het proces dat werd aangespannen tegen het Vlaams Blok. Het Hof bevestigde het vonnis met als gevolg dat het Vlaams Blok besliste zichzelf op te heffen. De partij werd definitief ontbonden. Op zondag 14 november 2004 werd het Vlaams Belang opgericht. Ook de Vlaams Blok Jongeren werden ontbonden en stichtte een nieuwe Vlaams-nationale en rechtse jongerenorganisatie: de Vlaams Belang Jongeren.
Bezige bij
Naast zijn (beroeps)bezigheden te Brussel is Hans vooral terug te vinden in de vele tentakels van de Vlaamse Beweging. Als kind kwam hij bij het Vlaams Nationaal Jeugdverbond terecht. Gedurende vele jaren was hij er (groeps)leider in de schaar van Antwerpen. Als scholier bij het NJSV (Nationalistisch JongStudentenVerbond) en als student zette hij zich volledig in binnen de NSV (Nationalische StudentenVereniging), hij was er achtereenvolgens Ab-Actis (secretaris) en praeses (voorzitter) van de Antwerpse afdeling en nadien Senior Seniorum (Nationaal voorzitter). Daarnaast is/was hij ook terug te vinden op activiteiten van het TaalAktieKomitee (TAK), De Vlaamse Volksbeweging (VVB), de nationalistische en heel-Nederlandse actiegroep Voorpost. Via de NSV raakte hij ook betrokken bij de diverse werkgroepen (Werkgroep Radicalisering, IJzerbedevaardersforum) die de linkse koers van het IJzerbedevaartcomité op de korrel namen. Hij stond dan ook mee aan de wieg van de vzw IJzerwake. Deze vzw organiseerde in 2003 voor het eerst een eigen (radicale/traditionele) bedevaart op een weide naast het monument van de Gebroeders Van Raemdonck. Hans was dat eerste jaar ook de jeugdspreker. Naast zijn actief engagement binnen deze verenigingen van de Vlaamse Beweging was hij ook nog jaren actief als secretaris in de Lintse Jeugdraad en enkele niet-politieke studentenverenigingen.
Politiek
Op partijpolitiek vlak verliep het allemaal wat rustiger daar de prioriteiten steeds op "de beweging" lagen en niet zozeer in de soms beperkte partijpolitiek. Hij stond wel al diverse keren als kandidaat op verkiezingslijsten maar steeds op onverkiesbare plaatsen. Als jongere was zijn inzet voor "de partij" vooral op de Vlaams Belang Jongeren toegespitst. Hans was enkele jaren actief binnen de Lintse afdeling als penningmeester en vertegenwoordiger van de Vlaams Blok Jongeren in het district Kontich. Op 11 september 2004 werd hij verkozen tot nationaal voorzitter van de Vlaams Blok Jongeren op hun tweejaarlijks statutair congres. Vanaf die datum zetelde hij ook in de partijraad en het partijbestuur van het Vlaams Blok. Op dinsdag 9 november 2004 heeft het Hof van Cassatie zich uitgesproken over het vonnis van het Hof van beroep van Gent in het proces dat werd aangespannen tegen het Vlaams Blok. Het Hof bevestigde het vonnis met als gevolg dat het Vlaams Blok besliste zichzelf op te heffen. De partij werd definitief ontbonden. Op zondag 14 november 2004 werd het Vlaams Belang opgericht. Ook de Vlaams Blok Jongeren werden ontbonden en stichtte een nieuwe Vlaams-nationale en rechtse jongerenorganisatie: De Vlaams Belang Jongeren.
Karel Dillen geboren te Antwerpen, 16 oktober 1925. karel is een Vlaams politicus, Vlaams nationalist en medeoprichter van het Vlaams Blok.
Aan het Koninklijk Atheneum in Antwerpen behaalt Karel Dillen in 1943 een humanioradiploma. Enkele Vlaams-nationalistische leraars drukken er een blijvende stempel op de jonge Dillen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog maakt hij geen deel uit van een collaborerende organisatie, maar noemt zichzelf wel een "passieve zwarte" in die periode. Hij woont meetings van Nieuwe Orde groeperingen bij. In Antwerpen hoort hij spreken van razzia's op joden, maar kent het lot van de joden niet. In september 1944 ziet hij van op afstand de repressie, onder meer tegen gewezen schoolmakkers.
Dillen huwde in 1959 en wordt vader van 4 kinderen. Eén van zijn zonen, Koen, zetelt momenteel in het Europees Parlement en ook een dochter Marijke is in de Belgische politiek actief.
Op 1 oktober 1977 richt hij de Vlaams Nationale Partij (VNP) op, uit onvrede met de mede-ondertekening, op 24 mei 1977, door de Volksunie, van het Egmontpact. Dillen was op dat ogenblik politiek dakloos. Hij wordt op de stichtingsvergadering tot voorzitter "voor het leven" aangeduid. Hij krijgt bovendien de macht om zijn opvolger zelf aan te duiden. Dit wordt op 8 juni 1996 Frank Vanhecke. Deze beweert (in De Standaard, 11 maart 2000) dat Dillen die macht krijgt uit de frustratie van de (gewezen) Volksunie-mensen. Die hebben gezien hoe, via democratische verkiezingen, Hugo Schiltz aan de macht gekomen is en hoe hij - in hun ogen - de beginselen van de VU heeft verraden.
Voor de verkiezingen van 17 december 1978 gaat de VNP in een kartel, als Vlaams Blok, samen met de Vlaamse Volkspartij (VVP) van Lode Claes. Dillen wordt volksvertegenwoordiger. Met 2807 voorkeurstemmen is hij als enige verkozen voor de Kamer (voor namelijk door de stemmen uit Antwerpen). De VVP verdwijnt van het politieke toneel na de Europese verkiezingen van 1979, waar ze slechts 1% van de stemmen haalt.
Op 8 november 1981 en 13 oktober 1985 wordt Dillen telkens - ondanks zwak parlementair werk - herverkozen op de lijst van het Vlaams Blok. Op 12 maart 1987 volgt Gerolf Annemans Dillen op als kamerlid, in het kader van een verjongingsoperatie binnen het Vlaams Blok.
Bij de parlementsverkiezingen van 13 december 1987 wordt Dillen tot senator in het Belgisch parlement verkozen.
Bij de Europese verkiezingen van 18 juni 1989 wordt Dillen, met 36000 naamstemmen, Europees parlementslid (in de senaat wordt hij door Wim Verreycken opgevolgd). Hij is er aanvankelijk actiever dan in het Belgisch parlement. In Europa vormt hij samen met het Franse Front National (met o.a. Jean-Marie Le Pen) en de Duitse Republikaner (met o.a. Franz Schönhuber) de Technische Fractie Europees Rechts.
Karel Dillen neemt op 8 juni 1996 ontslag als voorzitter van het Vlaams Blok. Hij duidt Frank Vanhecke als zijn opvolger aan. Op 18 juni 2003 wordt Dillen in het Europees parlement opgevolgd door Philip Claeys, nadat Dillen om gezondheidsredenen ontslag nam.
175 jaar geleden ontstond 'België' als onafhankelijke staat, waardoor het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden, dat in 1815 het levenslicht zag, ophield te bestaan. Volgens het Belgische establishment moet de herdenking van het separatisme van 1830 gepaard gaan met het nodige feestgedruis. Er worden dan ook ettelijke miljoenen euro tegenaan gesmeten. Het officiële België ziet nog een tweede reden waarom wij in feeststemming zouden moeten verkeren, namelijk het feit dat België reeds 25 jaar een federaal land zou zijn. De vraag is of Vlaanderen werkelijk zoveel redenen heeft om deze 'dubbele verjaardag' te vieren. Werner Somers tracht in dit boek het tegendeel aan te tonen. Niet alleen was de oprichting van België in 1830 een accident of history, bovendien werden de Vlamingen in de loop van 175 jaar 'België' onderdrukt, vernederd en zelfs tot op de dag van vandaag bestolen. Het Belgisch ongeluk wordt in al zijn facetten en evoluties pijnlijk beschreven. Het schijnfederalisme, dat de Vlaamse meerderheid neutraliseert en leidt tot immobilisme, kan evenmin op genade rekenen. 'Tijd voor ontmoetingen' luidt het motto van het officiële herdenkingsprogramma 175-25. Met dit boek wordt het echter duidelijk dat het eerder tijd is voor ... een afscheid van België, zonder tranen.
BOEK : Een brug te ver: Turkije in de Europese Unie
In dit boek leggen Philip Claeys en Koen Dillen uit waarom Turkije geen lid mag worden van de Europese Unie. De gevolgen van een mogelijke toetreding zijn immers niet te overzien. Zo zou de grootste lidstaat van de EU, indien Turkije daadwerkelijk zou toetreden, niet eens een Europees land zijn.
Auteur: Philip Claeys en Koen Dillen
Uitgegeven door: Egmont (2004)
Aantal bladzijden: 210
Prijs: 12.50
ISBN: 90-8056-168-1
Frank Vanhecke werd geboren in Brugge op 30 mei 1959. Als scholier was hij actief in het Taalaktiekomitee en bestuurslid van het Jong Studentenverbond en later van de Nationalistische Studentenvereniging. Hij was lid en bestuurslid van VU en VUJO te Assebroek-Brugge tot mei-juni 1977. Na de goedkeuring echter van het Egmontpakt door de VU sloot hij zich aan bij de V.N.P. en later bij het Vlaams Blok te Brugge en werd arrondissementeel bestuurslid.
Frank Vanhecke werd al snel lid van de Partijraad en in juni 1986 ook lid van het Partijbestuur van het Vlaams Blok als verantwoordelijke voor pers- en mediabeleid. Van 1989 tot 1994 was hij persoonlijk medewerker van Karel Dillen in het Europees Parlement en adjunct-secretaris-generaal van de Technische Fractie Rechts. Bij de Europese verkiezingen van juni 1994 werd hij verkozen in het Europees Parlement. Op 18 mei 2003 werd hij verkozen als senator. Sinds 13 juni 2004 zetelt Frank Vanhecke opnieuw als parlementslid in het Europees parlement.
Van januari 1995 tot juni 1996 was hij ook fractievoorzitter van het Vlaams Blok in de Brugse gemeenteraad. Sinds de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober 2000 is hij opnieuw fractieleider in de Brugse gemeenteraad.
Op het democratiecongres op 8 juni 1996 maakte Karel Dillen bekend dat hij na 19 jaar ontslag nam als voorzitter van het Vlaams Blok en de leiding van zijn partij toevertrouwde aan Frank Vanhecke. Op 4 februari 2001 werd Vanhecke herkozen als voorzitter.
Op 9 november 2004 werd het Vlaams Blok verplicht om zich te hervormen en een nieuwe naam aan te nemen. Het Hof van Cassatie had het arrest van het Hof van Beroep van Gent tegen het Vlaams Blok niet verbroken (zie rubriek 'Waarom Vlaams Belang?'), wat betekende dat het Vlaams Blok vanaf dat moment een 'criminele organisatie' werd. Natuurlijk bleef de partij die ondertussen bijna een kwart van de Vlaamse kiezers vertegenwoordigde niet bij de pakken zitten. Op 14 november 2004 pakte het kaderledencongres uit met een nieuwe naam, vernieuwde statuten, een nieuwe beginselverklaring en vooral met de belofte dat de nieuwe partij hetzelfde programma zal uitdragen.
