Bijna alle onderdelen van het lichaam van de haai zijn voor de mens bruikbaar. Van de taaie huid maken ze leer, van de tanden sieraden en van de kaken souvenirs. De beenderen worden tot mest verwerkt, de vinnen tot soep en het vlees wordt gegeten. De olie uit de lever wordt gebruikt in de industrie in medicijnen en cosmetica. De jacht om de economische redenen op wilde dieren zoals haaien kan er voor zorgen dat hun voortplanting heel traag verloopt. Als mensen minder producten zouden kopen die zijn gemaakt van haaien, dan zou de toekomst er beter uit gaan zien. Het uitroeien van de haaien zou ook het natuurlijk evenwicht in de oceanen een rampzalig effect kunnen hebben.
De witte haai komt het liefst in lauw water voor. Bijvoorbeeld voor de kust van Californië dat is een paradijs voor de witte haai, maar ook voor de mens dus het kan zijn dat er af en toe een mens wordt aangevallen. Ze hebben er een net voor gespannen om de haai tegen te houden. In Afrika is er voor de kust van Tanzania, in Australië en in vele andere landen zijn netten gespannen In Afrika is de jacht op haaien verboden. Wie dit toch doet krijgt een flinke boete of gevangenisstraf.
De witte haai is voortdurend op zoek naar voedsel. Hij eet: schilpadden en andere haaien.Maar het liefst eet hij zeeleeuwen en zeehonden. Men heeft witte haaien gevangen die niet groter waren dan 3 meter. Toen men deze open sneed vond men in een haai een zeeleeuw en in een andere haai een man van 1.80 meter. Stel je eens voor hoe de eetlust is van een exemplaar van 12 meter.
De witte haai ( Carcharodon carcharias ) is geen kieskeurige eter. Net als alle grote rovers moet hij flexibel zijn met zijn diner om voldoende voedsel te kunnen vinden.
De tanden van een witte haai zijn ongetwijfeld zijn meest angstaanjagend kenmerk. Het zijn lange driehoekige, scherpe en staalharde dolken die volkomen geschikt zijn om lappen vlees van zijn prooi af te scheuren.
De Carcharas of witte haai staat ook bekend als witte dood. Het is de haai met de slechtste reputatie wat betreft wreedheid, de enorme roofhaai. Die schijnbaar zonder enige aanleiding mensen heeft aangevallen en gedood. Het is het reusachtige op bloed beluste beest uit de legende met enorme kaken en vreesaanjagende tanden - lange scherpe, gekartelde dolken die volkomen geschikt zijn voor het afscheuren van grote lappen vlees. Men heeft het beest met mijthen omkleed; het is een moordmachine geworden die voortdurend op jacht is naar nieuwe prooi. Die verhalen over zijn vraatzucht zijn niet overdreven men heeft haaien gevangen die niet groter waren dan drie meter maar nadat ze werden opengesneden een hele zeeleeuw bleken te bevatten. Het karkas van een andere niet zo grote witte haai bevatte een man die langer was dan 1,80 meter. Stelt u zich eens voor wat een exemplaar van 6 meter kan inslikken. Ondanks alle legenden die de witte haai om geven als menseneters zijn er maar betrekkelijk weinig aanvallen, waarvan bewezen is dat ze het werk van deze soort zijn. Van de aanvallen die terecht blijken te zijn toegeschreven van de witte haai hebben de meeste geen dodelijke afloop gehad. Voor de kust van Californië waar deze haaien veel voorkomen zijn er in de laatste dertig jaar maar vier gevallen met dodelijke afloop geweest. Veel mensen die werden die aangevallen werden slechts een keer gebeten waar de haai zich afkeerde.
Misschien verdedigt de haai zichzelf alleen maar want het lijdt geen twijfel dat de machtigevan de witte haai zodat alles zou kunnen doden wat het beest als doe wel zal uit kiezen. Vaak worden aanvallen op mensen uit pure onwetendheid toegeschreven aan de witte haai.
De Carcharas of witte haai staat ook bekend al witte dood. Het is de haai met de slechtste reputatie wat betreft wreedheid, de enorme roofhaai. Die schijnbaar zonder enige aanleiding mensen heeft aangevallen en gedood. Het is het reusachtige op bloed beluste beest uit de legende met enorme kaken en vreesaanjagende tanden - lange scherpe, gekartelde dolken die volkomen geschikt zijn voor het afscheuren van grote lappen vlees. Men heeft het beest met mijthen omkleed; het is een moordmachine geworden die voortdurend op jacht is naar nieuwe prooi. Die verhalen over zijn vraatzucht zijn niet overdreven men heeft haaien gevangen die niet groter waren dan drie meter maar nadat ze werden opengesneden een hele zeeleeuw bleken te bevatten. Het karkas van een andere niet zo grote witte haai bevatte een man die langer was dan 1,80 meter. Stelt u zich eens voor wat een exemplaar van 6 meter kan inslikken. Ondanks alle legenden die de witte haai om geven als menseneters zijn er maar betrekkelijk weinig aanvallen, waarvan bewezen is dat ze het werk van deze soort zijn. Van de aanvallen die terecht blijken te zijn toegeschreven van de witte haai hebben de meeste geen dodelijke afloop gehad. Voor de kust van Californië waar deze haaien veel voorkomen zijn er in de laatste dertig jaar maar vier gevallen met dodelijke afloop geweest. Veel mensen die werden die aangevallen werden slechts een keer gebeten waar de haai zich afkeerde.
Misschien verdedigt de haai zichzelf alleen maar want het lijdt geen twijfel dat de machtigevan de witte haai zodat alles zou kunnen doden wat het beest als doe wel zal uit kiezen. Vaak worden aanvallen op mensen uit pure onwetendheid toegeschreven aan de witte haai.
Van de drieduizend soorten slangen zijn er ongeveer driehonderd giftig. Veel giftige slangen hebben een driehoekige kop. Hoe weet je hoe een slang giftig is? Soms kun je dat zien aan de kleuren. Een slang met gele, rode en zwarte banden is giftig als geel aan rood grenst. Bij slangen die niet giftig zijn is de kleurvolgorde anders. Als je een slang niet herkent aan de kleur, zou je hem eigenlijk in de bek moeten kijken. Als de mondholten helder van kleur is, is hij giftig. In die mondholte staan voorin of achterin giftanden. Adders, ratelslangen, mamba's, cobra's, taipans en zeeslangen behoren tot de gifslangen.
Een giftand is een hol buisje. Door het buisje spuit een slang gif in zijn prooi. Je kunt een giftand vergelijken met een injectienaald, alleen is een injectienaald smaller. Bij adders zijn de giftanden zo groot dat deze met behulp van scharnieren ingeklapt moeten worden voordat de adders hun bek dicht kunnen doen. De Afrikaanse gabonpofadder heeft de grootste giftanden. Deze tanden zijn 5 centimeter lang.
Het is voor slangen natuurlijk heel gewoon dat ze gif hebben om hun prooi te verlammen of te doden. Ze gaan die prooi daarna opeten. Hun gif zit dan wel in de prooi. Ze hebben zelf geen last van dat gif. Dat zou anders wel raar zijn.
Voor mensen is dat slangengif natuurlijk wel gevaarlijk. Als je een slangenliefhebber bent en je wil graag een gifslang houden, dan kan dat niet zomaar. Er zijn regels en je moet natuurlijk vreselijk voorzichtig zijn. Lees er meer over op de pagina over het houden van slangen.
Slangen kun je niet zomaar houden. Slangen zijn levende wezens. Als jij een slang gevangen houdt, kan de slang niet meer voor zichzelf zorgen. (Niet zelf op jacht gaan) Slangen kunnen ook nog eens gevaarlijk zijn. Dus zijn er dingen waar je echt op moet letten. Wij vertellen de belangrijkste dingen.
Slangen blijven heus niet klein omdat hun hok (terrarium) klein is. Ze groeien gewoon door. Het hok moet dus misschien na een poos aangepast worden, want het is belangrijk dat er genoeg ruimte is om te liggen en te klimmen en ook moet een slang zich een beetje kunnen verstoppen. Een groter terrarium moeten kopen, kan best duur zijn.
Je moet een bak met water in het terrarium zetten en de slang moet er helemaal in passen om een bad te nemen. Slangen zullen daarna het water niet meer drinken. Je moet dus onmiddellijk het water verschonen als de slang in bad is geweest, anders heeft de slang geen drinkwater meer.
Veel slangen horen bij de beschermde diersoorten. Je mag ze dus niet zomaar houden. Zorg dus dat je er papieren bij krijgt, waarop staat waar de slang vandaan komt. Zorg ook voor goede boeken over de verzorging.
Er zijn slangen die wel meer dan 8 meter lang kunnen worden. Van tevoren dus even over nadenken of dat niet te groot is en je die wel wil.
Sommige slangensoorten zijn niet makkelijk vast te pakken en ze zullen ook soms proberen het baasje te bijten.
Kijk ook eens naar wat een slang eet. Durf je een levend dier in de kooi te zetten en ook nog te kijken hoe de slang het dier doodt en opeet? Of anders geef je een dood dier dat uit de diepvries komt. (Wel eerst helemaal ontdooien)
Het hok mag niet op de tocht staan of midden in de zon. Ook moet je zorgen dat de slang niet ziek wordt. Dus regelmatig schoonmaken.
Slangen kunnen ontsnappen. Echt niet leuk als het ook nog eens een gifslang is. De kooi moet dus echt goed en veilig zijn. Als een slang eenmaal een keer ontsnapt is, zal die steeds weer proberen om opnieuw te ontsnappen. De eigenaar is verantwoordelijk en moet alle kosten betalen als een slang ontsnapt.
Wil je toch een gifslang gaan houden, doe dat pas als je heel veel ervaring hebt. Zorg dan ook dat je alles er over weet en dat er tegengif in huis is.
Voor de gezondheid van de slang moet de slang een rustperiode hebben. Na de rustperiode zoeken de mannetjes en de wijfjes elkaar op om te paren.
Voor de rustperiode begint, willen de slangen vaak slecht eten en als de temperatuur hetzelfde blijft, lopen de lichaamsprocessen gewoon door, de slang gaat dan vermageren omdat het dier meer energie verbruikt dan dat het via de voeding binnenkrijgt.
In landen waar een echte winter is, gaan slangen ook echt winterslaap houden. Die duurt dan ongeveer 3 maanden. In warme (tropische) landen noem je het geen winterslaap, maar winterrust. Die is dan korter. Ongeveer 5 of zes weken.
De Rode rattenslang kan in de wintermaanden een lichaamstemperatuur van 12 tot 15 graden Celsius bereiken.
Na de winterslaap gaan de slangen paren. Na 10 weken komen de eieren uit. De meeste jonge slangen overleven de eerste 10 weken niet.
Slangen leven over de hele wereld. Ze leven alleen niet op de Noordpool en op de Zuidpool. Daar is het te koud. Slangen kunnen zichzelf niet warm houden. Ze zijn koudbloedig en liggen vaak in de zon om warm te worden. Er is daar ook geen voedsel voor slangen.
De meeste slangen leven in warme landen zoals Afrika. Ze leven daar in grasvelden, in woestijnen, oerwouden en nog veel meer. Ook waar de mensen leven komen slangen voor. Dat is soms gevaarlijk als de slang giftig is of heel erg groot en sterk.
Slangen leven niet in groepen zoals bijvoorbeeld olifanten. Maar in hun eentje. Dat noemen we 'solitair leven'.
