-- mijn onderwerp van 17.3.O7, geplaatst op nl.religie .

  
Hoe kan men nu nog God 'zien' ?

--Is God oneindig machtig en almachtig ?...een klassieke vraag .
--Als God almachtig is, kan hij dan een steen creëren, die hijzelf niet kan optillen ?.. En indien God zulk een steen zou kunnen maken of scheppen - en hij hoort almachtig te zijn -, zou daaruit resulteren, dat hij onbekwaam is de steen op te heffen ; en waar blijft dan zijn almacht ?
  Men kan zich wel afvragen, of zijn almacht zijn eigen macht kan afnemen ...;  of  moet God ook gehoorzamen aan de logica ?

--Is God oneindig 'goed' ?...een evenveel gestelde vraag of dilemma ...: Als God oneindig goed is ; waarom is er dan nog zoveel kwaad, onrecht en miserie in de wereld ?  Waarom laat hij soms onnoemlijk veel lijden toe ; ook bij kinderen, die helemaal geen schuld treffen...; een contradictie, die geen uitleg kent ?...   of moet God hier ook aan de logica van de gang van zaken gehoorzamen ?

--Is God oneindig 'groot' ?... probleem...; als God oneindig groot zou zijn ; dan zijn wij zelf ook wel een deel van God, en zijn we zelf ook God .  Immers buiten of naast hem, die oneindig groot zou zijn, kan er niets meer bestaan of zijn... En ook dit is logisch ...

--Allemaal veel gestelde vragen en problemen omtrent de 'identiteit' van God..., die zeker allerlei uitleg hebben gekregen, maar die de mens nooit volledig bevredigd hebben ; de mens, die niet meer onvoorwaardelijk kan geloven... En onvoorwaardelijk geloven, is steeds minder en minder aan de moderne, verlichte mens besteed ...

--Aan God- indien hij al zou bestaan- worden in de meeste religies eigenschappen of attributen toegekend en toegewezen, die de hedendaagse mens niet meer aanneemt...Hij is immers al lang genoeg 'bedrogen' geworden door de Kerk en de religie..., zo zegt hij .

--God kan niet langer meer 'gezien' of gedacht worden als een menselijke projectie of idealisering .

--Juist die al te naïeve voorstellingen houden onze mensen van elk religieus denken en beleven afzijdig ; waardoor tenslotte zelfs de moraal -ten onrechte dan-  zou verwateren .

--Als 'iets'  zoals God of het godsbegrip zou bestaan, moet dit 'iets' onderworpen zijn aan de 'logica',  die het onmogelijk of onlogisch zijn van die vermeende almacht, goedheid of grootheid relativeert en slechts kan 'zien' in het licht van die logica zelf ...

--Er wordt aangenomen, dat de 'wetten' zoals wiskundige, pure wetenschappelijke of logische wetten het enige is of zijn, die men 'absoluut' mag noemen ; al het overige zou dan 'contingent' zijn ; en aldus afhankelijk en 'geëmaneerd' of voortgekomen zijn uit dat logische,.. uit de 'logica' zelf .

--Hadden de oud-grieken het dan 'juist' voor met hun Logos als godheid ?

--Een  god kan aldus gezien worden als de 'logica' zelf - de Logos-   en niet langer als een menselijke projectie ; maar wel als een logos of logica met een 'bewuste energie' of 'bewustzijn' en een 'wil' of drang naar een voor ons ongekend en onbekend 'doel'  als  inhoud en opgave ...

--Zijn Logos, logica of 'ietsisme' zowel de oude als de nieuwe visies van wat men 'God' noemde of nog kan noemen,..,  om mee verder te leven ?

                                                                                 Valère--

29-01-2008 om 16:30 geschreven door Valère De Brabandere

-Verdere reacties of commentaren zijn nog steeds welkom ...

29-01-2008 om 16:27 geschreven door Valère De Brabandere

-Verdere reacties of commentaren zijn nog steeds welkom ...

29-01-2008 om 16:26 geschreven door Valère De Brabandere

11-01-2008 om 21:30 geschreven door Valère De Brabandere

Het heeft de atomen, beter quarks(of nog kleiner) er zo lang over gedaan om zich bewust te worden van zichzelf in de vorm van de mens, via de complexiteit die het aangenomen heeft in het brein. Het meest eenvoudige heeft over zichzelf geleerd. Zichzelf overstijgen heeft voor energie, voor zover er kennis ontstaat over elementaire fysica, betekend gebundeld te zijn in zo'n complex systeem als de mens, gevolgd door concreet bewustzijn.

Het is niet zo vreemd om dan te bedenken dat we inderdaad alleen zijn in het heelal, als elk deel van het heelal een experiment is om de juiste combinatie(i.e. Wetenschapsvorm) te krijgen die leidt tot (de beste) kennis. Het is dom om dan te denken dat we ons brein en ons bewustzijn kunnen ontsijgen, als er al zoveel complexiteit bij komt kijken voor de zelf*herkenning/ontdekking/realisatie/kennis* van 'slechts' het basisdeeltje wat nu steeds zichter bij de kennis komt over hoe het zelf werkt en in elkaar zit. Wanneer dit gebeurt wordt kennis pas echt universeel...

*..* het juiste woord weet ik nog niet

Post Scriptum: Het is voor het deeltje waar we hierover praten ook helemaal niet interessant om kennis te vergaren over de methode (zijnde: Bewustzijn)
Als je alles over jezelf weet, maakt het ook niet uit hoe je tot die kennis bent gekomen(vaak weet je dat ook niet eens meer)

ik heb uiteraard meer antwoorden hierbij, maar die worden vaak pas concreet als er naar gevraagd wordt, dus u bent hartelijk welkom voor mailtjes over deze kwestie.

Geert van Kollenburg
Noord brabant
2-8-1987

11-01-2008 om 12:40 geschreven door Geert