Je eerste reis, en je bent nog zo mini! Mama gaat voor 10 dagen naar Mexico samen met... tja, wat zou het worden... bobonne, oma, omi, nona,... Hopelijk gaat alles goed en bezorg je me niet te veel last.
Wat een ontgoocheling als ik te horen krijg dat ik niet met dolfijnen mag zwemmen omdat ik zwanger ben. Dolfijnen voelen dat en kunnen dan nogal wild worden en rare dingen doen. Maar omdat ik je nu al zo graag zie en je echt niet kwijt wil, stel ik mijn droom nog maar een paar jaar uit. Misschien doe ik het later wel eens samen met jou... Wie weet???
Ik voel me op reis meestal goed. Alleen 's avonds heb ik helemaal geen zin in eten en heb ik vaak het gevoel dat ik zal moeten overgeven. Maar toch geniet ik van het zonnetje. Want het is echt wel heeeeeeeel warm.
Mijn buik was één keer verbrand, maar ik heb hem dan heel goed ingewreven met crème.
Na tien dagen zit de reis erop en keer ik terug naar papa en Jarootje. Ik heb ze toch gemist...
Voor de tweede keer op controle.Vandaag gaan ze je nekplooi meten, om te kijken of er geen sprake is van het syndroom van Down. Alles ziet er gelukkig zeer goed uit! OEF.
Wanneer de gynaecoloog de echo op mijn buik legt, lig je mooi te slapen. Ze duwt plots iets harder en je schiet wakker. Je armen en beentjes vliegen alle kanten uit! Je bent echt wel een actieve pruts!
Je bent flink gegroeid. Je meet nu 4,2cm. We kunnen je neusje zelf al zien.
Virginiekesbabyblog
