Ik heb uiteindelijk gekozen voor de westelijk route, de zogenaamde Sint Jacobsroute. Deze route loopt door west Frankrijk en is minder heuvelachtig dan de route door midden Frankrijk, de route "langs oude wegen" die weliswaar landschappelijk mooier is maar wel zwaarder door de vele beklimmingen. De westelijke route loopt via Parijs tot in de buurt van Bordeaux om dan via de Pyreneeën aan te sluiten bij de camino Frances door midden Spanje.
Mijn bedoeling is om mijn pelgrimstocht niet te beëindigen in Compostela maar door te fietsen naar Finisterre, Fisterra in het Galicisch, het "einde van de wereld" volgens de Romeinen in de oudheid. Hier staat ook de plaat " kilometer 0" van de pelgrimsroute. Het is een mytische plaats waar vele pelgrims hun kledij en schoeisel verbranden als symbolische daad voor het afleggen van het "oude ik". Van daaruit wil ik langs de prachtige Atlantische kust doorfietsen naar mijn geboorteplaats Cambados, een kustplaats aan de Atlantische oceaan. Dit heeft voor mij een enorme betekenis. Ik beschouw dit als het symbolisch voleindigen van een cirkel. Daar is voor mij alles begonnen. Na op 8-jarige leeftijd met mijn ouders naar België te emigreren wil ik op eigen kracht terug naar mijn geboortegrond. Ik hoop vurig hierin te slagen! Van Cambados wil ik terug naar Santiago de Compostela fietsen om vervolgens naar huis te vliegen. Mijn fiets en bagage laat ik vervoeren doorr een transportfirma. Het extra stuk van Santiago tot Cambados bedraagt ongeveer 300 km. Alles samen bedraagt de tocht volgens de fietsgps om en bij de 3000 kilometer.
Vandaar ook dat ik gekozen heb voor een elektrische fiets. Ik ben immers geen zwaar getrainde fietser. Bovendien heb ik minstens 25 kilo bagage mee en moet heel wat beklimmingen overwinnen. Alhoewel sommigen meewarig doen over een elektrische fiets ben ik ervan overtuigd dat het een zware beproeving zal worden. Temeer daar ik enkele maanden last heb van een overbelaste knie, waarschijnlijk door tijdens de training te hard van stapel te lopen. 2 maanden kine en uiteindelijk een cortisonespuit hebben het niet helemaal kunnen verhelpen. Ik heb intussen een goede 2500 oefenkilometers op de teller staan. Ik hou mijn hart vast voor mijn knie en de zadelpijn. Ik zal alleszins meer dan het beste van mijzelf geven om mijn doel te bereiken. Ik hoop vurig dat Santiago mij tijdens mijn tocht zal bijstaan.
De laatste dagen heb ik niet meer kunnen oefenen wegens tijdsgebrek en het barslechte weer. Hopelijk zullen de kilometers die ik nu in de benen heb volstaan. Ik ben alleszins van plan om het rustig aan te doen en mezelf niet op te blazen. Ik schat de duur van de tocht op een zestal weken. Het is immers mijn bedoeling om ongeveer 100 km per dag te fietsen en meerdere rustdagen in te bouwen. Als het enigszins kan wil ik ook in Galicië enkele extra dagen verblijven.
Wat mij ietwat onzeker maakt is het dagelijks vinden van een slaapplaats en het beveiligen van fiets en bagage. Ik heb er immers voor gekozen om de slaapplaatsen niet op voorhand te reserveren en wil vooral zo goedkoop mogelijk overnachten. Aangezien ik de tocht alleen onderneem zal het bij momenten niet eenvoudig zijn om fiets en bagage afdoend te beveiligen. Ik reken hierbij op de "voorzienigheid" om mij bij te staan.
Voila, ik beëindig hiermee dit stukje. Tot de volgende keer.
Regelmatig wordt mij gevraagd waarom ik deze fietstocht onderneem en dan ook nog alleen.
Hierbij een korte poging tot toelichting.
Ik heb dit reeds vele jaren willen doen. Maar omwille van tijdsgebrek was het er niet van gekomen. Gezien ik op 1 juli mijn beroepsloopbaan beëindigd heb was ik er rotsvast van overtuigd dat ik dit best onmiddellijk erna moest doen. Het lijkt mij de beste manier om een belangrijk hoofdstuk van mijn leven af te sluiten en de poort te openen van een hopelijk nieuwe en lange etappe. Ik beschouw deze "pelgrimstocht" niet als een toeristische uitstap. Hoofdbedoeling is om mijn hoofd leeg te maken, mijzelf tegen te komen, af te zien, weg te stappen uit de comfortzone, onvermijdelijke kleine en grotere tegenslagen het hoofd te bieden.....
Een andere zeer belangrijke reden voor mij is het op eigen kracht terugkeren naar mijn geboortegrond, Cambados in het Spaanse Galicië. Galicië, mijn hartstochtelijke en grootste passie. Op mijn 8 jaar met mijn ouders naar België geëmigreerd wil ik nu hiermee de cirkel rond maken. Als ik erin slaag zal dit voor mij een enorme voldoening zijn.
Er is ook een spirituele reden. Ik heb van kleins af een grote devotie voor de heilige Jacob, Sant Iago, die volgens de overlevering zijn eindbestemming in Compostela gevonden heeft. Telkens ik in het verleden meermaals in Compostela geweest ben heeft mij dit behoorlijk aangegrepen. Dit gevoel is steeds intenser geworden.
Ziezo, een aantal openhartige ontboezemingen die ik met de nodige schroom op papier gezet heb.
Ietwat onwennig hierbij mijn eerste tekstje. Vandaag is het een uiterst speciale dag voor mij. Aan 35 jaar tewerkstelling bij het ACV kwam er een einde. Een onwezenlijk gevoel maakt zich van mij meester. Ik kan het moeilijk vatten dat er geen volgende werkdag volgt.
Mijn gedachten gaan nu echter onverbiddelijk naar de laatste voorbereidingen voor mijn fietstocht naar Compostela. Het vertrek komt nu schrikbarend kortbij. Volgende week donderdag 7 juli is het zover! Maandenlang heb ik deze tocht voorbereid. Elektrische fiets en tassen gekocht, veel gelezen, tocht uitgestippeld, gps route ingeladen, 2500 km geoefend, paklijst samengesteld, mijn hoofd gebroken over de benodigdheden en het bagagegewicht, infovergadering en pelgrimszegening bijgewoond, enz..... Heb door het getob vaak moeilijk de slaap kunnen vatten. Het wordt tijd om te vertrekken en alles op mij af te laten komen.....
Ik ben Vincent Millan
Ik ben een man en woon in Dilsen-Stokkem (Limburg) (België) en mijn beroep is Ben gedurende 35 jaar werkzaam geweest bij de Christelijke vakbond ACV en sedert 1 juli 2016 met brugpensioen..
Ik ben geboren op 22/01/1957 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Alles over Galiciië. Voor de rest nog hobby's te zoeken..
