De weg naar Ghana langs oneffen-en-één statiën Statie 1: het reisburo Doorwinterde reizigers zullen allicht opperen dat men om een aantal redenen bij voorkeur zelf en on line vliegtickets boekt, maar zelf verkies ik het comfort van een reisburo. Een paar weken na boeking kregen we van hen tijding omtrent gewijzigde vluchturen. Dat soort details zou ik zelf over het hoofd zien. Aanvankelijk zouden we de vliegtuigtickets 330 dagen vooraf boeken, maar Joseph kreeg op dat moment geen verlofbevestiging.
Ligging Ghana ligt in West-Afrika en is een buurland van Ivoorkust, Togo en Burkina Fasso. In het zuiden wordt het land begrensd door de Atlantische oceaan. Ghana is 8 keer groter dan België. De hoofdstad van Ghana is Accra.
Bevolking Het land telt bijna 23,4 miljoen inwoners. Ghana telt veel verschillende bevolkingsgroepen; de Akan, waartoe de Ashanti's en de Fante's behoren, is de belangrijkste. Zoveel volkeren, zoveel talen - gelukkig voor buitenlanders kan je overal terecht in het Engels (zakentaal). De Ghanezen zijn zeer godvruchtig en er is een grote variatie aan goden.
Geschiedenis De naam "Ghana" verwijst naar een sterk en invloedrijk koninkrijk uit de vroege middeleeuwen, dat niet eens in de buurt ligt van het huidige Ghana (het lag noordelijker). Bij zijn onafhankelijkheid in 1957 wou de jonge natie echter symbolisch aansluiting zoeken bij een roemrijk Afrikaans verleden en uitdrukkelijk breken met de koloniale episode en de daarmee gepaard gaande vernederingen. Tot 1957 heette Ghana - niet voor niets - "de Goudkust" (in 't Frans cote d'or - voel je de link met de naam van deze blog al komen ?). Het waren Portugezen die in 1470 het eerste handelsgebouw optrokken in subsaharian Afrika. Na hen is half Europa er gepasseerd: de Denen, de Nederlanders en ten slotte voegden de Britten het land aan hun "empire" toe. Oorspronkelijk was goud het voornaamste handelswaar, later werden via de handelsposten op de kust van Ghana duizenden mensen als slaven gedeporteerd naar de zgn. Nieuwe Wereld. De Ashanti's - een trots volk met een sterke eigen geschiedenis en organisatiestructuur - toonden zich meesters in het verzet tegen de Britten. In de jaren '50 wist Kwame Nkrumah het verzet tegen de Britse overheerser te bundelen en om te zetten in politieke tegenmacht. Het moderne Ghana was in 1957 het eerste zwart-afrikaans land dat het juk van het kolonialisme afgooide en zodoende een golf van onafhankelijkheidsstreven in Afrika teweeg bracht. Tot op heden vervult het de natie met trots (en terecht), maar het prille Ghana bleef niet gespaard van kinderziekten onder de vorm van corrupt leiderschap, schending van mensenrechten en opeenvolgende staatsgrepen met gigantische economische problemen tot gevolg. Jerry Rawlings ondernam twee staatsgrepen alvorens het land op democratische wijze naar politieke stabiliteit en economische groei te leiden. Inmiddels vonden in 2009 voor de 5de keer sinds 1992 vrije verkiezingen in een meerpartijenstelsel plaats. Het land veert de laatste twee decennia op en de benoeming van Koffi Annan tot secretaris-generaal van de Uno droeg nog bij tot dit nieuwe elan. Ghana telt weer mee en vervult opnieuw een voorbeeldfunctie in Afrika.
Economisch leven in Ghana "Osei-met-de-pet" is in Ghana niet rijk, maar behoort toch tot de best boerende Afrikanen (wat erg relatief is, natuurlijk). Het land kent geen hongersnood, basisvoorzieningen als onderwijs en gezondheidszorg zijn vrijwel algemeen aanwezig en voor iedereen toegankelijk, zonder evenwel kwalitatief hoogstaand te zijn. De grootste steden en economische centra zijn verbonden met een goed onderhouden wegennet - veelal in functie van vervoer van producten als cacao en tropisch hout van het binnenland naar de exporthavens, maar soit: ook de kleine Ghanees heeft hier baat bij. De meeste Ghanezen verdienen hun kostje in de landbouw (40%). Toch blijft het platteland onderbelicht in het beleid, dat vooral op de verstedelijkte gebieden focust. De industrie en bijhorende tewerkstelling groeit onder impuls van multinationals, maar een vetpot is het in een doorsnee Ghanees huishouden niet. Zo'n multinational strijkt nooit uit liefdadigheid ergens neer, nietwaar, en het hoeft geen betoog dat het loon van Osei-met-de-pet stukken lager ligt dan dat van onze gelijknamige Jan.
Volgens cijfers van de VN uit 2007 leeft 28,5% van de Ghanese bevolking onder de armoedegrens en het zal al heel goed moeten lopen met de pas ontdekte olievelden op de kust wil het land de beoogde middeninkomstenstatus tegen 2015 bereiken, zeker tegen de achtergrond van de internationale economische crisis.