Het begon allemaal deze morgen... De vakantie was voorbij, het school begon weer, ik moest naar een andere klas. Ik kende de mensen van die klas wel een beetje van ziens, en soms sprak ik ook wel eens tegen hen, maar toch was het nieuw. Mijn bus kwam om tien voor zeven (in de ochtend !) Joke stapte op, een meisje dat ik al 7 jaar ken, en we begonnen weer te praten en te giechelen en nog meer... Joke vertelde over haar vakantie, dat ze samen met onze gemeenschappelijke vriendin Kimberly hakken had gekocht, en ze zat met haar hak vast tussen de kaseien... die Joke toch ! Nou jha, de bus kwam aan op school en toen hadden we daar nog wat gepraat met de anderen op de speelplaats. De bel ging, en we gingen naar binnen, onze nieuwe klas in. Jullie zijn 2 AB a, zei mevrouw Heyvaert. Na de lange, lange, lange saaie uitleg van mevrouw, kwam ook nog de directeur, Daniël Herinckx een langdradige, saaie uitleg doen. Wat mag en wat mag niet ? De afspraken ? En nog véél meer. Nou jha, het was me een saaie voormiddag... Opeens zei iemand... Viktor Van Den Eede ? Ja ? zei een jongen die rechts voorin zat. Welkom in onze klas ! Vanaf dat moment was niets nog hetzelfde. Het was alsof er een nieuwe wereld openging voor me. Ik kon m'n ogen niet van 'm afhouden. Dat probeerde ik althans wel, want ik wilde niet dat iemand me zo zag zitten dromen over Viktor. Als ik die middag de bus naar huis nam, zat Viktor nog steeds in m'n hoofd. Ik kneep mezelf eens geregeld, omdat ik dan misschien zou ontwaken uit die Viktor-droom. Als ik mn ogen sloot, zag ik hem nog altijd voor me.