Dag beste bloggers,

De voorbije week is redelijk zwaar geweest. We hadden veel les en moesten hiervoor om half 7 opstaan, en dan moesten we nog een hele tijd door de kou! In de loop van de week hebben we de graden op de thermometer enorm zien zakken. In het begin van de week was het -17°C, toen stonden wij daar als fanatiekelingen foto’s te nemen van het bord waar de graden opstaan. De tweede dag was het -22°C, dus de camera’s kwamen weer naar boven om het vast te leggen. Woensdag was ik dapper genoeg om -27° te fotograferen, zonder handschoenen! Maar, mijn camera begon al wat raar te doen dus ik besloot om die de volgende dag thuis te laten. Donderdag stapten we de deur uit en voelden we meteen dat het veel kouder was als nomaal, aangezien ons neushaar bevroor terwijl we wandelden, en het haar dat onder mijn muts uitkwam compleet wit en bevroren was toen ik aan de universiteit kwam. Het gradenbord las -32°C! Koen heeft dit zeer dapper vastgelegd, en de bewijzen zullen binnenkort ook op de blog geplaatst worden! Nu het echt erge van dit alles, is dat we die donderdag om half 7 moesten opstaan, bijna een uur door de kou moesten en dan nog 6u les hadden. Het was die dag -32°C en bij -35°C mogen we thuisblijven wegens “te koud”! Dus als het 3° kouder was geweest had ik lekker in mijn warm bedje kunnen blijven liggen! Maar nee, zoveel geluk had ik dus niet.

Diezelfde dag kwam ik weer bijna aan een vroegtijdig einde(remember de stoel?) .Martijn en ik trotseerden de kou om een Russische simkaart te gaan kopen. En we waren zo dom om over te steken bij een rood licht. Plotseling kwam een hele rij auto’s in beweging die een moment ervoor nog stilstonden. Op zo’n moment mag je niet twijfelen, en Martijn en ik zetten het op een lopen, de straat was spekglad dus eigenlijk was het meer glijden en half vallen. De rij auto’s kwam gevaarlijk dichterbij. En natuurlijk begonnen ze allemaal te toeteren en gaven ze ook nog eens gas bij! Maar we hebben het gehaald, en zijn daarna bijna op de grond gevallen van het lachen. Aan de ouders die dit lezen: we zullen in het vervolg voorzichtiger zijn :-)

Gisteren hebben we onze eerste wodka-avond gehad, we heften het glas op de gezondheid van “het leven, de liefde, de ouders en vriendschap”. Het is een Russische traditie om bij elk glas een speech te geven. Ik had net één glaasje op en toen ging mijn telefoon. Een kwartiertje later kwam ik terug en toen was de wodka op (niet dat iedereen zat was, er waren gewoon teveel mensen en er was te weinig wodka). Maar dit mocht de pret niet bederven en toen hebben we een raad-spelletje gespeeld, waar we om de beurten iets of iemand Russisch moesten uitbeelden (Bv: Lenin, of wodka of een Russische film). Dit resulteerde in een schreeuwende groep van 8 mensen die probeerden te raden wat één iemand op een spastische manier probeerde uit te beelden! Hilarisch!

Nog een leuke anekdote. Koen en Martijn (mijn 2 klasgenoten uit Leuven) delen samen een kamer en beginnen steeds meer op een koppel te lijken. Zo hoor ik af en toe zinnen als: “ Martijn, doe je schoenen uit in de kamer!” of “Zal ik strijken en ga jij dan een brood halen?” Erg grappig. Ook heeft vaseline hier een dubieuze connotatie gekregen. Als bescherming tegen de kou en tegen bevriezingsverschijnselen in je gezicht is vaseline een goed hulpmiddel. Koen en Martijn beweren dat ze het nog niet gebruikt hebben, maar wat niet is kan nog komen :-) ! Grapje natuurlijk!

Ik wil jullie ook even bedanken voor alle berichtjes, het is echt fijn om jullie reacties te horen.

Stel het wel en tot snel!

15-02-2009 om 12:40 geschreven door Tim Smod