Avond beste kijkers, (het hoeft niet altijd dag te zijn),
We schrijven anno heel lang gelden in de toekomst heden ter dagen. Te tijd wisselt van moment tot moment. De nachten kennen hun sleur.
Maar het is mooi hier te zijn. De wereld is een mooie plek. Het kent alleen veel moed om er een mooie plek van te maken. De mens is een complexe homo sapiens. Niet altijd goed. Maar door moraal en ethiek dient hij/zei goed gemaakt. En we modderen tenslotte allemaal maar wat aan. De keuze tussen goed en slecht is niet altijd eenvoudig.
Dus laat ons ons collectief geweten om juist te handelen. Samen komen we er wel uit. Bijvoorbeeld. Je ben gehaast in het verkeer. Je moet op die tandartsafspraak zijn. En je dient nog werk af te ronden. Maar net dan, net dan, sukkelt er een oud vrouwtje op het trottoir. Ze valt. Aan haar grimas zie je pijn. Pijn die je niemand wil toewensen. In de plooien van de tijd, herken je zelfs die emotie. Wat doe je?
Je moraliteit en ethiek zegt; " ik ga haar helpen, ik help haar recht en vraag hoe gaat ie vrouwtje?" Maar je klok zegt "maak je hier weg schurk, je moet op tijd zijn."
En met dit vraagstuk des levens laat u allen. Ik hoop dat je er vet mee bent. Mogen de goden en de tijd jullie goedgezind blijven.
Herinneringen voor morgen
