En ja hoor ontsteek de vreugdevuren en schaak die maagden! Het is gebeurt. Het hek is van de dam. De sluizen staan wagenwijd open. De beentjes ook. Het startschot gegeven. Een nieuwe schrijver is neergezegen op moeder aarde.
Terwijl andere naarstig het milieu aan het redden zijn. Kapitalisten hun geld in eren trachten te houden. Soldaten terrorisme een kopje kleiner trachten te maken. Probeer ik hier even in mijn dooie ukkie een nobelprijs in de wacht te slepen. Een makkie niet?
Ik zal het doen zoals schilders hun doek beminnen. Zoals steen houwers, nou hun steen houwen zeker. Maar wanneer is iets af? Tot je de laatste letter bemind hebt. Tot je klaar bent als het ware. Maar wanneer begint iets? Was ik al begonnen? Stuur de goede antwoorden naar Viggelante en u wint een gratis boswandeling naar keuze. (wandelschoenen zelf mede te nemen)
Als ik het wit papier maar bemind krijg, misschien moet ik maar wat melden over de liefde. Het is mijn meldingsplicht. Ik ken wel wat over de liefde. Hoewel ik hoop er minder over te weten. Zodoende kan ik nog vele zaken leren.
De liefde ik voel ze. Ik geef ze. Ik spui ze elke dag weer uit al mijn poriën. In de hoop dat de wereld dan een beter plekje wordt. Wie zal het zeggen? Mochten we onze aarde met liefde plaveien en niet met wat er nu ligt. Dat zou dat roosje nog schitteren in de zon.
Wel beste mensen ik begon, ik blog. Hoe heerlijk. Ik hoop dat jullie ervan kunnen genieten, en ik zal trachten om volgende keren haarscherpe pennenstreken neder te dalen op het onbeschreven blad.
Laten wel lachen en dansen. Laat onze drinken tot het ochtendgloren, hier is weer iets moois geboren.
Herinneringen voor morgen
