Voor velen een dag van feest, pakjes, lekker eten en gezellig samenzijn. Voor anderen een pijnlijke confrontatie met eenzaamheid en gemis. De familietradities laat ik aan mij voorbij gaan. Zoals voor zoveel anderen is deze dag een confrontatie met gemis, met verwachtingen die niet zijn ingelost. Hoop dat het volgend jaar beter zal zijn. Een hoop die met de jaren afbrokkelt, tijd heeft bewezen dat deze stelling niet klopt. Ik moet vandaag niet gaan werken, dat is er wel leuk aan. Heb ik eindelijk eens tijd en zin om te gaan shoppen, zijn alle winkels dicht. De stad lijkt dood en verlaten, iedereen zit binnen. Het weer, grijs en regen, onderstreept nog eens de kilte van deze dag. We zullen hem opvullen met koffie en een glas wijn, in de hoop dat dit een beetje het gevoel van feest geeft. De poezen in de tuin zorgen voor verstrooiing. Ook voor hen is dit geen dag van peis en vree maar een dag als een ander, waarop ze hun territorium moeten verdedigen en indringers wegjagen. De kippetjes pikken in het rond, zoals elke andere dag. We zullen er ook maar een gewone dag van maken, niet stilstaan bij wat er niet is, maar doorgaan in de hoop dat het volgend jaar écht wel beter zal zijn.
Een nieuw weekend staat voor de deur, laat maar komen, laat het maar beginnen, ik heb er lang genoeg op gewacht. Vorige week thuis geweest met een infectie, zo noemen dokters dat deze tijd van het jaar, eigenlijk alle symptomen van griep, en dat heeft nog de ganse week in mijn lijf gehangen. Rusten en paracetamol, veel is er niet aan te doen. Geen gemakkelijke opdracht voor een bezige bij als ik. Mijn mouwen zijn af en ik heb de trui in elkaar gestoken maar het resultaat is niet bevredigend. Dus: mouwen er terug uit, uittrekken en opnieuw beginnen, beetje breder, beetje korter en dan moet het goed zijn. Ach ja, ik ken mezelf, als het niet helemaal voldoet dan draag ik die trui toch niet veel en dat is zonde van het werk en het geld dat ik voor de wol betaald heb. Volgend jaar gaan we verbouwen, dus moeten we een beetje zuinig zijn, vandaar. Misschien moet ik iets gaan doen met mijn breitalent. Ik heb al een hele kas vol truien en vesten en topjes, voor alle seizoenen. Ik kan eigenlijk evengoed voor iemand anders gaan breien. Vroeger heb ik dat nog gedaan, in mijn jonge dagen. Toen heb ik voor 2 winkels gebreid, geen ervan bestaat nog, maar dat lag niet aan mij. Ik speel al lang met het idee om iets zelfstandig te beginnen, niet meer afhankelijk zijn van een baas maar zelf mijn dagen, weken, taken, mijn leven indelen. En vooral, iets doen wat ik graag doe, 't moet heerlijk zijn als je daar dan ook nog kan van leven. Heeft er iemand ideeën, suggesties, laat maar weten. Ondertussen ga ik mij een glas rode wijn inschenken, da's een goed begin van een welverdiend weekend (dat vind ik toch).
Het is vrijdag, eindelijk. Ik dacht dat er geen einde wou komen aan deze week. En nu, zo achteraf bekeken, is het toch nog allemaal vlug gegaan. We zijn alweer een weekend verder. Er liggen alweer nieuwe, andere, dezelfde huishoudtaken te wachten. Vanavond ga ik breien, verder breien, aan die mouwen. Het blijft maar duren, ze raken niet af. Niet dat ze zo lang moeten zijn, niet dat mijn armen zo lang zijn, gewoon omdat ik ze nog niet afgemaakt heb. Heb een stuk gebreid en dan terug uitgetrokken en herbegonnen want het leek me ineens te smal. Ik ben streng, streng voor mezelf, streng voor mijn werk, en dus moet het goed zijn. En toch, weet je dat nooit echt bij een breiwerk, het resultaat verandert als je het aandoet, als je het draagt, als je het gewassen hebt. Echte kunst is dat, levend en veranderend. Maar mijn trui is pas draagbaar als ik hem in elkaar naai. Misschien daarom duren die laatste steken en naalden zo lang, dan moet ik de stukken in elkaar zetten met naald en draad en eigenlijk doe ik dat niet zo graag. En ik weet helemaal niet waarom ik dat niet graag doe. Misschien schrik om het uiteindelijke resultaat te zien, het kan altijd tegenvallen. Soms is het breien leuk maar het resultaat niet echt goed, trekt het een beetje of rekt het een beetje. Tja, 't is niet meer dezelfde kwaliteit als 20 jaar geleden, maar dat is met niets zo. Wat mezelf betreft vind ik dat ik betere kwaliteit lever dan twintig jaar geleden. Ik ben strenger geworden, maak niet meer om het even wat. Ik kijk goed uit, vergelijk prijs en kwaliteit, koop enkel kleuren die ik mooi vind en bolletjes wol die zacht aanvoelen. Reklame laat me niet koud, maar ik zal niet meer iets kopen omdat het nu eenmaal goedkoop is. Ik zal nog maar wat verder breien anders raakt het nooit af. De herfst is vandaag begonnen, en het wordt kouder, dus is het bijna tijd voor een trui, en dan heb ik toch het liefste een eigen brouwsel.
Het is soms echt puzzelen om alles te doen wat moet. Tijd is een rekbaar begrip, maar als je eraan trekt verandert er niets. Er zijn nu eenmaal maar een beperkt aantal uren in een dag en dat is niet altijd genoeg om te doen wat ik zou willen doen. Daarnaast heb ik ook de opmerkelijke eigenschap om altijd dubbele boekingen te maken in mijn hoofd, en dat stuit altijd op teleurstellingen. Er zijn nu eenmaal een aantal taken in het huishouden die moeten gebeuren. Daarnaast hebben we ook nog verbouwplannen. Zo ben ik het ganse weekend bezig geweest met het afschuren van de kelderdeur. Een beetje breien 's avonds, veel is het niet. Ik ben toch aan het einde gekomen van het voorpand. Nu de mouwen, net zoals op de foto: gewoon tricotsteek. Dat is gemakkelijk, vlug en kan ik doen terwijl ik naar de tv kijk. En dan alles in elkaar zetten, dat vind ik vervelend, maar dat is pas voor volgende week, eerst alle stukken afbreien.
Ben terug aan het werk, héél druk, veel stress. Ieder jaar hebben we wel wat achterstand na de verlofmaanden maar dit jaar zijn we met een achterstand begonnen aan het verlof. Het ziet er stilaan hopeloos uit. Als ik de baas was .... Ik heb natuurlijk gemakkelijk spreken vanuit mijn luie zetel, maar ik zou het zeker anders doen. Ik heb nog wat verlofdagen over maar met verbouwingen in zicht zullen die nog wel van pas komen. Ondertussen brei ik lustig verder aan mijn trui. Het rugpand ging nog vrij vlot, het voorpand iets minder. Da's normaal: het dessin is ingewikkelder. Ik moet ook op dezelfde lengte uitkomen als het rugpand, dus weeral tellen. Eigenlijk maak ik van het breien een bijna wiskundige bezigheid, een aparte wetenschap waaruit ik veel voldoening haal. Ik kan ook een nieuwe mode proberen te lanceren, een trui die vooraan wat langer is dan achteraan. 't Zou toch maar een gek zicht zijn, en omgekeerd, het rugpand langer dan het voorpand dat moet eruit zien alsof de wol op was (slecht gerekend dus). Dona Maria heeft de smaak van het eieren leggen terug te pakken. Tot nu toe hebben we vier eitjes op 2 weken tijd, mini eitjes want ze komen uit een mini-kippepoep, de logica zelf. We eten ze gekookt in een slaatje of als het wat kouder weer is maak ik er vogelnestjes van.
Het rugpand is afgewerkt. Nu aan het voorpand beginnen. Dat heeft een ander dessin, een kruising in het midden gecombineerd met slakjes. Daardoor zal het smaller worden en moet ik dus meer steken opzetten dan voor het rugpand. Met de beschrijving in de hand probeer ik een berekening te maken, gezien ik andere wol gebruik kan ik het aantal steken niet overnemen. Beetje rekenen en tellen en dan uitproberen en hopen dat het geslaagd is, waarom gemakkelijk als het ook moeilijk kan. Ons kippetje heeft een eitje gelegd, na een pauze van een tweetal maanden. Vorig jaar hebben we twee kippen in de tuin gezet Spic en Span. Spic, een witte kip met zwarte spikkels, is beginnen broeden en heeft dat niet overleefd. We hebben er dan een klein kippetje bijgezet dat ik gekregen heb van mijn ouders. Vorige maand is ook Span naar de kippenhemel verhuisd. Nu hebben we alleen ons kleine kippetje nog over. Het is een mooi beestje dus hebben we het ook een mooie naam gegeven: Dona Maria. Ze houdt van de zon, zit graag bovenop de tuinstoelen en heeft een air alsof de hele stad van haar is. De katten uit de buurt zijn bang van haar. Eigenlijk nergens voor nodig want meer dan lawaai maken doet ze niet, maar ze kan wel héél veel lawaai maken. Dona Maria zorgt voor kleur en leven in onze tuin die we maar onder één categorie kunnen thuisbrengen: kleine stadstuin. Het terrein dat we voor de kippen afgebakend hebben is te klein voor Dona Maria. Ze kruipt door de draad heen en gaat op het terras wandelen. Als we de deur openlaten komt ze tot in de keuken. We geven haar speciaal kippeneten en wat overschot van de keuken. Ze is dol op kaas. In de tuin pikt ze aan de aarbeien en bieslook. Alles wat niet te hoog staat moet eraan geloven, Dona Maria komt op bezoek en eet de jonge scheuten op. Behalve onkruid, dat is niets voor haar, dat moet ik maar zelf uittrekken. Volgend jaar gaan we verbouwen en dan zorgen we voor een oplossing. Tot dan laten we haar overal rondpikkelen en kweek ik kruiden op een tafel binnen.
Voor de mouwen. En dat moet ik nu beslissen. Als ik een mouw wil met kop moet ik in het rugpand een ronding maken en dus minderingen gaan berekenen. Als ik een rechte mouw neem moet ik dat niet doen. Eigenlijk is het niet zo mooi maar het is lang geleden en dus ik daarvoor. Dat maakt het een stuk gemakkelijker. Dat komt ervan als je niet dezelfde wol neemt als in het boekje beschreven, dan kan je alles gaan herberekenen. Geen kop dus. De minderingen voor de schouder en hals moet ik wel nog berekenen, eigenlijk niet zo moeilijk, beetje meten en tellen. En hoe goed ik het altijd ook bedoel, toch is het nooit exact juist, wellicht omdat breiwerk soepel is, gemakkelijk rekt en zich eigenlijk nooit exact laat meten. En dan is er ook nog mijn lichaam dat af en toe wat uitzet en dan eens wat inkrimpt als ik drastisch ga regimen omdat ik niet meer in mijn jeans geraak. De weegschaal in de badkamer geeft me elke week een goede indicatie welke kant ik opga en toch hou ik daar weinig rekening mee. Waarom ik me dan elke week weeg? Geen flauw idee, meer gewoonte dan iets anders. En als de dokter naar mijn gewicht vraagt dan lieg ik toch nog altijd ettelijke grammetjes. Het maakt ook wel een groot verschil, 's morgens naakt of 's avonds aangekleed. Vandaag begonnen met goede voornemens: vermageren. En als het niet lukt dan zal ik het wel op de pijnstillers steken, zo dient die verdomde rugpijn toch nog voor iets.
Gisteren bij het verzetten van een leg ton plots een stekende pijn onderin mijn rug. 't Verschot of lumbago of hoe je het ook wilt noemen, behoorlijk pijnlijk en vervelend. Een pijn alsof er iemand met een mes in mijn rug steekt, hoewel ik eigenlijk niet weet hoe dat moet voelen. Sindsdien bedolven onder pijnstillers en zalf. Kersenpitkussen biedt verlichting. 't Is misschien de leeftijd die ervoor zorgt dat er af en toe en hier en daar wat hapert. En 't zal wel passeren, maar dat is een magere troost. Straks toch eens proberen om mijn breinaalden onder de arm te nemen. Dat biedt troost, het geeft me het gevoel dat ik iets kan en ik maak dat nuttig is. Eerst een tas koffie en een stukje chocola, da's nog altijd dé ultieme troost.
Neen, niet op de schaal van Richter, dat zou iets ergs zijn. 47 is mijn leeftijd, maar als ik het zo bekijk zetten deze cijfers aan tot mijmeren. Ik ben over de helft van mijn leven, misschien wel dik over de helft, nobody knows. En wat ga ik nu doen met wat mij nog rest? Ik heb wel een paar leuke ideeën mochten die lotto-miljoenen eens deze kant op komen. Ik ben begonnen met een nieuwe trui te breien, misschien wel de 470ste in mijn leven, ik ben de tel kwijt, heb hem eigenlijk nooit bijgehouden. Ik kies een model in de ene winkel en de wol in een andere, zo maak ik iets uniek. Eerst een proeflapje breien, het eerste was maar niets. Alles uitgetrokken en herbegonnen met dikkere naalden. Dat is leuk, gewoon uittrekken en er valt niets meer van te zien. Konden we dat maar met iedere fout die we maken, meestal zijn er gevolgen die blijvend te traceren zijn, soms onherstelbare schade. 110 steken opgezet en ik ben vertrokken. 4 naalden boordsteek, da's een vertelsel uit de boekskes. In praktijk werkt dat niet, zo'n klein boordje krult altijd naar omhoog, dus heb ik er 10 naalden van gemaakt. En dan begint het echte werk, een combinatie van slakjes en gaatjes en het ziet er nog goed uit ook.
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
