Klanten, zo noemen we de mensen die naar het ziekenhuis komen. Mijn collega en ik noemen onszelf hyena's, we weten niet goed waarom maar dat is al zo van in het begin. Op een dag kwam er een klant binnen die moeder was van een 17-jarige dochter. Ze bleef maar huilen en we hadden haar nog niets eens verteld dat haar dochter dood was. Ze deed me veel denken aan mijn vrouw, toen ze huilde. Ik keek haar in de ogen en herkende meteen al mijn verdriet. Dat deed pijn, diep vanbinnen. Toen stopte de vrouw met huilen hebben we haar uiteindelijk gezegd dat haar dochter gestorven was. Ze huilde niet meer, dit voorgevoel had ze al de hele tijd en ze had het verwacht.