Nu onze procedure echt wel op gang gekomen is, richt ik graag enkele woordjes van dank: - aan mijn ouders, die echt wel ongeduldig beginnen te worden - aan mijn schoonouders voor hun steun - aan mijn zus Cathia, die een belangrijk plaatsje in mijn hart heeft - aan mijn andere zussen, broer en schoonzussen - aan mijn werkgever, die volgens mij nog het hardst afziet met mijn "grillen" - aan onze hechte vrienden, die bewezen hebben echte vrienden te zijn - natuurlijk aan de trouwe blog lezers en de vriendschappen die kunnen voortvloeien uit ons avontuur - aan iedereen die ik ongetwijfeld vergeten ben
Zoeken in blog
De weg naar...adoptie.
23-06-2011
Voor de laatste keer cijferkes
Jaja, jullie lezen het goed, ik breng voor de laatste keer cijfertjes naar voor. Op de algemene lijst staan we op nr. 21 waarvan er 9 reeds een toewijzing hebben, dat maakt dus nr. 12. Als we rekening houden met onze voorkeur dan staan we op nr. 1, yes, jawel jullie lezen het goed!!! we staan bovenaan de lijst. Ik word al zot van het idee alleen al, laat staan dat ze dan nog moeten bellen om onze toewijzing mee te delen. Hopelijk krijgen we nog leuk nieuws voor het verlof.
Ons adoptielijstje zijn we ook gaan kiezen, super plezant en allemaal zulke mooie stufkes voor baby's. Kan al amper wachten tot we met onze buggy kunnen rondrijden.
Morgen, vrijdag 24-06, hebben we een afspraak in het UZ-Gent voor onze gele koorts vaccinaties. Internationaal paspoort hebben we ondertussen al op zak!
Wat rest ons nog: - de doopsuiker, een taakje dat ik samen met ukkies toekomstige meter (Cathia) ga kiezen, zal iets voor tijdens de zomervakantie worden. - aankomstkaartjes: zware bevalling, hetgene ik graag wil is prijzig (= schandalig duur is beter uitgedrukt), goedkoopste drukker tot hiertoe vraagt 950,00 euro en dat vind ik er precies iets over. - babykamer: tja, dat blijven we maar uitstellen maar der zullen we nu toch eens werk van moeten maken, meubeltjes zijn er al maar de inrichting dient nog te gebeuren.
Dus medelezers, als er iemand wat handig is, véél tijd over heeft, ik heb nog karweitjes genoeg.
Dit was dus mijn voorlopig laatste berichtje zonder echt nieuws te kunnen vertellen (tenzij we nog 3 maanden moeten wachten, dan kom ik nog wel eens zagen).
