Nu onze procedure echt wel op gang gekomen is, richt ik graag enkele woordjes van dank: - aan mijn ouders, die echt wel ongeduldig beginnen te worden - aan mijn schoonouders voor hun steun - aan mijn zus Cathia, die een belangrijk plaatsje in mijn hart heeft - aan mijn andere zussen, broer en schoonzussen - aan mijn werkgever, die volgens mij nog het hardst afziet met mijn "grillen" - aan onze hechte vrienden, die bewezen hebben echte vrienden te zijn - natuurlijk aan de trouwe blog lezers en de vriendschappen die kunnen voortvloeien uit ons avontuur - aan iedereen die ik ongetwijfeld vergeten ben
Zoeken in blog
De weg naar...adoptie.
03-06-2008
Maatschappelijk onderzoek is afgerond
Ons maatschappelijk onderzoek zit erop. Gisteren hadden we ons laatste gesprek met de psychologe. Eerlijk gezegd zien we het helemaal niet zo rooskleurig. Na afloop wist ze ons te vertellen dat ze geen gedacht had of ons verslag negatief of positief zou worden. Er waren een heel aantal belangrijke factoren voor negatief waaronder....onze "prille" relatie (5 jaar, het is maar wat je pril noemt hé), onze "gemakkelijke" situatie met Pauline, omdat we nu ze maar 1 week op 2 hebben en een adoptiekind de hele tijd bij ons zou zijn. Het is net alsof mensen in nieuw samengestelde gezinnen niet weten wat een kind opvoeden is. Ik ben toch wel danig geschokt door deze uitspraken en ben echt eens benieuwd naar het verslag. Christophe is volgens haar te impulsief en nonchalant en ik te realistisch Nu soit, ik laat het effe bezinken en wacht geduldig het verslag af. Met de reden die de psy aanhaalde zijn we alleszins niet mee eens.
