Nu onze procedure echt wel op gang gekomen is, richt ik graag enkele woordjes van dank: - aan mijn ouders, die echt wel ongeduldig beginnen te worden - aan mijn schoonouders voor hun steun - aan mijn zus Cathia, die een belangrijk plaatsje in mijn hart heeft - aan mijn andere zussen, broer en schoonzussen - aan mijn werkgever, die volgens mij nog het hardst afziet met mijn "grillen" - aan onze hechte vrienden, die bewezen hebben echte vrienden te zijn - natuurlijk aan de trouwe blog lezers en de vriendschappen die kunnen voortvloeien uit ons avontuur - aan iedereen die ik ongetwijfeld vergeten ben
Zoeken in blog
De weg naar...adoptie.
16-05-2008
Gesprek 2
Gisterochtend werden we in Brugge verwacht voor ons tweede gesprek ivm het MO. Ditmaal was het bij een psychologe en ging het vooral over onze opvoeding, jeugdjaren, herinneringen. In tegenstelling tot ons vorige gesprek had ik deze keer er niet zo een positief gevoel over na afloop. Ze stelde een vraag, wij antwoordde en daarop ging ze dan verder op in. Ik kwam er buiten met het idee dat we een totaal verkeerde opvoeding meegekregen hadden en Christophe had zelfs totaal geen ouderliefde gekend, ze verwoordd het alsof hij als kind aan zijn lot over gelaten werd. Wel voegde ze eraan toe, dat ondanks de weinige tijd die zijn ouders voor hen hadden, hij een braaf kind was en toch goed opgegroeid is geweest. Beetje onbegrijpelijk allemaal. Nu vrijdag komt het team bij elkaar om deze tussentijdse gesprekken te evalueren en indien nodig stellen ze hier dan de volgende keer extra vragen over. Volgende (huis) bezoek zal doorgaan op woensdag 28 mei om 19u30.
Gisteren ons eerste gesprek gehad. Normaal was de afspraak voorzien voor dinsdag maar doordat Christophe in het buitenland zat hebben we deze afspraak moeten verzetten (ze zullen er al wat van gedacht hebben). Een beetje met een dubbel gevoel vertrokken we dan om 9u00 richting Brugge, kwestie van zeker op tijd te zijn en zo een goed punt te kunnen scoren. Ik moet toegeven, ik had het veel erger verwacht, de dame stelde ons echt op ons gemak en het gesprek verliep vlot (allé, uit onze kant bekeken dan toch). We hopen dat volgende week donderdag ook zo vlot mag verlopen. Ons gesprek dat gepland was op 27 mei (het huisbezoek), zal verplaatst worden naar woensdagavond 28 mei daar men ook graag een kort gesprek met Pauline wil maken. Ik maakte me ook al nerveus aan het feit dat onze bovenverdieping nog één grote bouwwerf is zonder electriciteit ed.., heb dit ook eerlijk gemeld en dit was zeker geen probleem, ze zei me dat ze geen rondleiding doen. Oef, een pak van mijn hart (zal voor het zekerste toch mijn bed netjes opdekken ). Volgende week zal het gesprek gaan over ons levensverhaal, dus van onze geboorte tot aan het moment we elkaar leren kennen hebben. Meer info volgende week.....
).
