Nu onze procedure echt wel op gang gekomen is, richt ik graag enkele woordjes van dank: - aan mijn ouders, die echt wel ongeduldig beginnen te worden - aan mijn schoonouders voor hun steun - aan mijn zus Cathia, die een belangrijk plaatsje in mijn hart heeft - aan mijn andere zussen, broer en schoonzussen - aan mijn werkgever, die volgens mij nog het hardst afziet met mijn "grillen" - aan onze hechte vrienden, die bewezen hebben echte vrienden te zijn - natuurlijk aan de trouwe blog lezers en de vriendschappen die kunnen voortvloeien uit ons avontuur - aan iedereen die ik ongetwijfeld vergeten ben
Zoeken in blog
De weg naar...adoptie.
22-01-2008
Ik open de brievenbus en wat zie ik? Een bruine omslag van de JRB. Ongeduldig dat ik ben, doe ik deze onmiddellijk open en kijk wat er in zit. Eén exemplaar van het verzoekschrift dat we hebben moeten indienen met daaraan een klein papiertje geniet met een referentie-nummer op. Tja, wat was dit, waarvoor diende het? Ik wist het zelf niet. Gelukkig zijn er nog adoptie-ouders in spé die blijkbaar meer rondsurfen op het net of gewoon beter opletten in de les....Thx to Tabitha weet ik nu dus dat "onze zaak" een eerste keer verschenen is geweest en dat we nu gewoon verder wachten op een datum om ons maatschappelijk onderzoek te starten. Moraal van het verhaal. We wachten nog wat langer nu
Aan alle familieleden, geïnteresseerden, lezers...de beste wensen voor 2008.
