tweede bericht op één dag , ik probeer de schade in te halen ; )
Ik bedacht me net dat ik misschien wat meer over mezelf kan vertellen.... Zodat wie dit leest. Meer een beeld van me kan vormen. Mijn naam kennen jullie al ... Mijn leven tot nu toe... tja.... een hele boterham
Wanneer is de stress begonnen , veel te vroeg denk ik... Ik was nog veel te jong Op mijn negende gingen mijn ouders uit elkaar , het was een pijnlijke scheiding. Mijn mama had een nieuwe vriend , het klikte niet, toen niet , nog steeds niet : ( mijn eerste echte emotionele mokerslag kreeg ik op mijn veertiende , mijn papa stierf , hij pleegde zelfmoord. En ik kreeg niet de nodige bijstand , die ik toen zo hard nodig had. Ik mis hem nog elke dag. Ik had alles behalve een fijne jeugd en probeerde mijn eigen weg te zoeken. Ik kwam een jongen tegen , was tot over mijn oren verliefd en stortte mij in een nog toen onbekend avontuur... We kregen 2 kindjes samen , een jongen en een meisje.. Maar algauw kwamen de eerste barsten... Mijn man (we waren ondertussen getrouwd) werd heel gewelddadig. Ik heb meerdere keren gedacht dat het mijn laatste uren waren.... Na jaren vond ik de moed om bij hem weg te gaan... Ik had geen leven meer samen met hem... 2 dagen later pleegde hij zelfmoord. Ik voel me er nog steeds schuldig om :'( Hoe slecht mijn leven op dat moment ook was bij hem , dit had ik nooit gewild. Ik leerde iemand anders kennen , en begon een nieuw leven.... En toen , ja toen, werd ik ziek. Het leek wel een altijd durende griep... hoe dikwijls ik bij de dokter heb gezeten , is niet bij te houden. altijd hetzelfde verhaal... Ik voel me grieperig , ben ongelooflijk moe, en de pijn in mijn spieren en gewrichten is niet te houden.... telkens maar opnieuw. Ik werd naar de reumatoloog gestuurd en algauw kreeg ik te horen wat er met mij aan de hand was. Fibromyalgie en HMS. CVS hoort erbij volgens de huisarts. Aan de ene kant was ik opgelucht , mijn aandoening had een naam , aan de andere kant.... Probeer ik tot de dag van vandaag nog steeds te aanvaarden. xxx
Ik had beloofd (vooral aan mezelf) om regelmatig hier wat neer te pennen, helaas... is het me tot nu toe nog niet erg gelukt om mijn belofte te houden.
Wanneer ik in een "slechte" periode zit , gebeuren er eigenlijk weinig of geen spectaculaire dingen. Echte "uitstapjes" maak ik dan niet , tenzij zo een drie,vier keer per week naar de supermarkt... Terwijl ik eigenlijk één maal per week naar de winkel probeer te gaan, maar door mijn ongelooflijke warhoofd van alles en nog wat vergeet!! waardoor ik een paar keer per week terug moet , tot grote ergernis van mijn vriend , die een hekel heeft aan boodschappen doen ;)
Ik zit momenteel in een periode met de grote WAAROM vraag... Wat heeft mijn lichaam zo ver gebracht om het fibrobeestje toe te laten? Want om eerlijk te zijn denk ik dat ik meer last heb van de fibromyalgie dan van mijn andere aandoening. (momenteel toch) . Ik heb tot nu toe niet in het leven gekregen wat ik allemaal zo graag wilde , maar zelf heb ik nooit eerder ,voor dat ik ziek werd, het gevoel gehad dat ik het niet meer aankon. Zo als je op veel sites op het internet lezen , zou je fibro kunnen krijgen na een bijzonder stressvolle periode. Ik gok dat ik het daar aan te danken heb. Ik heb me ook in bijzonder "donkere" periodes in mijn leven , veel te sterk gehouden... Daar ben ik nu wel achter. Ik vraag me soms af , hoe anderen lotgenootjes met de fibro omgaan. Zijn ze net als ik ? Blijven ze het moeilijk hebben om er mee om te gaan of kunnen ze het een plaats in hun leven geven. Ikzelf ben sinds enkele maanden bezig (met professionele hulp) er leren mee om te gaan. Op sommige dagen lukt het me , op andere dagen helemaal niet. Dan durf ik gemakkelijk een potje huilen , en me in zelfmedelijden wentelen. Dan kan ik het idee , dat dit misschien nooit meer overgaat , niet verdragen. Ik heb de voorbije maanden wel geleerd dat ik van dag tot dag moet leven, dat de ene dag , de andere niet is. Dat ik na een heel slechte dag , misschien wel een praktisch pijnloze dag kan krijgen. Och , zolang er hoop is , is er leven ..........xxx
