De Sint Romboutskatedraal was dan ook goed gevuld met pelgrims en hun dierbaren, de zegening is georganisseerd door het vlaams compostela genootschap.

Het koor van het genootschap Adalard Van Aubrac deed de intrede, Monica deed haar verhaal: Vertrekken om thuis te komen, dan was het de beurt aan Cis over: Pelgrimeren als levenshouding:samenhorigheid, alook Jeannine met het verhaal van de drie pelgrims wat mij persoonlijk het meest boeide.na nog een paar sprekers en liederen begon de pelgrimszegen

Elke pelgrim komt naar voor en indien hij/zij wenst met partner of een andere dierbare die thuis blijft begeleidt hem voor de zegen.

Na de zegen krijgen wij een schelp als symbool van de compostelaganger, alsook een boekje en een takkenbosje dat symbool staat met de verbondenheid met het thuisfront.en blijft daar zolang de pelgrim op weg is.

Na de zegening was er nog voor diegene die wilde een broodmaaltijd in salons Van Dijck en een voordracht met als thema Als de buizerd me de weg wijst een pelgrimstocht doorheen Belgie een lezing door  Jasmine Debels wat voor mij heel intressant was en denk voor de hele zaal want het was er muisstil. Bedankt compostelagenootschap en zijn medewerkers.

AAN ALLE PELGRIMS :EEN VRUCHTBARE TOCHT.

E ULTREIA, E SUSEIA      DEUS AIA NOS!