Mijn nieuwsgierigheid heeft het dus gewonnen. Ik heb daarstraks dus afgesproken met Narcissus. Hij wou met mij afspreken in de herberg van Marcus en zijn kruispuntbroeders. Voor de mensen die het niet weten, Marcus is mijn beste vriend en is de leider van de kruispuntbroeders van de Zuid-Quirinaal. Zij zorgen ervoor dat voor rijkere mensen het veiliger is om door de straten te lopen. Dus Narcissus en ik hebben daar afgesproken en kort samengevat Narcissus wil dat ik naar Armenië ga en te weten kom wat er gebeurd is met de Parthen en wat hun doel was. Maar voordat ons gesprek volledig gedaan was, werd de herberg bestormd door broeders van de Oost-Aventijn. Achteraf werd ik aangesproken door Pallas. Hij vond het niet erg dat ik gesproken had met Narcissus. Hij begreep mij (gelukkig). Maar nu wilt hij ook dat ik naar Armenië ga en hem ook alle informatie die ik vind doorstuur.
Aangezien ik nu geen keus heb, moet ik wel naar Armenië gaan. Dus het zal wat duren voordat ik weer iets op mijn blog zet.
Vandaag is er iets mega raars gebeurd. Narcissus, onze rijkssecretaris en vrijgelatene van onze keizer Claudius, vraagt om met mij te praten en dan nog wel op een plek waar weinig mensen ons kennen. Hier klopt iets niet. Paar jaar had hij nog bijna Sabinus vermoordt en nu heeft hij informatie over hem en nu wilt hij mijn hulp. Nu moet je wel weten, Narcissus is de vrijgelatene van Claudius maar hij is uit zijn gratie gevallen door onze goede vriend Pallas. Pallas is ook een vrijgelatene en is de schatkistbewaarder en de minnaar van de keizerin. Maar hij is nu samen met Agripinna, de keizerin, de enigste die invloed heeft op de keizer. Dus ik weet niet goed wat te doen want door naar Narcissus te gaan, verraad ik Pallas eigenlijk.
Ik zal jullie het wel laten weten wat mijn besluit is.
Zoals sommigen wel weten heb ik een oudere broer, Titus Flavius Sabinus. Voor zijn verleende diensten op het eiland Brittannië, hij was de legatus van het legioen de vierde Scyntica, werd hij benoemd door keizer Claudius en de Senaat tot gouverneur van Thracië. Maar natuurlijk moest hij weer het domste doen dat hij maar kon doen. Hij geloofde ten eerste een spion die hij nog nooit gezien had en ten tweede verknalt hij de missie die hij dan deed. Er waren volgens de spion Parthische gezanten naar het stadje Tyra gekomen bij de Donau. Hij wou met drie schepen de Parthen tegen houden maar hij trapte natuurlijk weer veel te gemakkelijk in een afleidingsmanoeuvre. En wat is het gevolg? De Parthen zijn ontsnapt en de koningin Agripinna dat hoort mag ik het weer gaan uitleggen hier in Rome. En ze haat mij nu al. Argh, waarom Sabinus? Waarom? Ach ja, misschien is het best om gewoon mijn kalmte te bewaren en al denken wat ik ga zeggen als ze mij komen halen.
Ik zal jullie zo snel mogelijk vertellen als er iets gebeurt.
