De temperatuur van de aarde gaat de laatste honderd jaar omhoog en binnen honderd jaar zijn we allemaal dood en het is de schuld van CO2, die de mensheid produceert.

Telkens ik naar de temperatuur grafieken van Ukkel ( bij de oudste ter wereld) kijk, bekruipt mij een onbehaaglijk gevoel. Bij de start van de metingen was Ukkel een boerendorp en nu onderdeel van een verstedelijkte agglomeratie. Niet onlogisch dat het dan nu warmer is dan vroeger, denk ik. Ik schrijf een aantal losse stukjes over de achtergrond van de opwarming van de aarde en zie wel wat er overblijft van mijn grote scepsis. 

Gelukkig heeft onze weerman Frank Deboosere zich ook al gebogen over de temperaturen van het KMI  (frankdeboosere).  Naast herlocatie van het KMI van Sint-Joost naar Ukkel en de toenemende verstedelijking meldt Frank ook nog eens dat men in 2006 overgeschakeld is van alcohol en kwik thermometers naar automatische sensoren. Voor al deze veranderingen worden correcties uitgevoerd. De gepresenteerde grafieken van de temperaturen in  Ukkel zijn het resultaat van metingen, waarop correcties voor veranderingen zijn aangebracht.  

Eén ding staat vast: de automatische sensor reageert praktisch instantaan op veranderingen in de temperatuur, de kwik en alcoholthermometer reageren veel trager en zullen veranderingen in de temperatuur veel meer uitmiddelen.  Zoals Frank het dan ook zegt: orakel niet teveel over temperatuur dagrecords. 

Mijn scepsis wordt daardoor niet minder. Ik ga dan maar op zoek op het wereldwijde web en kijk er tegen aan met mijn eigen sceptische blik. 

01-03-2019, 14:20 geschreven door Verzuurde Vlaming  

De broeikastheorie in een paar zinnen:

De aarde en zijn atmosfeer worden opgewarmd door elektromagnetische straling (licht)  van de zon. De enige manier waarop de aarde deze warmte, energie kwijt raakt aan de ruimte is door op zijn beurt het uitzenden van elektromagnetische straling, in casu infraroodstraling. Een broeikasgas absorbeert een deel van  infrarood straling en straalt deze weer uit in alle richtingen. Hierdoor wordt de aarde en zijn atmosfeer warmer dan in de afwezigheid van een broeikasgas. Algemeen wordt aanvaard dat het broeikaseffect  de aarde circa 34 graden opwarmt ten opzichte van de atmosfeerloze situatie.  Sinds het begin van de industriële revolutie is er een duidelijke toename van het gehalte aan CO2 (een broeikasgas)  in de atmosfeer, afkomstig van verbranding van fossiele brandstoffen. Door de toename van het broeikasgas CO2 warmt de aarde, atmosfeer op.

De aarde en zijn atmosfeer worden opgewarmd door elektromagnetische straling (licht)  van de zon. 

De zon straalt elektromagnetische straling uit, omdat het een heet oppervlak is. Het spectrum van de zon is dit van een "zwart lichaam" met een temperatuur van 5778 K.  51 % van de straling is Infrarood straling, voornamelijk in het nabije infrarood, 37% is zichtbaar licht en 12 % is ultraviolet licht. Per vierkante meter aardoppervlak straalt de zon 342 Watt in.  Hiervan wordt 77 Watt gereflecteerd in de atmosfeer en 30 Watt door het aardoppervlak. 67 Watt wordt geabsorbeerd door de atmosfeer en 168 Watt door het aardoppervlak. Deze laatste twee zorgen voor de opwarming. 

De enige manier waarop de aarde deze warmte, energie kwijt raakt aan de ruimte is door op zijn beurt het uitzenden van elektromagnetische straling, in casu infraroodstraling.

Het opgevangen zonlicht wordt door de aarde omgezet in warmte, op de een of andere manier raakt de aarde deze warmte kwijt, anders zou de aarde blijven opwarmen.  De aarde is ook een "zwart lichaam" en straalt dan ook elektromagnetische straling uit. Op basis van de temperatuur van de aarde kan berekend worden dat deze straling in het infrarood ligt, met een maximum in de buurt van de tien micron. 

Een broeikasgas absorbeert een deel van  infrarood straling en straalt deze weer uit in alle richtingen.

Een broeikasgas is een gas aanwezig in de atmosfeer van de aarde dat een deel van het infrarode licht door de aarde uitgezonden, absorbeert.  In de atmosfeer absorbeert het broeikasgas, maar straalt het ook weer infrarode straling uit in alle richtingen. Hiervan zal uiteindelijk de helft weer op de bodem vallen, die daardoor opwarmt. 

Algemeen wordt aanvaard dat het broeikaseffect  de aarde circa 34 graden opwarmt ten opzichte van de atmosfeerloze situatie. 

De aarde/atmosfeer absorbeert 235 W/m2 aan zonlicht. Een "zwart lichaam"  dat 235 W/m2 aan elektromagnetische straling uitzendt (evenwichtssituatie)  heeft een temperatuur van -18 graden Celsius (wet van Wien).  De geobserveerde temperatuur is 15 graden, of er is sprake van een opwarmingseffect van 33- 34 graden. 

Sinds het begin van de industriële revolutie is er een duidelijke toename van het gehalte aan CO2 (een broeikasgas)  in de atmosfeer, afkomstig van verbranding van fossiele brandstoffen. Door de toename van het broeikasgas CO2 warmt de aarde, atmosfeer op.

Het CO2 gehalte in de atmosfeer wordt sinds 1956   gemeten op Mauna Lou op Hawaï.  U kunt de resultaten van de metingen bekijken op Wiki.

24-01-2019, 00:00 geschreven door Verzuurde Vlaming  

Algemeen wordt aanvaard dat een broeikaseffect  de aarde circa 34 graden opwarmt ten opzichte van de atmosfeerloze situatie. Maar wat als er nu eens geen broeikasgassen zijn, maar wel een atmosfeer bestaande uit alleen maar het inerte stikstof, wat zou dan de temperatuur op aarde zijn? En dus niet de vergelijking maken met een atmosfeerloze aarde. 

De door zonlicht opgewarmde aarde (geen zeeën=geen water) zal energie verliezen door zwarte lichaam straling, zoals ook het geval is indien er geen atmosfeer zou zijn. Echter daarnaast zal de bodem ook energie verliezen door de de atmosfeer op te warmen, door warmtegeleiding. Deze warme lucht zal gaan stijgen, convectie. De bodem zal de lucht blijven verwarmen door geleiding zolang er een drijvende kracht is: de bodemtemperatuur hoger dan de luchttemperatuur. Het omgekeerde, afkoeling van de atmosfeer door warmteafgifte aan de bodem is veel minder efficiënt, omdat de luchtlaag dicht tegen de bodem aan die de warmte afgeeft zal afkoelen en daardoor zwaarder wordt en dus zal blijven hangen, waardoor de warmte van de atmosfeer door een steeds dikkere  koude luchtlaag van de bodem wordt geïsoleerd.  (Ook in de echte atmosfeer treedt dit fenomeen op: er is een grote temperatuurgradiënt in de eerste centimeters van de atmosfeer 's nachts.) Tijdens de dag zal de atmosfeer verwarmd worden door de bodem, tijdens de nacht zal de atmosfeer zijn warmte nauwelijks kwijt kunnen aan de afkoelende bodem. De gemiddelde temperatuur van de lucht zal dan ook dichter tegen de maximum bodem temperatuur overdag liggen dan tegen de gemiddelde bodemtemperatuur en dat  zonder broeikasgas. 

De gemiddelde bodemtemperatuur voor de aarde  is - 15 °C. Bij een temperatuurverschil tussen dag en nacht van 200 °C van de bodem (zie temperaturen van de maan), zal de atmosferische temperatuur op een meter en half boven de bodem uitkomen op overdag dichtbij de 85 °C, zeg 80 °C en 's nachts wegzakken naar een 35°C. Deze laatste temperatuur ingeschat op basis van temperatuursverschillen in de woestijn: geen vocht in de lucht, wel CO2.  zonder CO2 zal de temperatuur  een tien graden verder dalen: zeg 20-25°C. De gemiddelde atmosfeer temperatuur zal dan uitkomen op circa 60 °C.

De temperatuur van de atmosfeer zal in de hoogte sterker dalen dan in de echte atmosfeer. De temperatuur zal de zogenaamde droge adiabaat volgen: zijnde per kilometer 9.8 °C dalen. Op 10 kilometer hoogte zal de temperatuur van de atmosfeer gemiddeld -40°C zijn.

Een atmosfeer zonder broeikasgas  neemt warmte energie op van de bodem, door geleiding.  De gemiddelde temperatuur van de broeikasgasvrije atmosfeer ligt ver boven de berekende temperatuur, gebaseerd op de stralingsbalans en ook ver boven de temperatuur van de echte aarde.  Wat we zien is dat er een zeer groot verschil in temperatuur tussen de bodem en de atmosfeer is. 

04-02-2019, 00:00 geschreven door Verzuurde Vlaming  

De gemiddelde temperatuur van de aarde stijgt sinds het begin van de industriële revolutie.

Temperaturen worden gemeten met een thermometer. De thermometer is het resultaat van ontwikkelingen gestart in de zeventiende eeuw. De moderne vorm van de  thermometer is door Fahrenheit, zowel alcohol als kwik thermometers in het begin van de achttiende eeuw ontwikkeld uit de voorlopers.  De oudste doorlopende metingen van de temperatuur zijn deze van Central England Temperatures.  De serie begint in 1659.  De nauwkeurigheid van de metingen voor 1772 moet niet al te hoog ingeschat worden. Op de Wiki pagina kunt U voor uzelf uitmaken hoe het klimaat veranderd is in midden Engeland de laatste driehonderd jaar.  Het lijkt erop dat het in de zeventiende en achttiende eeuw behoorlijk koud was in midden Engeland. U kunt makkelijk ook temperaturen terug vinden in grafieken tot voorbij de ijstijden, deze temperaturen zijn gebaseerd op afgeleide waarnemingen: boomringen, sedimentafzettingen, ijskapboormonsters, de zogenaamde proxies.

Zoals U op de Wiki pagina heeft kunnen lezen zijn de data behandeld om de kwaliteit ervan te verbeteren. Ik stuur U nu naar een andere internet site waar U kunt lezen hoe de data van het meetstation deBilt in Nederland behandeld worden om de kwaliteit ervan te verbeteren: het meetstation is verplaatst, de hoogte waarop de metingen worden uitgevoerd is veranderd, de omkasting is veranderd, de toenemende verstedelijking rond het station, enzoverder. Het is verbazingwekkend dat de gemiddelde jaar temperatuur van dit station, ruwe data, over een periode van meer dan honderd jaar, binnen een band van drie graden ligt. Dit soort aanpassingen moet voor alle stations uitgevoerd worden, de belangrijkste daarvan is de invloed van de verstedelijking op de temperatuur. De temperatuur in verstedelijkt gebied is beduidend hoger dan deze in niet verstedelijkt gebied. Hiervoor wordt gecorrigeerd door vergelijking met een dichtbij gelegen niet-verstedelijkt station, dit station kan honderden kilometers ver verwijderd zijn.     

De gemiddelde temperatuur van de aarde wordt berekend door samenvoegen van meetgegevens van diverse stations verspreid over de hele wereld en de laatste jaren ook over de oceanen. In de meest courante klimaatmodellen worden 5000 a 6000 stations gebruikt om de gemiddelde temperatuur te berekenen. Sommige van deze stations gaan terug tot de achttiende eeuw, velen tot de negentiende, maar ook een aantal komen niet verder dan de twintigste. Op grote delen van de aarde wordt de temperatuur helemaal niet gemeten. Om de gemiddelde temperatuur te berekenen moet natuurlijk rekening gehouden worden met de geografische spreiding van de stations. Voor de middeling worden verschillende methodes gebruikt: HadCRUT, GISTemp en Berkeley Earth. Deze leveren dan ook andere gemiddelde temperaturen op, voor 2018 een verschil van 0.11 graad. Het aantal stations dat gebruikt kan worden om de gemiddelde temperatuur te berekenen neemt af, hoe verder je terug gaat in de tijd, waardoor de berekening steeds minder betekenisvol wordt.

De enige betrouwbare metingen van de temperatuur van de aarde zijn deze gebaseerd op satellieten. Deze kunt U overzichtelijk terugvinden op https://www.drroyspencer.com/latest-global-temperatures/ . Deze metingen starten in 1979.

De nauwkeurigheid waarmee de gemiddelde temperatuur van de aarde bekend is neemt af bij teruggaan in de tijd. De bekende hockeystick figuur zou er heel anders uitzien als de foutenmarge was aangegeven. We hebben nu iets van een 60 jaar min of meer betrouwbare gegevens over de temperatuur van deze aardbol, in klimaattermen te verwaarlozen. Klimaat is gebaseerd op een periode van 30 jaar. 

28-02-2019, 00:00 geschreven door Verzuurde Vlaming