Antwerpen, 16 januari 1914

Beste lezer,

Ik ben nu juist 4 maanden bij het leger. Met Kerstmis en Nieuwjaar mochten we naar huis. Naar huis, dat is naar Zondereigen. Op mijn pas staat wel Baarle-Hertog, maar dat komt omdat Zondereigen geen gemeentehuis heeft. Daarvoor gaan we naar Baarle-Hertog. Ons moeder is ook geboren in Zondereigen, maar op haar pas staat ‘Merxplas’.

Een kerk hebben we wel. We zijn hier heel godvruchtig. Lees de brief maar eens die ik ontving van tante nonneke. En hoe mooi kon die schrijven!

Een postkantoor hebben we dan weer niet. Als er post voor ons is, brengt de postbode van Merksplas de brieven. Er staat geen adres op de brief, maar de naam en het beroep van de persoon waar men brieven naar schrijft. Aan de afgestempelde postzegels kan je zien van waar en wanneer ze verstuurd zijn. Bovenaan staat het uur, daaronder de datum, daaronder de maand in Romeinse cijfers en daaronder het jaartal.

Een dokter is er ook niet. Die moet van elders komen. Als er kindjes geboren worden, komt de baker. Dat is ons tante Treza[1]. Zij hielp ons moeder om mij op 11 april 1893 op de wereld te zetten.

Een school is er wel. Alle kinderen zitten in de klas bij meester Jaak Van Dijck.

Dit is onze klasfoto uit 1900. Ik zit op de onderste rij, derde van links. Het enige lokaal in de school was verdeeld in een grote kant en een kleine kant. Ik zat toen nog aan de kleine kant want ik was nog maar 7 jaar. Ons Kejke is de 5^de van de 2^de rij. Zij was bijna 9. Onze Charel was al 11 en hij zat dus al aan de grote kant. Hij is de 3^de op de bovenste rij.[2]

Meester Jaak Van Dijck leerde ons lezen, schrijven en een beetje rekenen. Er was nog geen schoolplicht en dus gingen we vooral in de winterperiode naar school. Tijdens de zomermaanden moesten de grotere kinderen helpen bij de oogst. Anderen moesten op de kleine broers of zusjes passen. Heel wat kinderen bleven na verloop van tijd weg uit de klas om te gaan werken als koeter of kleine knecht. Een kleine knecht mocht allerlei licht werk meedoen, zoals koeien melken, boodschappen doen, hakken, wieden, enzovoort. Wij bleven regelmatig naar school gaan om later te helpen in het timmerbedrijf van onze vader.

Zoals ge ziet waren er op die dag – 16 augustus 1900 – 39 kinderen in de klas. Wij hadden geen grote vakantie.

Tot volgende maand

17-01-2014, 17:51 geschreven door Fons Versmissen  

Zondereigen, 18 december 1913

Beste lezer,

Mijn naam is Alfons Versmissen. In Zondereigen, waar ik woon, noemen ze me Fonske. Deze zomer, op 15 juni 1913, stierf mijn vader, Adrianus Josephus Versmissen. Mijn moeder, Philomena Jespers, bleef in het timmerbedrijf achter met haar kinderen Karel (23 j.), Cornelia (21 j.) en Alfons (20 jaar). Mijn broer Charel en ik werkten als schrijnwerker en timmerman. Onze Gust is 2 jaar geleden getrouwd met Mathilde Bogaerts. Ze wonen nu in de H.-Bloedlaan in Hoogstraten en hebben een dochter Emma[1]. Kejke is mijn zus.

Langs vaderskant heb ik 3 tantes: Theresia (Trees), Cornelia (Kej) en Catharina (Tow). Langs moeders kant is er eerwaarde zuster Leontine.

Sinds 16 september 1913 ben ik bij het leger. Ik werd ingelijfd als soldaat in de 3^de compagie 17 en lig in de kazerne aan de Wilrijkse poort in Antwerpen.

Omdat er toen nog geen internet was, en omdat jullie misschien graag weten hoe het in mijn tijd was, stuur ik jullie - met 100 jaar vertraging – deze brieven. Ik hoop het enkele jaren vol te houden.

Mijn brieven en voorwerpen bewaarde ik al die tijd in een zwart koffertje. Het oudste document dat in het koffertje te vinden is, zie je hierboven.

[1] Later zou ze trouwen met Joris Mertens en een schilderswinkel beginnen in Hoogstraten. Deze bestaat nu nog altijd en wordt gerund door zijn kleinzoon, ook Joris Mertens.

18-12-2013, 00:00 geschreven door Fons Versmissen