Een zeeman (een andere Bas) maakte mij attent op de persoon J. Slauerhoff. (Bedankt Bas!) Deze schrijver en dichter leefde van 1898-1936. Hij schreef aan boord. Zijn zeemansbestaan duurde van 1923 tot 1936 met een onderbreking van een jaar of drie waarin hij trouwde. In 1932 werd zijn kind dood geboren en trok hij wederom naar zee. Drie jaar later scheidde hij van zijn vrouw. Hij was een man die vaak ziek was en aan depressies leed. Hij schreef over het lot van de gedoemde zwerver, die door zijn driften eindeloos wordt voortgejaagd, maar die nergens zijn geluk kan vinden. Zijn gedichten worden gekenmerkt door een donkere visie. Een mooi voorbeeld vind ik het onderstaande gedicht:
