Een virus is een vreemd ding. Het leeft niet. Men kan het het beste voorstellen als een ballonnetje, gevuld met erfelijk materiaal, gewapend met een harpoen die gelancheerd wordt als de tril-, en hechthaartjes beroerd worden.
 Als die penetratie goed verlopen is, kan het erfelijk materiaal zich in de gastheer begeven. Het kan zich vervolgens "voortplanten" en er is sprake van een virusinfectie. Het lichaam reageert daarop. Er ontstaat een echte minioorlog met als doelstelling, het virus te verslaan. Betreft het een influenzavirus, dan noemt men die strijd: griep. Hier thuis is het deze week oorlog. Het hele scala van kenmerken passeert de revue: Koorts, hoofdpijn, keelpijn, hoesten, niezen, spierpijn, zware verkoudheid en geen eetlust. Monique en ik zijn wel flink aan het opknappen, maar dit is natuurlijk niet de manier om de herfstvakantie te vieren. Gelukkig is Bas niet thuis, anders had ik helemaal gebaald van het tijdsverlies. Een nadeel is wel, dat er toch wel wat boodschappen gehaald moesten worden (zo was het brood voor de hondjes op) en dat is dan gewoon een werkje voor de zeemansvrouw.
|