Onze taal
Het meervoud van slot is sloten, maar toch is het meervoud van pot geenszins poten.
Evenzo zegt men: één vat en twee vaten, maar nooit zal met zeggen: één kat, twee katen.
Wie gisteren ging vliegen, zegt heden ik vloog. Dus zegt u misschien van wiegen ook ik woog?
Nee, pardon, want ik woog is afkomstig van wegen. Maar…is nu ik voog een vervoeging van vegen?
En dan vervoegt met het woord zoeken als: ik zocht en dus hoort bij vloeken misschien ook: ik vlocht?
Alweer mis, want dit is afkomstig van vlechten, maar ik hocht is geen juiste vervoeging van hechten.
Bij roepen hoort riep, maar bij snoepen geen sniep. Bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep;
Evenmin hoort er bij slopen sliep, want dit is afkomstig van het schone woord slapen.
Maar zet nu weer niet “ik riep” bij ’t woord rapen, want dat komt van roepen en u ziet terstond
zo draaien we vrolijk een cirkeltje rond.

Van raden komt ried, maar van baden geen bied (dit komt van bieden, ik hoop dat u het ziet)
daarvoor gebruikt u bood, maar voor wieden geen wood. U ziet de verwarring is akelig groot.
Nog talloze voorbeelden kan ik geven, want gaf hoor bij geven, maar laf niet bij leven!
Met spreekt van “wij drinken, wij hebben gedronken”, maar niet van “wij hinken, wij hebben gehonken”!
Het is: ik eet en ik at, maar niet: ik weet en ik wat, maar ik weet en ik wist, maar schrijft u niet bij vergeten vergist!
Dat is een vergissing! Ja, moeilijk is ‘t.
Het  volgende geval is bijna te bont: bij slaan hoort ik sloeg, niet ik sling of ik slond.
Bij gaan hoort ik ging, niet ik gong of ik gond. Bij staan niet ik stoeg of ik sting, maar ik stond.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> 

Zo kan ik wel doorgaan tot volgende week, maar, dierbare lezer, ik maak u van streek
met al deze onzin, die toch gewis puur Nederlands van oorsprong is!