Visserslatijn' is soms moeilijk te geloven. Het onderstaande artikel kreeg ik van mailvriend Jean! Met foto's om het te
bewijzen ...
Tom Satre vertelde de
Sitka Gazette dat hij met een chartergroep uit vissen ging op zijn 18
meter lange vissersboot toen 4 jonge 'black-tail' herten recht op zijn boot
afzwommen: "Zo gauw de herten de boot bereikten, begonnen de vier om de boot heen te
cirkelen, ons recht in de ogen
kijkend. We zagen duidelijk dat de jonge
bokken sterk onder stress
stonden. Ik opende het achterhek en we
hielpen de te typisch schichtige, absoluut wilde dieren in de
boot. In al mijn jaren als beroepsvisser
heb ik zoiets nog nooit meegemaakt, of gehoord! Eenmaal aan
boord, zakten zij tegen het dek, bevend van uitputting. We stoomden naar Taku Harbour. Toen we daar het dock bereikten sprong de eerste
bok die we gered hadden, op de kade, keek om, als om te zeggen 'thank
you' en verdween in het bos.. Met wat duwen als aanmoediging volgden twee
anderen, maar de kleinste had toch nog meer hulp nodig. We hebben geen idee hoe lang ze in het ijzige water zijn geweest en of er nog
anderen waren, die het niet hebben overleeft. Mijn dochter zei
later dat het een ervaring was die ze nooit zal vergeten ; en ik verwacht dat de
herten er net zo over denken. Toch apart hé ? Our Lord works in
mysterious ways."
