9 januari vloog ik met mijn echtgenoot naar de Dominicaanse Republiek. Een heerlijk warm land. Het zou voor 3 dagen zijn. De Schipholtaxichauffeur barstte in lachen uit, dat we zo'n grote reis over hadden voor het simpele genoegen van warmte en dat voor maar 3 dagen! Natuurlijk ging Bas niet voor de warmte: hij moest de verkoop van de zeeslepers Rotterdam en London begeleiden en de nieuwe eigenaar inwerken. Al met al liep het uit en was ik er 10 dagen en Bas 11.
De Dominicaanse Republiek is een land waar ik van de economie maar weinig begrijp. Een doorsnee Dominicaan is arm, heeft wel een mobiele telefoon, een scooter en is goed gekleed. Voor het eten is er mango, kokosnoot en vis, voor iedereen voldoende en gratis. Water kost 0,50 per maand en meestal is er stroom. Hij is tevreden en lui (mijn excuses voor deze generalisering). Het is onduidelijk waar hij zijn geld bij elkaar werkt om te kunnen leven. Als alles verandert in de wereld, dan begrijp ik dat. Dit land echter, is over 100 jaar nog precies zo. En mocht je weg willen, dan is er géén mogelijkheid om geld te verdienen.
Zelfs de nieuwe naam van de zeesleper London geeft aan, dat alles verandert:
Reacties op bericht (1)
18-02-2013
Blogfan
Hallo Maria,
Dacht daar straks zal eens kijken of je weer terug was op je blog.
