Iedereen kent het gevoel, dat alles tegelijk komt. Zo heb ik alweer een triest sterfgeval en een begrafenis. Ohoh, wat een reis tot nu toe. 4 weken zijn om; zelfs met tegenslagen gaat de tijd snel. Als ik mocht kiezen, had ik toch liever leuke dingen in het verschiet om de tijd snel te laten gaan. Helaas worden Lieverkoekjes ook hier niet gebakken en ga ik deze begrafenis weer zonder Bas. Dat is echter niet te vergelijken met het verdriet van mijn familie en mijn hart gaat naar het gezin uit.
Voor een zeeman is het niet gemakkelijk om te weten, dat je mensen niet meer tegenkomt in verloven en dat je thuis nodig bent en je er niet kunt zijn. Het enige wat hij kan doen, is aan ons denken. Gelukkig vind ik mezelf wel weer beter, dus dat is dan ook weer achter de rug.
