De laatste typemachinefabriek in de wereld heeft haar deuren gesloten, zo meldt www.nu.nl het vandaag, maar dat klopt niet. In China, Indonesië en Japan staan namelijk ook nog fabrieken die deze mechanische brievenschrijvers produceren. Voor de 'gewone' comsument is het geen middel meer om letters op papier te krijgen, maar de machines worden vooral verkocht aan gevangenissen. Computers en smartphones zijn er over het algemeen verboden (sommige plaatsen uitgezonderd).
De typemachine heeft geen grote rol gespeeld in de communicatie tussen de zeeman en mij. Wij vonden het veel leuker om de brieven met de hand te schrijven (en daarna te laten ontcijferen :lol:). De brieven werden door kantoor naar de eerstvolgende haalbare haven gestuurd en deden er meestal 2 weken over om aan boord te komen in de stagetijd en véél langer op de zeeslepers. De eerstvolgende haven kon namelijk wel 60 dagen op zich laten wachten. Een brief werd ook wel weer naar huis gestuurd, omdat dat de snelste bezorgmogelijkheid was :wink:, of Bas las hem in het vliegtuig op weg naar huis. Wat een verbetering was de fax! Hoewel het duur was, stuurden we één maal in de week een geschreven brief van ongeveer een A4. Nu kunnen we gebruik maken van e-mail en is een bericht vrijwel onmiddellijk ter plekke. In die zin heeft de typemachine wel degelijk een grote rol gespeeld, want ik heb mijn typediploma blindtypen gehaald op zo'n hamertjestoestel en dat heeft mijn typesnelheid enorm verhoogd! Zo is het zeemans(vrouwen)leven een stuk aangenamer geworden! De nieuwste ontwikkelingen zijn natuurlijk de communicatiemogelijkheden via internet en webcam. Wij hebben afgesproken om twee maal per week te communiceren via MSN. En dat is vandaag! Echt wat leuks om naar uit te kijken.
