Af en toe zijn er 'voordelen' te vinden van het frequente kapen van schepen. Door het gestegen aantal schepen dat gekaapt wordt, schieten de verzekeraars als paddenstoelen uit de grond. Dit drukt de assurantiepremie, die inmiddels al gehalveerd is, sinds de top van 2008.... (Eigenlijk betekent dit, dat er al die tijd tè veel betaald is....) Voor een verzekering van $ 5.000.000,- betaalt men $15.000,- per reis. Of al die nieuwe aanbieders levensvatbaar zijn, is maar de vraag. Er is nog steeds een aantal eigenaars dat ervoor kiest om rond de Kaap de Goede Hoop te varen, want het gaat niet om het geld alleen.
Zou dat aantal 'kiezers' steigen? (Natuurlijk kun je alleen kiezen als je eindbestemming het toe laat.)
Vandaag is de verjaardag van Hieronymus van Alphen. Deze dichter schreef opvoedkundige rijmpjes voor kinderen. Mijn vader kent het onderstaande rijmpje nog steeds uit zijn hoofd (en ik ook )! Hier in onze tuin, zijn pruimen aan de pruimenboom rijp voor de pluk. Ze zijn echter meer bitterballetjes dan Eijeren.....
De bunkers en de stores zijn binnen. Enkele reparaties zijn ook weer achter de rug en vandaag zal het driemanschap Trinidad verlaten. Op zich is dat wel een leuk woordgrapje, want Columbus noemde het eiland, toen hij het ontdekte op 31 juli 1498, naar de Heilige Drie-Eenheid (= in het Spaans: Trinidad). Sinds 1962 hoort Trinidad bij Tobago (of omgedraaid) en vormen de eilanden samen met nog een paar kleine eilanden in de buurt een onafhankelijke natie. In ieder geval komt Bas er in de volgende haven vanaf!
Dat duurt nog wel een week of 6, maar het klinkt wel aangenaam.
Normaal zijn Bas en ik helemaal enthousiast over het beroep 'zeeman', maar soms is het reuze zwaar en komt het feit, dat er zoveel kilometers tussen ons zitten, keihard bij ons terug. Op dit moment hebben we het beide extra moeilijk vanwege een sterfgeval. We zouden zo graag bij elkaar zijn om bij elkaar troost te vinden, om te praten en samen te huilen. ... Natuurlijk praat ik met vrienden, maar dat is niet hetzelfde als je partner en Bas zit wel met mensen aan boord die hij graag mag, maar dat is nu eigenlijk niet genoeg. Wat kunnen we elkaar enorm missen. Ons 'geluk' is, dat hij nu in Trinidad voor de kant ligt om te bunkeren (=brandstof laden) en proviand in te slaan voor de oversteek die eraan zit te komen en we wel telefonisch contact kunnen hebben. De beste mogelijkheid die we hebben op dit moment.
Volgens mij kan hij het beter proberen als ik wél thuis ben....... In ieder geval heb ik vandaag, of morgen, of overmorgen enz.een telefoontje in het vooruitzicht! En toevallig ben ik daar hard aan toe! Ik steek in nu een kaarsje aan voor hen die het zo hard nodig hebben!
In mijn nabije omgeving zie ik het steeds meer: alleenstaande mensen. Wat me opvalt, is dat de vrouwen over het algemeen sneller een partner vinden dan de mannen. En dan heb ik het niet alleen over de zeevarende man, hoewel het voor hun nòg moeilijker is om in contact te komen met een vrouw. Zou het toeval zijn? Of zou het eraan liggen, dat het sociale netwerk van vrouwen groter is dan dat van mannen? En hoe kom je aan contacten als je de computer hierbij niet in wil schakelen? Een vervelend probleem, lijkt me. Als ik een man zou zijn en op zoek naar een partner ging, zou ik lid worden van een actieve vereniging waar veel vrouwen lid van zijn. Op dansles bijvoorbeeld, of bij een bowlingclub. In ieder geval niet naar een modelbouwclub, want volgens insiders zitten daar nauwelijks vrouwelijke leden op! Er zijn verder ook mannen (en vrouwen) die het prima vinden om geen partner te hebben.
Zit ik hier midden in mijn Mid-Trip-Dip. Dat overkomt vrijwel iedere zeemansvrouw zo halverwege de reis. Je hebt (in ons geval) al 6 weken achter de rug en moet nòg eens een keer deze tijd. De geplande klus voor deze reis is al lang af (in dit geval het nachtkastje voor een vriendin, zie ver terug op dit blog) en eigenlijk heb ik nog tijd zat om wat nieuws te verzinnen. Dan kijk ik graag wat de volgende haven zal zijn en of ik daarheen kan. Niet dat ik dat ga doen, maar dromen is natuurlijk wel leuk. Wat niet leuk is, is de prijs die gevraagd wordt voor zo'n onderbreking: maar liefst 1184,- voor een reisje van 7 dagen! Dan wel naar Tobago, Black Rock. Hoewel de naam in dit geval niet hoopgevend is, ziet het er wel leuk uit:
Maar voor die prijs! Ontbijt zit er niet eens bij. Nee, dat kan Bruintje niet trekken! Het wordt dus tijd, dat de zeesleper eens Nederland aan gaat doen! Het is alweer járen geleden, dat Bas tijdens een reis in een Nederlandse haven kwam! Het zou de reis zo mooi onderbreken. Misschien iets voor tijdens de volgende CAO-besprekingen?
Het is duidelijk komkommertijd hier. Of, zoals de West-Vlaamse mens vroeger zei: plattebonentijd. De herkomst van het woord is niet duidelijk. In ieder geval is er niet veel te doen in de buurt en liggen er voldoende komkommers in de winkels!
Vandaag zijn we wel aan de tweede helft van de reis begonnen. (Ik ga er tenminste vanuit, dat Bas 'op de geplande tijd' thuis komt ) Om de tijd aangenaam te maken volgt een mooie impressie van wat foto's van K. Bustraan:
AMSTERDAM Balletschoenen, kortweg ook wel ballerina's genoemd, zijn al jaren een hit onder vrouwen. Modekenners voorspellen nu dat ook mannen binnenkort aan de ballerina zullen gaan. Jonny Johansson, creatief directeur van modelabel Acne, is een van de eerste die de delicate schoenen als man zijnde draagt. Tijdens de opening van zijn nieuwe winkel in Londen stonden zijn voeten in de schijnwerpers, aldus The Telegraph zaterdag.
"Ik ben niet zozeer een metroman, maar eerder een luie man", vertelt Johansson over zijn keuze. "Ik maak graag een mix van formele en informele kleding. Deze schoenen passen daar perfect bij. Formele kleding staat mannen altijd flatterend maar ik houd ervan wanneer het wat nonchalanter is." De ballerinaschoenen stammen uit het dandytijdperk, waarin mannen veel tijd aan hun uiterlijk besteedden. Desondanks heeft het schoeisel tot dusver maar weinig fans. Schoenen hebben volgens The Telegraph voor mannen een grote invloed op het uiterlijk, ze maken het totaalplaatje. Het zijn daarom geen schoenen die iedereen zullen staan. Het is niet heel waarschijnlijk dat de meer reguliere winkels deze schoenen snel gaan inkopen.
Het is gelukkig ook niet waarschijnlijk, dat Bas deze schoenen aan zou doen, ook al waren ze verschrikkelijk 'in'! Geef toe: het is ook geen gezicht, zo'n ballerinus.. Geef mij maar een mannelijke man!
K. Bustraan was er wel degelijk vroeg bij vanmorgen! Wat een passie voor het fotograferen van de schepen! Mijn complimenten Kees! En natuurlijk wil ik de lezer zijn foto niet onthouden: Links vaart de DeZhou, rechts vaart de Singapore. Achteraan natuurlijk de Ocean Confidence. Ik krijg bij dit soor foto's zo de neiging om de kerstboom al op te gaan zetten. Zóveel lichtjes en dan die sfeervolle donkerblauwe kleur... zùùùcht.
Over een minuut of 5 haalt Bas in Curaçao een persoon op voor aan boord. Ik ben benieuwd of K. Bustraan extra vroeg op wacht gaat zitten, want de tijd is natuurlijk belachelijk: 5.00 uur in de morgen... en ook nog donker, dus waarschijnlijk kan hij toch niets spotten. En zo 'varen' meer mensen op de sleper mee dan dat erop zitten! En kunnen ze aan boord niets uithalen wat niet gezien mag worden.
Het gaat niet altijd goed in de scheepvaart. Om schade te beperken, heeft men allerlei extra voorzorgen getroffen. Zo heeft het grootste gedeelte van de tankervloot al een dubbele buitenkant en zijn er speciale reddingsboten ontwikkeld. Dat het ondanks de voorzorgen wel mis kan gaan, zag ik vandaag in het dagelijkse krantje van Piet Sinke (www.maasmondmaritime.com):
Hier hielp niets meer. Wat daar precies mis ging??
Niet iedereen kan de reacties, die gegeven worden op dit blog, lezen en daarom plaats ik even Bas' reactie op het vorige artikeltje hieronder. Natuurlijk voorzien van commentaar van mij.
Ik weet, dat onze kapitein hier bedoelt: "God en ik hebben altijd gelijk" Maar volgens mij is bij Bas de volgende uitspraak eerder geldig: "god-ohgod-ohgod" En dicht bij de Schepper hoort de Schipper natuurlijk als Opschepper! .....gelukkig heeft hij zijn vrouw nog ter correctie.....
Nu moeten we verder niet denken, dat hij om 3.25 uur nachtrust opoffert om op dit blog een zinnig antwoord te schrijven. Het tijdsverschil zorgt ervoor, dat deze tijd gewoon in 'zijn wacht' is. (van 8.00 uur tot 12.00 uur' A.M. èn P.M.)
Het woord 'schip' heeft in het Nederlands drie verschillende betekenissen. Het schip als transportmiddel over het wateroppervlak is ons natuurlijk wel bekend en waarschijnlijk het 'schip' in een kerk ook. Voor degene die niet precies weet welk gedeelte met het woord wordt beschreven, vond ik op Wikipedia het volgende plaatje:
Het grijze gedeelte laat het 'schip' zien. Deze naam heeft het gedeelte gekregen, omdat het op een (omgedraaid) schip lijkt. En dan is er nog een andere, waarvan ik het bestaan niet van kende en dat ook in de kerk te vinden is. (zowel in de Katholieke, de Oosters-Orthodoxe en Anglicaanse kerk) Het is het vaatje waarin de wierookkorrels bewaard worden. Het is dan echter geen 'schip', maar een 'scheepje'!
Dat de zeemansvrouw een belangrijke rol vertegenwoordigt in het leven van de zeeman, behoeft geen uitleg.
Dat deze vrouwspersoon bijna een hoofdrol speelde in de Nederlandse film-industrie, is voor velen onder ons onbekend. De film Zeemansvrouwen zou in 1930 de eerste Nederlandse speelfilm met geluid worden, maar werd door technische en financiële problemen uiteindelijk toch een stomme film. De film gaat over een mooie visverkoopster in Amsterdam (mooie Leen) en over haar zeeman Willem en de liefdesperikelen die zij tegenkomen. In 2003 is de film door de hulp van liplezers vertaald en opnieuw uitgebracht.
Zeemansvrouwen Nederland, 1930 Productie: Filmfabriek Hollandia Regie: Henk Kleinman Camera: Andor von Barsy Scenario: A.M. Elframowitsj Met: Jos Schetzer, Harry Boda, Raas Luyben, Daan Scheffer Versie 2003: Idee, muziek en geluid: Henny Vrienten Dialogen: Lodewijk de Boer Productie: Frank Roumen Stemmen: Judy Doorman, Huib Broos, Jeroen Krabbé, Frans Mulder, Nelly Frijda, Bram van der Vlugt Zwart-wit, 85 minuten Distributie: Filmmuseum Te zien: in Filmmuseum Cinerama, Amsterdam
Op dit moment zijn er op onze mooie blauwe aardbol twee enorme olierampen. Eén in de Golf van Mexico (het olieboorplatform Deepwater Horizon is na explosies gezonken zonder dat de put afgesloten was en één in China, waar pijpleidingen gesprongen zijn en er vervolgens brand uitbrak. Opmerkelijk vind ik de overeenkomst tussen China en de V.S.: beide landen willen het bestrijden van de milieuschade eerst zelf doen. Dat is zo'n gemiste kans, omdat het wiel al lang uitgevonden is op olieruimgebied. Niet dat het niet verbeterd kan worden, maar waarom weer bij '0' beginnen als je al '1' hebt? Ligt dat aan de ijdelheid van de landen? De hele (olie)wereld bemoeit zich met de oilspill in de Golf en diverse onderzoeken over de schuldvraag, zijn al aan de gang. Wie gaat de vervuiling betalen, is de grootste vraag. De berichtgeving vanuit China is echter marginaal. Dat is nauwelijks verwonderlijk, daar het een gesloten land betreft. Hier wordt er niet (openbaar) gestecheld over de 'schuldvraag'. Natuurlijk zijn er net zo goed gedupeerden. Ik hoop maar, dat zij ook gecompenseerd worden. Het opruimen van de rotzooi in China zal 10 dagen in beslag nemen, hoorde ik gisteren op het journaal van 20.00 uur. Dat kan nooit.
In ons huis hebben we al járen dag-, en nachtstroom. Daar ben ik heel precies in. Er wordt gewassen in de nacht, de vaatwasser staat 's nachts aan (als het nodig is) en alles wat aan de oplader moet, doe ik ook 's nachts. Keurig, zou je zo denken en het scheelt in de portemonnaie. Nu is vandaag de meneer van Essent gekomen om de meterstand op te nemen en hij kwam tot de ontdekking, dat de lage stroommeter hetzelfde aangaf als vorig jaar! Conclusie: stuk. Jaja, knappe meneer! Ik ben benieuwd hoe Essent het gaat oplossen. Wie weet hoe lang hij al stuk is... Ik ga in ieder geval alle meterstanden van de afgelopen paar jaar eens even nalopen. Mijn echtgenoot heeft die vast wel ergens systematisch opgeborgen, want dat doet hij graag. Heerlijk, zo'n administratieve man, want ik vind het niet het leukste werk. Handig is het wel in dit geval, dat zie ik zelfs in!
Tug spotten: het bekijken van slepers, het wachten op slepers, het fotograferen van slepers, het dromen over slepers, het lezen over slepers; alles hoort erbij voor de mensen met deze hobby. Je kunt er een ware dagtaak aan hebben en het levert natuurlijk erg mooie foto's op, hoewel ik me realiseer, dat ik niet helemaal objectief ben. Zelf ben ik géén tugspotter in de ware zin des woords. Ik zal niet op zoek/bezoek gaan naar/bij de slepers (op die drie van Svitzer Ocean Towage na natuurlijk), maar geniet wel van de plaatjes en als ik er eentje in het echt kan bekijken, doe ik dat zeer graag. Wat ik maandag heb gedaan, is ook spotten, maar dan van wilde zwijnen! Wat spannend was dat! De Veluwezoom bij Dieren staat garant voor het verschijnen van deze wilde dieren (vandaar de naam van de plaats natuurlijk ). Ik had ze in mijn 41 jarig bestaan nog nooit gezien! Om een uur of 22.00 waren we aan de bosrand en hebben tientallen zwijnen gezien! Whauw, wat indrukwekkend. Ik ga daar zeker met Bas ook een keer spotten!
Er zijn zelfs overeenkomsten tussen zwijnen en zeemansgezinnen: De vrouwtjes zwijnen en biggen leven in groepen, rotten genoemd. (Ah, een beetje zoals het zeemansgezin dus!) De mannetjes leven apart.(dat zijn dan de ouwe rotten ). Natuurlijk bedank ik degene die dit mogelijk maakte voor mij!
Continuïteit van een maatschappij staat en valt bij voldoende werknemers. Svitzer is daarop geen uitzondering. Daar Svitzer Ocean Towage volledig overgaat op Nederlandse officieren, zijn ze druk aan het proberen om mensen enthousiast te krijgen voor de zeesleepvaart. Daarom de volgende advertentie, óók voor onze Belgische lezers :
)!
). 
