Niet iedereen kan de reacties, die gegeven worden op dit blog, lezen en daarom plaats ik even Bas' reactie op het vorige artikeltje hieronder. Natuurlijk voorzien van commentaar van mij.
Ik weet, dat onze kapitein hier bedoelt: "God en ik hebben altijd gelijk" Maar volgens mij is bij Bas de volgende uitspraak eerder geldig: "god-ohgod-ohgod" En dicht bij de Schepper hoort de Schipper natuurlijk als Opschepper! .....gelukkig heeft hij zijn vrouw nog ter correctie.....
Nu moeten we verder niet denken, dat hij om 3.25 uur nachtrust opoffert om op dit blog een zinnig antwoord te schrijven. Het tijdsverschil zorgt ervoor, dat deze tijd gewoon in 'zijn wacht' is. (van 8.00 uur tot 12.00 uur' A.M. èn P.M.)
Het woord 'schip' heeft in het Nederlands drie verschillende betekenissen. Het schip als transportmiddel over het wateroppervlak is ons natuurlijk wel bekend en waarschijnlijk het 'schip' in een kerk ook. Voor degene die niet precies weet welk gedeelte met het woord wordt beschreven, vond ik op Wikipedia het volgende plaatje:
Het grijze gedeelte laat het 'schip' zien. Deze naam heeft het gedeelte gekregen, omdat het op een (omgedraaid) schip lijkt. En dan is er nog een andere, waarvan ik het bestaan niet van kende en dat ook in de kerk te vinden is. (zowel in de Katholieke, de Oosters-Orthodoxe en Anglicaanse kerk) Het is het vaatje waarin de wierookkorrels bewaard worden. Het is dan echter geen 'schip', maar een 'scheepje'!
Dat de zeemansvrouw een belangrijke rol vertegenwoordigt in het leven van de zeeman, behoeft geen uitleg.
Dat deze vrouwspersoon bijna een hoofdrol speelde in de Nederlandse film-industrie, is voor velen onder ons onbekend. De film Zeemansvrouwen zou in 1930 de eerste Nederlandse speelfilm met geluid worden, maar werd door technische en financiële problemen uiteindelijk toch een stomme film. De film gaat over een mooie visverkoopster in Amsterdam (mooie Leen) en over haar zeeman Willem en de liefdesperikelen die zij tegenkomen. In 2003 is de film door de hulp van liplezers vertaald en opnieuw uitgebracht.
Zeemansvrouwen Nederland, 1930 Productie: Filmfabriek Hollandia Regie: Henk Kleinman Camera: Andor von Barsy Scenario: A.M. Elframowitsj Met: Jos Schetzer, Harry Boda, Raas Luyben, Daan Scheffer Versie 2003: Idee, muziek en geluid: Henny Vrienten Dialogen: Lodewijk de Boer Productie: Frank Roumen Stemmen: Judy Doorman, Huib Broos, Jeroen Krabbé, Frans Mulder, Nelly Frijda, Bram van der Vlugt Zwart-wit, 85 minuten Distributie: Filmmuseum Te zien: in Filmmuseum Cinerama, Amsterdam
Op dit moment zijn er op onze mooie blauwe aardbol twee enorme olierampen. Eén in de Golf van Mexico (het olieboorplatform Deepwater Horizon is na explosies gezonken zonder dat de put afgesloten was en één in China, waar pijpleidingen gesprongen zijn en er vervolgens brand uitbrak. Opmerkelijk vind ik de overeenkomst tussen China en de V.S.: beide landen willen het bestrijden van de milieuschade eerst zelf doen. Dat is zo'n gemiste kans, omdat het wiel al lang uitgevonden is op olieruimgebied. Niet dat het niet verbeterd kan worden, maar waarom weer bij '0' beginnen als je al '1' hebt? Ligt dat aan de ijdelheid van de landen? De hele (olie)wereld bemoeit zich met de oilspill in de Golf en diverse onderzoeken over de schuldvraag, zijn al aan de gang. Wie gaat de vervuiling betalen, is de grootste vraag. De berichtgeving vanuit China is echter marginaal. Dat is nauwelijks verwonderlijk, daar het een gesloten land betreft. Hier wordt er niet (openbaar) gestecheld over de 'schuldvraag'. Natuurlijk zijn er net zo goed gedupeerden. Ik hoop maar, dat zij ook gecompenseerd worden. Het opruimen van de rotzooi in China zal 10 dagen in beslag nemen, hoorde ik gisteren op het journaal van 20.00 uur. Dat kan nooit.
In ons huis hebben we al járen dag-, en nachtstroom. Daar ben ik heel precies in. Er wordt gewassen in de nacht, de vaatwasser staat 's nachts aan (als het nodig is) en alles wat aan de oplader moet, doe ik ook 's nachts. Keurig, zou je zo denken en het scheelt in de portemonnaie. Nu is vandaag de meneer van Essent gekomen om de meterstand op te nemen en hij kwam tot de ontdekking, dat de lage stroommeter hetzelfde aangaf als vorig jaar! Conclusie: stuk. Jaja, knappe meneer! Ik ben benieuwd hoe Essent het gaat oplossen. Wie weet hoe lang hij al stuk is... Ik ga in ieder geval alle meterstanden van de afgelopen paar jaar eens even nalopen. Mijn echtgenoot heeft die vast wel ergens systematisch opgeborgen, want dat doet hij graag. Heerlijk, zo'n administratieve man, want ik vind het niet het leukste werk. Handig is het wel in dit geval, dat zie ik zelfs in!
Tug spotten: het bekijken van slepers, het wachten op slepers, het fotograferen van slepers, het dromen over slepers, het lezen over slepers; alles hoort erbij voor de mensen met deze hobby. Je kunt er een ware dagtaak aan hebben en het levert natuurlijk erg mooie foto's op, hoewel ik me realiseer, dat ik niet helemaal objectief ben. Zelf ben ik géén tugspotter in de ware zin des woords. Ik zal niet op zoek/bezoek gaan naar/bij de slepers (op die drie van Svitzer Ocean Towage na natuurlijk), maar geniet wel van de plaatjes en als ik er eentje in het echt kan bekijken, doe ik dat zeer graag. Wat ik maandag heb gedaan, is ook spotten, maar dan van wilde zwijnen! Wat spannend was dat! De Veluwezoom bij Dieren staat garant voor het verschijnen van deze wilde dieren (vandaar de naam van de plaats natuurlijk ). Ik had ze in mijn 41 jarig bestaan nog nooit gezien! Om een uur of 22.00 waren we aan de bosrand en hebben tientallen zwijnen gezien! Whauw, wat indrukwekkend. Ik ga daar zeker met Bas ook een keer spotten!
Er zijn zelfs overeenkomsten tussen zwijnen en zeemansgezinnen: De vrouwtjes zwijnen en biggen leven in groepen, rotten genoemd. (Ah, een beetje zoals het zeemansgezin dus!) De mannetjes leven apart.(dat zijn dan de ouwe rotten ). Natuurlijk bedank ik degene die dit mogelijk maakte voor mij!
Continuïteit van een maatschappij staat en valt bij voldoende werknemers. Svitzer is daarop geen uitzondering. Daar Svitzer Ocean Towage volledig overgaat op Nederlandse officieren, zijn ze druk aan het proberen om mensen enthousiast te krijgen voor de zeesleepvaart. Daarom de volgende advertentie, óók voor onze Belgische lezers :
Vandaag is de start van de Vierdaagse van Nijmegen. Het is het grootste wandelevenement ter wereld en in de hele stad worden feesten georganiseerd. Het bestaat sinds 1925 en vanaf 1928 met internationale deelnemers. Als kind heb ik veel van deze feesten bezocht. Het leukste was wel het vuurwerk op de Waalkade en het spel 'spuitbal' waar verschillende (mooie ) brandweerteams tegen elkaar streden voor de beker. Het was een soort voetbal, maar dan zonder keeper. De verdediging van het goal bestond eruit, dat er een aantal brandweerlieden met brandblussers achter het goal stond en de enorme bal uit het doel probeerde te houden. Verder heb ik met het muziekkorps van de school een aantal keer de taptoe mee mogen lopen.
Die hele week gingen wij erg laat naar bed. Dat gaf niet zoveel, want het was toch altijd vakantie. In de Hertogstraat waren dan veel tafels en banken neergezet en was er een podium met Nederlandse muziek (zijn tijd vèr vooruit ) en van slapen kwam er tot 02.00 uur erg weinig. Hutje bij mutje stonden de mensen feest te vieren en het bier vloeide rijkelijk! Van mijn moeder hoorde ik gisteren, dat er nu helemaal niets meer georganiseerd wordt in deze straat. Erg jammer, maar voor mij blijft het een geweldige herinnering.
Eén van die geheimen is het boegbeeldje: Volgens het Maritiem Museum Rotterdam hecht een zeeman geloof aan verhalen over zeewezens als zeemeerminnen en zeedraken. (Dat zal ik Bas eens even vragen...) En om zich te verdedigen tegen deze monsters, werd een schip voorzien van een boegbeeld.
De Singapore heeft helaas geen boegbeeld. Misschien wordt het idee meegenomen in nieuwbouwplannen?!
Eén van de trouwe lezeressen (Gaby, bedankt!) wist ook al van de ontsnapping! Dit onderstaande bericht las ik op www.nu.nl :
Pelikanen Beekse Bergen nog altijd zoek HILVARENBEEK - De drie uit Safaripark Beekse Bergen in Hilvarenbeek ontsnapte pelikanen zijn nog altijd zoek, meldde een woordvoerder van het park zondagochtend. De drie vogels zijn vrijdagavond voor het laatst gezien in het park, waar ze sinds twee jaar verbleven.
Een van de pelikanen is zaterdagochtend gesignaleerd boven Vught, hemelsbreed zo'n tien tot twaalf kilometer van Hilvarenbeek. Sindsdien zijn geen nieuwe meldingen binnengekomen bij het park, zei de woordvoerder.
De pelikanen zijn groot en wit van kleur. Pelikanen kunnen grote afstanden afleggen.
(Noot van mij: Nou, zo wit is ie dus niet meer, maar dat komt natuurlijk door die grote afstand naar de Golf van Mexico en heeft hij in de tussentijd nog een duikje in de olie ter plekke gedaan..... Zouden die andere twee soms op het booreiland zitten? Overigens is Bas nu in de Caribische Zee en het weer is prima. Het orkaanseizoen is rustig! Als ik pelikaan was, vloog ik daar ook naar toe! Alhoewel: die man die dan achter mij aan zit....... Mwa, misschien is het toch maar beter om in Nederland te blijven? )
De Flinter America is gespot in Terneuzen. Als ik die plaatsnaam noem, krijg ik licht kippenvel vanwege ....
De legende van De Vliegende Hollander!
Kapitein Vanderdecken verlaat op Paasmorgen tegen de zin van zijn vrouw de haven van Terneuzen, op weg naar Oost-Indië. Bij de Kaap de Goede Hoop komt hij in grote stormen terecht die negen weken aanhouden. Vanderdecken probeert tevergeefs de Kaap te passeren. De volledig uitgeputte bemanning smeekt hem terug te keren naar de Tafelbaai om daar beter weer af te wachten. Willem Vanderdecken weigert en gooit in zijn wilde drift de stuurman overboord. Terwijl hij dit doet roept Vanderdecken: 'God of de Duivel de Kaap vaar ik om, al moet ik varen tot het laatste oordeel!' Sindsdien zwerft het spookschip tegen de wind in over de wereldzeeën. De bemanning is dood en verricht zwijgend haar taken, zonder antwoord te geven aan de kapitein. Kapitein Vanderdecken moest blijven leven. Hij staat aan het roer en brengt ongeluk en verderf aan ieder schip dat hij tegenkomt. (gelezen op: www.terneuzen.nl)
Bas is altijd erg blij, als er wat spannends gebeurt aan boord. Deze keer hadden ze visite en dat breekt de dag! Bas jaagt niet op dieren, maar wel op foto's! (De stuurman had hem ook mooi vastgelegd op de gevoelige plaat!) Gelukkig kan ik u mee laten genieten:
Nou, het onweer was hier in ieder geval héél summier! Al met al heeft het 21 keer geflitst en gedonderd. Dat was dus een heel verschil met de vorige bui en de neerslag was fijn voor de tuin zonder te verwoesten. Deze keer geen 'meters bier'.
Waar sinds 1 juli jl. ook geen 'meters bier' meer zijn, is aan boord van de schepen van Svitzer Ocean Towage. Er is een non-alcohol beleid doorgevoerd. Zo worden de bemanningsleden verder beknot in hun privé-omstandigheden aan boord. En dat terwijl er geen incidenten zijn geweest met een teveel aan alcohol achter de kiezen. Men is er begrijpelijk niet blij mee en dat is een understatement! Voor de voorstanders van dit alcoholverbod, denk er maar eens over na: de aankomende 3 maanden géén glas wijn of een biertje drinken, ook niet in de vrije tijd! En ik vind, dat kantoor voor zichzelf ook zo'n verbod hoort in te voeren! Dus ook niet naar de kroeg, ook geen glaasje bij het eten, geen alcohol, behalve in hun vakanties. Puur uit solidariteit, maar natuurlijk als belangrijkste reden: uit veiligheid! Ik vind het verder wel 'grappig', dat je met 1 biertje achter de kiezen best achter het stuur mag, terwijl dàt iets is wat Bas NOOIT zou doen. Voor hem is het namelijk: als ik rij, ben ik alcohol-vrij! Die verantwoording heeft hij zichzelf opgelegd, niet de regering....
Alwéér: 't dondert en het bliksemt en het regent meters (bier), het wordt dus pompen of verzuipen, da's de enige manier. Om de juiste koers te varen met de wind in onze rug: geniet met volle teugen, zo een tijd komt nooit meer terug! Nu ben ik behoorlijk angstig voor onweer en ik heb mijn portie de laatste week wel gehad, vind ik. Gelukkig is dochter thuis en heeft Bas géén last van deze bui. Het plein achter het huis staat dadelijk weer vol water tot halverwege je kuit, de vijver zal onherroepelijk overlopen, maar ik hoef in ieder geval niet te sproeien vandaag! De stekkers moet ik nog wel even eruit halen, want dat is hier gewoon standaard.
Daar ik benieuwd was, wat de snelheid van de twee slepers en het platform samen zouden zijn, keek ik eens even op www.sailwx.info en kwam tot de verbijsterende ontdekking, dat Bas een uitstapje had gemaakt naar Oost Florida! Daarvoor had hij wel héél hard moeten varen! Wel 80 km per uur! Het kan natuurlijk ook zijn, dat er wat mis is gegaan met het doorgeven van de gegevens op 10 juli. In ieder geval gaat het hele stel in het echt ongeveer 8 km per uur vooruit. Langzaam vooruit is ook vooruit.... West-Afrika, here they come!(in a while...)
Af en toe heb ik weer eens een projectje om aan te pakken. Dit keer verhuisde een vriendin van mij naar een boerderijtje en voor haar ging ik een nachtkastje opknappen. Bas heeft nog geholpen met het kaalschuren van dit kastje en heeft hem nog in de grondverf zien staan, maar nu is hij dan echt af. Dit is het resultaat geworden:
Op het rig werd gisteren een vergadering gehouden en het sleepgerei gecontroleerd. Bas ging daarom in een zg. 'mandje' aan boord van de Ocean Confidence, samen met nog twee bemanningsleden. (zie foto) Ik vind het niet echt op een mandje lijken... het is meer een hoepel (zo eentje voor onder een hoepelrok!) De kleine jongentjes verstoppen zich daar soms onder bij een bruiloft of zo.
En terwijl het gesprek doorgaat op de Ocean Confidence, heeft de stuurman tijd om lekker te oefenen met de Singapore, onder het mom:
Beter Aan de knoppen, dan Naar de knoppen!
Ze zijn onderweg! 6684 zeemijlen voor de boeg. Voor hier thuis begint NU de voetbalwedstrijd en daar ga ik lekker van genieten! Geniet mee en duim voor een goede uitslag!
Gisteren zijn de Singapore en de DeZhou bij het rig (=boorplatform) gearriveerd. Daar ze ruim op tijd waren, kon er nog wat geoefend worden met manoeuvreren. Altijd handig om je mensen op te kunnen leiden. Zoveel tijd om te oefenen is er vaak niet en dan zou een nieuweling het nooit kunnen leren. Ze varen op de Singapore op dit moment met 1 stagiair. Zo'n jongen (en heel af en toe een meisje) is dan een maand of 5 aan boord en moet zijn takenboek in deze tijd volkrijgen. Daarna moet hij nog zo'n periode ergens varen. In de tijd dat Bas stage liep, was deze periode 10 maanden aan één stuk. Hij voer toen vooral tussen West-Amerika, Japan en China. Eventjes aan boord komen, was er voor mij niet bij. Ten eerste zat ik toch ook gewoon op school en ten tweede had ik geen cent te makken, laat staan dat ik een reis zou kunnen betalen! Die 10 maanden waren wel heel lang! Bas had natuurlijk ook geen geld en bellen was VERSCHRIKKELIJK duur. We hebben elkaar welgeteld twee keer aan de telefoon gesproken. Eén keer op mijn verjaardag en één keer belde hij me uit bed. Ik geloof niet, dat er een zinnig woord uit mijn mond gekomen is, want als je één ding niet moet doen bij mij, is dat wel mij uit bed bellen! En dat is nooit veranderd in 23 jaar tijd!
Gelukkig is de termijn voor de stagiaires nu in tweeën getrokken. Dit is ook beter te vergelijken met het 'echte' varen!
Oh mensen, wat is het spannend: de aanstaande wedstrijd van Oranje tegen Spanje! Natuurlijk baalt Bas, dat ze het aan boord niet kunnen zien, maar vastgeklonken aan de radio, kunnen ze de wedstrijd toch volgen. Dan is het wel heel leuk, dat alle Nederlanders aan boord zich op het moment van de wedstrijd op de brug hebben verzameld. Wat betreft het gekluisterd zijn aan de radio: niet veel mensen realiseren zich, dat bijna op de kop af 70 jaar geleden (28 juli 1940) de Nederlanders ook vanalles probeerden om naar Radio Oranje te luisteren terwijl Koningin Wilhelmina haar eerste toespraak op dit (verboden) medium deed. Dit om bezet Nederland een hart onder de riem te steken. Haar zin: 'Slaat den Mof op zijn kop', is beroemd gebleven! Misschien wordt het nu: 'Doelpunt voor Oranje' Veruit het leukste lied vind ik het:
Nee, Bas is nog niet thuis, maar onze dochter wel. Zij heeft namelijk de afgelopen dagen op een camping gestaan met een aantal vrienden! Wat is het dan stil hier in huis, hoewel ik me natuurlijk prima vermaakt heb. Nu kon ik vast een beetje wennen voor als ze over een jaar of twee op kamers wil.... brr, nee, daar moet ik nog even niet aan denken. En dat terwijl ik altijd zeg, dat je kinderen niet hebt, zodat zij jou kunnen vermaken.... In ieder geval is ze er weer. Morgen nog een dag naar school om haar rapport op te halen en dan genieten van de vakantie! Als het zo'n weer blijft, is het geen straf om thuis te blijven! Het is hier net zo warm als bij Bas aan boord! Of het onderstaande gezegde daar ook geldt?..... ik denk dat het dan 'meeuwen' zullen zijn die uit de mast donderen.
). 
Mwa, misschien is het toch maar beter om in Nederland te blijven?
