Vandaag is de dag waarop men elkaar voor de gek houdt. Iedereen, ongeacht zijn positie of leeftijd, kan het slachtoffer worden van spot en omgekeerd, kan iedereen op deze dag ook zelf de grappenmaker zijn. Zelfs de media plaatsen grappen om een grote groep op de been te krijgen. Wie erin loopt, wordt uitgelachen. Het is 1 april!
De klok bij Bas aan boord loopt 3 uur voor op de klok in Nederland. Gisteren kreeg ik om 21.45 uur een e-mailtje ( ) waarop hij meldt, dat dit medium kaduuk is en dat ze alleen hele kleine berichtjes kunnen sturen en helemaal niets ontvangen... Zou dit hun 1 aprilmop zijn? Zou zo maar kunnen!
Realiseer ik mij in één keer, dat we het grootste stuk van de reis alweer achter de rug hebben! De tijd vliegt me letterlijk door de vingers. Dat komt natuurlijk doordat het buiten mooi weer is en er vanalles te doen is in de tuin en dan ook nog de klussen die je gewoon in huis kunt doen. Nee, als zeemansvrouw hoef je je ook niet te vervelen. Onze dochter heeft vandaag haar proefwerkweek erop zitten en die is helemaal opgelucht, dat deze druk ook weer van de ketel is. Met andere woorden: het loopt lekker hier. Bas heeft van de 8253 zeemijlen (x 1,852 = 152846 km) die afgelegd moesten worden nog 3173 mijl voor de boeg. Zijn grootste helft (een leuke uitdrukking voor iemand die niet delen kan) zit er ook weer op.
De titel is Latijn voor "De Zee van Kalmte". Op deze zee landde de Eagle een dikke veertig jaar geleden met nog een halve minuut brandstof aan boord op de maan. (Blijkbaar is het voor ruimteschepen net zo als voor schepen op een wat nattere ondergrond zo, dat ze precies genoeg brandstof meenemen.) Zo kalm was de Indische Oceaan de afgelopen dagen niet. Harde wind en hoge deining hebben ervoor gezorgd, dat de gewonne dag weer teniet is gedaan. Nu komt de zeesleper met haar sleep pas morgen in de haven van Mauritius. That 's one small step for man, one giant leap for the whole Towing Circus. Hier wordt namelijk voor de laatste keer gebunkerd en aflossingen gedaan voordat men eind april in Singapore gaat arriveren. Ik wens de mensen die afgelost worden natuurlijk een fijn verlof en de aflossers een fijne reis!
Vanaf de 22ste wordt er voorlopig op www.sailwx.info niet meer geïnformeerd over de positie van de London. Dit natuurlijk weer i.v.m. het feit, dat piraten de site ook kunnen gebruiken om te bepalen wie ze zouden kunnen overvallen.
Gisteren hadden we binnen de Vereniging Maritieme Gezinskontakten de jaarvergadering. Het was heerlijk om elkaar weer eens te kunnen zien, omdat de meeste contacten toch via de computer lopen. Per trein kon ik gemakkelijk in Amersfoort komen en het vergaderingscentrum was schuin tegenover het centrale station. Prima geregeld! Voor na de pauze wordt er voor onze jaarvergaderingen vaak een spreker uitgenodigd. Deze keer kwam hij vanuit het Ministerie van Defensie; een spreker van de Marine. Het onderwerp: Piraterij. Bij de alle toehoorders speelt dit onderwerp een grote rol en onze bezorgdheid is er debet aan, dat er goed geluisterd werd. (Bovendien kon de man helder en boeiend zijn verhaal doen en was het een genot voor oor en oog. ) Helaas was de tijd te kort en heb ik niet al mijn vragen en opmerkingen kunnen doen. Via de e-mail zal ik mijn vragen nog kunnen spuien. Het blijft een moeilijk probleem, waarvan de oplossingsmogelijkheden niet zomaar duidelijk zijn. Door het samenwerkingsverband tussen verschillende landen komen we wel ergens, maar dat het symtoombestrijding is, staat buiten kijf. Fijn, dat deze man de moeite nam om zijn verhaal te doen over een gebied, dat meer dan 25 x Nederland beslaat (rondom Somalië) en dan zijn de overige gebieden waar piraterij vaak voorkomt, nog niet eens meegerekend.
Hr. Ms. Tromp zet laatste piraten van boord
19 maart 2010, 16.10 uur
Het Nederlandse marinefregat Hr. Ms. Tromp heeft vandaag voor de kust van Somalie de piraten die nog aan boord van het fregat zaten op hun skiff van boord gezet. Het luchtverdedigings- en commandofregat wist de afgelopen dagen 3 vermoedelijke piratengroepen onschadelijk te maken tijdens Operatie Sweeping Broom.
Omdat de piraten, met wapens, ladders en andere piratenattributen aan boord van hun skiffs, zich in alle gevallen niet direct overgaven, zijn meermalen waarschuwingsschoten gelost. Zowel het boordkanon van de Lynx-boordhelikopter als het 127 mm kanon vanaf Hr. Ms. Tromp werden als pressiemiddel gebruikt om de piraten tot stoppen te dwingen. Mariniers in RHIBS, snelle motorboten, gingen vervolgens aan boord van de verschillende skiffs om deze zeker te stellen.
Hr. Ms. Tromp neemt deel aan de EU-missie Atalanta, gericht op het bestrijden van piraterij.
Onze dochter heeft gisteren haar theoretische vliegbrevet voor het zweefvliegen gehaald en heeft nu apetrotse ouders! Bas heeft gisteren even gebeld, omdat hij natuurlijk ook razend benieuwd was. Lang leve de telefoon. Dan is elkaars stem horen véél leuker dan een berichtje over de e-mail.
De betekenis van 'laveren' is volgens het woordenboek: 1. Zigzagsgewijs tegen de wind opzeilen: de zeilboot laveerde tegen de wind op; 2. Met onvaste stap lopen, als bijvoorbeeld een dronkeman: de matroos laveerde zijn huis voorbij; 3. Schipperen; geven en nemen: de staatsman wist van schipperen;
Volgens de gegevens, gehaald van www.sailwx.info is Bas ook aan het laveren. Deze keer niet tegen de wind in, maar voor de deining uit. Deze deining is namelijk zó vervelend hoog, dat er een koersverandering is gedaan. De pieken op de trekmeter (geeft aan hoevel ton er op de sleepdraad staat) gingen zo hard omhoog, dat het gevaar van het breken van de sleepkabel te groot werd om de geplande koers te blijven varen.
Voor de beeldvorming: als je een auto sleept, kun je ook van die rukken aan de sleepkabel krijgen die ervoor zorgen dat de kabel breekt. Als nu de ondergrond vloeibaar is, dan ben je dus ook nog afhankelijk van het bewegen van dat oppervlak. Het nadeel bovendien van water, is dat het slecht afremt als de kabel gebroken zou zijn en de sleep (bijna) alle kanten op kan gaan. (ook de kant van de kust!). Bovendien is het lastig om bij een zware zee, de sleep weer opnieuw aan te haken.
"Hagelwitte stranden, weelderige bossen, een betoverende onderwaterwereld en luxueuze resorts... niet voor niets wordt Mauritius 'een parel in de Indische Oceaan' genoemd. Een verblijf op dit zonovergoten eiland staat in het teken van rust en ontspanning." Zo opent een artikel in het blad wat ik gisteren in de bus kreeg. Hmmmm, lijkt me heerlijk! Helaas is het prijskaartje maar liefst 2.295,- voor 7 dagen in zo'n resort op basis van Logies en Ontbijt..... in de AANBIEDING dan. Zelfs al was onze dochter het huis uit en ik zou die kant uit kunnen gaan, zou ik nog niet dit bedrag uit willen geven om daar een week te vertoeven. Poeh, wat duur.
Bas gaat daar in de loop van volgende week bunkeren (= tanken) met de London. Vóórdat hij daar echter is, heeft hij nog wel een portie slechte deining van achteren voor de kiezen. Bovendien komen ze dan in het Noorden van Mauritius in het industriegedeelte van het eiland en ziet hij van al dit moois wéér niets. Géén rust en ontspanning in de haven. Nee, het zeemannenbestaan gaat niet over rozen. De aflossers staan (natuurlijk ) weer te trappelen om aan boord te komen en degene die naar huis mogen, net zo. Misschien kunnen zij een weekje vakantie boeken?
Hooikoorts is een vervelende aandoening waar één miljoen mensen in Nederland aan lijden. De mate waarin hooikoortspatiënten last hebben, is sterk afhankelijk van de weersomstandigheden. Windkracht, windrichting, neerslag en de temperatuur zijn factoren die de mate van last bepalen. Het snotteren is hier alweer begonnen en als ik maar niet in mijn ogen wrijf, dan gaat het goed. Voor onze dochter en voor mij is het begin van het voorjaar, als de berken, de iep en de hazelaar hun best doen om de levenscyclus voort te zetten, het vervelendst. De neusspray is weer gehaald en de papieren zakdoekjes ook. Op zee heb je geen last van pollen. Voor een ernstige hooikoortspatient zou ik aanraden: ga varen!
Een Japans onderzoek (kleinschalig weliswaar) gaf de volgende opmerkelijke oplossing:
Een lange zoensessie doet wonderen voor hooikoortslijders. Zoenen doet wonderen. Dat blijkt overduidelijk uit een Japans onderzoek. Een half uur durende kus onderdrukt de lastige symptomen van hooikoorts. Na een zoensessie daalde de hoeveelheid histamine, de stof dat de lastige ziekte opwekt. Het onderzoek werd uitgevoerd bij 24 mannen en vrouwen met hooikoorts. Na een lange tongzoen met hun partner werd het experiment ook herhaald met knuffelen. Telkens werd er een hoeveelheid bloed afgenomen. Na het kussen daalde het aantal antilichaampjes dat de allergenen bevochtigde. Bij het knuffelen daalde dit aantal niet. De onderzoekers beweren dat mensen met huidaandoeningen, afkomstig van allergieën, even veel baat hebben aan de zoentherapie.
Dat is nou weer jammer voor deze zeemansvrouw. Ik weet ook nog niet goed, of ik mijn dochter zal vertellen over deze theorie.......
5 weken zijn voorbij gevlogen! De 'grote' klus die ik deze reis gepland had, is af! Na veel gemopper en 20 meter keperband (breed katoenen platgevlochten band) verwerkt te hebben, ben ik nu tevreden. Laat de (muggen aankomende) zomer maar komen!
De zeevaart komt maar moeilijk af van haar imago, dat het een groep mensen is dat veel drinkt. Daar is echter niet veel (meer) van waar. Het alcoholbeleid is drastisch gewijzigd. Was sterke drank vroeger aan boord en verkrijgbaar tegen een lage prijs, is het nu zo, dat er enkel bier te koop is als alcoholische versnapering. De eerste stuurman heeft het beheer over de alcoholuitgifte en heeft op die manier toezicht op het gebruik ervan. Er zijn zelfs reizen, waar zelfs helemaal geen bier aan boord is. Dit gebeurt bijvoorbeeld als de eigenaar van de sleep een verbod op alcohol heeft (platforms) en dan schrijft kantoor voor, dat de sleepboot ook geen alcohol kan schenken. Ik vind het een goede zaak dat de sterke drank verdwenen is aan boord. Een bierverbod vind ik moeilijker. De reizen duren vaak lang en per dag ben je toch ook een aantal uren vrij en dan zou een biertje moeten kunnen (mits het 'normaal gebruik' blijft). Wie van de walmensen drinkt geen wijntje of een biertje in zijn vrije tijd of in het weekend?
Het volgende bericht doet in ieder geval géén goed aan het imago (gelezen bij www.nu.nl):
Dronken kapitein mag niet verder varen. TERNEUZEN - Het Korps landelijke politiediensten (KLPD) heeft dinsdag een Oekraïense kapitein gearresteerd die met een alcoholpromillage van drie keer de toegestane waarde over het Kanaal van Gent naar Terneuzen voer.
De 43-jarige kapitein kreeg een vaarverbod van elf uur opgelegd. Ook moest hij 850 euro betalen. Dat heeft het KLPD dinsdag gemeld. De Oekraïener was met een 114 meter lang vrachtschip onderweg van Gent naar Vlissingen. Uit een ademtest bleek dat de man een alcoholpromillage van 2,3 in zijn bloed had.
Bas is gisteren ten Zuiden van Port Elizabeth vanaf de Atlantische Oceaan de Indische Oceaan opgevaren. Deze 'deur' zorgt vaak voor veel tocht. Zo heeft de stad al sinds haar stichting in 1820 de bijnaam 'the windy city' en op z'n Afrikaans 'die winderige stad'. Op dit moment is er van deze regel echter geen sprake: het weer is perfect. Zo heeft Bas het nog nooit meegemaakt, terwijl hij toch al menig maal onder de Kaap door is gevaren. Hij geniet ervan met volle teugen! Het is ook wel eens fijn om de uitzondering mee te maken die de regel bevestigt! Het woord 'uitzondering' is voor iemand die de Nederlandse taal niet kent beslist een moeilijk woord.
Uit-zonder-ring...daarvan kan de betekenis variëren van "vreemdgaan" tot aan "discotheek bezoek zonder gehoorapparaat"!
Vanmorgen belde Bas! Natuurlijk gebeurt dat wel vaker, maar dan is er een direkte aanleiding. Een verjaardag in ons gezin bijvoorbeeld, of een andere belangrijke gebeurtenis. Als het dus géén speciale dag is, schrik ik altijd een beetje van een telefoontje: wat zou er aan de andere kant van de lijn zijn? Of zou ik wat belangrijks vergeten zijn? (dat komt bij vrouwen minder voor dan bij mannen ) Maar nee, ik kon niets bedenken.
Feliciteert Bas me! (ohoh, toch wat vergeten?)
Met onze 17 1/2 jarige bruiloft! Dat vond hij heel speciaal, want 12 1/2 wordt ook gevierd en dit is 5 jaar later!! Wel schattig... Voor de volgende keer maar het volgende lijstje mee naar boord?
De Waker wordt op dit moment gesloopt in 's-Gravendeel. In het wekelijkse krantje van Hans van der Ster (TugsTowing&Offshore Newsletter), dat ik regelmatig lees, staat een foto van dit schip. Binnenkort is hij volkomen gerecycled. Ik vind het niet zo'n leuk gezicht, maar natuurlijk begrijpt iedereen, dat je boten die niet meer varen niet allemaal in een museum kwijt kunt of als horecagelegenheid kunt exploiteren. Gelukkig heeft menig museum een stukje van deze boot gekregen en zorgen foto's voor de herinnering!
Een bezoek in een haven om te bunkeren en stores (levensmiddelen e.d.) te laden, duurt nooit lang. Er is dan ook geen gelegenheid om de wal op te gaan. Best jammer als je al een maand op het schip zit. Jaren geleden duurde het laden en lossen van de schepen veel langer en had men tijd om de benen te strekken en wat van het land te zien. Helaas is die jeu van het varen nagenoeg verdwenen. Je moet nu het varen kiezen, omdat je het op zee zo fijn vindt en de omgang met de techniek helemaal 'jouw' ding is. In ieder geval is Bas nu weer vertrokken naar Mauritius. Het weer is goed, dus dat is een gelukje.
Dit is een foto van de sleep die even losgelaten is zodat de London de haven in kon. Dit platform kreeg ook in Kaapstad zijn brandstof en onderdelen geleverd!
In Curaçao woont een botenliefhebber die ik ken. Als Bas die kant op is, dan kan ik hem vragen of hij een fotootje wil schieten en meestal lukt dat dan wel. Die foto's krijg ik dan weer via de mail naar mijn adres gestuurd. Een wonderlijke contactmogelijkheid geeft de e-mail! Mensen die je zonder dit kastje nooit tegengekomen was, kunnen gewoon communiceren. Nu wordt het zelfs nóg frapanter: de botenliefhebber op Curaçao mailde mij een foto van Bas in Kaapstad! Hij had die ook weer via een nieuwskrantje gekregen! Ik had Bas vandaag aan de telefoon en hij zei al, dat deze foto gemaakt was door A. Noorland. Bedankt heren!!
Vandaag komt de London in (ja, de regelmatige lezer weet het al): Kaapstad. Zuid-Afrika zit in de laatste weken van de zomer en het weer op zee was slecht. Ze arriveren dan ook met een dag vertraging. Een zeesleper kan prima door slecht weer (veel wind en hoge golven), maar als ze aan het slepen zijn, komt er bij een 'verkeerde' golf zoveel extra ton op de sleepdraad te staan, dat hij zou kunnen knappen. Het enige wat je dan kunt doen, is langzamer gaan varen. De sleepdraad komt dan met een grotere boog onder water en daardoor heb je een stuk speling meer. Klappen van 150-160 ton zijn risicovol. In ieder geval is het weer (even) opgeklaard en lopen ze op dit moment de haven binnen. Eigenlijk zijn ze bijna een pont met grote vracht, alleen is het water een beetje aan de brede kant.
Gisteren schreef ik, dat de partijen in Dalfsen niet veel van elkaar verschilden met hun doelstellingen. Dat is vandaag natuurlijk nog steeds zo. Waar de partijen zich wel in onderscheiden, zijn de raadsleden! In de gemeenteraadsverkiezingen vind ik de persoonlijke stem veel belangrijker dan in de landelijke politiek. Nu heb ik een buur(t)man en in hem heb ik het volste vertrouwen. Echt een man van 'niet zeuren, wat gedaan moet worden, moet worden gedaan en ook graag een beetje snel'. Heerlijk, zo'n mentaliteit! Daar kom je verder mee. Deze buurman staat voor iedereen klaar. Een praatje hier, een helpende hand daar. Als zeemansvrouw heb ik echt wel eens iets, wat ik niet zelf kan en Bas is niet in staat om even, of bijvoorbeeld in het weekend, het klusje te klaren. Vol vertrouwen kan ik deze buurman altijd vragen of hij me helpt! Ik wens voor iedereen zo'n buurman! Deze buurman probeert als raadslid bij 'GemeenteBelangen' te komen en van mij krijgt hij mijn stem! Als we namelijk zulke mensen in de politiek krijgen, dan komen we ergens! Ik heb ook Bas' toestemming om op hem te gaan stemmen!
Gerard, ik wens je heel veel succes en heel veel voorkeurstemmen vandaag!
) waarop hij meldt, dat dit medium kaduuk is en dat ze alleen hele kleine berichtjes kunnen sturen en helemaal niets ontvangen...
Zou zo maar kunnen!
Hier wordt namelijk voor de laatste keer gebunkerd en aflossingen gedaan voordat men eind april in Singapore gaat arriveren. 
Zelfs al was onze dochter het huis uit en ik zou die kant uit kunnen gaan, zou ik nog niet dit bedrag uit willen geven om daar een week te vertoeven. Poeh, wat duur.
