Vlak voor het vertrek maakte Bas de opmerking: "Nu zul je zien, dat als ik weg ben, het afgelopen is met de sneeuw." Nou, als ik nu naar buiten kijk, dan kan ik hem geruststellen: het ligt niet aan hem. Heel even hield het op en heb ik vol goede moed het paadje vrijgemaakt van sneeuw. Prompt komt het met bakken uit de hemel gevallen.... Nu laat ik het paadje zoals het is. Sneeuw is wel mooi, maar alleen als je er niet uit hoeft. Zolang het niet gaat zoals in de States en we er nog gewoon door kunnen, vind ik het best.
Zojuist las ik het bericht, dat Maersk zijn kantoor in Nederland gaat sluiten. De schepen zullen vervolgens vanuit Newcastle en Singapore gemanaged worden. Ingaande vanaf maart dit jaar. De hele operatie zal een aantal maanden in beslag nemen en moet worden genomen vanwege de economische crisis. Er varen te veel containerschepen en er is te weinig aanbod van vracht. Het zal natuurlijk arbeidsplaatsen kosten. Wat een rotte situatie voor de werknemers. De bedoeling is ook om in ieder geval voorlopig geen Nederlandse bemanning meer aan te nemen, om er zo voor te zorgen, dat deze groep kleiner wordt in het bedrijf. Aangezien de bemanning nu ook niet meer geregeld gaat worden vanuit Nederland, is het aannemelijk, dat Maersk op den duur (lees: binnenkort) stopt met Nederlandse bemanning.
De maatschappij waar Bas bij vaart (Svitzer Ocean Towage) is een onderdeel van Svitzer en dat is een volle dochter van Maersk, maar hebben niets te maken met de containervaart. Ik ben benieuwd of zij ook wat gaan merken van de enorme reorganisatie binnen Maersk.
De sleep bestaat deze keer uit de Sedco-709. Het is een boorplatform, dat zelf ook kan manoeuvreren en varen. In technische termen heet dat hij DP heeft. (Dynamically Positioned). Om de verbeelding wat te stimuleren, heb ik van dit platform een plaatje gegoogled:
Het gevaarte is 80 meter breed, 91 meter lang en 34 meter diep.
Hier thuis ben ik verrassend snel ingeslingerd. Onze dochter is naar school en het 'gewone' leventje is weer begonnen. Voor deze reis heb ik gepland, dat de klamboe die ik vorige reis wilde maken, af komt! We zullen zien.
Gisteren was het dan eindelijk zover: vertrek naar de London! Het was een bijzonder lang verlof, met alle feestdagen en alle verjaardagen thuis. Dat is nog nooit voorgekomen in alle jaren dat Bas nu aan het varen is. De weg naar Schiphol was niet aangenaam, want een dikke mist verstoorde het zicht. Op het vliegveld was het gelukkig niet druk en hebben we nog tijd gehad voor een kop koffie. Dat was al een tijdje niet meer voorgekomen en dan geeft het zo'n kater als je gelijk na de bagage-afgifte al vliegensvlug de douane door moet. Onze dochter en ik hebben nog wel gelachen, want natuurlijk moest Bas zijn schoenen weer uitdoen bij het (voor de derde keer!) passeren van het detectiepoortje.
De reis gaat van Abidjan (Ivoorkust, Afrika) via Nigeria, (waar ze een boorplatform oppikken) via Kaapstad en Mauritius naar Singapore! Hij kent voor het grootste gedeelte de weg op zijn duimpje! Net kreeg ik het verwachte mailtje, dat hij zojuist veilig aan boord is gekomen. Nu begint de reis voor mij pas echt en natuurlijk zal vanaf nu regelmatig weer een bericht hier te lezen zijn.
Schreef ik eergisteren, dat Bas gepland staat voor de 18de, is dat vandaag alweer veranderd: Bas gaat niet naar de 'Rotterdam' en daarom ook niet naar Qindao, maar hij staat nu gepland voor de 'London' die assistentie verleent aan een boot met ernstige brandschade in Curaçao. K. Bustraan heeft ons een tijdje terug al foto's gestuurd. (Je kunt niet zien, dat dit schip zo'n zware brand heeft gehad. Door explosies binnen in het schip zijn er negen bemanningsleden om het leven gekomen.) Wat erg voor hun familieleden en vrienden. K. Bustraan: bedankt voor deze mooie foto vanuit Curaçao!
De vertrekdatum is uitgesteld naar begin februari! Omdat er nu dus meer tijd is, om nog wat aan te pakken is hij meteen bezig gegaan met het verleggen van de kabels voor een nieuwe TV. Die van ons is nu 17 jaar oud en gaat regelmatig om onduidelijke redenen zomaar uit.... Onder de grond is hij een echte kabellegger! De kabellegger Acergy Discovery 1531, gekregen van Sir Andro http://blog.seniorennet.be/boelwerf Met dank!
Zo langzamerhand loopt het verlof op zijn einde. Een druk verlof was het. Je kunt niet anders verwachten als de maand december er middenin valt. Deze maand is voor onze familie echt de 'verjaardagsmaand'. Maar liefst 9 verjaardagen binnen de direkte kring ... Voor uitbreiding van de familie is het verboden in december jarig te zijn!
Bas staat gepland voor vertrek op de 18de januari. Het wachten is op de havenbinnenkomst van de Rotterdam. Zij is op weg naar Qindao (China). Binnenkort volgt er meer!
Het onderstaande filmpje kreeg ik via Bas van K. Pronk jr. Als er heel veel water aan dek komt, dan is het gewicht zoveel, dat het schip achterover weg kan zinken om vervolgens om te slaan. Gevaarlijk dus! Kees, bedankt!
Het verlof vliegt voorbij! Twee weken zijn al ruim achter de rug. Het is weer eens razend druk bij deze familie, maar de aankomende tijd is het iets rustiger. De planning was om heerlijk met ons tweeën in de hobbykamer te gaan knutselen (surprises moeten gemaakt worden, want die Lieve Goede Sint is weer in het land), maar het lot heeft anders beslist, want ik heb het papiertje van mijn echtgenoot uit de hoed gehaald. Dit jaar geen boot als surprise, maar wat het wel wordt, komt later met een foto aan bod, want je weet nooit of die man van mij hierop zit te neuzen. Tot die tijd, zit ik dus alleen in de hobbykamer en zit Bas ergens anders.
Voor iedereen: veel plezier met de eventuele voorbereidingen!
Het is er dus toch van gekomen. Schreef ik in het najaar van vorig jaar, dat Boskalis bezig was met een (eventueel vijandige) overname van Smit en in maart van dit jaar, over de positieve gedachtes van Smit over een samenwerkingsverband met Boskalis, is het nu zover, dat die samenwerking een feit is geworden. Het kan wel raar lopen in het bedrijfsleven. Of de medewerkers er blij mee zijn, weet ik niet. De aandelen zijn gestegen sinds oktober! Alsof ik er verstand van heb, maar voorspelbaar is het wel...
Gisteren verjaarde ik van 40 naar 41 jaar! We hebben er een heerlijke dag van gemaakt! Alleen al het feit, dat Bas er deze keer bij was, was al bijzonder, want dat komt gemiddeld maar 1 x in de 6 jaar voor! Het geeft toch wel iets heel speciaals aan zo'n feestdag. Ik ben erg verwend en in de watten gelegd met cadeau's, telefoontjes, kaarten, gezelligheid, visite en lekkers. We zijn zelfs gaan uit eten! Dit jaar begint fantastisch! En door heel veel mensen! Bedankt!
Vrouwen zijn zo voorspelbaar. Tenminste: zeemansvrouwen zijn voorspelbaar. Eigenlijk moet ik zeggen: ikzelf ben voorspelbaar! De afgelopen nacht was onrustig. Spanning, hoe heerlijk ook, zorgt nu eenmaal niet voor een ontspannen nacht; net als alle andere nachten vlak voordat Bas thuis komt van een reis. Gisteren heb ik besteed aan het poetsen van het huisje; zoals alle laatste dagen voordat Bas thuis komt van een reis. De kapper is bezocht; net als zo vaak vlak voordat Bas klaar is met de reis. De was is gestreken en opgeborgen; zoals altijd. Nog allerlei kleine klusjes gevonden om te doen; dat is ook al niet anders als Bas thuis zal komen.
Kortom: ik ben een gemakkelijke vrouw! Hahahahaha!
Ik wens mijn lezers een fijne tijd. Wederom hartelijk dank voor het lezen en ook voor het reageren op mijn stukjes in deze reis. Ik hoop u allen weer terug te 'zien' als Bas weer de zee op gaat. Het kan zijn, dat dat vóór de Kerst is, maar met evenveel kans, ná de feestdagen. Tot die tijd zal hier maar sporadisch een berichtje verschijnen. Zoals altijd......
Het is zover: het einde van deze reis. Bas kwam gisteravond in Kaapstad aan en vanavond stapt hij op het vliegtuig naar huis. De "De Zhou" heeft de sleepdraden weer over genomen en is alweer hard op weg naar het Noorden voor de tweede helft van de reis. (ze varen zo hard mogelijk om bij de storm uit de buurt te komen. De London moet er straks wel doorheen. Daar zit niets anders op, maar het gaat dan zonder sleep, dus dan kan die boot aardig wat hebben. Gelukkig is Bas dan allang hoog en droog thuis!)
Ik vond het wel aardig, om de reis op een gedeelte van de wereldkaart af te beelden. Dan is het idee van de afstand helder. De kaart die ik gebruikt heb, is de kaart waarop de piratenaanvallen van 2009 tot-nu-toe, bijgehouden wordt. Het blijft een groot probleem.
Bas heeft mij zojuist blij gemaakt met een telefoontje vanaf de haven van Kaapstad! Hij ligt dus binnen. Altijd heerlijk om elkaars stem te kunnen horen. Deze keer hebben we 17 minuten gesproken, want het hoeft natuurlijk niet wéér financieel zo uit de klauwen te lopen, anders kan hij meteen bijtekenen.
Deze weersverwachting is niet zo goed. En dat is een understatement!
Nu maar hopen, dat de storm misgepeild wordt, want anders geeft de De Zhou de sleepdraad morgen niet over. Daarvoor moeten de golven toch wat meewerken. Nader informatie volgt.
Aangezien Bas niet al te vaak in een haven komt tijdens een reis, krijg ik maar zelden post. Gisteren was het echter wel zover: een kaartje uit Mauritius! De voorkant komt met gemak door de censuur.
Hier zijn de voorbereidingen voor het aankomend verlof in volle gang. Afspraak bij de kapper staat, het oud papier is weggebracht en het huisje krijgt een poetsbeurt. Handig als je je aan de planning kunt houden. Als puber had ik het inzicht, dat je dan meer voor elkaar kunt krijgen, nog niet. Gelukkig is het blijkbaar 'normaal puberaal gedrag' volgens het boek van Eveline Crone: het puberende brein. Over de ontwikkeling van de hersenen in de unieke periode van de adolescentie. Uitgeverij Bert Bakker, Paperback, 200 p. | ISBN: 9789035132696 | 17,95. Mijn conclusie: ben ik daar even net zo normaal als mijn dochter, maar met een totaal ander resultaat!
Leven in deze tijd in Europese gebieden, heeft zijn voordelen! Voor de meesten onder ons geldt: onderdak, je natje en je droogje, onderwijs, geen bijzondere vijanden, behoorlijke gezondheidszorg. Natuurlijk kan er hier en daar het nodige verbeterd worden, maar zo voor de vuist weg, hebben we weinig te klagen. 150 miljoen jaar geleden, was het beslist anders. Er leefden zulke indrukwekkende en gevaarlijke dieren, dat het alleen al gevaarlijk was om je in het water te begeven. Het bewijs is gevonden in Dorset U.K. in de vorm van een 150 miljoen jaar oude schedel van een gigantisch "sea monster", een zogenaamde pliosaurus.
Je zou er een nachtmerrie van krijgen. Dan denk ik voor het slapen gaan maar liever aan een konijntje of een schildpad ....
jaar voor! Het geeft toch wel iets heel speciaals aan zo'n feestdag.
door heel veel mensen! Bedankt!
