Kennen jullie de mop van de zeeman die moest vertrekken?
Hij vertrok niet.
Gisteren heb ik mijn tijd verknoeid met het kijken naar de webcam die in Corpus Christi staat. Het nadeel van deze webcam is, dat hij telkens draait en ik maar op 2 beeldposities het water kan zien. Aangezien Bas dit stuk met een losse boot zou varen, is hij misschien 30 seconden te zien. Als die camera net de verkeerde kant op staat, dan zal ik hem niet kunnen zien. Van enig toeval is hier dus wel sprake. Het is natuurlijk wel erg leuk om het vertrek te kunnen zien en dat bracht me ertoe om toch maar zoveel mogelijk te kijken....... Is hij gisteren nog niet vertrokken!! Hèt verhaal van de zee. Ik had wel medelijden met de bemanning, want ze zaten echt uit te kijken naar het vertrek. Vandaag een nieuwe poging, maar ik ga niet meer achter dit kastje mijn tijd zitten verdoen; ik zwaai hier wel even vandaan!
Bas vertrekt eindelijk vandaag uit Corpus Christi! Het werd wel tijd voor hem hoor! Hij baalde stevig van het maar blijven liggen in de haven. Samen met de Rotterdam èn de DeDa gaan ze een sleep naar Angola brengen. Even het plaatje van de sleep terugzoeken:
Wat een ding toch weer! (Volgens mij heb ik iets dergelijks al eerder gezien bij een andere reis.) Volgens Bas is de grootte van het gevaarte vooral goed te zien als je hem vergelijkt met de Pickup aan de onderkant van de foto... Vandaag om 13.00 uur onze tijd is het vertrek gepland. Aangezien we tòch al van de telefoon zijn afgesloten, ( vanwege het feit, dat de aanbieder vond, dat we teveel belden!!!) werd het voor het thuisfront ook véél te duur om nog langer te blijven liggen! Goede reis gewenst voor de bemanning!
De russische oliemiljardair R. Abramovich is als de dood voor piraten. Zijn nieuwe boot lijkt daardoor meer op een gevechtsschip dan op een plezierjacht. Het 147 meter lange megajacht Eclipse, dat de Rus momenteel op een geheime plek in Hamburg laat bouwen voor 300 miljoen euro, krijgt zelfs een raketafweersysteem. Ook zijn de ramen van de belangrijkste vertrekken op het vaartuig voorzien van kogelafwerend glas. Mocht dit allemaal nog niet helpen, kunnen Abramovich en zijn 26 jarige vriendin altijd nog vluchten met een onderzeeboot die tot 50 meter diepte kan. Het schip moet in 2010 af zijn, zodat de miljardair veilig naar het WK-voetbal in Zuid-Afrika kan varen.
Die onderzeeboot..... zal een aanvraag doen bij Svitzer Ocean Towage . Een personenwegschietkanon, zo eentje van het circus, kan ook!
Om 23.30 uur was het vuurwerk afgelopen. Een groot gedeelte van 700.000 man komt in de benen om de laatste metro naar huis te nemen. Het plein waar wij stonden kon aan alle kanten verlaten worden. De brandweer zou daar erg tevreden over zijn. Maar..... voor een rolstoeler is het niet zo gemakkelijk in een menigte. We 'moesten' mee in de stroom mensen. Tot overmaat van ramp had de politie aan het EIND van een straat de boel afgezet en kon niemand eruit. Als je weet, dat de mensen die die straat inslaan, niet weten dat het doodlopend is en min of meer doorlopen, word je daar niet vrolijk van. We moesten toen tegen de stagnerende stroom weer terug! Mijn navigator (en echtgenoot) kreeg het prima voor elkaar en ik heb gewoon mijn ogen dicht gedaan. Bij de metro was het nòg erger, als dat al mogelijk was. Daar vormde zich een ware trechter om door de draaipoortjes te kunnen. We wisten dat dat niet ging met de rolstoel, maar dat ernaast een poortje was voor rolstoelgangers. We hebben dat poortje niet gehaald. De druk van de menigte werd zo groot, dat mijn rolstoel langzamerhand in elkaar werd gedrukt. Dat werd dus paniek voor mij! Ik heb toen mijn krukken omhoog gestoken en hard geroepen dat ik eruit wilde!! En wonder boven wonder maakte men nóg wat ruimte zodat Bas en Monique mij eruit konden duwen. Aan de achterkant van het station zag een politieagent in burger ons probleem en heeft ons het station via een andere weg ingeloodst. Helaas had men de liften uitgeschakeld omdat men wilde, dat de trap werd genomen (61 treden). Na lang aandringen in mijn allerbeste Schoolfrans via de intercom, kreeg ik het voor elkaar, dat de stationchef voor ons de lift in werking zette en ervoor zorgde, dat we in een metro konden komen. Overstappen hebben we niet gedaan; we zijn vanaf een uitgang gaan lopen naar de auto, dat was ongeveer 2 kilometer, maar wat een opluchting! Nee, zó doen we het nooit meer.
Laatst hoorde ik van iemand de opmerking: taalfouten zijn niet belangrijk, als ik maar begrepen word..... Om te illustreren, dat dáár de kneep zit, wil ik u het volgende verhaaltje niet onthouden. (gekregen van een schilderes!)
Onze taal Het meervoud van slot is sloten, maar toch is het meervoud van pot geenszins poten. Evenzo zegt men: één vat en twee vaten, maar nooit zal met zeggen: één kat, twee katen. Wie gisteren ging vliegen, zegt heden ik vloog. Dus zegt u misschien van wiegen ook ik woog? Nee, pardon, want ik woog is afkomstig van wegen. Maar is nu ik voog een vervoeging van vegen? En dan vervoegt met het woord zoeken als: ik zocht en dus hoort bij vloeken misschien ook: ik vlocht? Alweer mis, want dit is afkomstig van vlechten, maar ik hocht is geen juiste vervoeging van hechten. Bij roepen hoort riep, maar bij snoepen geen sniep. Bij lopen hoort liep, maar bij kopen geen kiep; Evenmin hoort er bij slopen sliep, want dit is afkomstig van het schone woord slapen. Maar zet nu weer niet ik riep bij t woord rapen, want dat komt van roepen en u ziet terstond zo draaien we vrolijk een cirkeltje rond.
Van raden komt ried, maar van baden geen bied (dit komt van bieden, ik hoop dat u het ziet) daarvoor gebruikt u bood, maar voor wieden geen wood. U ziet de verwarring is akelig groot. Nog talloze voorbeelden kan ik geven, want gaf hoor bij geven, maar laf niet bij leven! Met spreekt van wij drinken, wij hebben gedronken, maar niet van wij hinken, wij hebben gehonken! Het is: ik eet en ik at, maar niet: ik weet en ik wat, maar ik weet en ik wist, maar schrijft u niet bij vergeten vergist! Dat is een vergissing! Ja, moeilijk is t. Hetvolgende geval is bijna te bont: bij slaan hoort ik sloeg, niet ik sling of ik slond. Bij gaan hoort ik ging, niet ik gong of ik gond. Bij staan niet ik stoeg of ik sting, maar ik stond.
Zo kan ik wel doorgaan tot volgende week, maar, dierbare lezer, ik maak u van streek met al deze onzin, die toch gewis puur Nederlands van oorsprong is!
Een beetje zeemansvrouw houdt van emancipatie. In het volgende bericht kunt u lezen hoe men er in de tegenwoordige tijd mee omgaat. Wat een feest :
(uit: Nu.nl) Drent houdt Tupperwareparty voor mannen Uitgegeven: 30 september 2008 14:57
RUINERWOLD - Henk Smit, de Drent die eerder dit jaar boerenlucht uit een potje introduceerde, houdt woensdagavond een Tupperwareparty voor mannen in zijn woonplaats Ruinerwold. "Zoiets is er nog niet, het kwam zomaar bij me op", verklaart Smit dinsdag. De presentatie van de plastic artikelen wordt live uitgezonden op internet, zodat de vrouwen thuis mee kunnen beslissen over de aankopen van hun mannen. De opbrengst van de party gaat naar Pink Ribbon. 75 mannen hebben zich al opgegeven!
Wel jammer dat die vrouwen nu weer mee moeten kijken......
De titel is een foute samentrekking! Romantisch is vrouw en de man staat het vuurwerk te fotograferen! Practisch, dàt zijn ze wel , want nu staat het wel op de lichtgevoelige plaat. Ja, dat is natuurlijk erg belangrijk. Nu gaan we gewoon nog een keer op 14 juli terug om samen naar het vuurwerk te kijken....
Vooraf werd de menigte vermaakt door James Blunt en andere artiesten. Het terrein was werkelijk bomvol kijkers. Hele maaltijden werden meegenomen, want als je na 17.00 uur kwam, was er geen plek meer op het veld. De Parijzenaar eet dus met familie en vrienden bij de Eiffeltoren, gezellig. Het vuurwerk was erg mooi.
Als je op 14 juli in Parijs bent, kun je niet om de festiviteiten heen. Het is de Nationale Feestdag en ze vieren officieel de bestorming van de Bastille-gevangenis in 1789 en het begin van de Franse Revolutie. (eigenlijk werd deze feestdag pas op 14 juli 1790 voor de eerste keer gevierd, maar het zijn rare mensen die Romeinen Fransozen) De hele stad is verschrikkelijk druk en iedereen gaat overdag op een strategisch punt zitten om het vuurwerk 's avonds te kunnen zien. Zo ook wij. We moesten dit keer Parijs in met de auto, want we waren gewaarschuwd dat de laatse trein en metro om 00.30 uur zouden gaan (net als op overige dagen) en we anders niet meer op de camping konden komen. Ik heb me enorm verbaasd over dit vroege einde van het openbaar vervoer, omdat we in Nederland (bijvoorbeeld met de 4-daagse in Nijmegen) gewend zijn, dat het de hele nacht blijft rijden tot ver de omgeving in. Fransen doen het anders... Bij aankomst vielen we met de neus in de boter, want de vliegtuigen die de Militaire Parade inluidden, vlogen onmiddellijk over onze hoofden. Dat is wel een indrukwekkend gezicht hoor. De blauw-wit-rode rookpluimen achter de straaljagers..... gevolgd door de Franse luchtmacht. Erg mooi! Het fototoestel had ik niet meteen bij de hand. Ik had nog wel een fotootje kunnen schieten, maar fototoestellen hebben een vertraging en Bas vond het resultaat erg amusant (en dat was het ook ):
On a Trans-Atlantic flight, a plane passes through a severe storm. The turbulence is awful, and things go from bad to worse when one wing is struck by lightning. One woman in particular loses it.
Screaming, she stands up in the front of the plane. "I'm too young to die!" she wails. Then she yells, "Well, if I'm going to die, I want my last minutes on Earth to be memorable! I've had plenty of relationships in my life, but no one has ever made me really feel like a woman! Well I've had it! Is there ANYONE on this plane who can make me feel like a WOMAN?"
For a moment there is silence. Everyone has forgotten their own peril and they all stare riveted, at the desperate woman in the front of the plane.
Then, a man stands up in the rear of the plane. "I can make you feel like a woman," he says.
He's gorgeous. Tall, built, with flowing black hair and jet black eyes, he starts to walk slowly up the aisle, unbuttoning his shirt one button at a time. No one moves. The woman is breathing heavily in anticipation as the strange man approaches.
He removes his shirt. Muscles ripple across his chest as he reaches her and extends the arm holding his shirt to the trembling woman, and whispers:
Ik heb het! De aflossingen kunnen gewoon vanuit het thuisland rechtstreeks naar het schip en à la minute! Het vereist enige investering in vliegpakken, het bouwen van een hoge mast en hier en daar een cursus, maar dan hèb je ook wat! (Een echte superman!) De plek voor de koffer is nog wel een punt van discussie. Het volgende bericht las ik namelijk vandaag:
LONDON - Een Zwitser heeft vrijdag een James Bond-achtige actie uitgevoerd boven het Nauw van Calais. De 49-jarige man sprong op een hoogte van 2400 meter boven Frankrijk uit een vliegtuig met een pak dat was voorzien van een vleugel en vier straalmotoren.
Yves Rossy, normaal gesproken piloot bij luchtvaartmaatschappij Swiss International, noemt zichzelf de 'Fusion Man'.
Na een vrije val opende hij zijn ruim 2 meter lange en 55 kilo zware vleugel, waarna hij binnen tien minuten de circa 35 kilometer lange oversteek voltooide met snelheden tot 200 kilometer per uur.
Boven Engeland opende hij een parachute, waarna hij een zachte landing maakte.
Hoewel de grijze jaren zich al behoorlijk aandienen, kunnen er toch nog wel domme blondjes grappen ontstaan:
Voor het schilderen moest ik op zoek naar een bepaald soort plaatwerk. Masonite genaamd. (een soort keiharde en watervaste hardboard) Het is hier in het dorp niet zomaar te koop, maar na wat navraag bleek, dat ik het bij een bouwbedrijf wel kon bestellen. Gelukkig! De meneer achter de balie vroeg hoe ik het wilde. De instructies waren duidelijk: paneeltjes van 30x40 cm. Er moest dus nogal wat gezaagd worden, maar dat zouden zij voor mij doen. Mooi, toch? De volgende logische vraag was: "Hoeveel wilt u bestellen?" Aangezien deze bestelling 5 dagen duurde voordat het geleverd kon worden, dacht ik, dat het wel handig zou zijn als ik voorlopig niet weer terug hoefde. Mijn antwoord was duidelijk: "Doe maar 2 platen." Ach, een stuk of 10 paneeltjes, dat is mooi, toch? Dan ben ik voorlopig klaar..... Eergisteren belden ze op van de firma; de bestelling was er. Ik erheen met de auto. En ja hoor, daar lag een mooie STAPEL paneeltjes. Keurig gezaagd. Het aantal? Vier en........ZEVENTIG! (Hmmmm, ik denk, dat ik voorlopig wel genoeg heb! Waarschijnlijk hoef ik pas op mijn 50ste een nieuwe bestelling te plaatsen....) Vandaag moet de 5e laag grondverf erop en dan kan ik vanavond weer naar de les!
De leenscootmobiel werd 's middags gebracht! Heerlijk! Kon ik weer mijn eigen boodschapjes doen en er even uit. Dit is echter niet zo'n zwaar geval als die van mij en de wielen staan ook wat dichter op elkaar. Hij kon dus niet zo gemakkelijk op de oprijgoten de auto in. We hebben die goten nu een beetje aangepast. Helaas moet er nu ook een extra plank gelegd worden onder twee goten, omdat deze scootmobiel de knik met de straat niet kan halen. Een hoop gedoe weer en niet zo gemakkelijk. Voor nood is deze oplossing wel goed genoeg, maar krijg ik niet dezelfde scootmobiel weer terug, dan ga ik weer wat handigers verzinnen. De gemeente moet nu eerst beslissen of er een nieuwe scootmobiel komt.
Na het vertrek van deze mobielmeneer (met dank aan Gaby ) kon ik eindelijk boodschappen gaan doen. En nou komt het:
Sta ik middenin het dorp, is die leenscootmobiel ineens zonder stroom! Harstikke dood!! Ik begon ernstig te twijfelen of dit nu aan mij lag! (Aangezien ik bij mijn vervoersmiddel moest blijven, hoefde ik deze keer niet mijn buurman te bellen Hahaha. Zou ook te gek zijn geweest èn (nog erger) hij zou ook niet thuis zijn!)
Maar goed, omdat ik het nummer nog kende van afgelopen maandag, kon ik de storingsdienst bellen. Dezelfde mobielmeneer kreeg ik aan de lijn!! Hij kwam eraan! Grote hilariteit natuurlijk. Drie keer per dag naar een klant voor 2 kapotte scootmobiels is wel een heel apart gemiddelde. Gelukkig kwam hij wel snel en was het niet heel erg koud, maar na een half uur was ik toch behoorlijk afgekoeld. Nu was er een stekker los. Die had ik nooit kunnen vinden, maar dit was natuurlijk gemakkelijk te repareren en na drie kwartier kon ik dan eindelijk mijn boodschappen gaan doen. ZUCHT
Wat een geluk, dat ik mijn mobiel nu alwéér bij me had. Dat krijg je als je man maar niet uit een haven wil vertrekken! Nu kan ik zomaar midden op de dag een SMSje ontvangen en die wil ik dan graag zo snel mogelijk lezen . Op momenten dat hij op weg is, heb ik de telefoon maar zeer zelden bij me!
Zojuist is de reparatiedienst voor mijn scootmobiel langsgeweest. Wonder boven wonder deed mijn vervoersmiddel het weer Ik was al bang, dat hij een soort Jomandabehandeling had gehad en deze man voor niets was gekomen. 'Gelukkkig' was het na 10 meter rijden alweer bekeken, dus was ik gerust gesteld. Het gevolg was een grondige inspectie. Ter plekke haalde hij dat ding uit elkaar en bekeek of hij het euvel kon verhelpen. Een één of ander kastje werd tevoorschijn gehaald, maar dat was het niet. Daar de motor weer een keer afgeslagen was, kwam de bekende kortsluitingsgeur weer boven drijven. (wat stinkt dat zeg!) Het bleekt aan dat gedeelte te liggen. De olie kwam er spontaan uitlopen en dat was niet goed. (Ja, ik ben geen HWTK, die hebben ervoor geleerd .) De reparatiemeneer denkt, dat hij niet gerepareerd kan worden!
Vanmiddag brengt hij een andere te leen. Goede service!
Als Bas met het vliegtuig naar de boot gaat, dan is hij afhankelijk van kantoor met welke maatschappij het zal zijn. Meestal is het KLM en het is goed vliegen met deze maatschappij. Tot een tijdje geleden was er zelfs een interessant spaarsysteem. Je kreeg punten voor iedere vlucht en natuurlijk, hoe langer de afstand, hoe meer punten. Deze punten kon je opsparen en via de site van de KLM waren er dan aanbiedingen waar je gebruik van kon maken. Bas hield dat precies bij en had gezien, dat hij voldoende punten had voor twee gratis rondvluchten boven Parijs per helicopter. Om te reserveren, moest hij dat 2 weken vantevoren geregeld hebben. De stukken werden thuis gestuurd. Hij had het prima geregeld toen we nog thuis waren en daarom hadden we een speciale verrassing voor onze dochter! Wat was dat leuk! Ik ging niet mee de lucht in, want ik kon bijna niet in dat ding komen en iemand moest toch de foto's maken. Die snoet van onze meid (èn die van Bas ) was geweldig!
Het puntensysteem is drastisch aangepast. In het laagste niveau krijg je nu maar 1/4 van het aantal punten op een vlucht en eenmaal per jaar verlies je geloof ik, een deel van de punten die je niet besteed hebt. Jammer, maar dit cadeautje was wel heel erg leuk!
Wilde ik vandaag een paar boodschapjes in huis halen, werden mijn plannen danig in de war geschud! Bij het wegrijden op mijn trouwe scootmobiel stotterde de aandrijving. Uit-aan gedaan en langzamerhand werd het wat beter. Natuurlijk waag ik het er dan op want het kon ook een kromme volt o.i.d. zijn geweest. Sta ik anderhalve straat verderop met maar 1 kruk bij me en ja hoor, scheidt dat ding er helemaal mee uit en stinken naar de kortsluiting! Bovendien was er enige rookontwikkeling onder de zitting!! Nee, dat leek niet goed. Gelukkig had ik mijn mobiele telefoontje bij me (echt een wonder!) en had mijn buurman pauze van zijn werk. Hij heeft me na een telefoontje opgehaald èn mijn vervoersmiddel naar huis geduwd. (die weegt 200 kilo, dus dat is even doordrukken. ) Ik mocht in zijn auto naar huis rijden! Wat een geweldige buren heb ik! Dat is echt een zegen als je man 8 maanden per jaar schittert in afwezigheid!
Nu heb ik al eerder verteld, dat we naar het Louvre waren geweest. Een andere attactie die niet mag ontbreken is natuurlijk La Tour Eiffel! Hij is bedacht door Dhr. G. Eiffel voor de wereldtentoonstelling in Parijs in 1889. Onder de Eiffeltoren is een groot plein waar naar 4 kanten lange rijen staan van toekomstige bezoekers. Bordjes geven een wachttijd aan van meer dan 5 uur! Gelukkig gaat het een stuk sneller. Na een half uur in de rij, komt er een begeleider naar ons toe en mogen we met hem mee. Ik had namelijk mijn rolstoel bij me en dan is er een andere ingang. Gelukkig mogen Bas en onze dochter ook met mij mee . Het heeft echt wel voordelen als je wat minder kunt lopen! De eerste verdieping vertelt ons allerlei leuke verhalen. Eén ervan gaat over het feit, dat de Toren er nog staat omdat er een radiozender bovenop stond, anders was hij jaren geleden al afgebroken. Een ander verhaal gaat over een slimmerik die aan een oudijzer-handelaar de Eiffeltoren had verkocht als schroot. Er is nooit aangifte gedaan voor oplichting..... De meningen over de schoonheid van het gevaarte zijn verdeeld. Onze dochter vindt hem niet mooi, met al die 'bulten' aan de zijkant, maar het uitzicht prachtig. Bas en ik vinden hem wel mooi. Die meid van ons is met de trap naar beneden gegaan. Het was een makkie! De hele toren Uitzicht op de grond Onderdeks Les Invalides Uitzicht 1e etage
Vandaag las ik, dat Boskalis tòch bezig is, om zoveel mogelijk aandelen van Smit te bemachtigen. Ze zitten schijnbaar al ver over de 10% van de aandelen. De prijs van 62,50 euro per aandeel wordt door de analisten wel aan de lage kant gevonden. Wordt dit nu een vijandige overname? Wordt het wachten totdat Smit-Kaal-Is?
Wij hebben geen aandelen in de maatschappij, dus voor mij is het alleen maar belangstelling voor de maatschappij.
Van Svitzer ontvingen we vandaag een boekje met de titel: Svitzer, safety and support at sea* 1833-2008 met erg veel mooie foto's en verhaaltjes waarin ik vannacht wel eens zal gaan beginnen te lezen. De zeeslepers staan er ook in met de 'muffin' (FPSO) en met een boorplatform. Nog wel onder de kleuren van Smit, maar dit was de eerste reis van SOT.
Vandaag ben ik naar schilderles geweest. Al kun je nog niet van schilderen spreken, les is het wel. Gerd Renshof is de leraar en ik leer voornamelijk kijken. Ja echt, kijken! Vier keer heb ik de les bezocht en ben nu bijna zover, dat het getekende (twee botten op een kleedje ) op een paneeltje zal worden geplaatst.... Zo af en toe zal er hier wel eens een fotootje verschijnen van mijn bezigheden, maar zover zijn we nog lang niet. Grappig is wel, dat er nòg een (ex-)zeemansvrouw op de les zit! Wat is de wereld klein!
Het schilderij dat hier links staat, is natuurlijk een van de schilderijen van Gerd Renshof.
Gespecialiseerde schepen worden er niet altijd mooier op, dat is mijn mening. Vandaag kwam ik wel een héél lelijk exemplaar tegen.... De MULTRATUG 5 bouwjaar 2005, van J.P. Knight Group Ltd., thuishaven Inverness ex. Kindeace Sinds 14 september 2008 in charter bij Multraship B.V. uit Terneuzen.
(Multraship is samen gegaan met Fairplay, nog zeer recent: 8 augustus 2008)
Het vertrek met die mooie boot de "London" is zeker niet vóór 1 oktober. De sleep is nog steeds niet klaar. Gelukkig is het weer rustig in Corpus Christi. Het gewone leven komt op gang nu de mensen weer terug aan het keren zijn. De haven van Galveston is zeker voor 3 weken dicht. De andere sleper in de buurt (de "Rotterdam") gaat naar Mobile (Oost van New Orleans).
Nou, dat is snel: het is van de baan. Ik ben wel benieuwd hoeveel moeite Boskalis gaat doen en of Smit nu op ideeën is gebracht... De havendienst is in ieder geval gewaarschuwd.
Kennen jullie de mop van de zeeman die moest vertrekken?
vanwege het feit, dat de aanbieder vond, dat we teveel belden!!!) werd het voor het thuisfront ook véél te duur om nog langer te blijven liggen!
. Een personenwegschietkanon, zo eentje van het circus, kan ook!
Hahaha. Zou ook te gek zijn geweest èn (nog erger) hij zou ook niet thuis zijn!)
Ik was al bang, dat hij een soort Jomandabehandeling had gehad en deze man voor niets was gekomen. 'Gelukkkig' was het na 10 meter rijden alweer bekeken, dus was ik gerust gesteld. Het gevolg was een grondige inspectie. Ter plekke haalde hij dat ding uit elkaar en bekeek of hij het euvel kon verhelpen. Een één of ander kastje werd tevoorschijn gehaald, maar dat was het niet. Daar de motor weer een keer afgeslagen was, kwam de bekende kortsluitingsgeur weer boven drijven. (wat stinkt dat zeg!) Het bleekt aan dat gedeelte te liggen. De olie kwam er spontaan uitlopen en dat was niet goed. (Ja, ik ben geen HWTK, die hebben ervoor geleerd 
Vandaag las ik, dat Boskalis tòch bezig is, om zoveel mogelijk aandelen van Smit te bemachtigen. Ze zitten schijnbaar al ver over de 10% 
foto's gemaakt door Dhr. van de Wege
