Gisteren heb ik Bas opgebeld om 00.00 uur Nederlandse tijd. Op weg naar Amerika was het pas 18.00 uur, maar hier was hij al jarig! Hij was blij verrast en waardeerde de felicitaties van iedereen die ik door moest geven. Het taartje hier smaakte prima en de visite (2 personen, waarvan 1 het niet wist en prima op tijd kwam voor het taartje ) was gezellig. Onze dochter is van 07.00 uur tot 16.30 uur naar school geweest (ze moet een uur heen en een uur terug fietsen). Een zeer rustige verjaardag, maar volgend jaar doen we het weer over. Dat is natuurlijk vaste prik bij het varen: feestjes vieren als het ons uitkomt en niet als het volgens de kalender gepland is. Wéér een voordeel!
De muziek is natuurlijk ook weer aangepast, want we zijn nog steeds in de Kersttijd!
Nou, op zijn gezondheid!! De zeeman is 41jaar vandaag!! Wij gaan hier lekker een taartje eten en straks wordt hij gebeld. Aan boord wordt er op verjaardagen een doos bier getrakteerd door de jarige jop en als hij geluk heeft, maakt de kok een heerlijke taart. Het gaat dus niet ongemerkt voorbij!
Het beeld dat de webcam van Curaçao uitzendt, is heel erg verbeterd! Dat moet natuurlijk net zo vermeld worden als commentaar! Nu is het min of meer een filmpje waar je naar kijkt. Natuurlijk zie ik mijn man niet meer in zijn bloterikje staan, maar dit is ook erg aangenaam om ernaar te kijken. Het drukke weekend is weer achter de rug. Het was bij beide feestjes gezellig. Morgen is de zeeman jarig. Hoewel dit niet onder noodgevallen valt, gaan we hem toch opbellen via de satelliet. Het tijdsverschil van (inmiddels) 6 uur èn zijn wacht op de brug van 04.00 uur tot 8.00 uur zorgt er wel voor, dat we echt moeten rekenen om op tijd te kunnen bellen. Onze dochter is dan op school, maar die belt daarna gewoon nog een keer! Toch weer heerlijk om elkaars stem te horen. Mail is natuurlijk erg fijn om bij te blijven, maar niets haalt het bij het horen van elkaars stem. Morgen dus de Big Day.
Het uitzicht met de webcam op de Emmabrug is veranderd. De camera maakt nu om de 7 SECONDEN een nieuwe foto. Helaas is het uitzicht wel dermate verslechterd en is de stand van de camera veranderd, dat het geen verbetering zal zijn. Jammer! Zou diegene die hem aangepast heeft er ook naar kijken? We zullen zien.
Het weekend staat weer voor de deur. Heerlijk! Wel een bezoekje aan een vriendin en aan mijn zus, want die zijn beide jarig in dit weekend. Lekker gezellig en de tijd gaat weer vrolijk verder.
Goedenavond! De Rotterdam heeft het ruime sop weer gekozen. Nu dus op weg naar een plekje in de Golf van Mexico. Hij heeft niet te klagen, want zondr de "De Zhou" (de andere medesleper) gaan ze toch nog een 3,5 knopen! Wel wind en stroming mee, maar vooruit is vooruit.
De kamer hier is al een heel eind versierd. Ik ga het nog af krijgen ook!
Het is zover, hij is weer vertrokken uit Curaçao. Enige vertraging dus door teveel zwavel in de olie, zodat deze brandstof afgekeurd werd. Al met al heb ik veel tijd voor dit computerschermpje doorgebracht om hem te zien vertrekken. Beetje sneu voor mij, dat de webcam van de Pontjesbrug maar om de 7 minuten fotografeerde en natuurlijk nèt de hekgolf er nog op had staan. Aangezien ik niet zeker wist, of de Rotterdam die echt had veroorzaakt, ben ik natuurlijk nog blijven wachten totdat het helemaal donker was in Curaçao. (dat was dus om 00.00 uur en mijn wekker loopt om 6.15 uur gewoon weer af. ) Jaja, heel stom, maar goed, je doet het ergens voor. Kon ik tenminste tegen mijn man zeggen dat ik hem gezien had....Nu kan dat nog niet, maar ik heb mijn best gedaan. Gelukkig was de trouwe fan (K. Bustraan) wèl ter plekke en heeft hij mij deze prachtige foto gestuurd:
K. Bustraan heeft mijn man gefotografeerd vóór de Rotterdam. Toch wel heerlijk om zo'n fotograaf aan de andere kant van de wereld te hebben! Helaas heeft Bas zich niet geschoren. Géén gezicht. Als er ook geen vrouwen in de buurt zijn...... Die overall is natuurlijk wel sexy. Hij heeft zelfs nog op de Pontjesbrug in zijn blote bast met zijn T-shirt staan zwaaien! Het nadeel van in de haven liggen is voor het thuisfront, dat er te lange tijd voor het computerscherm wordt doorgebracht. Maar goed, het vertrek staat gepland tussen 17.00 uur en 19.00 uur. Nu nog hopen, dat het dan nog licht is, zodat de nodige fotootjes geschoten kunnen worden. Daarna de sleep nog overnemen en wachten totdat de medesleper de "DE ZHOU" weer terug is van het bunkeren en dan door naar de Golf van Mexico.
De Rotterdam ligt in Curaçao om te bunkeren. Het wachten is op goede olie, want de vorige levering is afgekeurd.... het kan wel tot vannacht duren voordat ze beginnen met bunkeren. Mijn man klaagt dus niet.
Heerlijk he, deze tijd! De Kerstverbouwing is in volle gang. Ik kan het met gerust hart verbouwing noemen, want alles wat kon is uit de woonkamer gehaald en de dozen zijn van de verdieping gehaald door mijn dochter. Voorlopig geen boten meer in onze woonkamer. Over een tijdje is het klaar en dan volgt er natuurlijk weer een foto. Mijn man vertrekt morgen waarschijnlijk uit Curaçao en viert Kerst op zee. Als het goed is, staat er dadelijk wel een Kerstboom in de messroom. Nou, hier is het al een mess in this room.
Noot van mijzelf: Helaas heb ik zojuist vernomen, dat een Nederlandse advokaat geld wil slaan uit deze ellende en is de bemanning van de Fairpartner aangeklaagd! Willen ze nu, dat schepen bootjes in nood links laten liggen, want dat krijg je om enorm gedonder achteraf te voorkomen... Dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Nederlands schip ms Fairpartner redt drenkelingen in Middellandse Zee 04/12/2007 16:52 Huijskens & Istha
Persbericht
Rotterdam, dinsdag 4 december 2007 - Gisteren, op 3 december 's avonds omstreeks 17.30 uur werd op het Nederlandse ms Fairpartner, onderweg van Derince naar Plymouth en varende in de Middellandse Zee in een positie ongeveer 75 nm OZO van Cartagena een klein bootje waargenomen. Het bootje was ongeveer 4-5 meter lang, voortgestuwd door een buitenboordmotor, had zeer weinig vrijboord en werd bevolkt door een groep mensen die naar de Fairpartner zwaaiden en schreeuwden. De weersomstandigheden waren bepaald niet optimaal te noemen; het had de gehele dag gewaaid met een kracht Bft 7 en er waren golven van ongeveer drie meter hoog. Nadat het ms Fairpartnenr vaart had geminderd en bijgedraaid was, en intussen alle dekverlichting had branden, is het vaartuigje dichterbij/op korte afstand gekomen aan bakboordzijde. Het bleek te gaan om een groep van 12 personen in een polyester bootje. Er werd door de opvarenden in gebrekkig Frans gecommuniceerd dat men "onderweg was naar Syrië en dat ze de weg kwijt waren op zee". Op ms Fairpartner was inmiddels de gehele bemanning paraat en waren voorbereidingen getroffen voor eventuele overname van de opvarenden van het bootje. Gangways aan beide zijden van het schip waren uitgedraaid en gangway-netten waren gespannen. Ook waren loodsladders overboord gehangen aan beide zijden. Om omstreeks 17.45 uur schatte Kapitein S. in dat de situatie, gezien de huidige en verwachte weersomstandigheden en het lage vrijboord van het bootje, konden leiden tot een buitengewoon gevaarlijke situatie en besloot opvarenden aanboord te nemen. Hiertoe dirigeerde hij het bootje naar Fairpartner's stuurboord (lij) zijde om hen via de stuurboord gangway aan boord te nemen. Enkele minuten later begon het bootje water te maken en kapseisde in een ogenblik. De reden is waarschijnlijk dat het bootje overhelde terwijl het in contact kwam met de ms Fairpartner en door het minimale vrijboord vrijwel onmiddellijk water maakte. Onmiddellijk werden alle voorhanden zijnde reddingmiddelen zoals reddingsboeien voorzien van verlichting en/of lijn overboord gegooid. Tevens is er een grote hoeveelheid stuwhout in het water gegooid. Omdat de drenkelingen richting achterschip (schroeven) dreven, zijn onmiddellijk de draaiende verstelbare schroeven met de noodstop uitgeschakeld. Dit gebeurde omstreeks 18.00 uur . Terwijl een deel van de bemanning poogde de drenkelingen visueel te volgen met behulp van een zoeklicht, werd door anderen direct de manoverboordboot (MOB) te water gelaten en werd de zoektocht naar drenkelingen aangevangen. Omstreeks 18.15 uur kon één drenkeling, in de nabijheid van het achterschip, gered worden nadat de MOB hem naar de loodsladder had getrokken. Een tweede drenkeling werd op dezelfde wijze bij het achterschip vandaan getrokken richting loodsladder en gered. Een derde persoon werd kwijtgeraakt gedurende een derde poging. Direct na het te water raken heeft Kapitein S. alarm geslagen via daartoe aanboord zijnde (radio)apparatuur om scheepvaart in de nabijheid te verwittigen en attent te maken. Tevens heeft hij contact gelegd met de Spaanse en Algerijnse Coastguard/Rescue Center. De Spaanse Luchtmacht heeft onmiddellijk een reddingshelikopter gestuurd (aankomst ongeveer 21.00 uur), die later werd vervangen door een patrouillevliegtuig met speciale infrarood apparatuur om drenkelingen te traceren. De MOB heeft uiteindelijk omstreeks 18.30 uur, door de verlichting van de reddingsboeien, een drenkeling getraceerd, hangende in een reddingboei. Echter, voordat hij aanboord van de MOB kon worden gehesen, heeft hij het bewustzijn verloren en kon niet meer gereanimeerd worden. Tevens heeft de reder, middels haar agent Kahn Scheepvaart BV, direct contact gelegd met het Departement Coördinatie Crisisbeheersing van het Ministerie van Verkeer & Waterstaat, die op hun beurt weer de Ministeries van Buitenlandse zaken en Justitie hebben geïnformeerd. Omstreeks 02.30 uur hedenmorgen werd, in en na overleg met Spaanse en Algerijnse autoriteiten, de zoekactie door de bemanning van ms Fairpartner beëindigd. De twee geredde drenkelingen aan boord van het ms Fairpartner werden na overleg met Kapitein S. en met volledige instemming van betrokkenen, op voorstel van de Commandant van het Algerijnse Marineschip op dit schip overgezet voor terugkeer naar de vaste wal. Ook werd het lichaam van de aangetroffen overledene naar dit schip overgebracht.
De Fairpartner heeft inmiddels haar reis met bestemming Plymouth voortgezet.
Ons medeleven en onze betrokkenheid gaan uit naar alle slachtoffers. Tevens spreken wij onze grote waardring uit voor de bijzonder professionele inzet van Kapitein S. en zijn bemanning, alsmede aan de betrokken instanties voor hun prompte en professionele hulpverlening gedurende deze reddingsoperatie.
Op 1 december is het Sinterklaasfeest bij mijn ouders weer geweest! Het was een feest voor de kleinkinderen en voor opa en oma natuurlijk ook. Lekker gezellig met pakjes, lekkers, liedjes, gedichten en gezelligheid. Wat wil je nog meer?! De foto? Dat is mijn dochter met een zojuist gekregen knuffel van Mickey Mouse..... Bij ons zelf thuis is het gisteren (5 december) pakjesavond geweest. Samen met mijn dochter en schoonmoeder en een aantal gedichten vanaf boord was het ook heel gezellig! Ben nog schandalig verwend door de buren!! Lekker naar de kapper, maar dat doe ik pas aan het eind van december. Waarom zou dat nu zijn? Nu op naar de Kerst. Morgen is mijn dochter vrij, dus kan ze me mooi helpen met het sjouwen van de Kerstspullen! Joepie, de leukste tijd van het jaar komt er weer aan! (nog even de muziek aanpassen, want dat was vóór dit moment nog een Sinterklaasliedje en dat is nu echt passé.)
We zijn alweer halverwege de reis. Op de site: sailwx.info kun je zijn positie, snelheid en weerssituatie terugvinden (nog wel onder de naam Smitwijs Rotterdam, roepletters PHPO), omdat ze de gegevens doorsturen naar het KNMI. Erg leuke site. Prima om er zeker van te zijn dat hij niet belt, omdat hij midden op de oceaan toch niet kan bellen . Satellietbellen zou natuurlijk wel kunnen, maar dat doen we alleen in noodgevallen. Van kantoor heeft mijn man een bouwpakket gekregen en deze heeft hij geheel in de nieuwe kleuren gemaakt. (zie fotootje) Hij is dus af. De titel? Nieuwbouw SOT! Want aan nieuwbouw is deze firma wel toe. Het wordt echt tijd; de slepers zijn ongeveer 30 jaar oud..... ETA in de Golf van Mexico zal eind van dit jaar zijn.
Zoals de titel al doet vermoeden, is mijn Heer Gemaal er weer vandoor. Als ik het verlof omschrijf als 'een apart verlof' , dan is dat een understatement. Het liep niet geheel gesmeerd. We zijn de laatste twee weken van de grote vakantie aan boord geweest. De boot lag namelijk in Rotterdam voor de kant zijn naam te veranderen van "Smitwijs Rotterdam" naar "Rotterdam". Deze schoorstenen zijn nu ook crème (net als op de foto al te zien is bij de andere 2 boten) i.p.v. blauw en een stukje Nederlandse Trots is wederom verdwenen. Het grappige is, dat weinigen dat maar weten. Zal wel beter zijn voor de aandelen van Smit, maar ik vind het jammer. Maersk is nu echt de nieuwe eigenaar. In ieder geval mocht mijn man een week eerder dan gepland van boord en konden wij hem mee naar huis nemen.
Als 'groot' klusje is het plafond van de zolder aangepakt. Heerlijk, dat dochterlief nu ook licht heeft op de overloop. Zo langzamerhand wordt het nog wat hier in huis. Voor de rest is er niet veel gedaan. We zitten wel middenin een gerechtsprocedure en dat vreet energie. Helaas vliegen de weken dan voorbij en had mijn man niet erg veel zin om vanalles te doen.
Normaal plannen we het laatste weekend alleen voor ons gezin. Normaal zeg ik, want enige medewerking van de baas is dan wel noodzakelijk. Zo hadden we dit verlof diverse verjaardagen en naar 1 daarvan gingen we op de 7de van deze maand. Het eind van het verlof was nog niet in zicht, want de donderdag ervoor was dat nog gepland op eind oktober. En ach, je opent de mail zo laat niet meer; dat doe je op maandagochtend.... en jawel hoor, daar stond op dat vertrek op woensdag 10 oktober was gepland!! Schrikken, er moesten natuurlijk afspraken afgezegd/verzet, allerlei dingen aangeschaft en afscheid genomen worden. Nog even snel een paar kleine klusjes en floep, de tijd zat er weer op. Hup naar Schiphol, zwaaien, tranen drogen bij dochter en weer naar huis. Niet echt lekker vertrokken dus.
De eerste twee weken zitten er al weer ruim op. Mijn man vaart vanuit Zuid Engeland via Las Palmas (om te bunkeren= tanken) naar de Golf van Mexico samen met een andere sleepboot en ze vervoeren 1 boorplatform. Helaas is de snelheid niet hoger dan 3,5 knopen (ongeveer 7 km per uur!) en dan wordt wandelen naar Mexico ineens een lange reis. Geplande aankomsttijd? 27 december! Waarschijnlijk moet er nog een keer gebunkerd worden, maar dat is nog niet helemaal duidelijk. Nog lange tijd te gaan. Mocht ik een foto ontvangen van deze reis, komt hij natuurlijk in een later plekje op de site.
We staan vlak voor aankomst van manlief in Rotterdam. Natuurlijk gaan we erheen, weinig te regelen, want het is tenslotte vakantie! Scholen doen af en toe moeilijk als het gaat om het vrijgeven van kinderen. Van de ene kant kan ik me dat voorstellen, want ze kunnen natuurlijk niet voor ieder wissewasje vrij geven, maar mijn man is nu pas voor de 4e keer in 9 jaar tussendoor in Rotterdam, dus zo vaak is het nu ook weer niet. Afijn, we gaan dus. Joepie!! Er moet wel gewerkt worden, maar tijdens de koffie en 's avonds is er tijd voor onszelf. Heerlijk, zo even vakantie tussendoor. De aflossing zal over een week of 3 zijn, dus een andere vakantie zit er voor ons niet meer in. Geeft niet, we hebben ons hier thuis prima vermaakt. Dochter heeft een cursus zweefvliegen gedaan, wat erg goed bevallen is en ik vermaak me prima in en om het huis.
Op een zeesleper werken ongeveer 15 man (incl. stagaires). Er wordt gewerkt in 3 ploegendienst, d.w.z. 4 uur werken, dan 8 uur vrij om administratie, reparatie en andere zaken (eten en slapen e.d.) te doen. Al met al maakt mijn man ongeveer 11 uur per dag. Lange dagen dus. De reis van mijn man was deze keer van Las Palmas, via Italië (Ravenna) naar een Deens olieveld. De lading was een sleep met dingen voor een boorplatform.(zie foto)
Wat er meegaat naar boord? Nou, twee appeltaarten en een pak drop, want dat was de bestelling, anders mocht ik niet komen
Gisteren heb ik Bas opgebeld om 00.00 uur Nederlandse tijd. Op weg naar Amerika was het pas 18.00 uur, maar hier was hij al jarig! Hij was blij verrast en waardeerde de felicitaties van iedereen die ik door moest geven. Het taartje hier smaakte prima en de visite (2 personen, waarvan 1 het niet wist en prima op tijd kwam voor het taartje 
) was gezellig. Onze dochter is van 07.00 uur tot 16.30 uur naar school geweest (ze moet een uur heen en een uur terug fietsen). Een zeer rustige verjaardag, maar volgend jaar doen we het weer over. Dat is natuurlijk vaste prik bij het varen: feestjes vieren als het ons uitkomt en niet als het volgens de kalender gepland is. Wéér een voordeel!
Nu is het min of meer een filmpje waar je naar kijkt. Natuurlijk zie ik mijn man niet meer in zijn bloterikje staan, maar dit is ook erg aangenaam om ernaar te kijken.
Het uitzicht met de webcam op de Emmabrug is veranderd. De camera maakt nu om de 7 SECONDEN een nieuwe foto. Helaas is het uitzicht wel dermate verslechterd en is de stand van de camera veranderd, dat het geen verbetering zal zijn. Jammer! Zou diegene die hem aangepast heeft er ook naar kijken? We zullen zien.
Beetje sneu voor mij, dat de webcam van de Pontjesbrug maar om de 7 minuten fotografeerde en natuurlijk nèt de hekgolf er nog op had staan. Aangezien ik niet zeker wist, of de Rotterdam die echt had veroorzaakt, ben ik natuurlijk nog blijven wachten totdat het helemaal donker was in Curaçao. (dat was dus om 00.00 uur en mijn wekker loopt om 6.15 uur gewoon weer af.
Die overall is natuurlijk wel sexy. Hij heeft zelfs nog op de Pontjesbrug in zijn blote bast met zijn T-shirt staan zwaaien! 
jaar tussendoor in Rotterdam, dus zo vaak is het nu ook weer niet.
