Zaterdag om 12.00 uur (onze tijd) is Bas de evenaar gepasseerd! Ik weet niet, of er nog mensen gedoopt zijn, want volgens traditie gebeurt dat als iemand nog nooit over de evenaar is gegaan. Neptunus komt dan een bezoekje brengen en doopt deze zeeman(nen). Neptunus (met als Romeinse naam Poseidon) is een figuur uit de Romeinse mythologie. Hij was oorspronkelijk een god van de golven en van alle stromend water; later meer bepaald een god van de zee. Een echt Romeinse god schijnt Neptunus echter nooit te zijn geweest. Alles wat zijn wezen en zijn eredienst betrof, is beheerst door Etruskische en Griekse invloeden. De Etrusken en Grieken waren immers, in tegenstelling tot de vroege Romeinen, verwoede zeegangers. Als zeegod is hij nu eens een geweldige, barse en trotse godheid, dan weer hij, die de door storm bewogen zee tot bedaren brengt.
Neptunus wordt meestal afgebeeld als een naakte of halfnaakte, bebaarde man en heeft als attributen gewoonlijk een drietand of staf en soms ook een dolfijn, boeg van een schip, scheepsanker, of globe. Soms wordt hij afgebeeld als een zeemeerman (half mens, half vis).
Het is in de zeevaart nog steeds een traditie dat bij het passeren van de evenaar Neptunus aan boord komt teneinde degenen die dat nog niet eerder waren tot zeelieden te dopen.
=================================================== Ching werkt op een groot schip, als kok. En altijd als hij de soep opschept, krijgt hij commentaar over zijn Chinees-zijn. Maar hij trekt zich er niet van aan. Op een dag besluiten alle opvarenden om te stoppen met het pesten van Ching. Ze zeggen: 'Ching, je hebt je zo goed gedragen de laatste weken, we zullen je niet meer pesten. Het spijt ons.'
En dan zegt Ching: 'Oke, oke, dan zal Ching ook nooit meel in de soep plassen!'
Wie kent ze niet: de mooie rij met lichtjes die ervoor zorgt dat een piloot het vliegtuig perfect op de landingsbaan kan krijgen? Zolang hij de middelste rij lampen als vertikale streep ziet, gaat alles goed. Zoiets kent men in de scheepvaart ook! Het is een zogenaamde lichtenlijn. Onder andere in de Botlek wordt er gebruik van gemaakt. Een lichtenlijn wordt gevormd door twee afzonderlijke torens met een scherp licht. Als een schip deze twee lichten in een vertikale lijn houdt, komt hij precies daar uit, waar hij veilig kan varen. Blijf je de koers houden, zodat de lichten precies boven elkaar staan, dan gaat het goed. Natuurlijk moet je wel oppassen, dat je niet bovenop een voorligger vaart, want die heeft tenslotte dezelfde koers. (met dank aan J. Oosterboer, J. Vennik en P. de Rouw!)
Gisteravond heb ik aan de televisie gekluisterd gezeten om de space shuttle Atlantis de lucht in te zien gaan. Wat een gaaf gezicht! Wat een geweldig uitzicht moeten de 7 astronauten hebben! Discovery zond een live-uitzending uit. Ik vond het geweldig! Misschien kan ik het ooit ook in het echt zien, dat lijkt me echt helemaal het einde. Ach, dromen moet je houden, toch? Ik snap mijn interesse wel: een luchtschip is beslist ook een schip!
CAPE CANAVERAL - De space shuttle Atlantis is maandagavond om 20.01 uur vanaf Florida gelanceerd naar de ruimtetelescoop Hubble. De zeven bemanningsleden van Atlantis moeten wat algemeen onderhoud aan de ruimtetelescoop plegen. Het is de bedoeling dat de bemanning tijdens de missie van elf dagen vijf ruimtewandelingen maakt. Die zijn onder meer bedoeld voor het vervangen en repareren van instrumenten. Daardoor moet de Hubble met herwonnen kracht tot 2014 kunnen blijven functioneren. Tegen die tijd hoopt de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA een nieuwe en betere ruimtetelescoop, de James Webb, in een baan om de aarde te hebben. Wat er dan met de Hubble gebeurt, laat de NASA vooralsnog in het midden. Doet de ruimtevaartorganisatie niets meer aan de ruimtetelescoop, dan zal de satelliet ergens tussen 2014 en 2032 langzaam uit zijn baan om de aarde zakken en uiteindelijk verbranden in de dampkring.
Altijd heerlijk om een telefoontje te krijgen! Moederdag was gisteren de aanleiding. Toch echt speciaal om elkaars stem te horen. Ik hoop, dat alle moeders erg verwend zijn!
Het eind van de reis begint in zicht te komen en de Kanaalkoortspoets begint echte vormen aan te nemen. Deze tic van heel veel zeemansvrouwen vind ik toch altijd weer zeer opmerkelijk! De laatste twee weken gaan bijna in. Eigenlijk zou Bas de 19de het einde van de reis hebben, maar dan zijn ze nog niet in de haven. Het wordt nu de 28ste.
België en Frankrijk varen er al mee, maar de regering van Nederland is tégen het plaatsen van militairen aan boord van koopvaardijschepen. Een argument zou zijn, dat er al wordt gepatrouilleerd door o.a. één Nederlands fregat (de Zeven Provinciën).
Als ik u dan vertel, dat alleen het Somalische gebied méér dan 25 keer zo groot is als Nederland, is het wel duidelijk, dat dit argument niet een hoog intelligente waarde heeft. "Mensen, maak u niet ongerust: in Nederland rijdt één politieauto rond om u te beschermen.......!"
Dat hebben lokale bronnen bekendgemaakt. De nationaliteit van de bemanningsleden is nog niet bekend. Ook de naam van het schip is vooralsnog onbekend, zei Andrew Mwangura van het Oost-Afrikaanse zeevaardersprogramma (SAP).
Het schip is rond tien uur Nederlandse tijd gekaapt.
Noot van mij: oh oh oh, ik hoop, dat er snel duidelijkheid komt en dat de mannen snel vrij zijn. Wil mijn meedeleven uitspreken voor de gezinnen thuis..... wat een ellendige tijd, natuurlijk voor de bemanningsleden zelf, maar ook voor het thuisfront. Bas zit niet in de buurt van piraten, een geluk...
6 mei is allereerst de eerste dag van bevrijd Nederland. Het is ook de geboortedag van Robert Peary (1859). Deze naam is niet bij iedereen bekend, maar hij was een ontdekkingsreiziger uit de 19de eeuw. Deze man claimt om als eerste de meest noordelijke plek van de aardbol te hebben bereikt. Het verhaal is nogal omstreden, omdat hij aan het einde van de reis alleen door niet-wetenschappers begeleid werd, zodat zijn metingen niet te controleren waren. Bovendien zijn de afstanden die hij opgegeven heeft, vrijwel onmogelijk. Vanaf het moment dat zijn wetenschapsteam hem moest verlaten werd per dag 20 km afgelegd en daarna gedurende 4 dagen 85 km per dag! Natuurlijk ga je met een kleiner groepje sneller, maar dit is wel een beetje uniek. Dat het een zware en koude reis is geweest, lijdt géén twijfel.
De reis van de zeeman op dit moment is van een heel andere categorie: warmte, zon en weinig wind. Met een luchttemperatuur van bijna 28 graden Celsius en een watertemperatuur van 29 graden Celcius, is er alleen ijs in de vriezer!
Een aantal berichten terug heb ik een mooi hulpmiddel besproken: de kompasroos. Een ander hulpmiddel en tevens bijzondere uitvinding in de scheepvaart is de sextant. Dat heeft niets met een bloot lijf te maken, maar alleen met het bepalen van je positie op de aardbol. Je hebt behalve het instrument, een zicht op de zon (of de poolster) èn de horizon nodig, een horloge voor de tijd en natuurlijk een stel ogen. Het werken met een sextant vereist wat oefening: je richt je afbeelding gelijk aan de horizon, draait de beweegbare arm zo, dat de zon precies op de horizon wordt gebracht via de indexspiegel en vervolgens zwenk je het apparaat over een horizontale as, zodat de zon op het kruispunt komt te staan. Dan kun je precies de metingen aflezen en aan de hand van een tabel je positie berekenen. Een prachtige uitvinding, die nu alleen nog gebruikt wordt door stagiaires. Door de GPS (Global Positioning System, het plaatsbepalen via de satelliet) is het zogenaamde "zonnetje schieten" volledig overbodig geworden, tenzij alles aan boord het niet meer doet....
Zaterdag heb ik heerlijk genoten van het weer en samen met een vriendin het kunstaanbod bekeken van de kunstenaars uit Dalfsen. Het was namelijk "het weekend van Kunst om Dalfsen". Het is een jaarlijks terugkerend, tweedaags evenement, bedoeld om de omgeving per fiets te leren kennen en tegelijkertijd een reden te hebben om van het zadel af te komen. Teveel om in twee dagen te plaatsen, laat staan in één dag. Volgend jaar maar weer kijken, er zit niets anders op. Er waren schilderijen, pottenbakspullen, beeldende kunst, glas in lood en sieraden te bewonderen. Op een enkel werk na, vond ik het niet helemaal mijn smaak, maar dat betekent vast, dat er voor iedereen wel wat wils was. Het was een kei gezellige dag. Nog genoten van een heerlijk ijsje en een glas perensap! De zeeman is denk ik niet zo te vinden voor zo'n rondritje door de omgeving en al die zinloze spullen bekijken, dus dan is het handig als hij er niet is! Weer zo'n klein voordeel van het zeemansvrouwenleven!
Bij het weerbericht van het journaal, wordt vaak aangegeven van welke kant de wind komt en hoe hard hij dan waait. Dat is handige informatie voor bijvoorbeeld onze dochter, die een uur heen en een uur terug moet fietsen als ze naar school gaat. Voor hobby-zeilers is het alleen van belang hoe hard hij waait, want die zien ter plekke waar de wind vandaan komt. In de zeevaart is iets belangrijker om te weten waar de wind precies vandaan komt, in verband met de geplande koers. De wind kan een aardige bijdrage leveren aan de afwijking van de planning (het zogenaamde 'wegzetten' of 'drift'). Aan het KNMI wordt ook doorgegeven waar precies de wind vandaan komt. Het is niet moeilijk: je gebruikt een kompasroos en dan is het een kwestie van aflezen!
De 4 windstreken zijn:
Noord, Oost, Zuid en West. Deze windstreken zijn te combineren, zo ligt noordoost precies tussen Noord en Oost. Vandaag komt volgens www.sailwx.info de wind die over de "Rotterdam" (roepletterds: PHPO) waait uit de richting van 110 graden, dus bijna OZO.
Koninginnedag..... het werd geen feest. Ongetwijfeld heeft ieder van u al het nieuws over dit drama al gehoord, dus ga ik dat hier niet meer toelichten. Mijn medeleven gaat uit naar de mensen die gewond zijn, naar de nabestaanden van de overledenen en naar de mensen die het hebben zien gebeuren.... Ik vind het jammer, dat een feest, dat zo leuk is, zo verknald is. De vlaggen zullen nu binnen een week twee keer halfstok hangen.....
De regelmatige lezer weet het al: niets is zo veranderlijk als de planning in de zeevaart! Bas gaat niet bunkeren op Mauritius. De Rotterdam gaat rechtstreeks door naar Singapore. De brandstof op Mauritius is volgens kantoor te duur. Nu loopt Bas het prachtige eiland mis. Erg relaxed is het niet: het gevoel om nog 60 km te moeten afleggen terwijl je brandstoflampje van je auto al brandt, geeft hetzelfde gevoel.
Bas geeft gedurende de reis vaak de gegevens op hun positie van buitentemperatuur, luchtdruk, golfhoogte, dauwpunt en watertemperatuur door aan het KNMI. Zij verzamelen dan gegevens van veel schepen en mede daardoor kunnen ze dan de klimaatveranderingen goed in het oog krijgen. Deze gegevens zijn dus best belangrijk voor hun. Om het doorgeven aan te moedigen (want het kost natuurlijk wel wat tijd om alles te meten), kun je een prijsje krijgen. Bas heeft ooit een schildje gekregen omdat hij 500 observaties gedaan had.
Eens in de zoveel tijd, is er een huldiging van medewerkers en worden er medailles en barometers uitgedeeld door iemand van het Ministerie van Transport en Water management. In dit geval ondersecretaris T. Huizinga. De groepsfoto (uit een artikel van de KNMI) laat zien, dat er aardig wat mensen gehuldigd worden voor het meewerken aan het project. Er zijn ook een paar van Svitzer Ocean Towage: Cees Pronk(tweede van links, gouden medaille) en Peter Heerema (zat op zee, zilveren medaille). Bovendien nog een paar vriendinnen van mij die namens hun mannen de cadeautjes in ontvangst namen: P. Tijssen (op de eerste rij, vierde van rechts, een barometer) en F. Klijn-Velderman (zilveren medaille).
Brandstof is essentieel voor een reis. Te weinig ervan, leidt onherroepelijk tot stagnatie van de reis. Een waarheid als een koe. Om weer te bunkeren, gaat de Rotterdam waarschijnlijk aan bij het prachtige eiland Mauritius. Het is echt zo'n paradijs-eiland van de reisbureaus: Witte stranden en blauwe zeeën. Menig huwelijksreis wordt daar gevierd! (niet die van ons hoor, want wij gingen met de tent in september naar Oostenrijk ) Het uitzicht is ongetwijfeld prachtig. Wat ook prachtig is, is het uitzicht vanaf de Rotterdam! De visjes geven een parade weg! Wat een geluk om dit te mogen zien!
Toen ik mij op zaterdag vermaakte met de Vereniging Maritiem Gezinskontakt, speelde onze 15 jarige dochter de clubkampioenschappen van het badmintonnen. Net als vorig jaar, deed ze mee met de heren. Net als vorig jaar was de finale tegen dezelfde heer. Net als vorig jaar werd ze in de finale uitgeschakeld met een driesetter. (Normaal gaat een set tot de 21, maar er moeten wel twee punten tussen zitten. De derde set eindigde in 27-25. Het kan niet anders, of die is reuze spannend geweest! Jammer dat ik er niet bij was!)
Net als vorig jaar ben ik weer apetrots!
De afgelopen week was ze met alle derde tweetalige klassen van de school naar Londen! De hele week op schoep. Hier was het bijzonder rustig, zelfs saai, zo zonder puber in huis. Papa zit nu op een uitgebreid verslag te wachten. Een van de nadelen van een zeeman: het delen van deze gewone, kleine stappen gaat meestal via het wereldwijdeweb.
Na een gezellige lunch trekt het hele stel naar het Fort (circa 1890) in Hoek van Holland. (Ondergetekende vernielt nog even een stoel, die niet berekend was op mijn gewicht.... )
In groepjes krijgen we een rondleiding door het gigantische fort. Tot de Tweede Wereldoorlog was het onderdeel van de verdedigingswaterlinie. Dus een heel andere vorm van verdediging dan die van de Maeslantkering. Vanuit het fort moest de haven van Rotterdam worden beschermd tegen vijandelijke troepen. Nu is het Fort ingericht als oorlogsmuseum, maar het conserveren van de stukken is erg moeilijk. Vooral de hoge vochtigheid is een probleem in de diaramas: kamertjes waarin met poppen oorlogstaferelen worden uitgebeeld.
Bij een regenbui sijpelt het water via speciale kokers in de wanden naar beneden waar het terecht komt in een bassin dat vroeger diende als drinkwaterreservoir. Op die manier had men altijd goed drinkbaar water voor de 279 man die er gelegerd waren, maar nu is het dus een probleem. Opmerkelijk dat wisselende omstandigheden om tegengestelde voorzieningen kunnen vragen! De drie meter dikke muren en de aarde en het gras op het dak dragen ook nog bij aan een hoge vochtigheidsgraad en zoutuitslag. Volgend jaar wordt het Fort verbouwd voor 5.000.000,= euro, maar blijft wel ter bezichtiging open. Onze rondleider vertelde verder, dat zij een uniek stuk hebben, namelijk een éénpersoons onderzeeër. Deze werd door de Duitsers gebruikt om gerichte aanvallen te doen op schepen in de haven van Rotterdam. Een bommenwerper had hem gebombardeerd en tegelijkertijd gezien, dat hij ter plekke zonk. Burgemeester Bram Peper heeft ervoor gezorgd, dat het onderzeeërtje aan het Fort toekwam.
Na deze rondleiding, werd er nog een drankje genuttigd en trok men moe maar voldaan huiswaards. De groep Waterweg ging nog uit eten en daar moch ik mee . Een erg aan te raden restaurant: Porte Salute in Hoek van Holland! Krijgt van mij een 8,5 en dat is echt enorm hoog! Heerlijk asperges met zalm gegeten, een goede bediening en natuurlijk leuk gezelschap, wat wil een mens nog meer? Het was een geweldige dag, ben nog steeds helemaal vol van die Maeslantkering!!
)
