Ik heb zojuist mijn man aan de lijn gehad. Ze hebben het druk aan boord om de boot klaar te maken om vóór de orkaan Ike hun kan bereiken, de Zuid in te vluchten. Op zee kan de boot wel een stootje verdragen, maar aan de kant is de kans op schade veel te groot.
In een krant van vandaag staat het volgende: Bewoners van Texas en het noorden van Mexico bereiden zich intussen voor op de mogelijkheid dat Ike hen komend weekend bereikt. Ike, die boven Cuba uiteindelijk afzwakte tot een storm van de eerste categorie kan weer sterker worden zodra hij Cuba heeft verlaten, zei een meteoroloog van het nationaal orkaancentrum in Miami, Florida.
Nou, dat wordt dan maar afwachten... De bak die er gesleept moet worden mag ook geen schade oplopen, maar dat ding kunnen ze niet 'even' meenemen op dit korte tripje.
Vandaag is de verjaardag van wijlen Freddie Mercury.(Farrokh Bulsara) Sinds 2003 wordt er in Montreux jaarlijks het Freddie Mercury's Montreux Memorial Day muziekfestival georganiseerd in het weekend wat het dichtste bij Freddie's verjaardag valt. Dat is dus dit weekend.
Als je al jaren bij elkaar bent, ken je elkaars voorkeuren voor muziek. Behalve dat Bas' favoriete groep ELP (Emerson, Lake and Palmer, symfonische rock) is, vond hij Queen ook niet te versmaden. Natuurlijk stond die muziek vaak op en ben ik ook erg gaan houden van Queen. ELP heeft me echter nooit echt kunnen bekoren. Doe mij maar Rob de Nijs. Naar boord gaat altijd een lading muziek mee. Films zijn er in overvloed, maar muziek is toch zo persoonlijk, dat zelfs met een crew van maar 15 personen, het niet haalbaar is om voor iedereen voldoende van zijn gading aan te schaffen. En voor 3 maand op zee, zonder TV, is het toch wel fijn als je je muziek bij je hebt. Lang leve de computer en externe geheugens. De techniek hebben we weer mee. Vandaag komt Bas terug van de cursus. Voelt een beetje als een cadeautje!
Natuurlijk hoor je in Parijs tenminste 1 maal kletstnat geregend te worden. Dat is een toeristische attractie die wij ook hebben gedaan! Die dag wilden we over de Champs Élysées flaneren en dan de Arc de Triomph bekijken. We hebben de triomfboog en de grote weg ernaartoe gezien en zijn onmiddellijk een klein warenhuis ingevlucht. Helemaal aan het begin van onze vakantie was dit een ervaring waarvan we hoopten dat het eenmalig zou zijn. Gelukkig was dat ook zo! In het warenhuis maakten we nieuwe plannen voor die dag: naar de Notre Dame, dan zaten we droog. Wist je dat als je voor het eerst in een kerk komt, je dan een wens mag doen?
Onze eindbestemming lag 45 km ten Noorden van Parijs. De camping ligt in een steengroeve en er was dus schaduw genoeg. Bovendien was het er vrijwel altijd windstil, omdat we vlak naast een steile rots onze tent konden opzetten. Badmintonnen kon hierdoor iedere dag. Vliegeren hebben we niet gedaan deze vakantie. De camping is een trekkerscamping, maar de sanitair was uitstekend en er was ook een zwembad. We konden het hier dus wel 4 weken volhouden. De afstand naar de binnenstad was wel erg groot. De beheerder had natuurlijk al vaker met dit bijltje gehakt, dus die vertelde ons hoe we het goedkoopste in de stad konden komen. De eerste 25 km reden we met de auto naar een treinstation waar we gratis konden parkeren. Hierdoor kwamen we in de regio "Parijs" en vanaf hier was het openbaar vervoer veel goedkoper. We hebben de eerste week en de derde week een 5 zones-weekkaart gekocht voor al het openbaar vervoer, zodat we ongeveer met een straal van 20 km Parijs konden bekijken met metro, trein en bus. Deze kaarten zijn behoorlijk prijzig (ongeveer 34,- p.p.), maar na 3 keer had je hem eruit. En dan: om de dag Parijs in, om de dag daarna natuurlijk uit te rusten en te genieten van het prachtige weer, van elkaar en van het zwembad.
3 september 1959 Vertrek vanaf de Wilhelminakade in Rotterdam van het nieuwe passagiersschip ss. 'Rotterdam' van de Holland-Amerika Lijn voor zijn maidentrip naar New York. Van april tot september zal de 'Rotterdam' de dienst Rotterdam - Le Havre - Southampton - Cobh en New York onderhouden, waarna het gedurende de overige maanden zal worden ingezet voor de cruisevaart in de Caraibische wateren.
Dit was het mooiste schip dat er bestond! Naast haar prachtige lijn, had ze ook een geweldig interieur! Na een leven als cruiseboot, heeft ze nu een bestemming als museumschip in Rotterdam. Het is nog niet open voor publiek, maar dat zal spoedig zo zijn. Eindelijk weer in Rotterdam, want ze zou gesloopt zijn als de Stichting voor het behoud van de Rotterdam zich niet voor haar had ingezet. De vertraging werd opgelopen, omdat een Poolse haven haar toch niet wilde strippen van het vele asbest. Er zat veel meer asbest in dan dat men had gedacht. (het prijskaartje voor de 'verbouwing' werd ook vele miljoenen hoger!)
Dit is krab: En met ons drieën in dit tentje op de heenweg is beregezellig, maar wel krap:
Onze dochter moest op vrijdag nog even haar rapport ophalen en daarna konden we vertrekken! Op naar Parijs! We hebben ons tentje op een camping in de buurt van Namur opgezet. Via de Tomtom reden we meteen goed , want deze camping was toch wel een eind buiten de bewoonde wereld. Mooi weer was het niet, maar wel droog en meer heb je niet als wens. Nadat we een potje gekaart hadden, zochten we de slaapspullen bij elkaar en gingen slapen. Bas moet in ons tentje in het midden, want anders past het niet. Voordelen van zo'n tentje: Snel opgezet, lekker warm en erg leuk.
Nou, dat was lang geleden!! Bas is nog nooit zo lang thuis geweest. Alhoewel 'thuis'. We waren natuurlijk niet echt thuis. Vakantie vieren nabij Parijs is echt aan te raden. We zijn 4 volle weken zo'n beetje òm de dag de stad in gegaan en hebben nog niet alles gezien! Wat een fantastische stad! (Het weer werkte natuurlijk ook mee.) Ja, echt heerlijk. Ik zou eindeloos kunnen schrijven, maar dat wordt geen leesbaar geheel, dus komt het de aankomende tijd in stukjes. (het werd natuurlijk wel weer eens tijd om dit blog bij te werken!)
Bas is op dit moment de hele week in Den Helder een cursus "doktertje-spelen-aan-boord" aan het doen. Volgende week maandag staat het vertrek gepland en komt er een eind aan dit fijne verlof.
Een nieuwe computer zorgde voor enige afwezigheid op deze site. Gelukkig is nu alles weer compleet, maar ben ik erg veel plaatjes kwijtgeraakt. We zoeken ze wel weer op als we terug zijn van vakantie, maar dat duurt nog hééél lang, want dankzij de supermedewerking van kantoor is het gelukt om de hele vakantie weg te kunnen. Joepie!! Het was dan ook 3 jaar geleden, dat we voor het laatst op vakantie zijn gekund. Voor alle vakantiegangers: heel veel plezier en een gezonde terugkeer!!
De zeeman is thuis! Alweer 5 dagen... We hebben al lekkage gehad en een kleine oververhitting in de meterkast (door bliksem) en een kapotte DVD-speler en heeft onze vakantieoppas voor de hondjes afgezegd...... Leuk gemiddelde. Dat hoeft natuurlijk niet zo door te gaan in dit verlof.
Dus vanaf nu een fijne tijd voor de boeg.
De zeeman heeft een gemakkelijk reisje gehad. Foto's heb ik nog niet gezien, dus die zullen later getoond worden.
De vluchtgegevens zijn ook binnen! (hartelijk dank aan kantoor, want deze zijn prima doorgegeven.) Het wordt dus echt dinsdag de derde juni vanuit Galveston. Een prima tijd om op Schiphol te moeten zijn 11.50 uur. Een jetlag, daar ontkomt Bas dit keer niet aan. Ach ja, lekker uitslapen en dan ben je zo weer zo fris als een hoentje. Joepie, het verlof staat op punt van beginnen!
Pinkpop 1977 met Golden Earring Dit weekend is het Pinkpopfestival. Het is aan mij niet besteed. Hoewel ik wel (eens )houd van de muziek, moet ik er niet aan denken om tussen zo'n menigte te staan. Ben dus ook nog nooit van mijn leven naar een popconcert o.i.d. geweest. Voor mijn man (toen nog mijn vriendje) wilde ik ooit kaartjes kopen voor Genesis. Daar is hij helemaal fan van. Hij kon alleen niet aan kaartjes komen, omdat hij nooit zeker wist of hij thuis zou zijn. Er stond een rij voor de zaak waar die dingen verkocht werden. Ik sluit keurig achteraan aan en warempel, na 2 uur was ik aan de beurt. Dapper zei ik, dat ik een kaartje wilde voor deze groep. De man achter de balie kijkt me vragend aan. "Voor welk concert dan?" was zijn vraag. Daar gingen alle vraagtekens bij mij rinkelen. "Nou, voor aankomende week, maar het maakt niet uit wat voor dag." was mijn antwoord. Die man schiet in de lach en zegt: "Die zijn al 2 jaar uitverkocht!" Tja........ik kon Bas dus niet verrassen met kaartjes, maar we hebben wel gelachen!
Rederij Reider Shipping vraagt Somalië om de bemanning van het gekaapte schip Amiya Scan niet in gevaar te brengen.
Veiligheid
De rederij uit Winschoten reageert op berichten dat de autoriteiten militairen op het schip hebben afgestuurd. De veiligheid en de gezondheid van de bemanning zijn onze grootste zorg, zegt de rederij.
Bargal
Het gekaapte Nederlandse schip ligt voor de haven Bargal in het noorden van Somalië. De bemanning bestaat uit vier Russen en vijf Filipino's. De Amiya Scan was onderweg naar Roemenië met een gedemonteerd booreiland aan boord.
Noot van mij: petje af voor deze rederij! Wat een spanning zal dit bij het thuisfront teweeg brengen! Zo zou je het toch in de doofpot willen stoppen om het maar zo snel mogelijk opgelost te hebben? Somalië is natuurlijk ook bang, dat ze de donerende landen op hun nek krijgen. .... ik heb over dit verloop geen goed gevoel, maar misschien heb ik het wel helemaal mis.
In de Golf van Aden hebben Somalische piraten een Nederlands schip gekaapt.
Winschoten
Het schip, de MV Amiya Scan, is van de Nederlandse rederij Reider Shipping in Winschoten. Het schip voert de Panamese vlag en was vorige week vertrokken uit Kenia. Aan boord zitten vier Russen en vijf Filipijnen. De MV Amiya Scan was met een gedemonteerd booreiland op weg naar Roemenië, toen het in de Golf van Aden werd gekaapt. De eigenaar laat in een verklaring weten dat de veiligheid van de bemanning de allereerste prioriteit heeft.
Gevaarlijk
De kustwateren voor Somalië gelden als één van de meest gevaarlijke ter wereld. Vorig jaar werden meer dan 25 schepen aangevallen door piraten. De kapers willen meestal losgeld. Voor de kust van Somalië patrouileren buitenlandse marineschepen, onder meer het Nederlandse fregat Hr.Ms. Evertsen. Dat is gestuurd om hulpgoederen te bewaken.
(RTLNieuws)
Noot van mij: Ik word toch nog steeds misselijk van dit soort berichten. De Golf van Aden is niet mis te peilen, dat is de doorvoer vanaf het Suezkanaal naar de Indische Oceaan. Ik hoop op een spoedige en goede oplossing voor de bemanningsleden èn voor het thuisfront.
Nu begint het in een keer op te schieten: het kon wel eens de derde van juni worden dat de zeeman thuis komt! Dat is over precies een week! Wordt weer een staaltje van rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan .... De rozen staan ook op punt van bloeien, dus hij komt precies op tijd. Dat is jaren geleden, dat hij ze op hun mooist zal zien!
Het leven van een andere zeemansvrouw, zó herkenbaar...
ANDERS??!!
Ik ben anders. Mijn gezin is anders. Dat schijnt heel raar te zijn. Ik gooi er uitspraken uit waarbij mensen me aankijken,'waar heeft ze het over?' 'Hoezo je gooit iets over de muur? Wat is een pendek? Je gaat iets voorgaats halen? We gaan bunkeren in plaats van eten, we gaan naar onze kooi in plaats van naar bed. Een monsterboek, wat is dat? Piraterij, dat komt toch alleen in stripboeken voor?'
Deze woorden en opmerkingen, krijg ik nog wel uitgelegd. Maar het feit dat ik het niet erg vind dat mijn man drie maanden weg is..., dat valt niet mee! Ben ik wel goed bij m'n hoofd? Ja hoor, ik voel me prima, en geniet er van. Laat 'm af en toe maar lekker naar zee gaan. Natuurlijk laat ik een traan als hij vertrekt. Afscheid nemen is niet leuk en wordt niet leuk.
Maar stiekem geniet ik de eerste avond al als hij weg is. Ik kan eindelijk weer beslissen wat ik op TV of internet wil zien. Geen voetbal, geen Nova maar lekker gooise vrouwen, Ugly Betty en meer van dat soort "wijvenprogramma's",zoals mijn zeeman dat charmant noemt. De asbak blijft leeg, ik heb het bed weer voor mezelf alleen en joepie de "bruine bonen met een bal"-periode is ook weer voorbij, lang leve de groente de pasta en Sonja Bakker!
Natuurlijk mis ik hem, al denken ze van niet. Dat is dan toch mijn probleem. En trouwens..., al laat ik eens merken dat ik even wat minder blij ben, komt onmiddelijk de kreet 'je wist toch waar je aan begon?' Nee, dat wist ik niet, maar dat ga ik hen natuurlijk niet vertellen, ik ga niet vertellen dat ik de eerste jaren dramatisch vond en regelmatig dacht: "is dit het nu?" Ik heb een leuke man maar ik zie hem nooit. Ik moest zoveel ontdekken en regelmatig het ei van Columbus uitvinden en ging regelmatig op m'n bek. Het heeft me jaren gekost voordat ik durfde zeggen 'ik ben een zeemansvrouw en ik ben er trots op!' Heerlijk is het dat ik na al die jaren kan zeggen: 'Ik vind alles best zolang je maar niet aan wal komt.'Gelukkig duurt het nog ruim 20 jaar voordat hij met de VUT kan.
De mensen zijn jaloers als mijn man met verlof komt. Hoezo, "ze zijn jaloers?" Nu opeens wel? Ze zien mijn gestuiter. De laatste dag moet mijn huis nog 3X schoon. Ik wil nog 10kg afvallen. Ik sta uren voor de kast te dreutelen en weet niet wat ik aan moet. Veel te vroeg op schiphol, zweethandjes, knikkende knieen. Ik lijk wel zo'n 14-jarige puber!
Ze vinden het leuk om me zo blij te zien, verliefd, gelukkig. Tja..., dat is weer het voordeel van "ons" leven. We hebben altijd iets om naar uit te kijken: of het vertrek of de thuiskomst. Eigenlijk genieten we van allebei. En dat, dat is nu net iets wat moeilijk is uit te leggen. Daar heb ik eigenlijk ook geen zin meer in.
Maar als ik dit zo terug lees, denk ik toch dat ze gelijk hebben: Ik ben anders, mijn gezin is anders. Ik geniet ervan, wij genieten ervan. O zo!
Met een snelheid van ongeveer 16,5 mijluur gaat het razend hard naar Galveston! (voor sleepbootbegrippen dan ) Zou hij het hooi ruiken? Het is in ieder geval bijna een speedboat. Kanaalkoorts slaat hier thuis in alle hevigheid toe. Er wordt gepoetst totdat alles er weer blinkend uit ziet. (natuurlijk duurt dat blinken nog wel even... ...)
Vandaag hebben we een familiefeest! Het weer werkt mee, er wordt voor eten gezorgd door meerdere mensen dus wat wensen we nog meer? Van onze kant komen 6 quiches. Gisteren door mijzelf gemaakt. Monique helpt in de bediening samen met twee nichtjes. (grote nichtjes ) Natuurlijk is het dan ook leuk, als ze een schortje om hebben. Die heb ik dus ook nog even in elkaar geflanst! Bas maakte een liedje en zo is de boel helemaal compleet, gedrukt op mooi papier en op de muziek van "boten Anna". Is wel doorzingen, maar met een beetje oefenen, zal dat wel lukken. Ik zit nu een beetje te dubben of ik dit bericht vandaag wel kan plaatsen, want voor sommigen in de familie is het een en ander nog een verrassing. Ach, die hebben het vast te druk om ook nog achter de computer te gaan zitten; dat risico ga ik gewoon nemen. Bas mist dit feest, maar daar is niets aan te doen. Dat hij maar een vak had moeten leren, mag ik van sommige mensen niet zeggen.
Ik heb een aanrijding gehad met een paaltje. Ik vraag me nog steeds af, wie er eerder stond: ik of het paaltje! Uit de rechtervoorlamp is een hapje. Hij zal nu niet meer waterdicht zijn, dus dat wordt vast vervangen bij de keuring in november.... De strip om de lamp eruit te kunnen halen is er ook af. Op een een of andere manier is de rechterhoek een beetje verwrongen, want die strip krijg ik nog niet zomaar weer op zijn plek. Een deuk is niet te zien, alleen wat krassen. Zucht. Ik zal het dadelijk maar even mailen naar Bas.
Het songfestival is voor Nederland weer afgelopen! Hoewel ik het liedje wel leuk vond, ben ik een tegenstander van het muziekevenement. In mijn ogen heeft het weinig te maken met echte waardering voor de prestaties.
Bas is bijna weer bij Recife. 6 juni thuis?? We zullen zien..
Hind moest gisterenavond de Nederlandse eer verdedigen tijdens de eerste halve finale van het Eurovisiesongfestival in Belgrado.
Vandaag kregen mijn dochter en ik ieder een kaartje uit Recife! Aangezien hij daar niet aan de wal is geweest, stuurde hij een Nederlands kaartje! Dat is ook wat! De postzegel en stempel zijn wel van Brazilië.
Als je 'zeesleper' op het Wikipedia-netwerk opzoekt, vind je:
Nederlands
Zelfstandig naamwoord
zeesleper : de ~, ~s
relatief kleine, maar zeer zeewaardige sterke boot die gebouwd is om schepen in nood te helpen, te bergen, drijvende vrachten over zee te slepen en olieplatforms te bevoorraden
Verwante begrippen: zeesleepvaart, sleper
Tot zover Wikipedia.
Met afmetingen van 74,83 x 15,78 x 7,60 m en een vermogen van 22000 ipk, klopt deze omschrijving!
Doe mij maar Rob de Nijs.
Vertrek vanaf de Wilhelminakade in Rotterdam van het nieuwe passagiersschip ss. 'Rotterdam' van de Holland-Amerika Lijn voor zijn maidentrip naar New York. 
...)
![](javascript:fotovenster("http://www.telesport.nl/multimedia/archive/00180/hind_jpg_180818d.jpg"," ","REUTERS ",167,200);)
