Stoort u zich ook zo aan het slecht luisteren èn handelen van de telefoondiensten? Zou u een wraakactie kunnen waarderen? Voor als u 11 minuten over heeft en graag wil lachen.....:
Het is een feit, dat de keuze voor een opleiding op de zeevaartscholen niet altijd even groot is. Eigenlijk loopt het tegengesteld gelijk aan de economie: is er overvloed, dan kiest met voor een walbaan, is het werk schaars, dan kiest men eerder dan anders voor de scheepvaart. Eens in de zoveel tijd is er een campagne om de zeevaart onder de aandacht van de scholieren te brengen . Het afgelopen jaar was er een project, waarbij zeevarenden op de lagere scholen (voornamelijk in groep 7 en 8) gingen vertellen over hun baan. De vragen die voorbij komen: Hoe bestuur je een schip? Hoe is het om zo ver van huis te zijn? Is de zeevaartschool een leuke opleiding? Ga je al tijdens je opleiding varen? Wat eet je aan boord? Erg leuk voor de kinderen, maar zeker ook voor de gastsprekers!
Voor de oudere leerling organiseren de scheepvaarcolleges open dagen. Over een dikke week in Rotterdam!
Informatie is belangrijk. Dit is voor mij een feit. Waar ik me wel aan stoor, is de rol van de media: ze maken het graag heel erg. Misschien om ervoor te zorgen, dat mensen blijven kijken, misschien om een andere reden, maar de geloofwaardigheid is dan wel ver te zoeken. Gisteren zag ik op TV een stukje over het dramatisch onder water lopen van Aijen (350 inwoners, Limburg, gemeente Bergen). Legertrucks werden ingezet, zodat de mensen nog in de rest van de wereld konden komen! Dat lijkt heel dramatisch, maar wordt toch ontkracht door het feit, dat die verbindingsweg telkens onder water loopt als de Maas (jaarlijks!) buiten haar oevers treedt. Dan brengen legertrucks altijd de mensen naar de overkant. Het is dus helemaal niet spectaculair. De inwoners weten dat ze hun personenauto op het hoger gelegen land bij de plaats Bergen moeten parkeren en de huizen liggen op een verhoging.Zolang het water niet zo hoog komt als in 1995, is er niets aan de hand. 1995, Aijen Een grappig detail: wij wilden jaren terug een bungalow kopen in Aijen. Het was een mooi huis. Ik vroeg de mevrouw, of ze geen last had bij hoog water, want ik wist dat de toegangswegen van Aijen dan werden afgesloten. Haar antwoord: "Nee hoor, we halen dan gewoon voor 3 maanden eten in huis, totáál geen last!" We hebben het toen niet gekocht. Over relativeren gesproken!
Iedere dag als ik thuis ben, staat hier de radio aan. Het is erg fijn om wat lawaai om me heen te hebben en af en toe komen de leukste verhaaltjes voorbij. Zo ook deze keer: de Amsterdam, een bevoorradingsschip van de Nederlandse marine heeft op de terugweg van Somalië naar Nederland de orders gekregen om niet naar Nederland te gaan, maar naar West-Afrika. Natuurlijk was dat een flinke domper voor de bemanningsleden en voor hun thuisfront. Op de radio vertelde de gezagsvoerder, dat dat inderdaad spijtig was, maar herkenbaar in de scheepvaart. Om toch Oud en Nieuw in te luiden, zouden zij zeker een Nieuwjaarsduik gaan doen! De presentator reageerde droog, dat het niet zo'n prestatie was, omdat het water bij de Amsterdam lekker warm zou zijn , maar dat hij iedereen een goede jaarswisseling wenste. Een paar dagen geleden, kwam het bericht voorbij, dat de Nieuwjaarsduik vanaf het schip was geannuleerd, want er waren haaien gesignaleerd!
Vandaag hangt van borrels aan elkaar: onze dochter heeft er eentje op de vliegclub en ik heb de Nieuwjaarsborrel van onze groep van de Vereniging Maritieme Gezinskontakten. Heerlijk om elkaar weer te zien en een Nieuw Jaar in de luiden. Er worden nieuwe data gepland om samen dingen te doen. Ik ben benieuwd waar de anderen mee komen. Van mijn kant wordt er een filmavond gepland hier thuis! Het wordt in ons gezin steeds meer gewoon om ieder ons ding te doen. Gelukkig is er één van ons die 'naar het werk' is, want er moet toch brood op de plank komen. Je hebt werkpaarden en luxepaarden!
Dromen kon ik ervan: naar Namibië. Alleen weet ik nu, dat het hier in ons kikkerlandje helemaal hetzelfde is. Eergisteren was zelfs het uitzicht (uitgezonderd de zee op de voorgrond) hetzelfde, dikke mist: (Bas, bedankt voor dit plaatje!)
Bij mijn ouders in de boekenkast staat het boek: Het Wassende Water (van Herman de Man uit 1925). Jaren geleden heb ik dat eens gelezen en het was, als mijn geheugen me niet in de steek laat, geen onaardig boek. Een streekroman waarin God en god's toorn een grote rol speelt en waarin mensen verdrinken, overspel plegen, hondsdolheid krijgen en de zondvloed als dreiging aanwezig is. Er wordt ook veel gerollebold in de hooiberg en gegluurd naar stiekem vrijende stelletjes. En natuurlijk komt er een geheimzinnige zeeman in voor die de boerenvrouw het hoofd op hol breng, met alle rampzalige gevolgen van dien.
Het verhaal speelt zich af in de Lopikerwaard; een plek die sinds 1760 niet meer onder water heeft gestaan. Herman de Man heeft geen fijn leven achter de rug: in de Tweede Wereldoorlog werden zijn vrouw en vijf van zijn kinderen vermoord. Hij kon zich daarna niet meer aan het schrijven zetten en stortte zich op de autohandel. In 1946 kwam hij op 48-jarige leeftijd om het leven bij een vliegtuigongeluk op Schiphol.
Het water in ons geboortedorp Cuijk is ook weer aan het wassen. Zolang het alleen maar fout gaat in de boekenkast bij mijn ouders, is er niets aan de hand.
Ik duim, dat de schade voor de bewoners bij de Maas beperkt blijft.
Volgens Wikipedia is flessenpost een vorm van communicatie, waar er in een fles een briefje wordt gestopt in de hoop, dat het ooit bij iemand aankomt die het briefje kan lezen. Bij zeelieden werd het soms als grap, maar soms ook als noodkreet gebruikt om hun dierbaren een paar laatste woorden te sturen. Vannacht was ik wakker en realiseerde mij ineens, dat het door het alcoholverbod bijna ondoenlijk is voor de bemanning van de Singapore om flessenpost te sturen! Wachten totdat de kok de fles slaolie leeg heeft, duurt vast te lang! En als men dan toch het geduld heeft kunnen opbrengen, dan moeten er zoveel briefjes in, dat de fles zinkt!
Afgelopen verlof hebben we op de valreep een appartement gekocht in Nijmegen. Dat geeft nogal een geregel, zo in de laatste dagen, om toch maar zoveel mogelijk samen voor elkaar te krijgen. Aan een aantal keer op en neer naar Nijmegen, ontkom je niet. Natuurlijk kon niet alles in anderhalve week klaar zijn en dan ben je weer blij, dat je 17 jaar geleden een algehele volmacht bij de notaris hebt gekocht. Die heeft zijn geld (behoorlijk aan de prijs, ongeveer 220.-) wel opgebracht. Volgens deze volmacht mag ik huizen kopen en verkopen, zonder dat Bas daarbij hoeft te zijn. Gelukkig heb ik de regelzaken nu achter de rug, op de beschrijving na en kunnen wij op zoek naar huurders!
De Flintervloot breidt zich hard uit op dit moment. Op 18 september ging de Flinter Arctic te water en daarvoor de Flinter America, waar ik al eerder over schreef. De te waterlating van de nieuwste aanwinst, de Flinter Atlantic, wordt een week uitgesteld. Door het koude weer is de werf niet in staat op tijd met o.a. het schilderwerk klaar te zijn. Misschien had men beter de namen van de twee schepen om kunnen draaien...
Die mannen toch: dolblij met een diertje! In deze tijd, waar de douanes moeilijk doen over scheepsdieren, is het voor de mensen aan boord ondoenlijk om een huisdier mee te nemen. Romantische plaatjes van zeemannen met een papagaai op de schouder, kom je in het echte zeemansleven niet meer tegen. Ik weet van een boot, dat er wel een hondje is, maar dat is echt de enige boot die ik ken. Bas is daarom dol op dieren om zich heen. Kapitein Harm had al gezegd, dat er veel zeehonden in Walvisbaai waren, maar volgens mijn echtgenoot kwamen ze niet dichtbij genoeg voor mooie plaatjes. Tot gisteren, toen kwam er eentje zwaaien en kunstjes doen om wat lekkers te bemachtigen.
De kindertjes die dit jaar geboren worden, zijn in ieder geval volgens de Chinese dierenriem een konijn en zijn daarom rustig, vriendelijk en warm. In Servië hebben ze wat verzonnen om meer huwelijken te laten plaatsvinden. In Jagodina geeft de gemeente een soort huwelijksbijslag: als 2 mensen, waarvan tenminste 1 partner 38 jaar is, dit jaar gaan trouwen, krijgt het stel 3000,-. Dan moeten ze wel binnen 5 jaar ook nog een kind krijgen, anders moet het terugbetaald worden. Ook is scheiden binnen 5 jaar uit den boze. Ze mogen ook nooit eerder getrouwd zijn geweest. (bron: www.nu.nl) Het wordt vast een bijzonder jaar.
De wisseling is voorbij. Het Jaar van de Zeeman is definitief voorbij. Het was hier een feestje. Mooi vuurwerk, dat ieder jaar het vorige jaar lijkt te overtreffen en tot 3.00 uur goed gezelschap. Bas belde al om 22.30, want hij was bang, dat hij er anders niet meer door kon komen. Het blijft toch naar, zo'n wissing van het jaar zonder je partner erbij. Onze dochter en ik genieten nu van het Nieuwjaarsconcert. Het Wiener Philharmoniker is in de pauze mee op een cruise! (hoeveel toeval?) Het is een erg leuke traditie om het te kijken. Dit jaar is Franz Welser-Möst dirigent (zie plaatje). Ik ben het natuurlijk voor Bas aan het opnemen, dan kan hij het in maart ook nog zien. Ik hoop, dat iedereen voorzichtig is geweest met het vuurwerk en ook een fijne Jaarswisseling heeft gehad. En nu een heel goed 2011 in het verschiet!
From our home, here in Holland, we wish you a prosperous New Year, with a lot of health for you and time together with your beloved ones. Plesant and save sailingdays and joy with your collegues. I hope to see you all back in 2011!
De hele dag heb ik hier de radio aan en ik hoorde zojuist, dat de Stadiongracht in de buurt van Rauma (Finland) aan de grond is gelopen. De bemanning is ongedeerd. Lang leve internet en dan kun je zo even het bericht opzoeken. De besturing viel uit toen ze een draai maakte om de loods aan boord te laten. Slepers proberen het schip nu vlot te trekken. Als Spliethoff toch aan de grond wil lopen, laten ze dat dan in de buurt van Namibië doen! Dan heeft Bas er ook nog wat aan!
Stadiongracht in betere tijden aan een kade op Curaçao, foto gemaakt door Kees Bustraan op 26-10-2008
Zo vlak voor de jaarswisseling zijn er nog allerlei klusjes te doen. Eén daarvan is natuurlijk zorgen voor oliebollen en lekkers om te drinken. Vol trots vertelde ik onze dochter gisteren, dat ik al alcoholvrije bubbels had bemachtigd. Het is namelijk wel eens gebeurd, dat ik dat vergeten was te kopen. Ze keek me aan en zei: "Hoezo alcoholvrij? Ik ben 16, mam." Daar stond ik dan met mijn goede gedrag.
Tja, als Bas op zee zat, hoefde ik helemaal niet op te letten of er nog alcohol in huis was, want ik drink zelf niet, maar kleine kindjes worden groot en ze lust best wel een biertje, of in dit geval wat sprankelends.
'k Ben dus als de bliksem naar de winkel gereden om daar een fles bubbels-met-alcohol te bemachtigen!
Wat is het toch heerlijk om te spelen in de sneeuw. Helemaal als dat met je nichtjes kan, want zo vaak komt de combinatie familie met plaksneeuw niet voor. In Cuijk lag maar liefst 45 cm echte plaksneeuw. Bas heeft misschien alleen maar sneeuw in een spuitbus en in de brandblusser. Tja, Namibië staat niet echt bekend om de sneeuwlandschappen.
Geen 'hotnews', maar niet omdat het opgelost is....
Piraterij mag dan op dit moment geen 'hot' item zijn, het probleem is niet kleiner geworden. De mensen zijn alleen een beetje moe van het horen van telkens dezelfde berichten. Begrijpelijk, maar voor sommigen lijkt het dan alsof het geen probleem meer is.
Op dit moment worden er alleen al bij Somalie 25 schepen gegijzeld met een bemanning van 586 mannen. Het trieste aantal aan gelukte gijzeling van schepen wereldwijd dit jaar is 49 met een bemanning van 948 mannen.
Wat voor bedragen er in deze sector omgaan, is onvoorstelbaar! Ik wens voor de bemanningsleden, dat ze binnenkort bij hun familie en vrienden kunnen zijn in goede lichamelijke èn geestelijke gezondheid.
De huidige methode is, om met een gekaapt schip een ander schip proberen te veroveren. Als dit andere schip dan de hulp inroept van een oorlogsschip en het lukt niet om het te veroveren, trekken de piraten zich terug op het gekaapte schip en dreigen vervolgens bij het naderen van helikopters de bemanning van dit schip te doden.(zie het bericht onderaan)
Bron: IMB 27 december 2010 Skiffs launched from a previously hijacked vessel chased an LPG tanker. The tanker enforced anti piracy measures and requested assistance from a warship. Upon arrival of a naval helicopter, the skiff aborted the attack and returned to the mother vessel. Pirates on the mother vessel warned the helicopter via VHF, to move away or they would kill the ships crew.