Volgens Wikipedia is flessenpost een vorm van communicatie, waar er in een fles een briefje wordt gestopt in de hoop, dat het ooit bij iemand aankomt die het briefje kan lezen. Bij zeelieden werd het soms als grap, maar soms ook als noodkreet gebruikt om hun dierbaren een paar laatste woorden te sturen. Vannacht was ik wakker en realiseerde mij ineens, dat het door het alcoholverbod bijna ondoenlijk is voor de bemanning van de Singapore om flessenpost te sturen! Wachten totdat de kok de fles slaolie leeg heeft, duurt vast te lang! En als men dan toch het geduld heeft kunnen opbrengen, dan moeten er zoveel briefjes in, dat de fles zinkt!
Afgelopen verlof hebben we op de valreep een appartement gekocht in Nijmegen. Dat geeft nogal een geregel, zo in de laatste dagen, om toch maar zoveel mogelijk samen voor elkaar te krijgen. Aan een aantal keer op en neer naar Nijmegen, ontkom je niet. Natuurlijk kon niet alles in anderhalve week klaar zijn en dan ben je weer blij, dat je 17 jaar geleden een algehele volmacht bij de notaris hebt gekocht. Die heeft zijn geld (behoorlijk aan de prijs, ongeveer 220.-) wel opgebracht. Volgens deze volmacht mag ik huizen kopen en verkopen, zonder dat Bas daarbij hoeft te zijn. Gelukkig heb ik de regelzaken nu achter de rug, op de beschrijving na en kunnen wij op zoek naar huurders!
De Flintervloot breidt zich hard uit op dit moment. Op 18 september ging de Flinter Arctic te water en daarvoor de Flinter America, waar ik al eerder over schreef. De te waterlating van de nieuwste aanwinst, de Flinter Atlantic, wordt een week uitgesteld. Door het koude weer is de werf niet in staat op tijd met o.a. het schilderwerk klaar te zijn. Misschien had men beter de namen van de twee schepen om kunnen draaien...
Die mannen toch: dolblij met een diertje! In deze tijd, waar de douanes moeilijk doen over scheepsdieren, is het voor de mensen aan boord ondoenlijk om een huisdier mee te nemen. Romantische plaatjes van zeemannen met een papagaai op de schouder, kom je in het echte zeemansleven niet meer tegen. Ik weet van een boot, dat er wel een hondje is, maar dat is echt de enige boot die ik ken. Bas is daarom dol op dieren om zich heen. Kapitein Harm had al gezegd, dat er veel zeehonden in Walvisbaai waren, maar volgens mijn echtgenoot kwamen ze niet dichtbij genoeg voor mooie plaatjes. Tot gisteren, toen kwam er eentje zwaaien en kunstjes doen om wat lekkers te bemachtigen.
De kindertjes die dit jaar geboren worden, zijn in ieder geval volgens de Chinese dierenriem een konijn en zijn daarom rustig, vriendelijk en warm. In Servië hebben ze wat verzonnen om meer huwelijken te laten plaatsvinden. In Jagodina geeft de gemeente een soort huwelijksbijslag: als 2 mensen, waarvan tenminste 1 partner 38 jaar is, dit jaar gaan trouwen, krijgt het stel 3000,-. Dan moeten ze wel binnen 5 jaar ook nog een kind krijgen, anders moet het terugbetaald worden. Ook is scheiden binnen 5 jaar uit den boze. Ze mogen ook nooit eerder getrouwd zijn geweest. (bron: www.nu.nl) Het wordt vast een bijzonder jaar.
De wisseling is voorbij. Het Jaar van de Zeeman is definitief voorbij. Het was hier een feestje. Mooi vuurwerk, dat ieder jaar het vorige jaar lijkt te overtreffen en tot 3.00 uur goed gezelschap. Bas belde al om 22.30, want hij was bang, dat hij er anders niet meer door kon komen. Het blijft toch naar, zo'n wissing van het jaar zonder je partner erbij. Onze dochter en ik genieten nu van het Nieuwjaarsconcert. Het Wiener Philharmoniker is in de pauze mee op een cruise! (hoeveel toeval?) Het is een erg leuke traditie om het te kijken. Dit jaar is Franz Welser-Möst dirigent (zie plaatje). Ik ben het natuurlijk voor Bas aan het opnemen, dan kan hij het in maart ook nog zien. Ik hoop, dat iedereen voorzichtig is geweest met het vuurwerk en ook een fijne Jaarswisseling heeft gehad. En nu een heel goed 2011 in het verschiet!
From our home, here in Holland, we wish you a prosperous New Year, with a lot of health for you and time together with your beloved ones. Plesant and save sailingdays and joy with your collegues. I hope to see you all back in 2011!
De hele dag heb ik hier de radio aan en ik hoorde zojuist, dat de Stadiongracht in de buurt van Rauma (Finland) aan de grond is gelopen. De bemanning is ongedeerd. Lang leve internet en dan kun je zo even het bericht opzoeken. De besturing viel uit toen ze een draai maakte om de loods aan boord te laten. Slepers proberen het schip nu vlot te trekken. Als Spliethoff toch aan de grond wil lopen, laten ze dat dan in de buurt van Namibië doen! Dan heeft Bas er ook nog wat aan!
Stadiongracht in betere tijden aan een kade op Curaçao, foto gemaakt door Kees Bustraan op 26-10-2008
Zo vlak voor de jaarswisseling zijn er nog allerlei klusjes te doen. Eén daarvan is natuurlijk zorgen voor oliebollen en lekkers om te drinken. Vol trots vertelde ik onze dochter gisteren, dat ik al alcoholvrije bubbels had bemachtigd. Het is namelijk wel eens gebeurd, dat ik dat vergeten was te kopen. Ze keek me aan en zei: "Hoezo alcoholvrij? Ik ben 16, mam." Daar stond ik dan met mijn goede gedrag.
Tja, als Bas op zee zat, hoefde ik helemaal niet op te letten of er nog alcohol in huis was, want ik drink zelf niet, maar kleine kindjes worden groot en ze lust best wel een biertje, of in dit geval wat sprankelends.
'k Ben dus als de bliksem naar de winkel gereden om daar een fles bubbels-met-alcohol te bemachtigen!
Wat is het toch heerlijk om te spelen in de sneeuw. Helemaal als dat met je nichtjes kan, want zo vaak komt de combinatie familie met plaksneeuw niet voor. In Cuijk lag maar liefst 45 cm echte plaksneeuw. Bas heeft misschien alleen maar sneeuw in een spuitbus en in de brandblusser. Tja, Namibië staat niet echt bekend om de sneeuwlandschappen.
Geen 'hotnews', maar niet omdat het opgelost is....
Piraterij mag dan op dit moment geen 'hot' item zijn, het probleem is niet kleiner geworden. De mensen zijn alleen een beetje moe van het horen van telkens dezelfde berichten. Begrijpelijk, maar voor sommigen lijkt het dan alsof het geen probleem meer is.
Op dit moment worden er alleen al bij Somalie 25 schepen gegijzeld met een bemanning van 586 mannen. Het trieste aantal aan gelukte gijzeling van schepen wereldwijd dit jaar is 49 met een bemanning van 948 mannen.
Wat voor bedragen er in deze sector omgaan, is onvoorstelbaar! Ik wens voor de bemanningsleden, dat ze binnenkort bij hun familie en vrienden kunnen zijn in goede lichamelijke èn geestelijke gezondheid.
De huidige methode is, om met een gekaapt schip een ander schip proberen te veroveren. Als dit andere schip dan de hulp inroept van een oorlogsschip en het lukt niet om het te veroveren, trekken de piraten zich terug op het gekaapte schip en dreigen vervolgens bij het naderen van helikopters de bemanning van dit schip te doden.(zie het bericht onderaan)
Bron: IMB 27 december 2010 Skiffs launched from a previously hijacked vessel chased an LPG tanker. The tanker enforced anti piracy measures and requested assistance from a warship. Upon arrival of a naval helicopter, the skiff aborted the attack and returned to the mother vessel. Pirates on the mother vessel warned the helicopter via VHF, to move away or they would kill the ships crew.
De titel van dit stukje lijkt heel dramatisch. Het betreft het volgende feit: Op Eerste Kerstdag had de kok aan boord van de Singapore gezorgd voor een lichte maaltijd om 13.00 uur, zodat de bemanning 's avonds om 19.00 uur lekkere honger zou hebben. Aangezien ze in Walvisbaai lagen, kon de bemanning deze keer met z'n allen tegelijkertijd van het Kerstdiner genieten. Een prachtig plan en de lichte maaltijd werd met de nodige voorpret genoten. En daar komt de clou : om 17.00 komt er een oproep om een sleep op te gaan halen en viel het geniale plan van een gezamenlijke maaltijd in het water. Natuurlijk is het wel fijn om weer wat geld in het laadje van het bedrijf te brengen, maar de oproep had toch ook wel een uur of 4 later kunnen komen! Ach ja, lievere koekjes worden ook niet met Kerstmis gebakken. Het diner is wel genuttigd, maar dan nu met een aflossing halverwege, zodat iedereen toch van het eten kon genieten.
Alle lezers wens ik hele fijne Kerstdagen. Geniet van de tijd die u door kunt brengen met geliefden, vrienden en familie, in werkelijkheid of in gedachten.
Wie kent dat niet, dat gevoel van er soms wel bij horen en een andere keer niet? Vakantieplanners van de overheid weten het niet goed; de grensgebieden zijn echte stippellijnen en soms hebben zelfs de scholen hier in het dorp verschillende vakanties. Ook het weer weet het niet meer: de ene keer horen wij hier in Dalfsen wèl bij het Noorden en de andere keer weer bij het Midden. Degene die de neerslag regelt, heeft vandaag besloten, dat we bij het Noorden horen, want het sneeuwt hier volop. Van mijn gebaande paadje is niets meer te zien. Vanmiddag had ik heerlijke visite uit Vlaardingen en de man beloofde mij, dat als hij ooit de neerslag zou mogen regelen, hij ervoor zou zorgen, dat de sneeuw alleen op de struiken en de bomen zou vallen. Het is namelijk wel een prachtig gezicht! De vogels hebben het wel moeilijk, maar gelukkig voer ik ze allemaal lekkers. De kapitein heeft voordat hij vertrok nog een mooie ketting met pinda's geregen! Endaar hebben ze nu heel veel lol van!
Sinds kort heeft de Singapore de mogelijkheid om te chatten via MSN/skype/andere aanbieders. Hartstikke leuk natuurlijk, maar het vergt wel veel van mijn tijd. De hele planning loopt zo in de soep. Als Bas thuis is, doen we dingen samen en als hij aan boord is, doen we dingen alleen. Zo is het al 24 jaar. Ik vind het natuurlijk moeilijk om van mijn stramien af te wijken. Hoe moet ik anders mijn beenwarmzak afkrijgen? We moeten hier nog even ons schema in vinden. Natuurlijk ligt hij op dit moment in de (buurt van de) haven en dan is alles ontregeld, maar op zee zouden we nu ook hetzelfde contact kunnen houden. Op die manier kom ik nooit in mijn ritme! Het is ook nooit goed, lijkt het wel!
Van Kees Bustraan ontving ik weer een mooie foto van één van de drie zeeslepers van Svitzer. De London kwam namelijk gisteren aan in Curaçao om bemanningsleden te wisselen (de kok gaat naar de Singapore) en te bunkeren (brandstof laden) en stores (levensmiddelen) te laden en dan staat Kees altijd paraat om mooie plaatjes te schieten. De bemanning van de London viert dus Kerstfeest in de warmte, 28*C. wordt er verwacht op de 1e Kerstdag. De bemanningsleden van de Rotterdam treffen meer het ons bekende Kerstweer: 6*C. Bas op de Singapore treft een heerlijke temperatuur rond de Kerst: 23*C. Hier in Dalfsen zal het blijven vriezen: -3*C. Een witte Kerst dus, dit jaar! Er ligt namelijk nu al voldoende sneeuw.....
Als ik mocht kiezen, bracht ik een bezoek aan de London, maar daar zal mijn echtgenoot het niet mee eens zijn.
London onder de Willemsbrug Julianabrug op Curaçao. Kees Bustraan, bedankt!
De Kerstkaarten beginnen binnen te druppelen. Dat vind ik altijd leuke post! Heel veel doen het nu ook over de e-mail en dat vind ik ook leuke post! Van de bemanning van de Singapore kreeg ik vandaag de volgende kerstgroet:
De kapitein is jarig vandaag! 44 lentes telt hij. Ongetwijfeld leest hij dit bericht ook, dus: schat, van harte gefeliciteerd! Maak er een leuke en speciale dag van! x Vandaag heb ik tot nu toe nog niet veel anders gedaan dan telefoneren. Diverse familieleden en vrienden bellen om felicitaties over te brengen. Bas en ik hadden 10.00 uur (Nederlandse tijd) afgesproken om elkaar even over de telefoon te spreken. Om 9.45 uur ging de telefoon, dus ik begon dapper met hese stem mijn allermooiste 'langzalhijleven' te zingen, was het zijn zus. Ze was blij verrast, dat ik een serenade aan haar bracht, maar het was natuurlijk aan het verkeerde adres. Vervolgens belde een vriendin om 9.58 uur en werd zij ook verrast op het lied. Snel opgehangen belde Bas om 10.02 en toen heb ik eerst de eerste regel gezongen en daarna geluisterd of hij het wel echt was! Het is weer een cadeautje voor ons beiden, om elkaar over de telefoon te horen, ook al is hij nog net geen week weg!
