De bagage van Bas (en de koffer van de stuurman) is weer terecht! Pfff, een opluchting.
Wat ik gisteren nog vergeten was te melden, is dat we ook nog de Kerstversiering hier in huis te voorschijn hebben gehaald. Alles is helemaal gezellig versierd! Veel lampjes dit jaar. Vorig jaar merkte ik bij het opruimen, dat in de fiberfill (dat ik gebruik als nepsneeuw) een aantal brandgaatjes was ontstaan! Dit kwam doordat er lampjes van een snoertjes waren gesneuveld, maar het snoertje niet uit was. De andere lampjes worden dan veel heter. Daar schrik je toch wel van. Gelukkig is er nu voldoende LEDlicht te koop, wat niet heet wordt. Erg aan te raden dus!
Dat het een druk verlof was, toont het volgende lijstje: -verjaardagen gevierd van buurvrouw, broer, vriendin, andere vriendin, mijzelf, buurman, Sinterklaas, schoonmoeder, Bas -badmintonwedstrijd begeleid -tentoonstelling opgebouwd en weer afgebroken -naar de Second Homebeurs in Utrecht, wat inhield dat er alleen makelaars waren. -Een heerlijke week op vakantie naar Corfou. Onze meid kwam op de vertrekdag op de valreep terug uit London. -Paleis Soestdijk bezocht. Dat was erg leuk! -auto naar de keuring. Een waar rib uit ons lijf... -lekkage weggewerkt, natuurlijk bovenop de kledingkast met de galakleding die naar de stomerij konden.... -Open dag van de Radboud universiteit bezocht -Twee ruiten vervangen -Wijnproeverij gevolgd en daarna uiteten gegaan, gevolgd door een logeerpartij hier met 5 meiden en Bas -Op huizenjacht geweest in Nijmegen. -En op de valreep een appartement gekocht in Nijmegen en financieel in orde gebracht.
Als ik alles zo bij elkaar zie en bedenk, dat het in drie maanden gepropt zit, is het indrukwekkend. Dit is typisch iets van een zeemangezin: als hij thuis is, heb je het razend druk en kost het geld!
Bas is gisterenavond aan boord gekomen. Weer zonder koffer.... met een beetje geluk wordt de koffer vandaag afgeleverd op de boot. Afrika is een moeilijk land als je over moet stappen. De reis is in ieder geval echt begonnen!
Vanmorgen werd ik blij verrast door het onderstaande bericht vanaf de Singapore:
Inderdaad, Bas is gisteren vertrokken naar de Singapore. Een bijzonder lang en effectief verlof hebben we achter de rug. Daarover later meer. In ieder geval zal ik vanaf vandaag weer regelmatig hier verschijnen en een berichtje achter laten. Zo te lezen valt Bas in Walvisbaai (Namibië) met de neus in de stinkende boter! Wie weet vallen er weer mooie plaatjes te schieten! Kapitein Harm (je blijft voor mij natuurlijk altijd kapitein, wat die mannen daar bij jou ook zeggen ): Ik wens jou een fijn verlof met reuze fijne feestdagen erin! In ieder geval kun je er uitgerust aan beginnen! Enne wat betreft het 'horen en ruiken' van de zeehonden: zolang je ze niet kunt proeven, is het misschien te verdragen?! Voor alle anderen die ook naar huis mogen, wens ik ook fijne verlofdagen!
De reis is in ieder geval begonnen. Bas vloog vannacht van Schiphol naar Frankfurt, dan in een spiksplinternieuwe 380 naar Johannesburg (Zuid-Afrika) om daarna (met 1 uur overstaptijd) op het vliegtuig naar Walvisbaai (Namibië) te stappen.
De afgelopen week was onze dochter op schoolreis naar Londen! Wat een rare gewaarwording om alleen met Bas thuis te zijn. Dat is volgens mij nog nooit zo lang zo geweest! Een mens (tenminste: deze mens ) is toch echt een gewoontedier. Ben blij, dat ze vandaag weer terug komt! Vanmorgen SMSte ze, dat er een staking in Calais was en dat het niet zeker was, dat ze op de boot konden, maar gelukkig kon het zojuist toch! Héél gelukkig, want anders zouden ònze plannen heel erg in het water vallen! Zo blijkt het maar weer: thuiskomsttrammelant is niet alleen voor de zeeman, maar ook voor het zeemanskind! Je zou je bijna af gaan vragen of we het over onszelf afroepen!
De eerste week is alweer ruimschoots voorbij. Zoals Bas altijd (terecht) opmerkt, moet hij thuis hard werken en heeft hij aan boord vakantie. Dat lijkt misschien vreemd, maar het resultaat is dan wel, dat hij bijna 8 maanden vakantie viert. Niets te klagen. Er wordt nu hard geschuurd aan de kozijnen, de tuin wordt weer winterklaar gemaakt en de speelkamer van onze dochter omgetoverd in een atelier. Ik zorg dan voor de innerlijke mens, want die kilo's die er bij Bas af zijn gegaan de afgelopen reis, moeten er toch weer op voordat hij vertrekken moet! Heerlijk druk, maar fijn om 'samen' de schouders eronder te zetten.
Vandaag, op De 'World Maritime Dag, wordt de petitie 'end piracy now!' aangeboden aan de Internationale Maritieme Organisatie (IMO) in London. De petitie is in het leven geroepen om een noodkreet te uiten over deze vorm van geweld. Met een half miljoen handtekeningen worden de zorgen duidelijk gemaakt en worden regeringen gepusht om verder reikende maatregelen te nemen. Het doel is, om echte oplossingen te vinden voor het groeiende piraterij probleem, om zeevarenden veilig terug te laten keren naar hun familieleden en om een stabiel Somalië te creëren. Bovendien probeert men met de campagne een grotere deelname in de anti-piracy maatregelen bij meer landen te krijgen. Er zijn landen die heel veel (of zelfs het meest) verdienen aan de scheepvaart en niets aan de militaire operatie toevoegen. Op dit moment worden 354 zeevarenden en 16 schepen gegijzeld. Sinds 2008 zijn al meer dan 1500 zeevarenden gegijzeld. Zolang Somalië géén regering heeft, zal piraterij in haar huidige vorm blijven bestaan.
Op deze derde dinsdag in september is het als vanouds weer Prinsjesdag in Nederland. Normaal hebben we dan een tocht met de Gouden Koets en een troonrede met een beleidsplan en een miljoenennota namens het Kabinet. Nou ontbreekt die laatste, dus we hebben géén beleidsplan van nieuwe zaken. Aangezien Prinsjesdag doorgaat, zal de Koningin vast wel háár praatje houden. Een aparte Prinsjesdag! Het kabinet schittert in afwezigheid. De richtdatum van 1 juli zijn we al bijna 3 maanden gepasseerd. Je zou bijna gaan denken, dat het een varend beroep is! Van de andere kant: bij ons, bij het varende beroep is het beleidsplan allang af! En de miljoenennota... hmm, laat ik maar zeggen, dat die nota er is, maar dat de miljoenen op zijn.
Bas heeft kans gezien om de Tafelberg te gaan bekijken! Op jacht naar mooie uitzichten. Natuurlijk heeft hij voor ons een paar mooie foto's als jachtbuit gescoord! Het uitzicht lijkt mij helemaal geweldig. Op de laatste foto is de Singapore te zien, maar dan moet je wel héél goed zoeken! Aangezien de maker erg trots is op het bootje, is het ergens in het midden van de foto. Het is zelfs zo, dat als je met je cursor (in dit geval het 'handje') precies in het midden van de laatste foto gaat staan, de Singapore aangewezen wordt!
Volgens de bijbelverhalen ging Mozes de berg op om met de Tien Geboden terug te komen..... Oh jee, dat zal Bas toch niet gedaan hebben? Nou, we merken het wel als hij vrijdag thuis komt.
In Bas zijn jeugd heeft hij hiervan menig litertje achterover geslagen. Daar is hij overheen gegroeid, hoewel de smaak hem nog wel zou kunnen bekoren. Aangezien alcohol aan boord verboden is, kan dit sowieso niet gedronken worden, want het drankje bevat 14,5% alcohol. Hij heeft wel een heel goed alternatief ontdekt: bananen-fanta! Smaakt ook naar Pisang, maar je wordt er niet dol van in je hoofd.
Onze dochter lust ook graag Pisang Ambon, maar dan als mix met.... cola! Ze valt vast niet voor deze variant!
Wat zijn ze toch handig, die mobiele telefoons! De voordelen hoef ik niet meer op te noemen. Het nadeel echter, is het feit, dat je hem ergens neer kunt leggen en hem dan niet meer terug kunt vinden! Dat is me nu voor de tweede keer overkomen! De eerste had ik uit elkaar gehaald, want die had na een regenbui tijdens het vissen in een koffertje vol regenwater gelegen. Zo kon hij mooi drogen. Ik heb hem nooit meer teruggevonden. En dan nu nummer twee. Hartstikke kwijt! Het nadeel is dan gelijk, dat ik alle telefoonnummers ook kwijt ben en voordat die weer verzameld zijn, zijn we een hele tijd verder. Het lijkt me handig om een racon eraan vast te maken. Een racon is een boei die een uniek radarsignaal uitzendt op het moment dat hij een radar signaleert (racon = Radar + Beacon). Een leuke uitvinding voor zeelieden, zodat ze in een boekje (zonder zonnetje te schieten) op kunnen zoeken waar ze zitten, zodra ze het signaal op de radar ontvangen. In mijn geval is een harde 'PIEP' zodra ik het toverwoord zeg, misschien werkbaarder!
Over ongeveer anderhalf uur meldt de Singapore zich bij het Loodsstation van Kaapstad. Oorspronkelijk was deze stad een verversingspost voor Nederlandse schepen (V.O.C.) die op weg waren naar Oost-Afrika, Indië of het Verre Oosten (en v.v.) en een van de eerste permanente Europese nederzettingen. Het is een soort Den Haag van Afrika, want de wetgevende overheid zetelt hier.
Dankzij de natuur en de ligging aan de voet van de beroemde Tafelberg, is Kaapstad een populaire internationale bestemming voor toeristen.
Er is weer weinig nieuws onder de zon: de Nederlandse schepen komen hier nog steeds voor vers eten, drinken, voor brandstof en reparaties. Met de aankomst in Kaapstad is tevens een einde gekomen aan de reis van Bas. Helaas zitten de vliegtuigen vol en daarom duurt het nog een week voordat hij naar huis kan komen. Is geen straf voor een zeeman, want nu heeft hij (misschien ) tijd om van het moois van Kaapstad te genieten. Helaas is het weer niet bijzonder mooi. Het is er natuurlijk nog winter en uit betrouwbare bron (Vielen Dank, Johannes!) weet ik, dat het 's nachts maar 8 *C is. En dan te bedenken, dat de meeste mensen géén verwarming in huis hebben.... brrrr. Dan zit er niets anders op, dan maar lekker dicht tegen elkaar aan te kruipen!
Foto 1: Het uitzicht op de Tafelberg Foto 2: Hier kun je prima iets gaan drinken (Waterfront) Foto 3: Vanaf bovenop de Tafelberg ziet het er zo uit
Gisteren probeerde ik een vergadering van de Vereniging Maritiem Gezinskontakt bij te wonen via de computer. U leest het goed: probeerde, want het is niet gelukt. Een muur van vuur zorgde ervoor, dat er geen verbinding via een chatprogramma tot stand kon komen. Dat klinkt drastischer dan dat het is: deze zogenaamde firewall zorgt namelijk voor het tegenhouden van veel virale besmettingen en inbraak van de computer, maar soms is hij dus niet zo handig. Zat ik daar mooi te wezen bij de webcam. Voor niets.
Nu is het opgeschoven naar de volgende keer. Het zou wel ontzettend handig zijn, want menig bestuurslid woont in Zeeland en dat is toch wel erg ver hiervandaan om te vergaderen. De ontwikkeling van de techniek hebben we in ieder geval mee!
Zo mooi kom je ze niet meer tegen: Dan bedoel ik natuurlijk Bas in de overal. Dit is dus gewoon een foto uit de oude doos! Als hij weer terug is, dan zal ik kijken of hij er nog wel op lijkt. De vluchtgegevens zijn al binnen. Het wordt vrijdag 24 september! Nu kan er weinig meer fout gaan.
Het is al echt herfst in ons kikkerlandje. Regen, wind, kou, maar ook mooie plaatjes van kleurende bladeren en paddenstoelen. Gisteren ging ik onze dochter ophalen bij haar vliegvereniging, net als eergisteren. De weg daarnaartoe voert door een stukje bos. Eergisteren was het beeld tijdens de rit precies hetzelfde als verwacht, maar gisteren had de natuur een verrassing voor ons: Niet zo goed voor de boom, maar heel goed voor het oog! Onze dochter is even uit de auto gestapt om voor mij deze foto te maken met haar telefoon! Bas kan dadelijk ook genieten van al dat moois, want de terugkomst is nu echt al snel.
Zoals de regelmatige lezer inmiddels weet, is de interesse voor de scheepvaart bij ons een uit de hand gelopen hobby. Er gaat geen dag voorbij, of het water komt op één of andere manier naar voren. En dan bedoel ik het zoute water, natuurlijk. Nu zijn er in Nederland nog wel meer en grotere fanatiekelingen: in Giessenburg (Van Delftstraat 26) woont Dhr. Rijkers die zijn huis helemaal als museum voor vuurtorens heeft ingericht! Rijkers beperkt zich wat zijn collectie betreft wel tot de vuurtorens van Nederland, België en Noord-Frankrijk tot Duinkerken, in totaal zijn dat er 66. Maar hij heeft informatie over praktisch alle vuurtorens ter wereld.
Regionale rampenoefening op Waddenzee Den Helder / Regio Komende zaterdag, 11 september, komt er op de Waddenzee een schip in problemen, ter hoogte van de Kop van Noord-Holland. Het schip met meer dan 150 opvarenden zal moeten worden geëvacueerd.
Bovenstaande is geen voorspelling van een waarzegger, maar het scenario van de grootschalige rampoefening Kokkel. Met deze oefening testen de hulpverleners in de regio een nieuw incidentbestrijdingsplan voor de Waddenzee. Aan de oefening doen zon honderd hulpverleners mee, van onder meer de geneeskundige hulpverlening, de KNRM, Kustwacht, de brandweer, Rijkswaterstaat en het KLPD.
Met deze grote praktijktest wordt vooral de samenwerking tussen deze verschillende disciplines getest. Oftewel, in de woorden van algemeen directeur Jos Stierhout van Veiligheidsregio Noord-Holland Noord: We kijken of landrotten en waterratten goed samen kunnen optrekken. Een uitdaging is ook de samenwerking tussen verschillende meldkamers die bij de Waddenzee betrokken zijn.
De hulpverleners komen het rampschip met onder meer snelle boten te hulp. De zogenaamde slachtoffers van dit incident worden op 11 september daadwerkelijk aan de ziekenhuizen overgedragen, iets dat bij dergelijke oefeningen zelden gebeurt. Hiermee test de Geneeskundige Hulpverlening bij Ongevallen en Rampen (GHOR) de gewondenafvoerketen.
Grote incidenten, zoals de Poldercrash bij Schiphol, tonen het belang van een dergelijke test aan. Ondanks de urgentie en chaos bij een incident moeten registratie en vervoer ordelijk verlopen, om geen slachtoffers kwijt te raken. Het Gemini Ziekenhuis, het Westfries Gasthuis en het Medisch Centrum Alkmaar beproeven na aankomst van de gewonden ook hun eigen crisisorganisatie.
Het is vandaag voor veel mensen een bijzondere dag: het Kleine Feest (ook wel het Suikerfeest genoemd) wordt gevierd door de Islamieten. Het einde van de Rammadan is namelijk aangekomen, zodra de nieuwe maan te zien is. De Vastentijd zorgde ervoor, dat het lichaam gereinigd werd, maar na vandaag begint het gewone leven weer. Traditioneel wordt dit einde gevierd met een bezoek aan de moskee, een bijdrage voor de armen (dit jaar voor de mensen die te lijden hebben onder de overstromingen in Pakistan) en veel lekker (zoet) eten. Hier in huis vier ik ook een klein feest: het is namelijk onze trouwdag! Ik ga lekker een taartje eten bij mijn kopje koffie. Bas leest dit blogje ook, dus speciaal voor hem: schat, ik hou van je. Wens je nog heel veel jaren erbij en hoop, dat de kok voor jou ook een lekker taartje maakt! En als je weer thuis bent, dan vieren we het dunnetjes over.
De Dode Zee is het laagst gelegen meer ter wereld, met een waterspiegel van ongeveer 400 meter onder N.A.P. Er stroomt telkens minder water in de Dode Zee, omdat het achterland (Israël, Jordanië, Libanon en Syrië) steeds meer water uit de toevoerrivieren onttrekt. De verdamping van het water zorgt ervoor, dat het zoutgehalte in de zee zo hoog is geworden, dat een mens gemakkelijk in dit water kan blijven drijven. Voor het oog zichtbare organismen leven er vanwege het zoutgehalte niet meer, vandaar de naam Dode Zee. Doordat in Israël, Jordanië, Libanon en Syrië steeds meer water wordt onttrokken aan het Meer van Tiberias, de Jordaan en toevoerende rivieren is het niveau van het meer de laatste decennia snel gedaald. Men is nu van plan om een kernreactor te gaan plaatsen, die zeewater zal gaan ontzilten, zodat het drinkbaar wordt en het zeer zoute water wat overblijft, wil men in de Dode Zee gaan pompen om daar het dalende waterpeil tot staan te brengen. Hoeveel gevolgen dit project op de lange termijn heeft voor de Rode Zee en haar koraalriffen, is niet duidelijk, maar als men niets doet, dan is de Dode Zee dadelijk een opgedroogde zee.
Die mop van die zeeën van tijd die opgedroogd zouden zijn, doordat onze kapitein sneller thuis zou komen dan gepland, gaat weer verder: ze zijn tòch niet opgedroogd. De nieuwe planning voor terugkomst van Bas is 23 september.
