Welkom

Foto
Copyright: wilt u een gedicht overnemen? vraag aub eerst toelating en vermeld mij als schrijver
Categorieën
  • A. in vrije vorm (61)
  • B. sonnetten (27)
  • C. gedichten op rijm (8)
  • D. gorgelrijmen (12)
  • E. stanka's (6)
  • F. anderstalig (3)
  • G. collagebollekes (5)
  • H. mededichters (9)
  • N. nieuws/columns (77)
  • Vera De Brauwer
    GEDICHTEN EN COLUMNS
    18-02-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Oppas
    Ik voorzag nogmaals een humorgedicht van Jan Haak van een melodie. De gezongen versie is - zoals steeds - te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/

    Oppas
     
    Het spijt mij dat U nu zo snel
    de weg naar huis weer vond
    dat de scherven van de voordeur
    hier nog liggen op de grond
    dat de taart die ik wou bakken
    leidde tot wat ongemakken
    die ik nu niet wil bespreken
    want ik lig hier zwaargewond
     
    maar het spijt mij van uw keuken
    en vooral ook van uw hond
     
     
    tekst : Jan Haak (zie ook http://janhaak.web-log.nl/)
    melodie en zang:  Vera De Brauwer

    Categorie:H. mededichters
    16-02-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gorgelrijmen
    Ik weet niet wat er waar te doen is rondom gorgelrijmen, ik stel alleen vast dat  mijn weblog de laatste tijd regelmatig bezoekers over de vloer krijgt die de zoekterm "gorgelrijmen" ingetikt hebben.

    Speciaal voor hen, die dan rechtstreeks in de rubriek "gorgelrijmen" belanden en de homepage niet zien:

    ik heb sedert kort een nieuwe weblog waar al mijn gorgelrijmen terug te vinden zijn: http://gorgelrijmen.punt.nl/. Op bloggen.be staat enkel een selectie.

    Categorie:D. gorgelrijmen
    06-02-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Vallei III
    Er is een nieuw nummer beschikbaar van de periodieke internetpublicatie "De Vallei". Dit is een uitgave van François Vermeulen waarin telkens één schilder centraal staat. Aan vijf dichters wordt gevraagd een gedicht te schrijven bij een schilderij naar keuze. In De Vallei III zijn vijf schilderijen terug te vinden van Fokko Rijkens met bijhorende gedichten van Catharina Boer, Romain John van de Maele, Marleen van der Velden, Gerard Scharn en mezelf.

    Om De Vallei III te bekijken, klik hier.
    U vindt er ook editie I en II. 

    Om in te schrijven op de mailinglijst zodat u verwittigd wordt van elke nieuwe uitgave, gelieve te mailen naar Xfrançois.vermeulen1@Xtelenet.be (de letters X uit dit adres verwijderen).

    Categorie:N. nieuws/columns
    30-01-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Winnaar tweejaarlijkse Georges Leroyprijs
    Op zondag 30 januari mocht ik in Cultureel Centrum De Schakel in Waregem de eerste prijs ontvangen in de 18e Georges Leroy poëziewedstrijd, categorie volwassenen. De prijsuitreiking maakte deel uit van een gevarieerd programma met muziek en dans, gebracht door de Stedelijke Kunstacademie. De tweejaarlijkse poëziewedstrijd wordt georganiseerd door Marnixring Leeuwercke Waregem. 

    Mijn winnend gedicht : 

    Puber

    Wij hebben het boze oog
    in viervoud,
    een mond die zich nooit rondt.
    Wij zijn haar negatief,
    bestaan alleen uit donker neen.
    Ze taxeert ons: antieke stukken 
    onbegrip, onwillige lakeien 
    in haar armoedig paleis, volgestouwd 
    met alles wat ze niet gekregen heeft.

    Geen matras is dik genoeg voor de prinses
    op onze erwt.
    Wij tellen haar spijkers op ons bed
    om evenmin de slaap te vinden.

    Categorie:N. nieuws/columns
    27-01-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Winnaars sonnettettewedstrijd van het Dagblad van het Noorden bekend
    Ik kreeg daarnet volgend aangenaam bericht:

    Met deze mail wil ik bekendmaken dat de jury van de Driek van Wissen Sonnettette Competitie - Jean Pierre Rawie, Jan Boerstoel, Bert Visscher - uw inzending wil belonen met een exemplaar van de bundel De laatste jaren van Driek van Wissen.
    U krijgt het beloofde boek zo spoedig mogelijk thuisbezorgd.


    De sonnettette (of het snelsonnet) is een door Driek van Wissen (voormalig Dichter des Vaderlands van Nederland, die vorig jaar overleden is) uitgedacht genre. Ter gelegenheid van het verschijnen van de bundel De laatste jaren, met de mooiste sonnettettes van Driek van Wissen organiseerde het Dagblad van het Noorden deze competitie. De sonnettette is een gedicht in vaste vorm, een tot zes regels verkort sonnet dat als rijmschema ABBA CC heeft. Het onderwerp moet uit de actualiteit komen. De uiteenzetting vindt plaats in de eerste vier regels en daarna volgt de conclusie, de clou. Het metrum is een vijfvoetige jambe, dus afwisselend onbeklemtoonde en beklemtoonde lettergrepen. 

    Er waren 483 inzendingen en de jury koos er de voor hen beste tien uit, waaronder mijn sonnettette. Deze tien werden gepubliceerd in het dagblad van 27 januari, gedichtendag. Als ik het goed heb, ben ik de enige Belg in het rijtje... én de enige vrouw.


    Miss Belgiës doornenkroontje

    Hoera, er is een nieuwe miss in 't land.
    Het is - alweer - een Vlaamse jongedame.
    Ze is tweetalig, hoeft zich niet te schamen.
    Al vindt men het wat vals langs Waalse kant.

    Ach, hadden zíj op 't Nederlands gezwoegd,
    dan waren zij misschien niet zo missnoegd.


    (Er was enige commotie bij de Waalse kandidaten voor de Miss België-verkiezing die de beoordeling van de jury niet onpartijdig vonden. Volgens de organisatoren van de wedstrijd moet Miss België tweetalig zijn, wat bij de meeste Waalse meisjes niet het geval was.)

    Categorie:N. nieuws/columns
    19-01-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Poespas
    Op verzoek van Jan Haak zette ik twee jaar geleden zijn gedicht "Holle" op muziek. Jan vroeg of ik ervoor voelde nogmaals een melodie te bedenken. Ik koos zijn gedicht "Poespas". Jans gedichten zijn te lezen op zijn weblog http://www.janhaak.web-log.nl/  Daar zijn eveneens de gezongen versies van 'Holle" en "Poespas" te beluisteren, alsook op mijn weblog met gezongen gedichten http://veradebrauwer.punt.nl/

    Poespas

    Met mijn uitpuilende ogen
    die ik graag de kost wou geven
    zag ik prachtig vervolmaakt
    op een bitter andijvieblad 
    gestoofde blokjes pastinaken
    met vier reepjes bloemkoolstelen
    die met - iets nog van een zeebaars
    kiekeboetje wilden spelen
    op dat veel te grote bord
    waar ik een spruitje nog van at
    dat er alleen lag en niet snapte
    dat ik berenhonger had

    Na twee minuten vissengraat
    was al het fraaie weer verdwenen
    doopte ik mijn tien geboden
    in een kommetje met nat
    wat niet zo mooi bleek - achteraf
    toen ik wat beter had gekeken
    want het was de bouillabaisse
    die zo helder had geschenen
    maar het boeide mij niet meer
    ik was die poespas meer dan zat
    en ik bedankte voor de eer
    om plaats te maken voor patat

    Niet van die chique, magnifieke,
    opgestoken frietmalaise
    maar zo'n stadse raspatat
    op een mooi bedje mayonaise

    tekst: Jan Haak
    melodie en zang: Vera De Brauwer


    Categorie:H. mededichters
    07-01-2011
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Benauwend

    benauwend is de bol
    waarin mijn denken hoelahoept
    deze tegendraadse geest
    ijverig een uitgang zoekt

    zich stijfkoppig kubus droomt
    met hoeken om in weg te kruipen
    ofwel balk met lange muren
    ramen met weids zicht op buiten

    soms waant hij zich liever nog
    parallellepipedum
    want op een vloer bestaand uit gram
    voelt het goed zijn gal te spuwen


    (gepubliceerd in de nieuwsbrief van Opspraak - 08/2008)


    Categorie:A. in vrije vorm
    31-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hij gooit de dagen van zich af

    Wie de bekendste scheurkalender van Vlaanderen in huis heeft hangen, leest op de achterkant van het blaadje van 31 december 2010 volgend gedicht van mij :



    Hij gooit de dagen van zich af


    De winter houdt hem warm,

    bepakt hem met een dikke jas,

    die de lente tot haar jolijt

    aan flinterdunne rafels rijt.

    De zomer knipoogt schalks:

    je staat halfnaakt,

    zeg, weet je dat?

    Maar trekt hij in de herfst

    een trui met rolkraag aan?

    Welneen!

    Héél langzaam..., tergend traag

    voor wie verlangt of wie verwacht,

    ontdoet hij zich van wat hij draagt...

    hij stript zowaar!

     

    En in de laatste nacht van 't jaar,

    waarin men zingt en lacht en feest,

    denkt hij: het is genoeg geweest.

    Hij werpt zijn vijgenblad en gaat,

    De Druivelaar.


    Categorie:A. in vrije vorm
    24-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kerst, voor de mensen van goede wil...

    Gisteren maakte ik gebruik van mijn drie kwartier middagpauze om twee boterhammen soldaat te maken (uitzonderlijk bleef de derde gespaard omdat het zo druk was op de dienst dat ik eigenlijk geen honger had) en daarna het centrum in te duiken om een kerstcadeautje te kopen. In het kitscherige juwelenwinkeltje waar ik vaste klant ben, zag ik toevallig de muts met pompon van mijn puberdochter passeren. Om het einde van de examens te vieren maakte ze samen met enkele klasgenootjes een uitstap naar Gent. Correctie: naar de Veldstraat, dé winkelstraat van Gent. Kijk eens wat een mooie ring? Ik denk dat ik hem ga kopen. Ja, doe maar meisje. Zelf kocht ik een paar oorringetjes voor het dochtertje van mijn zus: zilveren strikjes met zirkoontjes. De bijzonder kleurrijke taartjes-met-slagroom of regenboogjes-met-wolkjes zullen haar oorlelletjes niet sieren.

    Nog veertien minuten over. Ik twijfelde of ik nog naar de Lange Munt zou gaan en vertrok dan toch, in looppas. Ik sprong de winkel binnen, liep naar achter, grabbelde in één der manden, haalde er een zwarte legging uit met fronsboord en sierknoopjes onderaan en toog naar de kassa. De lengte van de rij leek mee te vallen. De volgende klant. Een probleempje. Probleempje opgelost. De volgende klant. Een babbeltje. Ik begon het warm te krijgen. De vrouw vóór mij had een mand vol artikelen. Ik waagde de gok: of ik misschien mocht vóórgaan? Ik had maar één artikel, het geld reeds in de hand en ik moest vóór twee uur terug zijn op mijn werk... alstublieft mevrouw? Nee, dat ging niet. Ze had zelf al óveral zólang moeten aanschuiven, zei ze pinnig. Dan zal ik wel heel hard lopen, antwoordde ik. Waar al haar aankopen gebleven waren, was mij een raadsel want ze had slechts één zakje bij en een handtas. Het was haar beurt, alles werd één voor één uit het mandje geladen, ingescand. Een stickertje zat niet goed, moest worden platgedrukt,... Ik begon eraan te denken de legging gewoon aan de kassa te laten liggen. Een zakje?  Alle artikels in de zak... bankkaart uitgehaald... even wachten... code intikken. Toen ze vertrok, kon ik niet nalaten haar te bedanken voor haar vriendelijkheid. Het was heel graag gedaan, zei ze. Ik betaalde supersnel mijn éne artikeltje en spurtte naar het werk waar ik net op tijd maar totaal buiten adem toekwam.

    Ik wens alle mensen van goede wil een mooie kerst!

    En de anderen... Mag ik het even niet zo erg vinden mochten ze vandaag, wanneer ze nog snel naar de winkel willen om dat doosje garnalen te kopen dat ze vergeten waren, in een ellenlange rij moeten aanschuiven aan de kassa, met vóór hen alleen maar mensen met bomvolle karren. En dan graag bovenop die kar telkens één zwarte legging, met sierknoopjes uiteraard.


    Categorie:N. nieuws/columns
    21-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Geen geld terug

    Wie hier af en toe komt lezen weet dat mijn moeder aan borstkanker overleden is. Bij mijn vier jaar jongere zus werd er twee maanden geleden dezelfde ziekte vastgesteld. Er ging een schokgolf door de familie. Na weken van twijfel en ongerustheid is er de zekerheid dat er geen uitzaaiingen zijn, dat er geen chemotherapie moet, wel een reeks van 30 bestralingen, het nemen van medicatie gedurende vijf jaar en het laatste deel van de therapie, dat wij samen volgen: het proberen overwinnen van de knagende angst.

    Plots zijn bepaalde zaken nóg banaler dan ze soms leken. Ach, wat woorden in een vorm gegoten, een paar zich herhalende klanken, wat verzen in groep die zich gedicht noemen; het bejubelen of de grond in boren van dichters in literaire bladen of op internet; de ergernis omwille van het omringen met een aura van Grote Kunst van onbenullig of onbegrijpelijk proza dat in regeltjes gekapt geserveerd wordt als Poëzie; de uitnodiging voor een voordracht of de afwijzing voor een publicatie; het bijhouden van een weblog... Who cares?

    Zeker als je ziet dat het overgrote deel van de verdwaalde voorbijgangers slechts een korte blik in de vitrine werpen omdat ze eigenlijk op zoek zijn naar iets totaal anders. Bijvoorbeeld naar een artikel over een vrouw die zwanger werd door kikkerdril (ik schreef een stanka over kikkerdril), naar het recept van salade folle (die salade werd vernoemd in een column), naar gedichten over Star Wars (ik schreef ooit dat mijn zoon fan is van Star Wars), of waarom niet: naar sexy kerstgedichten, stoute sms-gedichtjes (misschien moet ik een categorie met uitdagende gedichten openen?), grappige snuiten (kijk, ik trek er weer een, gezien?), een pijnlijke nek, de Franse vertaling van oogwallen (des poches sous les yeux, alstublieft, neem ze maar mee), wat je moet doen "tegen" een puber van twaalf jaar (wil die persoon dringend contact opnemen als die het antwoord gevonden heeft?), hoelang je een infrarood lamp moet gebruiken bij pijnlijke spieren (ik raad aan: een kwartiertje), de flaptekst van FC De Kampioenen (du-uh?), tafelkleden van 3 suisses, een groene smiley met oortjes (ik had het in een column over een groene BRIL met oortjes, flapdrol!), pijn in de rechterzij (proberen op de linkerzij te slapen?), Rosco voetbaden (huh?), een trouwboeket om in Ronse aan de wagen te hangen (gefeliciteerd met jullie huwelijk), tot zelfs een verwelkomingswoord op de koffie bij een begrafenis (mijn innige deelneming).

    Dankzij de statistieken van Statcounter kom ik zelf ook dingen te weten, bv. dat de Cour du Nord zijn michelinster kwijt is. Als men nu denkt dat ik mijn sonnet "Verzinnen" (waarin die michelinster ter sprake komt) ga aanpassen, is men goed mis. "Oud Sluis" en "Het hof" (van Cleve) rijmen nog steeds niet op loer of op snoer.  Voor wie mijn bundel kocht: er wordt dus géén geld teruggegeven omdat er vanaf nu in het titelgedicht een onwaarheid staat. Wie een bundel met zulke titel koopt, vraagt om bedrogen te worden.


    Categorie:N. nieuws/columns
    19-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Heb geduld
    men mag gerust beweren
    dat ik in mijn schrijven
    niet kan relativeren

    ik haal mezelf niet door het slijk
    ik maal mijn ganse zelf tot stof
    er hoeft niet eens geveegd
    de tijd verwaait me wel

    veel liever dan het groot gelijk
    haal ik elke dag opnieuw
    de simpele zin tot leven
    in dit hol waar wolvenkreten
    schapenvacht doen beven

    de hemel heb ik al geproefd
    en ook de hel heb ik gezien
    waar men in 't aanschijn van de dood
    zich schommelend troost
    en wiegelieden neuriet
    uit een onbestaande taal

    heb geduld
    eens komt de dag
    waarop ook jij ze kan verstaan


    Categorie:A. in vrije vorm
    08-12-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.(Over)gave
    wat zou het wegen van woorden
    meer waard dan het wegen van meel  
    waarom zouden handen
    beter bebloemd dan perken
    of nagels met randen vinniger
    dan hakken die dansen in de maat
    die niet meer is of minder
    dan die van gitaarspel
    op bed of op straat

    de overgave
    is wat telt
    is de gave

    aan zichzelf



    nominatie Nieuwegeinse literatuurprijs 2009
    nu ook een gezongen versie te beluisteren op mijn weblog met gezongen gedichten: http://veradebrauwer.punt.nl/


    Categorie:A. in vrije vorm
    27-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.onder beschermende atmosfeer

    naïviteit staat op het schap

    onder een stolp die haar beschermt

    tegen ronddwarrelend sarcasme

     

    men bekijkt haar als curiosum

    terwijl ze traag de plooien schikt

    van een vergeelde bruidsjurk

     


    Categorie:A. in vrije vorm
    12-11-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kaars met taartjes
    het aanstrijken van de lucifer
    ontbranden van de kop
    vlam vatten van de wiek
    doorbreken van de almacht
    van draden en stroom

    het eenzame wiegen
    van melancholie
    of de felle flamenco
    op het temperament van wind 
    en plezier

    wat als het er zesenveertig zijn?
    volstrekt onvoldoende 
    om al het zinloze in elk 
    van even zoveel jaren
    uit te klaren

    misschien net genoeg
    om het vergeefse bij te lichten
    van de minuten waarmee ik het gat 
    in déze twaalfde november 
    heb proberen te dichten



    Categorie:A. in vrije vorm
    28-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ha
    de -a is een blije klank
    lacht haar gelaat
    lacht die stem van het hoogste karaat
    haar vingers buitelen
    op zwart en ivoor
    wij luisteren
    mijn oren en ik

    een minzame knik
    het signaal haar te volgen
    ik adem in
    en uit
    en weer in
    waar moet die lucht toch naartoe?

    een moeizame hik
    en een frons als start
    waar is dat blije? het lichte? het hart?
    mijn mondhoeken hoger
    de toon volgt vanzelf
    of net niet

    zij doet voor en ze knikt 
    dan mag ík weer beginnen
    ik lach reeds een beetje
    al is het van binnen
    pianissimo krullen mijn lippen
    en plots
    voert een toon
    mij zo ongewoon hoog
    mijn oren gaan schateren
    van puur ongeloof 

    ha, wat is de -a toch een blije klank!


    opgedragen aan Marielle Creemers
    de gezongen versie is, zoals steeds, te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/

    Categorie:A. in vrije vorm
    25-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Knabbel en Babbel

    Afgelopen zaterdag ben ik nog eens gaan eten met een vriendin. In juli dit jaar schreef ik volgende column.


    Ik ga uit eten met Vriendin. Vroeger zagen we elkaar wekelijks, maar sedert ik in Gent werk, zijn onze etentjes vrijwel de enige momenten waarop we elkaar terugzien. Eigenlijk is dat eten bijzaak. Het moet wel lekker zijn, maar we nemen nooit een uitgebreid menu, anders blijft er tussen het knabbelen geen tijd over om te babbelen.

    We ontmoeten elkaar ergens halverwege, want we wonen een heel eind vaneen. Vroeger gingen we naar de Soup- and Saladbar, tot die op zekere dag zijn soepterrines met bloemetjes vulde. Hopelijk niet omdat veel klanten net als wij na het eten profijtig met een paar drankjes bleven kwebbelen tot sluitingstijd. We vonden een nieuwe tettertent in De oase. De eerste keer dat we daar toekwamen, stond er een batterij motoren geparkeerd aan de ingang. Het eet- en praatcafé  was blijkbaar het trefpunt van een motorclub. Een beetje onwennig beenden we tussen de motoren door en passeerden langs de bar. Na het ruilen van piercingringetjes en het bewonderen van elkaars tatoeages, lieten Vriendin en ik de motards achter. In het aanpalende restaurantgedeelte lieten we ons de maaltijd smaken en De oase werd ons vast adres. Enkele maanden geleden stonden we echter voor een gesloten deur. Dan maar weer een andere babbelstek gezocht. Zo één waar de witte gesteven tafelkleden tot op de grond hangen. Waar naast het bord een heel arsenaal aan wapens wacht, waar voldoende glazen van verschillende grootte op tafel staan om een glazenconcert te geven. Iep iep iep, met onze wijsvinger rondjes draaiend op de randen van de glazen bekeken we de menukaart. Een salade dan maar?  Een karafje witte wijn voor mij en naar gewoonte het horizontaalste water voor Vriendin. Terwijl langs ons de meest succulente schotels passeerden, prikten wij sobertjes in onze brokjes rauwkost. En hoe gaat het nu met...? Weet je al iets van...? Herinner je je nog dat...?  waren de verschillende gangen van ons menu. Na afloop elk een Koffie met hoofdletter-van-vier-euro-het-stuk en een met zoenen beklonken Tot weerziens, niet gericht aan de kelner.

    En nu hebben we weer eens afgesproken. Een telefoontje naar ons motorcafé leert mij dat het uitzonderlijk gesloten is vanavond. Vriendin en ik laten dus ons leren pakje in de kast hangen en kiezen voor een "loungy" restaurant. Buiten of binnen? Vriendin wil graag binnen, omwille van het vele lawaai buiten. Ik bestel de "salade folle". De verkiezingsuitslag ten spijt zet de fiere Vlaming toch graag op zijn minst één gerecht in het Frans op zijn menukaart. Vriendin kiest de linguine met scampi's.  Nog maar net is de traditionele witte wijn en het water gebracht of Vriendin krijgt het te warm. Toch maar buiten? Snel, er is nog één tafeltje vrij. We kapen het weg voor een koppel dat komt aangeslenterd en we verhuizen glazen en bestek. Nu zitten we op een groot rond punt. Letterlijk. Gelukkig zit er nog een trottoir tussen of de chauffeurs konden de scampi's uit Vriendins bord vissen. Na het eten blijven we een hele tijd plakken, aan de kunstlederen stoelen. Wanneer de vriendelijke kelner een grote grijze plastic zak komt buitenzetten, "met de was, want die moet ook gedaan worden", besluiten we op te stappen, vóór we een doos Dash in onze handen gestopt krijgen.


    Categorie:N. nieuws/columns
    23-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jipsel
    Dit gedicht schreef ik toen Silke de overstap maakte van het lager naar het middelbaar onderwijs. Ondertussen zit ze reeds in het vierde jaar. 


    Jipsel

    een boekentas en een rok
    zijn daar even zeldzaam
    als een nijlpaard met een slurf !
    ze haalt de boekentas van haar schouders
    en buigt door blote knieën

    zo ? vraagt de slechte moeder
    die haar voor de start op de middelbare school
    met twee beslurfde nijlpaarden heeft opgezadeld
    wat nu ?

    ha ! ik ga ze drágen, mamsel !
    maar ik ben niet de enige
    er is ook nog een jongen

    met een rokje ? knipoog ik
    ja natuurlijk, toch niet met een boe-ken-ta-as !?
    ik kijk haar in mijn ogen en antwoord
    ondanks mijn hekel aan Engelstalige uitdrukkingen
    that's the spirit, girl !

    jipsel ! lacht ze
    en gooit haar sproetjes in de lucht


    Categorie:A. in vrije vorm
    15-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Werelddag van verzet tegen armoede en sociale uitsluiting
    Aan de vooravond van de werelddag van verzet tegen armoede en sociale uitsluiting organiseert VZW De Vrolijke Kring een samenkomst met toespraken, animatie, een hapje en een drankje. 

    Geïnteresseerden worden morgen verwacht in Ronse. Een gedetailleerd programma vindt u op hun website: http://www.devrolijkekring.be/

    Er is twee maal een blok animatie voorzien: van 14u tot 15u en van 15u30 tot 16u30 (daartussen is er gelegenheid om bv. een koffie te gaan drinken). Zelf zal ik tijdens het tweede blok animatie mijn gedicht "Samen-slaan" voordragen en de gedichten "Hé" en "De Koeliebrom" zingen. De gedichten werden speciaal voor De Vrolijke Kring geschreven. De gezongen versies zijn te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/

    Het gedicht "Samen-slaan" werd geïnspireerd door het project "Armoede, een blok aan ons been", waarbij iedereen in Ronse een stukje kon gaan afkappen van een groot betonblok om zo zijn solidariteit te betonen met mensen die in armoede leven.


    Samen-slaan

    Het is toch niet
    omdat hij nog geen tiende bezit
    van wat jij bezit
    dat hij geen tiende waard is
    van wat jij waard bent?

    Het is toch niet 
    omdat ik nog voor geen tiende weet
    hoe het is om arm te zijn
    dat ik onverschillig tot de tiende ben?

    Laten we onze handen
    samen-slaan,
    dan voelen wij diezelfde pijn.
    Pas wanneer armoede kapot geslagen,
    ieders brokstuk weggedragen,
    zullen wij gelijken zijn.



    Categorie:N. nieuws/columns
    11-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Winnend gedicht Julia Tulkens poëziewedstrijd 2010
    Ik kreeg daarnet te horen dat mijn gedicht "Voyeur" de hoofdprijs heeft gewonnen in categorie C (zonder leeftijdsbeperking) van de Julia Tulkens poëziewedstrijd 2010. Jammer genoeg werd het door de organisatoren ingesproken bericht in de spelonken van de gsm-telefonie achtergehouden, zodat ik hier niet tijdig van op de hoogte was om bij de prijsuitreiking aanwezig te zijn. Magere troost: ik lag zaterdag de hele namiddag en avond met migraine te bed, zodat ik hoe dan ook afwezig had moeten blijven. 

    Het toeval wil dat ik voor dit gedicht nog maar net een melodie bedacht heb, die te beluisteren is op http://veradebrauwer.punt.nl/


    VOYEUR

    tijdens een zonbestoven middagpauze
    winkelwandel ik naar het tweedehands literair salon
    waar ik nooit zonder gezelschap buiten kom
    mijn flemende vinger streelt de namen van dichters
    wiens bravoure verstilde
    wiens bundel men kwijt wilde
    wegens
    te vernieuwend, te oud
    te braaf, te stout
    te hermetisch, te open
    of gekregen wat men nooit zelf zou kopen

    wie zal ik behoeden voor het onverschillige stof
    dat noch de verwaande, noch de bescheiden dichter ontziet?
    daar prijkt onverwacht de begeerde bundel
    warmbloedige verzen, met kunde vertaald
    ongeschonden, hij lijkt haast niet aangeraakt
    gulzig sla ik het eerste blad om
    struikel languit
    over de opdracht

    hoe zij met Valentijn 2007 wou verdrinken
    in zijn blauwe ogen
    ik voel me een indringer in hun verhaal
    een dief, een voyeur, ik zou dit niet mogen...
    en dan het besef dat dit boek werd verkocht
    dat het lezen, bespotten en zelfs het verscheuren 
    van dit tweede blad mocht


    geschreven na het kopen van de door August Willemsen vertaalde bundel "O amor natural" van Carlos Drummond de Andrade, in boekhandel De Slegte in Gent


    Categorie:A. in vrije vorm
    05-10-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dag boeken
    Ik open willekeurig één der boeken.
    De inkt die blad na blad beweende, verft
    mijn vingertoppen giftig groen en kerft
    in broze huid het teken van mijn zoeken.

    Ik lees de vraag die als een schooier zwerft
    op ieder blad, tot in de dode hoeken,
    gehuld in met paniek bevlekte doeken,
    de lompen van het inzicht dat versterft.

    Hoe gretig grijpt de onrust om zich heen.
    Verzwegen wensen schreeuwen weer hun namen
    als woorden uit een taal die ik ooit sprak.

    Genoeg! Ik scheur de boeken één na één
    en bind de stroken groene chaos samen.
    De zwerver erft een volle bedelzak.



    De gezongen versie is, zoals steeds, te beluisteren op http://veradebrauwer.punt.nl/

    Categorie:B. sonnetten

    Foto

    Ik ben geboren in 1964 en studeerde af als licentiate Romaanse Filologie aan de Universiteit Gent.
    Mijn hobby's zijn vooral lezen, wandelen en het schrijven van gedichten. Omdat ik zelf liefst toegankelijke gedichten lees waarin ik de gedachten of gevoelens kan herkennen, probeer ik ook in die trant te schrijven. Soms schrijf ik in vaste vorm (vooral sonnetten), soms in vrije vorm. Liefst van al laat een gedicht mij achter in de overtuiging dat het op geen enkele andere manier kon geschreven worden.
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.



    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs