Onze spierkes hebben hun werk gedaan tijdens onze 6-daagse trektocht in de bergen. Roraima, prachtig, maar heel lastig om bovenop de top te geraken. But we made it!
Was beetje kamperen in de bergen, met basic spulletjes en een keihard matje om op te slapen, maar dit alles hebben we doorstaan. En er nog deftig voor betaald ook haha. Zot zijn doet geen zeer.
Wat normaal een eerste rustige dag ging worden, bleek anders uit te draaien, want enkele stevige eerste beklimmingen lachten ons toe. Jawel, we kregen al een voorproefje van wat nog ging komen... En met een 10-tal kilootjes bagage op de rug was dit een echte beproeving.
De tweede dag was de zwaarste: we hadden wel heel wat geluk met het weer, overtrokken maar geen regen. In de bergen was het echt heel koud, wat in fel contrast was met de rest van het land.
Dag 3 ging richting top. Er zaten echt wel gevaarlijke stukken bij, maar onze gids en onze dragers stonden ons bij om bovenaan Roraima te geraken.
Dag 4: rustig genieten van de LOST WORLD op Roraima top. Je waande je op een andere planeet, weinig toeristen (want wie is er nu zo gekjes om zich zo uit te sloven); Onbeschrijfelijk; Op facebook werden een paar foto's toegevoegd.
Dag 5 was terug richting begane grond en onze knietjes voelden de afdaling, rots per rots, traagjes naar beneden, een hele dag lang. Niet te onderschatten, maar zo tevreden dat we boven geraakt waren.
Dag 6 de laatste afdaling en in de bewoonde wereld lachte ons een biertje en een stevige maaltijd toe. njamie, vooral dat biertje smaakte ons.
We hebben het gehaald gracias a Dios.
Fantastische ervaring waar je jezelf leert kennen en de mogelijkheden die je lichaam je kan bieden. Puur op karakter, doorzettingsvermogen en conditie gebaseerd was de stijging, het dalen op voorzichtigheid en durf.
Een lange nachtbus later, stonden onze vrienden in Caracas ons op te wachten. We blijven hier nog tot morgen, en zodadelijk boeken we een binnenlandse vlucht naar Los Roques, terug een aangename afwisseling van strand en zon.
De laatste dagen terug bij onze "tweede familie" want ze hebben nog plannen met ons in Caracas, om afscheid te nemen. Feestje bouwen en klinken op hun huwelijk. De tijd vliegt voorbij, het is al onze laatste week. Nu we nog kunnen, genieten we van de zon, aangename temperatuur, het relaxen, kortom, onze langverwachte vakantie! Het paradijs begint alweer morgen..
Vandaag hebben we er een lange busrit op zitten, maar vanavond opnieuw een nachtbus. Gelukkig kunnen we dan wat slapen;
Morgen komen we dan aan in het stadje Santa Elena, tegen de grens van Brazilië. Daar zullen we de Roraima beklimmen. Het wordt een trekkingtocht van 6 dagen in de bergen dus.
Na enkele dagjes playa eens een aangename afwisseling dus.
We zitten nu in Ciudad Bolivar en moeten een 5-tal uur wachten op onze nachtbus naar Santa Elena. Tijd dus om jullie te schrijven, iets te eten, wat te lezen,...
Gisteren hebben we ons verblijf in Santa Fe afgesloten met een feestje. Normaal gingen we al gisteren vertrekken naar Santa Elena, maar Joeri en ik en nog twee Duitsers waren uitgenodigd op een familiefeestje en de cocktails vloeiden er rijkelijk. Salsa gedanst terwijl de golven achter ons kletsen tegen de rotsen. Zalig genieten...
Vanaf nu zijn we een weekje van de buitenwereld afgesloten want voorlopig hebben hebben ze in de bergen nog geen connectie
Voor de jarigen onder jullie: happy birthday !!!!! Tante Chris: 25 november Anja: 29 november Alex: 5 december Liliaene en Katrien Lemeire: 7 december Steve: 9 december
Nu al proficiat voor het geval we jullie niet kunnen bereiken die dag x x x
Hoi hoi We zijn intussen aangestrand in Santa Fe m.a.w. strand, snorkelen, restaurantjes op 3 meter van het water, vissers langs het strand,...
Vandaag gaan snorkelen met Simon, de man die ons ook vorig jaar begeleidde. Gelukkig kochten we zelf ons snorkelmateriaal, vorig jaar. Vandaag begon het jammer genoeg weer te regenen - jawel, niet alleen in ons Belgenlandje, ook in Zuid-Amerika. We zagen vandaag enorm veel dolfijnen, dus dit maakte alles goed.
Morgen verkennen we opnieuw de onderwaterwereld, nu een stukje verder.
Zaterdag gaan we door naar Santa Elena, waar we een 6-daagse trekking naar Roraima gaan boeken: bergen, wandelen,... We zijn dus eventjes niet bereikbaar vanaf dan.
Als we terugkomen van deze tocht, mogen we terug bellen naar onze vrienden in Caracas, die ons dan komen oppikken aan het busstation. We hebben zelfs hun gsm meegekregen, om hen steeds te kunnen bereiken. ------------ Het is een reis vol afwisseling en avontuur. We amuseren ons enorm, relaxen, hier kent men géén stress (is beetje extreem hier, want de "mañana"-manier van denken komt iedere dag aan bod). We namen bijvoorbeeld de bus vanuit Caracas, die om 6.30 ging vertrekken, en uiteindelijk konden we om 8uur richting Santa Fe. Maar wij hebben tijd, dus... ok
Jawel, na een lange vlucht met overstap in Lissabon èn tussenlanding in Madeira zijn we FINALMENTE in Venezuela; Na de douane wachten we vol ongeduld op de bagage (en geduld moet je hier echt wel hebben) en daarna vliegen we in de armen van Jacqueline en Àngel (vertaling = engel) haar vriend.
We stouwen het kleine autootje vol met onze trekrugzakken en rijden een eindje tot we aan een restaurant aankomen. Eigenlijk hebben we weinig honger, want wat doet een mens op het vliegtuig ? Eten eten eten. Maar uit beleefdheid bestellen we mee en het smaakt overheerlijk; we eten buiten en het terras is uiterst gezellig, achter ons kletsen de golven tegen de rotsen. Met een biertje erbij smaakt dit heerlijk.
Daarna naar het appartementje van Gregorio en Juan, waar we mogen overnachten. We kletsen er op los tot we zo moe zijn dat zelfs het Nederlands niet zo vlotjes meer verloopt.
Buenas noches en we komen de dag erna wakker van de warmte. Heeeerrrrrlllllijk ! Een verfrissende douche later, en we gaan de woonkamer in waar de vriendin van Juan, Bianca, voor ons arrepa`s aan het maken is met een gebakken eitje en kaas; jaja, de vakantie is begonnen..
we mogen gebruik maken van internet - Jurgen hier kennen ze echt geen Linux - en de verbinding werkt nogal traag, maar who cares, we zitten in Venezuela en hebben tijd.
We reserveerden intussen al onze volgende bestemming namelijk Santa Fe, waar we een posada huren, op 50 meter van het strand. We leggen direct drie nachten vast voor een kamer met airco in een posada met zwembadje en grote tuin.
Straks brengt Jacqueline ons naar het centrum en vanavond spreken we terug met de rest af.
We krijgen te horen dat het morgen de verjaardag is van de papa van Johana en Jacqueline en vorig jaar was dit een uit de hand gelopen salsa - cocktail feestje dus: fiesta fiesta fiesta
We kregen er maar niet genoeg van. Dus werd het opnieuw Venezuela. Het traject dit jaar gaat richting Brazilië. Daar zullen we The Lost World van Roraima bezoeken. Dat zal een 6 daagse trekking worden. Daarna is het tijd om te ontspannen. Daarvoor kiezen we de paradijselijke stranden van Los Roques en Santa Fé. De onderwater wereld zal geen geheimen meer kennen voor ons. Je zal onze verhalen weer kunnen volgen op deze blog. De foto's zullen we op onze facebook plaatsen. Als je nog geen lid bent, zou ik dat maar snel doen.
We kregen er maar niet genoeg van. Dus werd het opnieuw Venezuela. 
