Vorige week stond de duathlon in Oteppe (6km lopen - 26km lopen - 3 km lopen) op het programma. Het werd hard zwoegen in de streek rond Burdinne want de Condroz was omgetoverd tot een redelijke modderpoel. Maar deze eersteling verliep op een klein technisch probleemje en een lichte val goed mee.
Na 2h15'52" - of zo'n kleine 5' na de zoon - was de klus afgehaspeld.
En deze morgen ging het met een deel van Roparun Team 211 (met Jan en Peter) richting Scherpenheuvel voor zowat 28 km. Het parcours bood redelijk wat variatie, en was behoorlijk berijdbaar. Bewegwijzering en bevoorrading was prima, dus een pluim voor de organisatie.
Gisteren (zat 18/10/08) stond de afsluiter van het jaar op het programma, of de tweede editie van "hoe rij ik fout" van Leuven naar Brugge. En de bilan is dat de teller op dit ogenblik welgeteld één kilometer minder heeft dan vorig jaar. Een losfietsritje komt er dus nog sowieso. Tot aan de Rupel ging alles vlot, maar het eerste veer deed geen dienst over de middag, dus reden we maar wat verder....ja tot in Hemiksem, of niet onmiddellijk de richting Brugge. Nadien ging het terug zo goed als foutloos tot in Waasmunster voor een kort hapje. Zonder veel probleemen bereikten we in de namiddag het kanaal Gent-Brugge. "Gedaan met knooppunten", dachten we foutief. Want dat waterding heeft een aftakking. Plots stonden we in het centrum van Deinze, met bordjes naar Wortegem, Oudenaarde, Waregem,...Compleet verkeerd na 144km. Maar vanaf daar ging het in vliegende vaart naar Aalter, terug naar de juiste beek, Beernem, Moerbrugge en ja...de aankomst in Assebroek na "amper" 182km @ 25.6km/h.
Tot eergisteren was de verhouding tussen mijn vrouw en haar fiets er één van veel wantrouwen. Verder dan 75km was ze nooit geraakt. Maar voor de Gordel had ze haar tacktiek uitgestippeld: "laat me één uur vroeger vertrekken en op mijn eigen ritme rijden". En ja, zonder enig probleem werd de 100km (k)lus rond Brussel geklaard (eigenlijk 105km). Peter en mezelf startten idd wat later en teerden nog op onze Vercors conditie om dit quasi met de vingers in de neus (en de spijkers in andermans banden) uit te rijden. De tocht kent heelwat leuke plaatsjes. Op zo'n 10km van Brussel waan je je bij momenten zelfs in de Westhoek, zeker met die wind die afgelopen zondag van de partij was. Enig minpunt is dat er nog spijkerhoofden zijn die denken dat ze op die onsportieve manier het land - of hun Franse stek - gaan redden. Behalve de fabrikanten van binnenbanden bewijzen ze niemand een dienst. Nog een tweetal ritjes en het kilometer-aantal van 2007 wordt overschreden.
Precies 2 jaar na Lies, Peter, Steven en mezelf startte de zoon op 14 Augustus in Bédoin voor zijn tochtje naar boven. De temperatuur was draaglijk en de wind was ook niet te hard van de partij, m.a.w. goeie omstandighedne voor een 2h durend zwoegtochtje. Na 2h0516" zat zijn Ventoux erop. Vanaf Chalet Renard trok ik lopend (noem het zwoegend) naar de top, ook goed voor zo'n 43' geploeter.
Soms was het doortrappen, soms was het een gezellige familie- of vriendentocht. Maar de natuur en de vergezichten waren steeds van de partij en zorgden meer dan eens voor een prachtig decor langs de Drome of in de Vercors.
Het begon 14 dagen geleden met de beklimming van de Grand Ballon. Na 1h40 stond ik boven in de mist na een tripje van iets meer dan 21km vanuit Cernay (en via de Col Amic). Nadien stond vooral de Vercors centraal met ritjes over de Col de la Croix, Col des Pennes, Col de Rousset, Col de la Chau, Col de la Bataille,Le Pas de Lauzun etc...Maar de moeilijkste was toch wel de Col des Pennes. Het was warm en de eerste paar kilometers zijn toch wel zeer pittig met respectievelijk 8, 10, 8.5 en 9 percent. Maar nadien wachtte een snelle afdaling richting Die.
Met net iets meer dan 1500km op den teller, staat morgen de Gran Ballon op de menu. Verleden weekend stond alles in het teken van de Moesel en het Portotrapppers-weekend, met als belangrijste uitstapje Bernkastel-Daun en terug (127km). Gisteren waren het net iets meer op de Cyclo in Vielsalm (www.seankelly.be). Na 5h25' fietstijd zat het erop. La Redoute is behoorlijk meegevallen. Andere nieuwe kuitenbijters zorgden wel voor stukjes serieus afzien. Benieuwd wat het morgen wordt....
Net zoals de voorbije weken was het geen denderend weer, maar gelukkig bleven we droog. De wind was een ambetante spelbreker in het eerste gedeelte, maar liet tegelijkertijd toe om de laatste 30km richting Tienen te vliegen (31km/h tijdens laatste uur). En al zijn de wegen in de Condroz niet altijd ideaal, de organisatie is vlekkeloos: zeer goede aanduidingen, prima bevoorradingen, en gezellig veel plaats en democratische prijzen achteraf in de sporthal. Samen met Steven deek ik de 93, die iets korter bleek te zijn. Ronny² kwam een eerste keer zijn conditie testen met het oog op Frankrijk en hield het wijselijk bij 65km.
Met de "Westhoek-familie" stonden er een hoop nummerkes vooraan op de fietsen. "Knooppunten" noemt dit. Vorig jaar was ik zelf een paar keer grondig fout gereden, voldoende om de LF route te verfoeien. Vandaag ging het beter maar niet foutloos. Missen is inherent aan die knooppunten-toestand. Maar het was mooi, rustig, rustiek, landelijk,...en noem maar op...Langs de vaart naar Aalter, dan door wat boeredorpen, dan de mini-heuvels rond Maldegem, en dan naar de "Linker" ...of is het de "Stinker"? En aan de Sifon nog een rap een Leffe voor het laatste stukje trappen van het familietochtje van 84km.
Vandaag heb ik gedurende 110km terug een stukje België ontdekt. Vanuit St Vith ging het eerst richting Malmedy en dan naar de Hoge Venen voor de eerste bevoorrading. Nadien ging het in volle vaart naar Luxembourg met dorpen met onuitspreekbare namen. De tweede en derde bevoorrading lagen op de top van nijdige klimmekes. Bij de derde stond jenever zelfs tussen de sportdranken.
Heel veel deelneemers zijn er niet, maar het is een prachtig uitgestippelde ronde doorheen heel veel natuur. En ongelooflijk hoe rustig het daar nu is voor wandelaars, lopers, MTB'ers, fietsers terwijl elkeen aan de kust waarschijnlijk voor zijn stekje vecht, en straks in de vele files aanschuift.. En nog een vermelding waard: alle consumpties @ 1.2 nadien: waar vind je dit nog vandaag. Na een weekje Finland is dit zo goed als gratis.
De volgende 8 weken zijn mijn hoogseizoen voor de fiets, ook al blijft het aantal kilometsr relatief beperkt t.o.v. vele freaks. Maar het blijft de bedoeling om minstens terug de kaap van de 2000km te halen. Morgen begint het St Vith met een ritje van 110km (http://www.rsv.be/), de week nadien wordt het vlak familietochtje van 75 km rondom Brugge. Nadien volgt de cyclo te Tienen, het fietsweekend aan de Moezel en op 3 Augustus gaat het richting Grand Ballon in de Vogezen. Dat wordt de eerste stevige opwarmer. De week nadien wordt de Vercors het uitgangspunt. En "La Petite Crique" staat ook reeds op de menu.
Gezien het KMI geen denderend weer voorspelde - en het achteraf bezien wel (weer) bij het verkeerde eind had voor Wallonie - koos ik met berggeit Steven voor de 75km te Hamoir. We vertrokken in de rug van de groep Merckx en het duurde nauwelijks een kilometer of 5 om tot het besef te komen dat die net iets te snel gingen. En dat we toch maar verder in de categorie van "prutzkoereurs" blijven. Het was het eerste tochtje met heuvelkes dit jaar en dit liet zich toch voelen; eigenlijk vooral in het begin. Het tweede gedeelte ging vlotter, ook al leent het parcours zich daar ook toe. De zwaardere brokken zitten immers in het begin. Maar het zal nodig zijn om nog af en toe naar Dardennen te trekken alvorens Iseran of andere op de zomermenu te plaatsen.
Statistics of the day: 78.2 km - 3h12' - 24,440km/h gemiddeld - max snelh 61.5 km/h (noot: Steven 3h02')
Na een druk voorseizoen met de 56km loop (Two Oceans) in Kaapstad en de Roparun, is het tijd om de fiets terug van stal te halen. Vorige week is er rustig herbegonnen. Samen met de "wuuve" een tochtje van ca. 74km gedaan in de Hoge Venen. Vanuit Nidrum ging het richting Duitse grens en dan richting het meer van Butgenbach. Een knappe en rustige streek, een aanrader voor fietsers (en joggers, wandelaars). En in hotel http://www.hotel4jahreszeiten.com/home.aspx?Language=nl word je echt verwend. De familie beschikt er over een ongelooflijke wijnkaart, massa's whisky's en heel veel grappa's.
Vandaag bleef het bij een tochtje van ca. 46km bij half winterweer. Maar na de afsluitende clubreceptie n.a.v. de Roparun was dat voldoende. Volgende week staat er reeds ietwat serieusere kost op de menu, nl. de Gran Fondo Eddy Merckx te Hamoir.
Het is geen 9 maand meer, dus tijd om de climax voor deze zomer vast te leggen. En het wordt een lang heuvelke....Den Iseran.
Met de Portotrappers - De prutzkoereurs van het Hageland die al 10 jaar Dardennen en het Zeetje onveilig maken eind Juli - gaan we voor het hoger doel. Eigenlijk is het een colleke in twee stukken: wa vals plat en klimmen,...en ja..dan nog es van hetzelfde...het duurt wa lang....maar zo krijg je waar voor je centen...
Een stomme val woensdag ll. gooide de planning voor de volgende weken compleet dooreen. Een putteke is de oorzaak van een serieuze verstuiking en een doktoor die zegt " 2 weken rust manneke". Maar niet getreurd, de man heeft me "getape-ed" als een halve mummie en dus was ik vanmorgen al bezig om stalen ros ("Trek" genaamd) in orde te zetten. Tot halverwege ging het prima, maar vanaf Zichem had ik door dat het "plots" tegen wind ging zijn. Een kleine 3h en 75,740 km later zat het eerste streektochtje - ter revalidatie, en reeds met de Chartreuse als toetje - erop. Morgen komt ter afwisseling de MTB van stal.
Statistics of the day: 75,740km @ 25.1km/h met 676m hoogteverschil; max. snelheid was 46.4km/h
Al klopt het niet helemaal, de tellers van 2007 zijn gearchiveerd, en de nieuwe zijn met het ritje van 28/12 in leven geroepen. En waarom gaat een mens in godsnaam nu al terug de fiets op? Zeker niet om een beeld te hebben van de conditie want die is nihil (en bevestigd) . Nieuwjaarsmasochisme? Of het gevoel nu al tussen de bergen op de fiets te zitten?? Nee, want leuk is het echt niet wanneer het echt klimt.....
De Drôme was het decor van deze vervroegde opener want vanuit Piégros La Clastre (waar onze Kerst- en Nieuwjaarsstal staat), ging het richting Loriol,Livron, Crest en dan terug met als toetje de klim. Het toetje werd een harde dobber, want na 50km was het fietslicht al helemaal uit. Het werd dus zwoegen, zweten, puffen...Wat is sport leuk!
Statistics: 57km @ 23.1 km/h met 902m hoogteverschil.
Knooppunten en LF's: Vlaanderen's uitgebreid fietsnet zou me foutloos van Leuven naar Brugge brengen. "Allez, da peinsdenik vodien" "93-59-53-62". Dit zijn geen lotto-getallekes, maar zo wilde ik in Buggenhout raken. Maar aan de "53" stond alles behalve wat ik zocht. Ik stond dus plots voor de brug in Willebroek. Vandaar heb ik de steenweg naar Dendermonde genomen. Daar dacht ik gemakkelijk de bordjes LF5 te vinden..."vergit he, noegabollen stond der agenduid". Na wat zoeken en tasten zat ik op de LF5b ( wat is "a"??) en vond ik warempel de wuuve in Wetteren. maar resto "Au bord de l'eau" was toe. "Dedjeu, me zien dus moa toet in Melle gereëen, zjuuste neffens de Koekenstroate voe ne Cola en ne Lasagne acher hoenderdenzeven kilometers."
En Gent? Geen bordjes. Gelukkig kende ik het parcours grosso modo maar in Nevele ging het compleet fout. Geen bordjes en een slepend achterwiel. Dus efkens gevloekt, mijn "mecanien cursus" bovengehaald en de achterrem opengezet. En Brugge heb ik toch gevonden, ook al was het in Aalter terug speuren. Omleiding aan de vaart ..."En wa peis je? zjuust..riek het moa oe daj de voart moe weere vinden".
Na 171.1 km ( @26km/h) lag het Brugs kerkhof aan mijn voeten; of was het omgekeerd? De laatste 10k deden pijn. Maar her ritteke zal niet onmiddellijk vergeten worden. Geef mij maar de fietsbordjes in de Gironde. Misschien is Frans toch simpelder dan "Vloamsch"...en moet er nog niet onmiddellijk gesplitst worden..."Ge vindt trouwens toch uwe weg nie, dus hoe kunt ge dan splitsen, laat staan bordjes zetten voor de veeloo's".
De Spaanse Ronde geniet van verre niet de belangstelling van de Tour. Zelf had ik tot vandaag ook nog geen enkele rit gezien. Maar Devolder in het "geel" en een ritje naar Benasque en het ski-oord erboven waren voldoende om aandachtig deze bergetappe te volgen. . Eigenlijk kon ik mijn eigen ritje van zo'n 4 weken terug herbeleven met prachtige beelden vanuit de helikopter. En het is jammer voor onze Belg maar de laatste klim - die de eerste kilometers voorbij Benasque erg steil is - hebben "Volderke" de das omgedaan. Maar het weer en de beelden van de bergtoppen waren schitterend ( ondertussen was het 17°C en regenachtig in W-Vl) . Het leek net op een vakantiefilmke. Maar voor de velo-isten, wees gewaarschuwd: De klimmekes in de Spaanse Pyreneeën kunnen best pittig zijn. En voor de "bon-vivants": in Benasque kan je voor ca. 10 een menu krijgen bestaande uit voor-, hoodgerecht en dessert, en een 1/2 liter wijn per persoon.... Doen!!!