Vandaag het bed verplaatst, en een vaste plaats gezocht voor alle dagelijkse benodigheden. Het lijkt hier op een apotheek ... hi ... Uitstappen uit bed moet met het "goede" been aan de goede kant, en de verpleegster en therapeut moeten aan de "slechte" kant kunnen staan, dus nu hebben we het bed zó geplaatst dat je er rond kunt wandelen...hi... De eerste 2 nachten zijn goed verlopen en thuis beginnen we in het "dagelijkse schema" te vallen. (Ik hoef geen was meer te vouwen ...poeaaa.... dat kan Veerle al doen....). De routine gaat beginnen, 'smorgens en 's avonds de thuisverpleging, tussendoor telkens de therapeut. Alles loopt goed. Dit weekend gaan we misschien eens een eerste wandeltochtje doen met de rolstoel, het weer ziet er alleszins goed uit.
Dinsdagavond naar huis gekomen ! JES! De terugreis was niet zo heel gemakkelijk. Verkeersdrempels zijn niet zo fijn, .... Maar ja... Ook dat hoort erbij. Nu eerst een paar dagen wennen aan het nieuwe bed, en het nieuwe slapen.
Veerle heeft vandaag geleerd om trappen te lopen en in en uit een auto te stappen. Was goed verlopen allemaal. De doktor was er pas heel laat, dus naar huis komen zat er vandaag niet in. Ze heeft een rood vlekje langs één van de pinnetjes, kan op een beginnende ontsteking wijzen, maar dat is zeker niet abnormaal. Je krijgt er medicatie voor en je kunt weer verder. Zoals het nu uitziet trekken we morgen, dinsdag dus, voor de laatste keer (voorlopig) even naar Pellenberg. We wachten even af.
Deze middag werden we verrast bij aankomst in Pellenberg. Veerle stond met haar rolstoel in de inkomhal. Zelfstandig! Het ging best goed, helemaal alleen erin en eruit, en terug in bed. Met de krukken naar het toilet, ging goed! We zijn een wandelingetje gaan doen in de tuin van Pellenberg. Aangenaam zonnetje. Minder leuk is dat de afdeling waar ze behandelt wordt in het weekend gesloten is, waardoor je in een andere afdeling, in een andere kamer geplaatst wordt, bij een dame van een niet nader te noemen leeftijd... Maar kom... maandag zou ze waarschijnlijk naar huis mogen. Op het einde van de dag voor de eerste keer de auto vol geladen met verband en allerlei onderhoudsproducten die wel al meegekregen hebben. Al die producten zijn niet verkrijgbaar in de apotheek, en dien je iedere keer mee te nemen als je op consultatie gaat. Niet vergeten is de boodschap als je 100 km van het ziekenhuis woont.
Niet naar huis vandaag! Is nog even beter zo, Veerle kan al zelfstandig uit bed, en loopt sinds vandaag met krukken in plaats van een looprekje . De volgende stap is trappen leren lopen, en nog in een auto leren stappen. Ook dat gaat na het weekend lukken. Morgen weekend, en gaan we naar Pellenberg .
Deze middag een paar uren verlof genomen en we zijn lekker op tijd naar Pellenberg getrokken. Een hele vooruitgang ten op zichte van maandag, maar toen was de operatie ook pas geweest. Net als we binnen zijn, komen 2 mensen voor de therapie. Veerle moet uit bed, , gaat naar mijn mening, lekker soepel, met de nodige pijn en stijfheid , natuurlijk. Het idee dat je zomaar aan zo'n ring mag tillen om haar uit bed te helpen, is voor mij toch even wennen... toch maar even gevraagd of ik dat ook zo kan doen .. thuis... Veerle "loopt" tot op de gang en terug, heel goed, knap om te zien. Met een hulpmiddel natuurlijk, een looprekje. Verder veel oefenen met het touwtje aan haar voet, voet goed leren/blijven buigen. en wederom ....geduld hebben. Nog even enkele foto's om deze dag af te ronden.
Oei, de eerste keer uit bed vandaag, was niet van een leien dakje gegaan... De doktor is vandaag geweest, tijdens de operatie heeft hij het bovenbeen op 2 plaatsen moeten breken, de onderbeen op 1 plaats. Het verband dat je hieronder nog ziet werd vandaag allemaal verwijderd dat was niet zo fijn!, maar we zijn weer een stapje verder. Morgen ----->> Naar Pellenberg!
Maandagmiddag 15.45uur! Als verrassing vertrekken we nog snel naar Pellenberg. 17 uur in Pellenberg. Voor de eerste keer na de operatie op bezoek. Tja, een hele installatie rond haar been (foto's). Véél pijn, maar gelukkig bestaan er medicijnen voor. We zullen vanaf nu heel veel geduld moeten hebben, er is een hele lange weg te gaan. 19 uur terug naar huis.
Jow, het was vroeg deze morgen, 5.45 uur .... 7.12 uur in Pellenberg, maandag-morgen-drukte op de weg. Gelijk naar de kamer. tv, radio, internet, tegenwoordiger alles aan je bed. Rond 10 uur zou Veerle geopereerd worden. 14.30 heb ik met haar gebeld, ze was juist in de ontwaakzaal en nog erg suf, maar mocht zo dadelijk naar haar eigen kamer. Eerste gedeelte positief verlopen.
Kleine wijziging van het programma... vanavond gaan we NIET naar Pellenberg. Morgenvroeg 5.45uur is het zover. Dan vertrekken we. Daarstraks even de "rolstoel in de auto gepast", allemaal perfect in orde. Spannende week deze week. Morgen is de gelijk de grote dag. Voor de rest laten we het deze week op ons afkomen. Woensdag trekken Maxim en ik naar Pellenberg, we gaan Veerle dan bezoeken.
Veerle heeft wederom haar "aangepaste" kledij gepast. (afgelopen weken nog enkele keren gedaan). Waanzinnig, als je dit zo kunt maken. Schitterend gewoon. Later zeker foto's van deze mooie creaties. Een broek die over de volledige lengte aan de zijkant open kan, noodzakelijk en handig de komende tijd. Met dank aan Ria voor het vele werk.
Alles is in volle voorbereiding. Het dagschema hebben we uitgepuzzeld, ochtend, middag , avond. Alles past netjes in elkaar. Donderdag komen ze het elektrische bed en rolstoel leveren,waar we de komende maanden op moeten vertrouwen.
We laten het langzaam op ons afkomen. Zondagavond is het zover, We gaan dan samen naar Leuven.
Maxim verbrandt zijn hand.... aan een ketel ... ai.... Koelen, koelen, eerst naar de huisdoktor, toch maar naar het ziekenhuis voor de zekerheid. Achteraf blijkt het, behalve de enorme pijn, toch nog mee te vallen.... Veel verband, veel zalf ....
Om 13 uur hebben we een afspraak voor een infosessie. Je weet nooit wat je moet verwachten van een infosessie in een ziekenhuis, maar dit was echt de moeite. Lieve de verpleegkundige legde alles heel rustig uit, met een powerpoint presentatie ter verduidelijking. Ilizarov fixatie, nog nooit van gehoord, maar als je de eerste foto's ziet, zeg je gelijk... JA.... dat heb ik nog al ooit gezien.
Het wordt ons stilaan duidelijk wat ons de komende 12 maanden te doen staat. (2x 6 maanden). Voorlopig enkel alles organiseren, en rustig nadenken wat we voor 23 mei nog allemaal moeten regelen.
15 uur .. einde Pellenberg, nog 100 kilometertjes en we zijn thuis.
Deze morgen op tijd weg, we hebben afspraak om 10 uur in Pellenberg. Het zijn 100 kilometer, en files heb ik geen zin in. 09.10 uur zijn we in Pellenberg, véél te vroeg, maar we worden hartelijk ontvangen en kunnen gelijk binnen. We krijgen uitleg over wat er de komende tijd gebeuren zal. De 2 doktors passeren en bekijken nogmaals de benen van Veerle. Foto's , scans, alles wordt erbij genomen. Er worden enkele aantekeningen gemaakt en een soort planning opgesteld. 23 mei zal het zover zijn.
Bij deze doktor zijn we klaar voorlopig. We gaan naar de volgende afspraak bij de anesthesist, en vullen ondertussen een mega vragenlijst in over wat je wel en niet hebt, en ook beter niet kan krijgen.
We zijn 11 uur, tijd voor de lunch! Het ziekenhuis van Pellenberg heeft een goed restaurant, en een frisse salade in de zon, op een mooi grasveldje, geeft je een beetje vakantiegevoel.
Een eerste verkennend gesprek vandaag in Pellenberg, er is een beetje hoop. Een ilizarov-fixatie zou een oplossing kunnen zijn voor Veerle. We weten nog weinig of niets hiervan en geloven het allemaal wel. 20 april moeten we terugkomen voor een vervolg afspraak.
Vandaag naar het ziekenhuis in Diest, voor een scanner van de rug. Het verdict is duidelijk. Veerle heeft 3 wervels in slechte staat. Ziekenhuizen zijn we toch al gewend, dus dit nemen we erbij.
We gaan vandaag voor de zoveelste keer op controle, nu sinds een jaar in Pellenberg. Schitterende mensen in Pellenberg, heel fijn. Veerle heeft al veel jaren last van haar knieën, en het wordt niet echt beter op .... wat is de oplossing...
We wachten even af.
.
, gaat naar mijn mening, lekker soepel, met de nodige pijn en stijfheid , natuurlijk. Het idee dat je zomaar aan zo'n ring mag tillen om haar uit bed te helpen, is voor mij toch even wennen... toch maar even gevraagd of ik dat ook zo kan doen .. thuis...
dat was niet zo fijn!, maar we zijn weer een stapje verder. 
Alles is in volle voorbereiding. Het dagschema hebben we uitgepuzzeld, ochtend, middag , avond. Alles past netjes in elkaar. Donderdag komen ze het elektrische bed en rolstoel leveren,waar we de komende maanden op moeten vertrouwen.
